vrijdag 27 juli 2018

Boekenproject 2018. Fawzia Koofi. Brieven aan mijn dochters.


Fawzia Koofi aan haar dochters:

Reik naar de sterren. Als je dan valt, kom je tenminste nog in de boomtoppen. Als je niet naar het hoogste streeft zie je alleen maar de onderkant van de takken. 

Fawzia Koofi, haar leven in Afghanistan begint wanneer de Russen het land binnen vallen. Nadat ik haar boek uit had herinnerde ik me ineens dingen die ik eerder las. Zoals over de hippies die Afghanistan bezochten en de rozentuinen die er ooit waren. Hoe zat dat allemaal ook weer? Ik heb dat allemaal eens uitgezocht.

Afghanistan, jaren 60

In de 60/er jaren gingen hippies  op reis naar India door Afghanistan. Hoe ging dit? Hoe regeerden de Afghanen? Ongelooflijk, nog maar zo kort geleden, zo'n andere tijd.


Studietijd

Fawzia groeit op met een moeder die stimuleert dat ze gaat studeren. In die tijd ging een kleine groep meisjes naar de universiteit. Sommigen droegen Westerse kleren. Hier een interessant artikel. ajammc. Fawzia wil dokter worden.


 Boerka

Zij schrijft dat zij voor het eerst een Burqa moest dragen van haar moeder toen de Moedjahedien aan de macht kwamen, de Afghaanse strijders die de Russen wegjoegen. Weliswaar gerespecteerd door de bevolking. Maat toch, de soldaten kwamen uit de bergen naar de steden en dat gaf onrust. Er werden vrouwen geroofd en verkracht. Zij haatte de boerka. Zij omschrijft hoe onvrij zij zich voelde en hoe vaak zij struikelde. Jaren later wanneer de Taliban aan de macht is en zij met haar gezin gevlucht is en zij haar boerka af kan doen vertelt ze hoe onwennig dit opnieuw voor haar voelt.


Russen in Afghanistan

Zij legt uit dat Rusland de havens van Pakistan wilden hebben. Hoe zit dat eigenlijk met de geografische ligging van Afghanistan? In die tijd hoorde Turkmenistan bij de USSR. historischnieuwsblad

De Russen bezetten het land. De vader van Fawzia is politicus onder de koning en later de republiek en de Sovjets. Hij bereikt o.a. dat er een verbinding komt over een gevaarlijke bergpas. Hij wordt vermoord. In het boek beschrijft Fawzia haar moeder met heel veel liefde. Haar moeder nam de organisatie van de familiebetrekkingen op zich. Tijdens de afwezigheid van haar man en na zijn dood. Zij streefde ernaar de vele kinderen uit de diverse huwelijken bijeen te houden en vooruit te helpen. Zij runt de huishouding en een moestuin. Zij was een liefhebbende, dappere vrouw die haar wijsheid op haar dochters overbracht.

Moedjahedien en Taliban

Fawzia schrijft dat de Russen bezetters waren en gehaat. Maar dat ze ook voor infrastructuur, ziekenhuizen, bruggen etc zorgden. Dit alles viel weg toen de Moedjahedien en Taliban aan het bewind kwamen. Ik begrijp nu voor het eerst dat de Taliban geen Afghanen zijn. Het zijn mannen afkomstig uit Saoedi Arabië, uit Pakistan en andere landen. Fawzia vertelt dat Afghanen met hen meewerkten omdat er verder geen bronnen van inkomsten waren.

Politica

Haar broer en man worden vermoord. Nichtjes worden gemarteld. Zij besluit te vluchten.
Na de val van de Taliban wordt ze politica. Wat een spirit heeft deze vrouw.
In the parliamentary elections in 2005, she was elected to the Wolesi Jirga, the lower house of the Afghan National Assembly, for the Badakhshan district in the northeastern part of the country and served as the Deputy Speaker of the lower house whose president also carries the title of Vice President of the National Assembly.[1][3] She was the first female Second Deputy Speaker of Parliament in the history of Afghanistan. She was re-elected in the parliamentary elections of 2010 and then elected MP from a total of 69 female members of the Assembly.
In Parliament, she has focused primarily on women's rights, but she also has legislated for the building of roads to connect remote villages to educational and health facilities.[4] In 2009 Ms. Koofi drafted the Elimination of Violence Against Women (EVAW) legislation.[5] Signed as a decree, the draft needed to be voted on in order to become an official document of the constitution. It was presented to Parliament in 2013 and was blocked by the conservative members who claimed articles of the law went against Islam. However, the law is being implemented in all 34 provinces in Afghanistan and court cases are being decided based on the law.[4]
She has survived several assassination attempts, including one on March 8, 2010, near the town of Tora Bora.[6]
Koofi intended to run for President of Afghanistan in the 2014 Afghan presidential election on a platform of equal rights for women, promoting universal education, and the opposition to political corruption,[7][8] but she said in July 2014 that the election commission moved the registration date to October 2013 and as a result she did not qualify for the minimum age requirement of 40 years of old.[9]
She was re-elected as a member of Parliament in 2014 but no longer serves as the deputy speaker. She currently serves as Chairperson of Afghanistan’s Women, Civil Society and Human Rights Commission.[10] wiki/Fawzia_Koofi
Mijn zoektocht op internet maakt dat ik veel ellende zie. Toch wil ik daar niet mee eindigen. Ik eindig met een prachtige documentaire van de BBC over de tuiniers van Kabul. Wat een troost dat na de grootste ellende er toch mensen opstaan die schoonheid creëren, tuinen maken. De rozen zijn weer terug in Kabul/ Afghanistan. Ik heb meer geleerd over Afghanistan en zijn inwoners.

Khair /Goodness


Ik vond prachtige websites en blogs
Van de Belgische Wendy Marijnissen: wmarijnissen.photoshelter
Van de Afghaanse Humaira Ghilzai: afghancultureunveiled
Haar recepten: afghancultureunveiled


.

.

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015