donderdag 9 juli 2015

Opdracht nr. 2:"" Ik blog de zomer door"". Mijmeringen.

Ik doe mee aan Ik-blog-de-zomer-door-week-2
Een idee van blogcoach Karin Ramaker van het blog Met-k.com

De opdracht is:

Fotografeer de zonsondergang vanuit je eigen huis
 en blog over het gevoel dat je erbij hebt
 hoe je (werk)dag is geweest
en hoe je nu uitrust
Het is juli, de zonsondergang is laat op de avond. Vanuit ons huis is er geen spectaculair uitzicht op een neergaande zon. Tussen bomen door zien we af en toe een rode kleur. Maar gisteren regende het, het was eerder deemsterig. Ik hou van het moment van zonsondergang. Mijn gedachten dromen weg. Sinds ik me ervan bewust ben dat gedachten niet ""de waarheid"' zijn, maar eerder als wolken die komen en gaan, is het een spel geworden. Ik kan gedachten verwelkomen en vriendelijk weer laten gaan, dus ook de nare en verontrustende gedachten. Ik verwonder me er altijd over. Waar komen gedachten vandaan? Waarom herinner ik me opeens iets? Niet altijd denk ik aan de dag die geweest is. Maar nu natuurlijk wel, ik doe uiteindelijk mee aan deze leuke uitdaging "Ik blog de zomer door"" 
Onmiddellijk ben ik 3 jaar terug in de tijd. Op 2 juli 2012 nam ik afscheid nam van mijn baan als competentietester, ik werkte tientallen jaren fulltime en deed in die jaren van alles en nog wat. Mijn gedachten gaan ook terug naar de jaren erna waarin ik vorm moest gaan geven aan een nieuwe leven met zeeën van tijd. Ik zal daar nu niet veel over zeggen, maar concluderen dat ik nu een min of meer uitgebalanceerd ritme heb gevonden. Er kan nog aan geschaafd worden, er zijn nog irritatiepunten. Maar over het algemeen vind ik mijn dagelijks leven naar mijn zin georganiseerd.
Om een idee te geven: 
  • s' Morgens lees ik. Ik hou van boeken, tijdschriften, bibliotheken, boekhandels, kranten, papier en drukwerk. Ik hou van letters. Soms denk ik, was ik maar drukker geworden of grafisch ontwerper. Sinds januari 2014 heb ik voor mezelf een project bedacht. Ik wil per maand 2 boeken uit de wereldliteratuur lezen en hier verslag van doen op mijn blog. Ik heb er verbazingwekkend veel plezier van gehad en mijn vooringenomenheid dat literatuur saai is is volledig weg. Dit jaar heb ik het uitgebreid. Ik wil ook nog 1 biografie lezen naast de andere twee boeken. Ik zoek informatie op over de schrijvers op internet, lees recensies. Interessante informatie bewaar ik op Pinterest. Via Google Earth zoek ik uit waar de schrijvers woonden. En op You Tube bekijk ik filmpjes. Gisteren zocht ik informatie over Voltaire. Ik las zijn boek Candide. Om mijn project af te ronden maak ik er een kaart van. Want...... ik schilder. Dit doe ik al heel lang. Daar ben ik, over de rest van de dag verdeeld, mee bezig. Niet alleen het schilderen zelf, maar ook het proces eraan vooraf gaand. Ik maak aquarellen in diverse formaten. Ik werk op het dikste aquarelpapier dat ik kan vinden.  Het papier kan groot en klein zijn. Naast het vrije werk en het werk in opdracht schilder ik op kaarten. Ze kunnen gekocht worden, maar ik verstuur ze zelf ook.
  • Gisteren stuurde ik 1 van mijn kaarten naar een vriendin die jarig is. Ik wandelde een eindje onder mijn plu, stapte een supermarkt binnen, kocht groenten en fruit en kocht bij een Primera de Happinez.
  • Sinds 2 weken volg ik een door mijzelf gemaakt schema m.b.t huishoudelijk werk. Gisteren hield dit het draaien van een was en strijken in, natuurlijk ook koken. Terwijl ik streek bekeek ik een aflevering van Dicte op uitzending gemist. Nu zul je misschien zeggen, waarom een schema? Dat is omdat ik gek word van de TIJD. Je zou zeggen, zeeën van tijd. Ja, maar juist omdat ik zoveel tijd heb, kan ik ook uitstellen. Vroeger deed ik alles even tussendoor. Nu is alles een "'Ding", doe ik het nu of doe ik het morgen? En ik wist echt niet meer wanneer ik wat gedaan had. Nu met deze regelmaat werkt het lekker.
Zo mijmer ik verder over mijn dag
Ik rust nu uit
Ik ga bijna slapen
Ik lees de laatste regels van het boek

9 opmerkingen:

  1. Ha Geri...jij hebt een echt schema. Dat is nog niet zo gek, zeg.
    Ik herken wat je schrijft: met zoveel tijd is uitstellen vaak verleidelijk. Met als gevolg (voor mij dan) ergernissen omdat dingen blijven liggen.
    Wellicht dat ik dit idee ga navolgen. Ik mag ook best wat strenger voor mezelf zijn :-)
    Liefs,
    Janny

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is ideaal, Janny. Niet dat ik me er heel strikt aan hou. Ik hussel de ""opdrachten"" wel eens door elkaar. Maar over het algemeen hou ik me eraan. En het werkt. Ik had precies hetzelfde onaangename gevoel, ergernis bij dingen die blijven liggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een schema hebben is niet verkeerd, integendeel, het kan net dat stukje structuur bieden waardoor uiteindelijk 'rust' ook ruim aan bod kan komen. Het uitstellen van iets houdt (onbewust of niet) het hoofd toch altijd wel bezig.

    Mooi geschreven verder en ook al zie je op de foto de zonsondergang niet, het geeft wel een indruk van hoe je woont, en dáár is volgens mij niets mis mee ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Via de challenge van Karin beland ik op jouw blog. k heb genoten tot nu toe van je site. Prachtige schilderijen maak je, voor wat ik heb gezien.
    Marjanne

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ook ik kom hier via Karins uitdagingen. Het lijkt erop dat we meer delen dan een voltooid arbeidzaam leven. Ook ik stuur wel eens iemand een aquarelletje voor een verjaardag, om maar eens wat te noemen. Snuffel gerust eens rond op mijn blog (o.a. de rubriek plaatje/ praatje).

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jeeh Geri, wat een leuk verslag over de invulling van jouw dagen / jouw tijd. Voorzover tijd bestaat. Het is in ieder geval een tijd geleden dat ik jouw blogsite bezocht. Te lang geleden, maar hier ben / was ik weer. En jawel, het smaakt zeker naar meer. Misschien dat ik mijn blog leven ook weer nieuwe leven kan inblazen. Het bezoek aan jouw blog deze avond inspireerde in ieder geval. Lve grt, Hedy

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat herkenbaar Geri....en wat leuk dat ik je gisteren hier bij ons zag. Ik lees erin terug dat jij en Salem zoveel mogelijk betekenis aan jullie leven willen geven...althans dat is het woord dat ik erbij vind passen...Het is leuk om met jullie in gesprek te zijn....

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Een mooi verslag en wat en mooie site heb je.

    Ik heb hier zitten genieten. Dank je wel

    Groetjes, Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zeeën van tijd, hoewel ik er nu naar zou verlangen, kan ik me voorstellen dat het echt voelt als een zee, ver en oneindig, beangstigend soms.

    Je samenvatting leest als een haiku, dat zijn pluspunten!

    BeantwoordenVerwijderen

.

.

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015