dinsdag 31 januari 2017

Januari, hoe is de maand geweest? En een nieuw voornemen.


Ik vond het een leuke maand, een rustige maand
Een maand waarin ik steeds meer een ritme vond wat me bevalt
Klaagde ik eerder dat ik geen morgens had
Deze maand had ik leuke morgens waarin ik voornamelijk schilderde
Maar ik ben ook bezig geweest om vormen te vinden voor de middag en de avond
En dat is ook voor een groot deel gelukt
Het gevolg is dat ik niet meer zo het idee heb dat de tijd vliegt
En dat geeft een heel goed gevoel

Wat heb ik deze maand gedaan
En hoe was deze maand


  • Er viel sneeuw halverwege de maand. Ik ben daardoor minder buiten geweest. Ik ben bang voor gladheid. Ik kon gemakkelijk boodschappen doen, want de weg naar de supermarkt was sneeuwvrij. Maar ik heb een keer een "tussendoor"" paadje geprobeerd en liep te glibberen. Pas gisteren maakte ik een wandeling. Eindelijk was alle sneeuw weg.
  • De coniferen zijn nu allemaal uit de tuin.  Het waren in de loop der tijd woudreuzen geworden. Ze zijn door de eerste bewoners gepland rond 1978. Ik wist niet dat coniferen zo groot kunnen worden.  Ze werden alsmaar kaler en roder.  Er is er vorig jaar zelfs 1 omgewaaid, ze werden gevaarlijk. Bovendien klaagde de buurman erover dat hij altijd in het donker zit met kunstlicht aan. Bij hem en de buren daarnaast zijn de coniferen ook gekapt. Hij kende iemand die de bomen wilde kappen. En die man heeft echt keihard en heel snel gewerkt. Nu is alles wel erg open. Ik verheug me op het aanplanten van nieuwe dingen. We willen een vogel -en vlinder vriendelijke tuin.
  • Ik werd triest van het beeld van eenden en meerkoeten in een klein open plekje van de verder bevroren sloot voor ons huis. Ik wilde ze wel eten geven maar ze begonnen te vechten en er kwamen erg veel meeuwen. Uiteindelijk vond ik de oplossing. Ik legde voer op de grond in de tuin en het werd supersnel opgegeten. Meerkoeten, merels, eksters en kleine vogeltjes aten ervan. Ik heb goed opgelet dat er geen katten langskwamen.
Ik had me voorgenomen 5 "winter"" kaarten te maken
en dat is gelukt


De kaarten schilder ik steeds in de morgenuren
Het is ook voor mij iedere keer verrassend wat eruit komt
Dat ik deze kleur geel zou gebruiken had ik niet verwacht

Ik heb ook een nieuw voornemen gemaakt

De komende 10 dagen wil ik kaarten maken
die betrekking hebben op de Bronte Sisters
Ik loop al heel lang met dit plan rond
Het komt er steeds niet van
Nu wil ik in de komende 10 dagen 5 kaarten schilderen

Ik ben een grote fan van de Bronte Sisters
en houd er ook een weblog van bij
Dit jaar verwacht ik de miljoenste bezoeker


Ik wilde ook beginnen met een groot schilderij.
Ik maakte er 1 en  ben redelijk tevreden
Jullie geloven het misschien niet
Maar ik maak hetzelfde schilderij nog een keer

Waarom?
Ik heb een achtergrond in mijn hoofd
Die kan heel gemakkelijk mislukken
En dan heb ik niets meer
Nu kan ik lekker experimenteren met de achtergrond

Dit is het eerste schilderij wat ik schilderde


Dit is waar ik nu mee bezig ben


Ik weet nog niet zeker welke ik neem om een achtergrond bij te schilderen

Boekenproject

Ik las 2 heel dikke boeken
Ik maakte er ook kaarten bij
Ik laat het jullie later zien
Wanneer ik meer over de boeken vertel

Buitenwereld

Gisteren maakte ik voor het eerst weer een wandelingetje
En genoot van bomen in wintertooi


Ging bij een vriendin op bezoek die lekkere taartjes had gemaakt


En kocht nieuw materiaal bij Peter van Ginkel, een winkel in kunstenaarsmaterialen


De buitenwereld was qua politiek deze maand een grote boze wereld
Het heeft impact op ons, ontegenzeggelijk
Wat een tegenstelling dan ons eigen veilige "thuis"


zondag 29 januari 2017

Wat heb ik zoal gedaan deze week?


De afgelopen week

Ik heb de kerstspullen nu bijna allemaal opgeborgen
Jullie zien hier nog wat staan
Het zit nu allemaal in de ruimte onder de tijdschriften
Klep omhoog en het is uit het oog


Alternatieve feiten

De afgelopen week volgden we de gebeurtenissen in Amerika op de voet
Niet zo intens als de dag van de inauguratie
Maar wel volg ik via Twitter en CNN wat er allemaal gebeurd
De term "alternative facts" is geboren
Leugens zijn nu een alternatieve waarheid
Zoals een leidinggevende van de NOS op de tv zegt
Wij moeten het nieuws zonder waardeoordeel brengen
Trump gelooft zelf wat hij zegt
Dus is het geen leugen
de NOS!!!!!


Aquarelleren

Ik ben naar Peter van Ginkel geweest
Om nieuwe aquarelverf en andere spulletjes te halen
Zo'n leuke winkel
Ik kijk er altijd mijn ogen uit


Lekker bezig

De maand is bijna ten einde
Ik nam me voor om 5 winterkaarten te aquarelleren
2 boekenkaarten
1 groot schilderij

Opnieuw werkt het goed om me een doel te stellen
Ik heb dan een reden te beginnen
Het aantuttelen en van alles doen behalve schilderen
krijgt nu bijna geen kans


INSTAGRAM

Ik kreeg ineens veel meer volgers, leuk
Ik denk dat het komt omdat ik nu regelmatig iets mbt boeken post
In januari heb ik meegedaan aan een boeken foto challenge
Ik vond het jammer dat de maand bijna ten einde is

Maar

Ik heb weer een nieuwe foto challenge over februari gevonden
Elke dag een foto maken
naar een opdracht volgens een lijstje
De lijst voor februari vind ik leuker en creatiever

woensdag 25 januari 2017

Boekenproject 2016. Passagiers voor Teheran van Vita Sackville West.


Vorig jaar las ik "Passagiers voor Teheran" door Vita Sackville West geschreven. Vita was een beroemdheid in Engeland. Zij leefde van 1892 – 1962. Haar geboortehuis was Knole. Je zal daar toch geboren worden.

















In de jaren 80 bezocht ik Knole. Het is gigantisch. Een doolhof van kamers en trappen en gangen en zalen. Vita was dol op Knole maar kon het niet erven omdat ze een vrouw is.
Vita was een wilde tante.
Zij had meerdere spraakmakende affaires met vrouwen. Zij trouwde met Harold Nicolson. Een man die qua karakter haar tegengestelde was. Een diplomaat. Ik lees nu een boek over de Europese geschiedenis van Geert Mak. Hij beschrijft hierin Harold Nicolson als iemand met een verstandige kijk op de zaken. Hoewel zij allebei andere relaties hadden bleef hun band sterk. Het echtpaar woonde later op Sissinghurst. Vita maakte hier een prachtige tuin. Deze tuin trekt heden ten dag veel bezoekers.
Zij was vaak te vinden in de toren van het huis waar zij bovenin
schreef. Een van haar twee zonen vertelde dat hij slechts 2 maal bovenin is geweest. Vita was bevriend met Virginia Woolf.

Het
boek waar ik het hier over wil hebben is een boek dat zij schreef over haar reis naar Perzië, het huidige Iran.

Vita ging op weg naar haar echtgenoot, die in Iran als diplomaat werkte. Vrouwen van haar status reisden veel en ver. Denk maar eens aan Gertrude Bell, over wie ik eerder schreef. Gertrude, die mede hielp om Irak op te bouwen. In het boek is Gertrude ook de eerste die Vita bezoekt, wanneer zij in Irak aankomt. Leuk om over deze ontmoeting te lezen.
Het boek van Vita gaat over de reis
zelf. Wat ik interessant vind is haar opmerking dat ze in Perzië voor het eerst het fenomeen tegen komt dat je met de auto hoger en hoger en hoger rijdt maar dan op de top volgt er geen afdaling zoals in Engeland. Nee, ze rijden over een hoogvlakte en vaak begint er daarna opnieuw een klim. Vind ik een leuke waarneming. Maakt dat ik nu het idee van een hoogvlakte beter begrijp.
Vita start haar reis met de trein op het Victoria
Station. Reist door Frankrijk en Italië, komt in Egypte aan. Reist naar Luxor waar ze het Dal der Koningen bezoekt. Ze vergelijkt de kale weg erna toe met de groene weides van Kent. Bezoekt een pottenbakkersdorp en bekijkt opgravingen. Terug naar Cairo en via Port Said naar Aden. Vindt het hier de meest troosteloze en onplezierige plek die ze kent. Vaart met een schip naar India. Ze heeft zich op de Perzische Golf verheugd, maar wat valt dit tegen. Niet alleen een teleurstelling, maar zelfs een nachtmerrie. Ze verstuikt haar enkel, de temperatuur aan boord stijgt naar 40 graden, ze krijgt koorts. Ze ligt in haar hut en wil dood. Ze heeft een boek van Proust bij zich en dat maakt dat ze deze periode door komt. Van Basra tot Bagdad met de trein. Hier ontmoet ze Gertrude Bell. In Bagdad huren ze

een auto. Ze schrijft: niemand had haar vertelt over de schoonheid van het land, wel over ongemakken. Niemand had ook maar 1 verhelderende opmerking gemaakt. Maar zo kan ze wel onbevooroordeeld Perzië intrekken. Ze ziet een land zoals ze nog nooit eerder had gezien. Ze beschrijft steden, architectuur, de natuur, de bloemen, de dieren, de mensen, de bergen, bazaars. Ze bezoekt het prachtige Isfahan.

Een
van de bijzondere dingen die Vita en Harold meemaken is de kroning van
Reza Khan.
De Nicolsons waren getuige van zijn kroning, in 1925, en Passenger to Tehran bevat Vita's beschrijving van de
gebeurtenissen. Teheran droeg zijn beste gezicht. Schraagtafels waren aan de zijkanten van de wegen geplaatst, volgeladen met alles wat homoseksueel en nieuw was – vazen, theepotten, foto's, porseleinen ornamenten, maar vooral klokken, 'zodat de straten van Teheran de hele dag rinkelden van de stakingen van discrepante uren'. Het meest opvallende was dat de muren van huizen waren opgehangen met tapijten, waarvan sommige enorme kunstwerken, zodat de stad 'ophield een stad van baksteen en gips te zijn, en een stad van textuur werd, als een grote en weelderige tent open voor de hemel'. De ceremoniëlen waren een op de hoef verzonnen pastiche – tegelijk Perzisch en Europees, een deel moslim en een profaan. static1.squarespace
En dan moet ze weer
terug. Ze dalen nu "" We zaten niet meer op het dak". Ze kijkt naar buiten en vraagt zich af ""Waar is mijn Perzië gebleven? " Het Dal van de Witte Rivier, Gilan "zelfs de boeren lopen anders", Kaspische Zee, Bolsjewistisch Rusland. Er blijkt geen trein te zijn waarmee ze verder kan. Dan wanneer er een trein komt ontdekt ze dat de Russische treinen comfortabeler zijn dan in Europa. Voor een paar roebel kun je kussens, dekens en lakens krijgen een handdoek maar geen water. Het landschap vindt ze treurig. Na 3 dagen komt ze in Moskou aan. Door naar Polen, hier belandt ze in een revolutie. Met een groep van 8 vreemden redt ze het een trein te vinden die haar verder brengt. Halverwege stopt de trein en loopt ze arm in arm met een paar Duitsers. In een café eet ze eieren met spek en drinkt ze wodka. Weer met een trein rijdt ze door Duitsland, komt in Nederland. Een douane bij de Nederlandse grens doet haar een huwelijksaanzoek. Vanuit Vlissingen naar Engeland en dan staat ze weer op Victoria Station. Perzië, herhaalt ze, Perzië.





zondag 22 januari 2017

Trump, vrouwenmars, probeer dingen te kanaliseren.


Louisa Cannell

Vandaag probeer ik weer een beetje te landen
De afgelopen 2 dagen ben ik via de media in de USA geweest
Eerst vrijdag de inauguratie van Trump
Na zijn speech was hier in huis totale verslagenheid
Dit is de ergste speech die ik ooit uit de mond
van een Amerikaanse president gehoord heb

Gisteren de vrouwenmars
En daar ben ik weer helemaal van opgekikkerd
Maar ook verdrietig dat dit niet eerder kon
Zodat er geen Trump was gekozen
Vergeet niet dat Hillary 3 miljoen keer meer gekozen is
Maar dat het systeem van kiesmannen Trump aan de macht bracht

Ik heb een prachtige toespraak van Elizabeth Warren gehoord
Een power optreden van Alicia Keys gezien die een gedicht van Maya Angelou voorlas

Wat opviel was hoeveel jonge vrouwen er liepen
Ook mannen en oudere mensen
Maar de meerderheid jonge vrouwen
Wat een inspirerende spreeksters
Ik zag vrouwen die organisaties vertegenwoordigden
op het gebied van geboortebeperking, abortus, vrouwengezondheidszorg

You want to talk about women’s issues?
That’s fantastic. Let’s talk about health care, education, climate change, and more

De speeches die ik zag gingen over deze onderwerpen
Trump heeft aangekondigd veel van de verworvenheden te gaan inperken
En dit is wat de vrouwen in opstand deed komen
De mars is tegen wat Trump vertegenwoordigd
uitsluiting en bigotry
Ik heb Trump de afgelopen 2 dagen de ene kerk in, de andere uit zien lopen
Volgens mij meer dan hij ooit in een kerk geweest is?

HET WAS MASSAAL
Kijk eens op facebook./womensmarch



HOE VOEL IK ME?
Ik voel me beroerd
Ik probeer weer een beetje tot mezelf te komen
Lukken doet het nog niet echt
Waarom raakt me dit zo sterk?

Ik maak me zorgen
Gisteren hoorde ik in een flard ook nog even
over de bijeenkomst van Wilders en gelijkgestemden in Koblenz
Om een vrouw te horen zeggen
""Dat het lang niet netjes is geweest om te zeggen
maar dat het nu gelukkig wel gezegd kan worden""

Ik ben gisteren ook bezig geweest om alles te kanaliseren
Ik werd helemaal gek
Zoveel informatie
Zoveel ging er rond in mijn hoofd

Waar ik last van heb is dat ik niet weet welke informatie ik wel en wat ik niet kan vertrouwen
Een Amerikaanse die ik vertrouw vertelde over c-span
Gisteren heb ik op Twitter een lijst voor mezelf aangemaakt met nieuwsbronnen die ik vertrouw
Dan hoef ik niet ook alle onzin, spam en kwaadaardige nep nieuws te lezen

  • Ik vond het ineens zo jammer dat ik de Obama's niet beter gevolgd had
  • Ik was ineens heel geïnteresseerd in de inrichting van het Witte Huis
  • Ik bekeek de inrichting zoals Michelle Obama het decoreerde
  • Ik bekeek hoe de verschillende presidentsvrouwen het hebben veranderd in de loop der tijd
  • En ben begonnen het een en ander vast te leggen op
Ik zal er nog wel lang mee bezig zijn. De wereld waarin ik geloof wordt aangevallen en ik wil weten of ik iets kan doen. En dus op de hoogte blijven.

Voel ik me er lekker door
NEE

vrijdag 20 januari 2017

Inauguratie, het Witte Huis en ""winter"" kaarten.




Vandaag de inauguratie van Donald Trump. Gisteren keek ik even op CNN naar het concert van de avond ervoor. Ik zag een aantal mij onbekende bands optreden. Het kwam op mij allemaal als dodelijk saai over. Hoe was het ook al weer toen Obama president werd? ik zocht het op You Tube.  Wat een happening was het toen. Beyonce, Bono, Stevie Wonder, Bruce Springsteen. Ik zag ook de wandeling die Obama en Michelle maakten na de inhuldiging. Ik ben benieuwd of Trump dit ook durft. Straks gaan we naar de inhuldiging kijken.

Ik werd ineens ook nieuwsgierig naar het Witte huis en heb een paar uur besteed aan het bekijken van foto's en filmpjes, het lezen van artikelen. Ik wist dat Jackie Kennedy veel veranderd had aan het witte huis. whitehousemuseum/renovation-1961 Ik las over the Red Room whitehousemuseum/red-room-history. Er is een blog whitehousemuseum.wordpress en de website die ik hier noem is interessant. Ik ga zeker nog verder zoeken.

WINTERKAARTEN



Ik ben druk bezig met het schilderen van mijn winter kaarten





dinsdag 17 januari 2017

We kregen een nieuw modem en.....hij doet het.

Ik ben helemaal van slag. Mijn hele dagritme door de war. We hebben een nieuw modem, een nieuwe Experiabox. Ons oude modem hadden we al jarenlang en werkte goed. Maar we kregen nu een mail van de KPN dat we een modem konden krijgen die nog sneller internet zou leveren.

Een poosje terug werd de doos afgeleverd en vandaag 17-01-2017 zouden we het kunnen instellen. We begonnen vol goede moed. Maar we vonden geen beschrijving in de doos. Gelukkig hebben we mobiele telefoontjes, zodat we een video konden bekijken. Maar............denken jullie dat het gemakkelijk ging? Nee dus. Uit narigheid vroeg ik een chat aan. Er gebeurde niets. Nu ben ik niet dol op
telefoneren, maar ja, wanneer je wanhopig wordt ;-)  We kregen een allervriendelijkste jongeman aan de telefoon. Met een waar jobsgeduld loosde hij ons door alles heen. Wat hij vertelde was totaal anders dan de instructievideo. Hier begrijp ik nog steeds niets van. Even leek het er op dat hij een afspraak met een monteur zou moeten maken, tot ineens......... de lampjes gaan aan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! We waren zo blij, De medewerker van de KPN heel erg bedankt.

maandag 16 januari 2017

Geen blue- maar een blije maandag, een uil, tape en een mislukte cake.

Vanmorgen ben ik begonnen met 2 van de 5 ""Winterkaarten"" die ik wil maken

Blije Maandagen 52 

Ik was benieuwd of ik echt een email zou vinden m.b.t "het Blije Maandagen project"
Jawel, er was een e-mail
Leuk

Opdracht #3 - Niet hollen maar stilstaan

Waardeer de kleinedingen
Wees tevreden en een beetje trots op jezelf



Beetje trots op mezelf

  • Bij het idee van trots zijn op mezelf gingen mijn herinneringen naar mijn betaalde baan. Ik realiseerde me dat ik dat toch maar voor elkaar heb gekregen. Dat ik in staat ben geweest er iets van te maken, van te leren, van te houden, het soms verschrikkelijk te vinden, mensen te hebben leren kennen, mensen te hebben kunnen helpen.
  • Er trots op zijn dat ik mooie kansen heb gekregen en mensen gehad heb die me echt hielpen. Waaraan ik met heel veel dank terugdenk.
  • Er trots op zijn dat ik er ontdekte dat ik analytisch ben, dat ik originele oplossingen kon bedenken. Dat dit 2 jaar nadat ik in vaste dienst kwam al opgeschreven werd in de eerste beoordeling die ik kreeg. Door een leidinggevende die al lang geleden is overleden. maar aan wie ik met veel dankbaarheid terug denk. Dat hij dat toen al zag in dat meisje dat zo onzeker was. Dat zich zo Alice in Wonderland voelde. Zo dacht dat ze " anders " was.
  • Ik ben er heel erg trots op dat ik mijn man heb leren kennen in Egypte. Dat daarmee een prachtige wereld voor mij openging. Dat ik in Egypte de liefste schoonfamilie heb leren kennen die ik maar kan wensen. Dat ik naast mijn broer ineens zussen heb. Ik ben er trots op dat  ik dank zij hen Egypte op zo'n intensieve manier heb leren kennen. Ik zag alle toeristische dingen, maar ook het normale leven van alledag van binnen uit.
  • Ik ben trots op mijn man en dat we allebei schilderen. Zo leuk, we zijn samen begonnen. Eerst met plakkaatverf, daarna aquarel. Hij ging verder met acrylverf. W hebben op dit punt ook veel samen meegemaakt. Veel hoogtepunten. Ook dalen wanneer het ineens niet zo lekker meer gaat met het schilderen.
  • Ik ben op nog meer dingen trots. Mijn broer, mijn vrienden, mijn huis, onze onafhankelijkheid, mijn boeken, mijn omgaan met de sociale media.
Wanneer ik dit allemaal terug lees realiseer ik me dat ik ook wel eens een beetje meer tevreden kan zijn. Het is niet dat ik ontevreden ben. Het is meer dat ik veel met doelen stellen bezig ben. Ik heb daar ook plezier in. En ik ga er ook zeker niet me stoppen. Toch is een pas op de plaat maken goed.

Waardeer de kleinedingen

  • Ik zag buiten ineens hoe mooi de blauwe lucht is bij de sneeuw
  • Ik heb zoveel vrijheid
  • Ik kan zelf mijn dag indelen
  • Ik ben bang voor gladheid. Maar het was bijna niet glad buiten
  • Ik vond iets bij de drogist wat me misschien kan helpen tegen de chronische pijnklachten die ik heb

                            





Ik heb de pijnklachten nu al heel lang. Ik heb allerlei onderzoeken in het ziekenhuis gehad. Maar men kan er geen oorzaak voor vinden. Ik heb jarenlang zware pijnstillers geslikt. Maar toen ik daar ook klachten van kreeg ben ik daar mee gestopt. Wat eigenlijk alleen maar helpt is een band om mijn taille. Ik draag daarom altijd een riem of trek iets strak om me heen. Deze tape maakt dat ik het kan omdoen en dat het onzichtbaar is. Ik heb het al geprobeerd en het werkt echt verbazend goed. Maar nog niet juichen na een halve dag proberen.


Medical Taping Concept


De basis van het Medical Taping Concept werd in de jaren zeventig gelegd in Japan en Korea. In deze periode werden daar tapemethoden met elastische tape ontwikkeld die de bewegingsleer (kinesiologie) en de kennis over de spieractiviteit in het menselijk lichaam als uitgangspunt namen. De grondleggers van Medical Taping waren er zich namelijk van bewust dat beweging en spieractiviteit onmisbare factoren zijn bij het genezen en voorkomen van lichamelijke problemen. De achterliggende gedachte hierbij is dat spieren niet alleen invloed hebben op de bewegingen van het lichaam, maar bijvoorbeeld ook de bloedsomloop, het lymfestelsel en de lichaamstemperatuur beïnvloeden. Als de spieren niet goed werken, kan dat dus resulteren in uiteenlopende klachten en symptomen. Wanneer de niet goed functionerende spieren echter ondersteund worden met deze speciale elastische tape, zal dat het zelf herstellend vermogen van het lichaam stimuleren. Toen het concept verder werd ontwikkeld, bleek al snel dat de behandelingstechnieken zo veelzijdig zijn dat er naast de behandeling van spieren ook vele andere toepassingsgebieden bestaan. fysiotapemedical-taping-concept

Ik moet er wel om lachen want de tape is er in allemaal hippe kleuren, en o.a. ook met een tijgerprint.


Hoe vinden jullie dit?
Hebben jullie een idee wat het is?
Eind vorig jaar ging mijn handmixer en mijn staafmixer kapot. Ik probeerde taartdeeg met de keukenmachine te maken en dat ging goed. Dus begon ik vol vertrouwen met een boerencake. Een cake die ik al vele malen heb gemaakt. De boter en eieren waren op kamertemperatuur. Ik deed alles in de keukenmachine en draaien maar. Ik zag al dat het veel vloeibaarder was dan wanneer ik het met de handmixer doe. Maar goed, toch in de vorm. Na 55 minuten kwam hij er prachtig hoog uit. Ik liet hem afkoelen. En toen ik weer kwam kijken was hij voor de helft ingezakt. HIJ???
Tot nu toe heb ik geen idee hoe dit kan. Hoe heb ik die "8 " vorm onderin gekregen? Wel mooi ;-) Hij smaakt vies, dus heb ik hem weggegooid. Gauw maar weer een handmixer kopen.

zondag 15 januari 2017


Gisteren ben ik begonnen met het opschonen van mijn "labels" op dit blog. Ik zag ineens dat er vrij veel labels bij zijn waar ik maar 1 keer iets aan gehangen heb. Dat kan beter. Het leuke eraan is dat ik ineens weer oude blogs terugzie en denk "o ja, dat heb ik er ook op gezet". Ik lees momenteel Geert Mak's boek over Europa en herinner me weer dat ik vorig jaar zo druk met de USA bezig ben geweest. Ik heb dit nu apart gelabeld, zodat ik het gemakkelijk terug kan vinden.


Zo kwam ik ook weer bij mijn 49 weken project van vorig jaar terecht. En ik realiseerde me hoeveel inspiratie en plezier ik uit iets haal waar ik een tijdselement aan koppel. Bijvoorbeeld in 10 dagen 5 zomerkaarten schilderen. Waarom ik dit zo leuk vind begrijp ik zelf niet echt. Deels is het omdat, wanneer ik eenmaal begin, ik het jammer vind om af te haken.

Ik bedacht ik moet dit eigenlijk meer benutten. Daarom het volgende:


De Komende januaridagen

5 winterkaarten schilderen
2 boeken kaarten schilderen
1 groot schilderij maken









vrijdag 13 januari 2017

Sneeuw, een terugkijk en behoefte aan groei......


Dit zag ik vanmorgen
Code Oranje was afgegeven
' s Nachts om 02.00 uur keek ik naar buiten
Alles was onder een dikke witte deken verborgen
Ook de takken van de bomen
Een conifeer die normaal naast ons huis staat helde langs het raam
Bedolven onder een dik pak sneeuw

Eerlijk gezegd ben ik niet zo dol op sneeuw
Hoe ouder ik wordt hoe angsthaziger ik word
Ik hou niet van gladheid



Wel vind ik sneeuw die valt heel erg mooi
En heerlijk om naar te kijken
Zo sprookjesachtig



Ik ben begonnen met een groot schilderij
Natuurlijk ben ik pas in het begin
bezig met de eerst opzet


Dit is een sticker van Flow
Die ik tegen een raam heb geplakt
Het is een bemoediging voor mezelf
Stel dat het mislukt?
Maar stel dat het nu heel goed lukt?


Leuke maand achter de rug


Ik realiseerde me deze week
Dat ik echt een heel leuke maand achter de rug heb
Ik ben al in november begonnen met het schilderen van kerstkaarten
Ik heb daarom wel een beetje het gevoel een heel korte herfst te hebben gehad
Maar de wintersfeer, zo heerlijk
Ik heb zo genoten van het prachtige rood in de kaarten
Ik kwam echt in een soort FLOW
Het voelde goed

Ik realiseer me dit nu
en ben er blij mee
 Maar het is nu weer tijd om los te laten
En verder te gaan
Vandaar dat ik nu ook begonnen ben
met het opruimen van kerstspullen


Ik ben heel blij dat we
nog lang winter zullen hebben
Ik heb behoefte aan groei
Maar de soort groei die ontstaat door ergens op te broeden
Door na te denken
En te voelen
Door beelden in mijn hoofd te scheppen

woensdag 11 januari 2017

Slapeloze nachten. ""Goedmens"" en de stad wordt mooier.

Ik heb een paar slechte nachten achter de rug en een rotdag. Het heeft allemaal te maken met DWDD van 2 dagen geleden. Ik viel halverwege in het programma. Een verhitte discussie tussen Dolf Janssen en Marianne Zwagerman. Ik zal jullie het hele verhaal besparen. Misschien heb je het zelf ook gezien.

Wat vind ik er nu zo erg aan? Ik vind het erg dat mensen die denken als ik, weggezet worden als "goedmens"' een term die veelvuldig rondwaart op Twitter. Er wordt mee bedoeld dat wij onszelf erg nobel vinden maar ondertussen dingen niet willen benoemen. Het wordt met een felheid gezegd en een kracht waardoor ik bijna aan mijzelf ga twijfelen. Ondertussen vallen we van de ene hype in de andere. Was Gouda een paar jaar geleden hot item, nu hoor ik er niets meer over, ik hoor niets meer over onze kut Marokkaantjes in Amsterdam, ik hoor niet meer dat oudere allochtone vrouwen hoognodig de Nederlandse taal moeten leren. Nu is blijkbaar ter Apel hot item.

Er wordt tegenwoordig heel wat benoemd door de niet-Goedmensen onder ons. ik moet dan ook ook altijd lachen (als een boer met kiespijn) wanneer er gezegd wordt dat er niet naar hen geluisterd wordt. Ik doe de hele dag niets anders via NPO radio 1. Ik denk dat ze eigenlijk bedoelen dat er niet naar hun ideeen gehandeld wordt en laat ik daar nu net heel erg dankbaar voor zijn.

Ik maak me echter wel erg zorgen. Zo krijg ik nu al een paar dagen via Facebook ongevraagde informatie over Thierry Baudet' s Forum voor Democratie. Waarom krijg ik dit? Het verhaal is toch dat Facebook advertenties via maatwerk stuurt? Het verhaal is toch dat we allemaal in onze eigen Facebookbubbel zitten en alleen lezen waarin we geloven? Waarom krijg ik deze informatie dan?
Ik heb het nu geblokkeerd want ik wil die onzin niet. Dan kreeg ik gisteren ook nog iets van een Volk en Vaderland achtig iets waarin stond dat vluchtelingen 1000 euro krijgen, een nare foto erbij. Ik schrok. Waarom krijg ik dat? WAAROM? Ook dit geblokkeerd en aangegeven dat het nep nieuws is.

Ik lees momenteel een boek van Geert Mak. Ik zit net tot over mijn oren in WOI. Ik lees dit omdat ik dit jaar meer wil gaan begrijpen over de Europese instituties en me dit boek wel een goede basis lijkt.
Wat er toen gebeurd is, hoe mensen van allerlei landen blij een oorlog in gingen. Hoe ze na 4 jaar met miljoenen waren gedood............. Dan denk ik, laten we toch heel voorzichtig zijn met elkaar.

De foto's maakte ik van de week. Het was een druilerige dag. maar ik vond het toch gezellig in de stad. De kerstverlichting hangt er nog. Er stond overal extra groen en in de bomen hangen lichtjes.
De stad verandert en ik vind ten goede. Vroegere vervallen straten, ik herinner me nog dat ik ooit bij iemand die een woning kraakte boven in een vervallen kamer ben geweest, zijn nu hippe winkelstaatjes.

Dit is de vroegere sociale dienst. Er zat ook een restaurantje en de oude bibliotheek in. Het gebouw is opgeknapt. Nu zit er opnieuw een restaurant en 2 grote woonwinkels in.


dinsdag 10 januari 2017

Boekenproject 2016. De ridder van Maison Rouge.


Eind vorig jaar was ik begonnen met "De ridder van Maison Rouge" en afgelopen week las ik de laatste hoofdstukken. Op Pinterest zocht ik naar foto's van een vrouw uit de Franse Revolutie. Ik vond een prachtige foto die niet uit die tijd is, maar wel de sfeer weergeeft. Het is een beetje karikaturaal. Vooral het mondje. Maar ik vond het leuk om deze kaart bij het boek te maken.

Alexander Dumas pere heb ik in mijn jeugd al gelezen. Ik was gek op zijn ""de 4 musketiers"". Vooral op Athos. Ik overdenk het boek weer eens te lezen. Kijken of ik Athos nog steeds zo leuk vind. Het boek wat jullie hier zien heb ik ook in die tijd gekocht. Maar ik had het nog nooit gelezen. Ik kan jullie vertellen het is echt weer een A. Dumas verhaal. Spannend, snel, een boel gebeurtenissen en met heel goede dialogen.

Het verhaal speelt zich af tijdens de Franse Revolutie. Koningin Marie Antoinette zit in de gevangenis. De koning verloor eerder zijn leven onder de guillotine. Maurice is een revolutionair die volledig achter de revolutie staat. Hij moet er o. a. voor zorgen dat de bewakers van de koningin hun werk goed doen. Maar dan ziet hij 's avonds, op een tijdstip dat er geen fatsoenlijke vrouwen zonder chaperonne op straat lopen, dat er een vrouw wordt vastgehouden door een paar revolutionairen. Ze vragen haar wat ze op straat doet en ze willen haar meenemen. Maurice vraagt wat er aan de hand is en hij ziet heel eventjes een glimp van haar gezicht. Hij is ter plekke verliefd. Hij weet haar los te krijgen van de mannen en brengt haar naar huis. Maar wanneer ze in een bepaalde wijk komen wil de vrouw dat hij haar alleen laat. De volgende dag probeert hij uit te vinden waar ze woont. Na enige tijd lukt het hem haar adres te vinden en wordt hij binnen gelaten. Generieke blijkt getrouwd te zijn. Wat een domper .........

Maurice bezoekt daarna haar huis veelvuldig, hij raakt bevriend met G. en de andere inwonenden. Genevieve wil de vriendschap beëindigen wanneer ze beseft dat ook zij verliefd is en schrijft Maurice een afscheidsbrief.

Haar echtgenoot vind het vreemd dat Maurice ineens niet meer komt en dwingt Genevieve opnieuw een brief te schrijven. Dan ontstaan er veel verwikkelingen. Complotten om de koningin te bevrijden. Genevieve en Maurice worden er steeds dieper ingetrokken. Hoe het afloopt moet je zelf gaan lezen.

.

.

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015