Ik wandelde weer een stukje
De herfst is nu in volheid aanwezig
Ik zag de eerste kale bomen
En dacht, o, ja, zo is dat, en had er vrede mee en denk, ik ga genieten van de winter
Prachtige wolken
Het lijkt misschien saai, steeds hetzelfde rondje, jaar in, jaar uit
Ik herinner me een verhaal over een filosoof die iedere dag hetzelfde wandelingetje maakte
Het klonk als erg excentriek
Nooit ergens anders heen, beetje zielig toch?
Nu, ik kan je zeggen, het is heerlijk
Vertrouwd raken met je omgeving
Bomen als vrienden
Deze boom is een sequoia vertelde de eigenaar vol trots
Ik liep langs en zag de eigenaar in de tuin
Ieder jaar verkleurt hij en ieder jaar ben ik daar blij om
Ik denk dat dit een Japans achtige boom is
De foto is niet helemaal top, beetje onduidelijk, maar de kleur, hoe prachtig
Toen ik onlangs mijn dagboek doorbladerde
Las ik dat ik vorig jaar omstreeks deze tijd met het maken van kerstkaarten begon
O, echt?
Ik ben nog zo in herfstsfeer
Goed, de overstap gemaakt
Nu zit mijn hoofd vol
Met sneeuw, sneeuwmannen, kerstbomen, kaarsen, wanten
Niet meer het oranje en geel van de herfst
Maar het vermiljoen en ceruleum blauw van mijn palet
En jongens, ik vind het toch leuk
