Het waaide, het regende,
Er vallen takken, prachtig geel
Dit is andere koek, he?
Grijs
Nog even the continuing story van de Jumbo
Indertijd begonnen we met de Super. Een relatief kleine supermarkt. Ik herinner me de bloemen aan het begin, met een vrij stroeve oudere verkoper erbij, die toen ik het nodig had ineens heel behulpzaam bleek. Waar ik van op keek en dacht, goh, zo kun je dus een verkeerde indruk van iemand hebben.
Daarna kwam C1000. Het formaat was groter, er werd een winkel bij getrokken. C1000 was een gezellige winkel. Toen de Jumbo kwam vond ik het aller opvallendst dat tijdens de kerstdagen de rijen bij de kassa niet meer bestonden. Wat deden ze dat slim. Kwamen er meer kassa's? Ik herinner me het niet meer.
En nu, de winkel is nu precies andersom en dat voelt heel gek. Shoeby is opgegaan in de Jumbo. Liepen we er eerst links in, nu is dit rechts. Ruimere paden, wat nu met Corona prettig is. Ik begin langzaam te begrijpen welke looproute het slimst is om overal langs alles te lopen. We kunnen nu scannen. Heb het nog maar een persoon zien doen. Ik ben er nu 4 keer geweest.
Heb 2 keer een gratis appeltaart gehad en twee keer een bolchrysant
Dat is niet gek, he?
De kleur van de plant links klopt niet
Wat raar, de enige kleur die heel vreemd uit mijn toestel komt
Ik probeer het te bewerken, mooi, he?
Maar de kleur is het niet, het is hard cyclaam
Deze kleine viooltjes
bloeien nu voor de tweede keer
Wat zijn ze lief
Maakt dit je niet blij?
Ik ben begonnen met over herfst te schilderen
Wil je weten wat ik verder maakte?
Wanneer ik zeg dat ik zin heb in de herfst
Wat bedoel ik dan?
Vroeger hield ik totaal niet van de herfst. Het seizoen maakte me droevig, vallende bladeren, de natuur gaat dood en ik werd enorm melancholiek. Bovendien zijn de heerlijk lange lichte dagen voorbij. Wat gaat dat snel. Ineens om 20.00 donker, nu al om 19.00 uur. Ik hou niet van die donkere dagen. Tot ik op Tumblr een quote zag.
Het is Feest
De natuur kleurt zich in zijn mooiste kleed
Op een of andere manier raakt dit me, het vormde mijn gedachten om. Ja, zo kan ik het ook zien. De heldere kleuren van de lente, de zomerkleuren, vaak zo hard door de felle zon, verkleuren nu tot een feest met de meest schitterende kleuren. Met daarna de heerlijke winter, met z'n zachte, ton sur ton kleuren. Niks om droevig van te worden, nee, het is een feest. Ik hou van de veranderingen van de seizoenen. Natuurlijk mis ik ook zaken, hoe heerlijk voelt het idee van zomer aan en het jonge, blije van de lente.
- Ik maakte een pruimentaart
- Koffie met slagroom
- Chocolademelk
- Plaids
- Kaarsen
Het vroege donker worden? Echt leuk is het niet. Maar vorig jaar bedacht ik een lichtplan. Nu doe ik bijtijds de gordijnen dicht, niks geen enge zwarte gaten. Niemand kan naar binnen kijken, maar toch. Lampen staan nu zo dat het licht heel prettig is. Een heerlijk warme plaid over de bank. Kan ik over me heen leggen wanneer ik behaaglijkheid wil. En de kaarsjes gaan weer aan.
Echt? Er zit een superklein stukje Hema in de Jumbo
Leuk
