maandag 28 november 2016

Blauwe bloemetjes en een winter wonderland in het tuincentrum.


Vandaag ging ik naar het tuincentrum
Dit is wat ik zie wanneer ik de deur uit ga

Ik moet er iedere keer om lachen
Aan het begin van de zomer kochten wij twee van deze bakken
We deden er hangplanten met prachtige blauwe bloementjes in
die in no time dood waren
We kochten het nog een keer, hetzelfde
Wanneer we de bakken in de tuin aan de achterkant zetten kwam alles weer tot leven
Mijn man vond het echter jammer
Hij wilde ze graag aan de voorkant hebben
Hij hing ze terug
En kijk nu eens
Het is eind november
En ze bloeien....
Ra, ra hoe kan dat?  

Ik zag een poosje terug een prachtig vogeltje aan de zijkant van het huis
We hebben veel koolmeesjes in de tuin
Maar dit was een ander vogeltje
Ik dacht laat ik wat eten ophangen
Ik hing het aan een boom
Toen ik boven vanuit een raam keek
Zag ik er een kat inklauteren....
Daarom hangt het nu aan de bloembak
Ik heb er nog geen vogeltje op af zien komen.....

HET TUINCENTRUM

Ik wilde een krans kopen voor aan de buitendeur
Ik heb hem, ik maak er nog foto's van

Waar kwam ik terecht........

EEN WINTER WONDERLAND
Met White Christmas en Ave Maria
Met rendieren en bewegende oud Hollandse tafereeltjes




En lichtjes


Ik heb rondgelopen en  alles bekeken
Tot ik een verzadigingspunt bereikte

Buiten was het net tegen donker worden aan
Het twilight moment
Wanneer geluiden dempen
En alles een gouden donkerblauwe gloed krijgt

zaterdag 26 november 2016

Het manenproject en de kleur rood.


De afgelopen week kleurde mijn week rood
Ik schilderde echt heel fijn


Ik ben nu 5 weken bezig met het 13 manen werkboek
Ongelofelijk dat er nu al weer 5 weken om zijn

Een paar dingen die ik in het werkboek opschreef

Ingesleten gewoonte veranderen
Elke morgen na het opstaan ben ik direct gaan schilderen
En wat bevalt me dit goed
Ik maak het eerst gezellig
Steek een kaars aan


Zet thee en maak beschuitjes
Het is echt een nieuwe routine geworden
Ik luister ondertussen naar de klassieke radio
Dit is ook nieuw
Normaal luister ik altijd naar radio I de nieuwszender
Maar ik wordt zo naar en boos van het nieuws
En ik heb nu heel mooie muziek gehoord
Door deze veranderingen heb ik de hele dag een tevreden gevoel


Ik ga nu ook vroeger naar bed
En dat bevalt ook erg goed

Hoe ga ik om met mijn fouten?
Op een dag mislukte alles wat ik schilderde
Het is met aquarel zo dat je heel veel geduld moet hebben
En dat je niet al te lang moet doorgaan
want dan is het transparante weg
Wanneer ik door aan het prutsen ben weet ik dat ik verkeerd bezig ben
Maar ik ben dan zo fanatiek
Zo alleen nog maar daar op gericht
Het voelt heel naar
Uiteindelijk heb ik alles kapot geknipt

Ik pakte een Flow
En las: ""Een fout maken is niet erg
Het gaat erom hoe je ermee omgaat""

Toen begreep ik dat ik heel fanatiek kan zijn
Doorzetten is inderdaad mijn hele leven mijn motto geweest

De volgende dag ben ik het anders aan gaan pakken
Ik schilder lekker
Wacht tot het is opgedroogd
Dit is echt wel een toverwoord
""Geduld""


Ik probeer dit nu ook op andere dingen toe te passen
Niet steeds doorgaan
Maar tijd nemen om iets anders te doen

Er gaat nu een nieuwe week met een nieuwe maan beginnen
Kon ik eerst niet verzinnen wat ""Mijn droom"" is
Het begint nu een beetje te dagen
Durf echter niet te geloven dat het ook kan
Want er zitten heel ENGE aspecten aan
Dingen die ik niet goed kan
Nu de volgende week beginnen we
met te benoemen wat voor negatieve gedachten ik heb


Ik wandelde ook even buiten
Omdat ik zo in het rode winter wonderland zit
was ik wat minder buiten geweest
Wel even snel naar het winkelcentrum
Maar nu wandelde ik echt even en keek in het rond
En ik zag weer
waarom ik ook de winter mooi vind
En wat grappig
Ook hier is het rood

donderdag 24 november 2016

Mijn biografie project 2016. Alma Mahler Wervel.


Voor mijn biografieĆ«n project las ik een biografie over Alma Mahler. Alma werd in Oostenrijk geboren. Zij was een schoonheid en is vooral bekend geworden omdat zij de echtgenote was van de componist Gustav Mahler, de architect Walter Gropius en de schrijver Franz Werfel.  Daarnaast had zij verhoudingen waarvan die met de schilders Kokoschka, Klimt de bekendste zijn. Alma had een enorme aantrekkingskracht op mannen. Als jong meisje had zij een verhouding met haar pianoleraar. Via hem leerde ze de lichamelijke liefde kennen, zonder zoals het boek zegt "" haar maagdelijkheid te verliezen"".

Zij hoopte dat Mahler haar composities zou waarderen. Maar het tegenovergestelde gebeurde. Hij eiste van haar absolute gehoorzaamheid en absolute aanbidding van haar kant voor hem. Zij mag niet meer componeren. Zij beloofde het. Tijdens hun huwelijk zouden de zaken echter veranderen. Gropius werd verliefd op haar en Alma twijfelde wat zij moest doen. Mahler veranderde toen in zeer afhankelijk van Alma. Hij beloofde haar alles, wanneer zij maar bij hem wilde blijven. Alma bleef tot aan zijn dood bij hem. Maar zij had wel verhoudingen.


Na het lezen van het boek vraag ik me steeds af waarom zoveel mannen zo verliefd op haar werden en zo in haar ban raakten en vooral ook de vraag waarom had Alma dit zo nodig had? 

Wat het laatste betref vraag ik me af dat Alma deze mannen nodig had omdat zijzelf niet de kans kreeg om scheppend werk te doen. Zij speelde blijkbaar prachtig piano en heeft enkele composities op haar naam staan. Maar echt als kunstenaar werken lag niet binnen haar mogelijkheden. Kwam zij te weinig voor haar autonomie op en was zij te afhankelijk van luxe en het gemak van de stand waar zij toe behoorde? In dezelfde tijd waarin Alma leefde, leefde ook Lily Braun. Ik las haar biografie aan het begin van dit jaar. Lily creĆ«erde wel een autonoom leven als schrijfster en activiste voor  om haar roem te verkrijgen via de kunstzinnige mannen die voor haar vielen? Frans Wervel, haar laatste echtgenoot zette ze onder druk. Hij kon haar krijgen wanneer hij nu echt eindelijk dat boek eens schreef waar hij het steeds over had.
En de mannen. Wat was er nu eigenlijk zo aantrekkelijk aan Alma? In haar jonge jaren was zij een schoonheid. Maar er waren meer mooie vrouwen. Wat was er zo bijzonder aan Alma?
Hier kun je lezen wat er zoal over haar wordt gezegd. liberales.be/boeken/mahler

Hier kun je ook lezen wat in de biografie van Francoise Giroud die ik las niet naar voren komt. Een latere biograaf vergeleek de dagboeken van Alma met de autobiografie die Alma schreef  ( die de basis is voor de biografie van Francoise Giroud) en ontdekte dat Alma haar dagboeken en daarmee haar leven had gekuist. Zij blijkt in haar dagboeken uiterst antisemitisch te zijn geweest.


conserve.nl/ Alma en Kokoschka

alma-mahler.at/ Veel foto's

Biografie project 2016

Alma Mahler - Francoise Giroud
Gertrude Bell- H.V.F. Winstone
Robert Capa
De opzienbarende comeback van Hillary Clinton
Brian Jones -Paul Trynka
 In dit gevreesd gemis. Het leven van Willem Kloos - Bart Slijper.
The true adventures of John Steinbeck- Jackson J. Benson
Grace, a memoir - Grace Coddington 
Het rebelse leven van Lily Braun
Een Leven - Simone Veil
Janis Joplin - Ellis Amburn
You might also like:

zondag 20 november 2016

Kerstkaarten, boekhandel en een alarm dat afgaat.


De boom tegenover ons huis is de enige die nog blaadjes heeft


Binnen ben ik meer in winter- dan in herfstsfeer
Dat komt omdat ik druk bezig ben met kerstkaarten schilderen
Allereerst ben ik begonnen om "Wereldmensen"" te schilderen


Ik heb veel ellende met mijn laptop
De laptop is een paar maanden oud
Maar vreselijk langzaam
Toen de vorige dure laptop ineens de geest gaf
Een laptop die ook nog niet echt heel oud was
Bedacht ik dat ik een goedkopere wilde
Nu, daar moet ik nu voor boeten
Wat een ellende zeg

Het enige wat een mooi beeld geeft is de DVD
Foto's bewerken gaat heel erg langzaam
Bloggen gaat heel erg langzaam
Ik heb me dus erg moeten aanpassen



Het schilderen is geen onverdeeld genoegen
Ik heb 3 kaarten verscheurd
Maar er zijn er gelukkig ook een paar gelukt


Er is ook iets mis met de fotobewerking
Ik krijg het niet zo helder als ik wil
En ik kan foto's niet terug vinden
Allemaal heel vervelend

Maar goed, ik ga gewoon verder


Wat wel heel leuk is
Ik ben met een vriendin naar de boekhandel geweest
Boekhandels zijn tegenwoordig niet alleen boekhandels
In deze kun je wat drinken
De tafels en de stoelen waar we op zitten zijn vintage en te koop
De boekhandel is met behulp van crowdfunding geopend

En dan maakte ik nog iets raars mee met deze tas


Ik kocht hem jaren geleden bij de Hema
Hij is van vilt gemaakt
Ik vind hem leuk

Nu was ik onlangs weer bij de Hema
Tas over mijn schouder
Ik kocht er 2 pennen
Wilde naar buiten lopen
Daar ging het alarm af
Was ik dat?
Ik liep terug
En ja weer het alarm
Een verkoopster bracht me naar de kassa
Ik vertelde van de pennen
Maar de pennen waren betaald kon de caissiĆØre zien

Ze vroeg, ik vond het reuze knap dat ze dit wist,
Die tas heeft u ook bij ons gekocht, nietwaar?
Mag ik er even inkijken?
Ze haalt er een klein wit plastic labeltje uit

Zo zegt ze, nu is het goed
Omdat ze mijn vragende blik ziet, legt ze uit
(Ik ben immers met die tas l vele malen in de Hema geweest)
Het kan maanden, zelfs jaren goed gaan
Maar dan ineens is het labeltje weer opgeladen
en gaat het alarm af

dinsdag 15 november 2016

Een maan en dromen, kan dat eigenlijk wel?


Ik begrijp niet hoe al die mensen een super, super, supermaan hebben gezien
Dit is wat ik zondag zag
Gisteren regende het en heb ik de hele avond geen maan gezien

Ik ben druk bezig met het schilderen van kerstkaarten
Ik heb er nu 3 af
Die ik niet kan laten zien
Omdat het in opdracht is
En het moet een verrassing blijven

Ik heb nog steeds veel plezier van mijn herfstkaarten



Ik ben nog steeds druk met mijn 13 Manenboek

Ik merk dat ik dromen best moeilijk vind
Ik denk meer in beperkingen dan in mogelijkheden merk ik
Nu is dat niet zo gek
Fysiek ben ik niet in orde
Ik heb 1 van die voor dokters onverklaarbare chronische pijnen
En behalve pijn maakt dit ook moe
Omdat ik het al zo lang heb
ben ik me gaan aanleren niet meer zoveel te willen

En dromen.........
dat is eigenlijk ook een beetje hopen en misschien zelfs willen
En kan dat dan allemaal wel
Mijn hoofd zegt nee
Mijn lijf zegt nee
Maar misschien kan ik toch een beetje licht toelaten
Misschien toch wat kansen creƫren
Weer een beetje een toekomst?

maandag 14 november 2016

Mijn boekenproject 2016. Joseph Roth, Hotel Savoy.


Hotel Savoy

Het ging slecht met hen, met de mensen.
Ze bewerkstelligden hun lot en geloofden dat het van God kwam.
Ze zaten in tradities gevangen,
hun hart hing aan duizend draden
en hun handen sponnen die draden zelf.
Op alle wegen van hun leven
stonden de verbodsborden van hun God,
hun politie, hun koningen, hun stand.'

'Joseph Roth blijft ons, lezers, schrijvers en journalisten, eeuwig onder de huid zitten. Zo moet het dus, dacht ik, toen ik hem voor het eerst leerde kennen.’Geert Mak

Voor mijn boekenproject 2016 las ik ""Hotel Savoy" van  Joseph Roth. Hotel Savoy is geschreven in 1924. Ik had nog niet eerder iets van deze schrijver gelezen. Maar dat ga ik nu zeker meer doen. Ik vond het een aangrijpend boek. Het speelt zich af tussen de 1-e en 2-e WO.

Gabriel Dan is 1 van de velen die terugkeren uit de 1-e Wereldoorlog. Hij heeft er 3 jaar krijgsgevangenschap op zitten in Rusland. Hij zwerft door de straten en komt bij een grijze, vieze stad. Hij besluit een kamer te nemen in Hotel Savoy op 1 van de bovenste verdiepingen. Het hotel belooft: ""water, zeep, een moderne wc, een lift, kamermeisjes met witte kapjes, vriendelijk glanzende po’s, als kostelijke verrassingen in kastjes van bruin hout, elektrische lampen die uit roze en groene kappen opbloeien als uit kelken, rinkelende bellen die aan Ć©Ć©n druk van de duim gehoorzamen; en met dons gevulde dekbedden, bolstaand en graag bereid het lichaam op te nemen.”

Hij gaat langs bij familie om geld te vragen. Maar de oom doet of hij gek is en het niet begrijpt. Zijn schoonzus geeft hem een oud pak van haar man. Later zal zijn oom rondbazuinen dat jij zijn neef in de kleren heeft gestoken.

Gabriel ontdekt steeds meer in het hotel. Hij ontdekt dat de rijken op de onderste verdiepingen wonen. Dat daar dichte tapijten op de grond liggen. Dat het hoe hoger hij komt steeds armoediger wordt. En daar is ook steeds die liftbediende met zijn gelige ogen die hem in de gaten houdt. Liever gaat hij de trappen op om niet steeds die ogen te zien.

Gabriel wandelt door de stad. Een fabrieksstad. Grauw, luchtvervuiling. Mensen die in hun jassen weggedoken rondlopen. Regen.
Gabriel Dan leert het danseresje Stasia kennen, waarvoor hij gevoelens opvat, liefde bijna. Hij ontmoet allerlei mensen die op de verschillende verdiepingen wonen. Een van de mooiste figuren uit het boek vond ik de revolutionair Zwonimir. Deze figuur bezigt het stopwoordje: "Amerika" en met dit woord eindigt het boek ook.

Op een goede dag gaat het gerucht dat de Amerikaanse miljonair Bloomfield het hotel zal bezoeken. Dit is inderdaad het geval. Iedereen overloopt Bloomfield om geld los te krijgen voor eigen gewin. Gabriel ontdekt de werkelijke reden waarom de miljonair  is gekomen. Hij kwam om zijn vaders graf te bezoeken. Gabriel wint het vertrouwen van Bloomfield en wordt zijn secretaris, die alle verzoeken moet beoordelen.

Er komen steeds meer mensen terug. Er is te weinig werk voor iedereen. Er komen stakingen. Er hangt een dreigende sfeer in de stad. Bloomfield gaat er stiekem vandaar, een enveloppe met geld aan Gabriel en een uitnodiging voor werk bij hem in Amerika, achterlatend. Politie rukt uit. Hotel Savoy wordt belegerd door boze burgers. Er breekt brand uit. Het hotel brandt af. Later ontdekt Gabriel dat de liftbediende met de gele ogen de eigenaar van het hotel was.

Nu, na de verkiezing van Donald Trump grijpt het boek me nog meer aan. Met deze verkiezing en de Engelse Brexit staan wij ook aan de vooravond van grote veranderingen. Zal het ten goede of ten kwade zijn? Als een profeet waarde Roth rond, waarschuwend voor het Nazi gevaar. Zich verbazend dat zijn tijdgenoten het niet zagen. Ik hoor op dit moment zoveel verschillende meningen over de huidige tijd. Zoveel (semi) deskundigen en warhoofden. Zit er een Joseph Roth type tussen?

Zelf ging Roth vanaf 1933, toen hij Duitsland moest ontvluchten omwille van zijn politieke ideeĆ«n, een nomadenbestaan leiden, zich van hotel naar hotel slepend, met in zijn kielzog een walm van de alcohol waaraan hij inmiddels verslaafd was geworden. Met de steun van enkele bevriende schrijvers kon hij het hoofd boven water houden, maar zoals hoofdpersonage Gabriel Dan als krijgsgevangene de oorlog heeft overleefd, zo blijft ook Roth zwerven door de ruĆÆnes van een Europa dat hij in zijn romans al gestalte had gegeven. cuttingedge 

Dat de nazi's het grote gevaar vormden voor alles wat in Europa humanistisch, menslievend en tolerant was zag Roth eerder en scherper dan de meeste politieke commentatoren. Al in de jaren twintig waarschuwde hij links en rechts tegen de nazi's. nrc.nl (Mooie biografie)

Tussen 1933 en zijn dood was Joseph Roth een vaste verschijning in Nederland, waarover het alleraardigste Joseph Roth in Nederland, in 1979 bij De Engelbewaarder verschenen, uitputtend verslag doet. Ook de fotobiografie van het echtpaar Lunzer documenteert vrij uitvoerig hoe Roth in Amsterdam opereerde: zijn gaan van cafĆ© naar cafĆ©, zijn jas steeds als een cape om zich heen geslagen, omdat hij, als iets verder was dan een paar stappen, altijd een taxi nam, constant drinkend, steeds erop uit voorschotten los te krijgen voor nog ongeschreven manuscripten, permanent in geldnood, maar altijd onderhoudend, fascinerend, een relict uit het oude Oostenrijk-Hongarije, hoffelijk, vrouwenhanden kussend, stram. nrc.nl 

decorrespondent./hoe-joseph-roth-verdween-uit-oostende
vpro.nl/lees/columns/wim-brands/joseph-roth

Roths bekendste werk is Radetzkymars, de bitterzoete geschiedenis van het verval van het Habsburgse Rijk

Roth hoorde, zo getuigde ooit zijn vriend en collega Soma Morgenstern, tot het slag schrijvers – John Steinbeck was er ook zo eentje – die hun werk eerst en vooral beschouwden als een ambacht, en hun trots bovenal ontleenden aan hun ambachtelijkheid. Ook in die zin is hij waarschijnlijk meer journalist gebleven dan we vaak wel denken, zelfs toen hij Europese faam verwierf met zijn romans en novellen. Morgenstern bevestigde dat. ‘Roth vond het bovenal heerlijk om journalist te zijn,’ zei hij. ‘Hij was er trots op.’nhistorischnieuwsblad.journalist-joseph-roth

Deze boeken las ik in 2016


Hotel Savoy - Joseph Roth
De kozakkentuin - Jan Brokken

Reis naar het Morgenland - Hermann Hesse

East of Eden - John Steinbeck
Fortuna's dochter - Isabel Allende

Het Proces - Kafka
Portret in Sepia - Isabel Allende
De Japanse minnaar - Isabel Allende
To a God unknown - John Steinbeck
de Wilden - Marion Pauw
Cannary Row - John Steinbeck
Huckleberry Finn - Mark Twain
 Ivan Toergenjev - Vaders en Zonen
John Steinbeck- Reizen met Charley
Geert Mak - Reizen zonder John
Maya Angelou -  Ik weet waarom gekooide vogels zingen
 Emile Zola -ThĆ©rĆØse Raquin
Remco Campert - Een liefde in Parijs
Leo Tolstoi- Oorlog en Vrede

donderdag 10 november 2016

De dagen erna.


Het is dus heel anders gelopen
Hillary kreeg meer stemmen van het volk, Donald meer kiesmannen.
En dus word Donald Trump de nieuwe president
Een man die verdeeldheid zaaide hield na zijn verkiezing een verzoenende speech
Mooie woorden, prachtige woorden
Is dit dezelfde man?

De gratie waarmee Hillary, Sanders, Obama hun verlies aanvaarden
Ik vind het verwarrend
Obama die zo door de Republikeinse meerderheid in het congres is tegen gewerkt
Wetende dat zijn tegenstanders nu machtiger zijn dan ooit
Hoe voelt dat?
Wetende dat ze dat waar je echt trots op ben Obamacare om zeep gebracht gaat worden?
Zal dat echt gebeuren?

Hoe machtig zal Trump worden?
En wat gaat hij met die macht doen
Hij wil de infrastructuur van het land verbeteren
Dat vind ik een heel goed idee

Trump zelf had het over de prachtige vliegvelden in Azie
en noemde de Amerikaanse vliegvelden 3-e wereld vliegvelden
Ik las dat de riolering in New York zwaar verouderd is
Nadat, ten gunste van de auto industrie,  de grote wegen zijn aangelegd
zijn de spoorwegen verwaarloosd
Hele binnensteden zijn verpauperd

Ik ben heel benieuw hoe hij dit wil aan aanpakken
Niet met belastinggeld neem ik aan
Gaat hij particuliere investeerders aanspreken?
Ik gun hem heel erg dat dit lukt
Banen creƫren, mogelijkheden creƫren?
Misschien dat de boze witte mannen dan weer beter in hun vel gaan zitten?
Misschien dat er dan in hun harten weer ruimte komt voor iedereen?
Maar waarom ook niet de plannen van Hillary uitvoeren
En een groene economie opbouwen?
Dit heeft toch echt de toekomst
Ik hoor de hele dag zeggen dat Trump  zijn vreselijke plannen niet ten uitvoer gaat brengen
Waarom is men daar zo zeker van?
Of is het wishfull thinking?

John Steinbeck schreef

The power of the President is great if he can use it, but it is a moral power, a power achieved by persuasion and discussion, by the manipulation of the alignments of many small but aggressive groups, each one weak in itself but protected in combination against usurpation of its rights by the executive; and even if the national government should swing into line behind Presidential exercise of power, there remain the rights, prejudices, and customs of states, counties, and townships, management of private production, labor union, churches, professional organizations or doctors, lawyers, the guilds and leagues and organizations. All of these can give the President trouble; and if, reacting even to the suspicion of overuse or misuse of power, they stand together, a President finds himself hamstrung, straitjacketed, and helpless." —John Steinbeck, America and Americans

Ik heb erg met Hillary te doen
Ik ben er echt van slag van
Zo hard gewerkt
Zo zwart gemaakt
En nu met lege handen staan
Ik ben ook heel benieuwd wat zij verder gaat doen
Want het is en blijft een inspirerende POWER vrouw

Ik heb gisteren alle beelden van vroeger nog eens bekeken
Het meisje met de grote bril
Ik had er ook zo een
De vertederende foto's van een jonge Bill en Hillary
De jaren 80 kleding en kapsels
Haar koekjesopmerking
Haar gedwongen de naam van Clinton aan nemen
Haar achter Bill blijven staan
Haar speeches in haar jeugd
Haar vriendinnen beluisterd op You Tube

Afscheid genomen van Hillary
Het maakt me verdrietig

dinsdag 8 november 2016

Klaar voor de verkiezingen


De kaarsjes zijn weer aan
Wachten op de Amerikaanse verkiezingen

Zo lang als ik me kan herinneren doen we dit al
Ik keek met mijn moeder vroeger
Jaren 60/70

De laatste jaren met mijn man
Hij is net zo in politiek geĆÆnteresseerd als ik

Ik hoop dat Hillary wint
De grootste smet op haar blazoen is wat mij betreft
haar voor stemmen wat betreft de aanval op Irak

Verder heb ik bewondering voor haar
 Ik vond haar als jong advocaat echt helemaal te gek
Haar koekjes opmerking om te smullen
Dat ze haar naam inruilde voor die van Bill
Dat ze achter hem bleef staan toen zijn gerommel bekend werd
Dat begrijp ik niet
 Maar ik bewonder haar onafhankelijkheid erg
Doen waar je zelf in gelooft tegen de doorsnee mening in

Dat ze tegen alle obstakels in toch doorgaat
Ik bewonder het

Wat ik raar vind aan de USA is
Hun geloof in wapens
Hun wens tot lage belastingen
Hun wens tot lage overheidsinvloed
Hoewel 1 van hun succesvolste presidenten Roosevelt
met zijn New Deal veel Amerikanen uit het slop haalde
achteraf op zijn politiek schelden
Hun idee dat rijken voor banen zorgen
Het feit dat de middenklasse is verdwenen

Ik hoop dat wanneer Hillary gekozen wordt zij Sanders een belangrijke plek in haar regering geeft

Vanavond
Spannend hoor

zondag 6 november 2016

Het 13 manen boek.


Ik ben nu 2 weken bezig met het Modron 13 Manenboek

Toen ik het in september van mijn vriendin kreeg had ik zo'n zin te beginnen
Toen het dan zo ver was vond ik het toch lastig

Het achterliggende idee is dat je een droom hebt
en dat je die droom probeert het komende jaar te verwezenlijken


Ik begreep al snel dat ik helemaal niet zo'n uitgesproken droom heb

Daarom bedacht ik
1) Ik wil mijn gezondheid verbeteren
        2) Ik wil ""iets meer" met mijn schilderen

Ik vertelde het hier al eens. Het is zo raar. Ik wil graag schilderen. Maar doe het dan niet. Nu zullen jullie misschien zeggen ""Maar je doet toch veel". Ja, ik doe niet niks. Maar in mijn dromen zou ik veel meer willen doen. Wat dat  "veel meer" is weet ik dus niet. Maar dat ga ik nu uitzoeken.

En ik wil graag een ander ritme willen hebben.
Dat zou tegelijkertijd goed voor mijn gezondheid zijn

Daarom ben ik met het volgende begonnen
Ik ga eerder naar bed
Ik lig dan wel lang wakker
Maar ik doe het toch
Want ik wil ook vroeger opstaan
En dat lukt

Maar ik wil niet zomaar vroeg opstaan
Nee, ik wil direct met schilderen beginnen
Dus niet eerst douchen, aankleden etc.
Nee direct beginnen

Dat heb ik nu 3 dagen gedaan
EN HET VOELT ZO GOED
Wanneer ik eenmaal begin
volgt de rest ook
Alleen het beginnen is lastig

DEZE WEEK SCHILDERDE IK
Ik liep al langer met het idee om 5 herfst kaarten te maken, en dat lukte
Ik schilderde ook een kaart bij een boek dat ik las ""Hotel Savoy""


Wat ik ook bedacht is dat ik weer wil gaan schrijven. Ik lees regelmatig over de therapeutische werking van "zomaar"" schrijven. Op deze manier kun je je hoofd leegmaken. Ik heb massa's schriften liggen, die ik ooit met dit doel kocht, er even in schreef en dan liet liggen. Een van hen heb ik nu weer gepakt en ik ben begonnen. En het is verbluffend hoe goed het werkt. Spontaan kwam de gedachte in  me op

IK HEB GEEN TOEKOMST MEER

Dat moet ik even toelichten

Jarenlang is mijn toekomst geweest......................
De tijd dat ik met pensioen zou gaan
Ik las eens de vraag ""Hoe zou je je toekomst visualiseren""

Nu ik zag het als volgt:
Aan de horizon, ver, ver weg
Als een verlicht New York bij nacht
Mijn toekomst, de tijd dat ik met pensioen zou gaan


Ik besefte ineens dat dit idee helemaal weg is
Ik ben nu met pensioen
Het hele gevoel van een toekomst is weg
En ik realiseerde me dat ik dit heel vervelend vind

Ik neem me voor vanaf vandaag weer een toekomst te gaan creƫren

Wat zou ik eigenlijk allemaal nog willen doen?

Iets gaan leren?
Meer reizen?

Ik heb wel wat ideeƫn
Ik ga ze allemaal eens op mijn gemak uitwerken

donderdag 3 november 2016

Boekenproject 2016. De Kozakkentuin van Jan Brokken


Voor mijn boekenproject 2016 las ik de Kozakkentuin van Jan Brokken. Een vriendin maakte me er op attent.

Tijdens het schrijven van Baltische zielen stuitte Jan Brokken op de diplomaat Alexander von Wrangel, een Baltisch-Duitse baron die bevriend was met Dostojewski. Brokken raakte zo door die vriendschap gefascineerd, dat hij er een boek over schreef, De Kozakkentuin.

Ik vond het een prachtig boek. Naast dat het een ontroerend verhaal is, deze vriendschap die lief en leed doorstaat tussen twee zo verschillende mensen is het ook een mooie inleiding op het leven van Dostojewski.


A sketch of the Petrashevsky Circle mock execution

Wat maakte Dostojewski een afschuwelijke gebeurtenis mee toen hij tegen de 30 was. Hij werd samen met andere studenten opgepakt en uiteindelijk naar het schavot gebracht, de dood in de ogen ziende. Niet wetend dat de tsaar de beul opdracht had gegeven de straf niet uit te voeren, maar wel tot het laatst te doen alsof. Alexander stond als jonge man tussen de toeschouwers en zag het gebeuren. Dostojewski wordt hierna verbannen naar Siberie. Alexander komt hier na zijn opleiding ook terecht omdat hij hier werk krijgt als officier van justitie.

De Kozakkentuin ontleent zijn titel aan het gelijknamige zomerhuis, dat Wrangel voor zichzelf en Dostojevski in Semipalatinsk huurt. In de tuin teelt hij ’s zomers groente en kweekt hij bloemen. Ook bespreken ze er Hegel en Kant, lezen ze er boeken en kranten en praten ze over politiek.


Beide vrienden worden verliefd op moeilijk te krijgen vrouwen. Alexander wordt verliefd  op Katja, die 20 jaar ouder is en Dostojewski wordt verliefd op Maria. Beide dames zijn getrouwd. Een flink deel van het boek gaat over de gebeurtenissen mbt deze dames. Wanneer de echtgenoot van Maria komt te overlijden trouwen Dostojewski en Maria na veel bedenkingen van haar kant. Want misschien houdt ze wel meer van de onderwijzer van haar zoon. Tijdens hun huwelijksnacht krijgt Dostojewski zijn een zware epileptische aanval. Zij schrikt er heel erg van en knapt fysiek op hem af. Hij voelt zich daarna erg van streek en op zijn hoede.


10 jaar na de schijn executie kreeg Dostojewski zijn adellijke titel en zijn rechten terug en kan hij zich in St. Petersburg vestigen. Wanneer Alexander en Dostojewski elkaar weer ontmoeten geeft Dostojewski toe dat hij de verkeerde vrouw heeft getrouwd.

Ik heb nu interesse gekregen om een volgende biografie over Dostojewski te lezen. Want dit boek stopt na de dood van Maria en ik lees op internet dat Dostojewski opnieuw trouwde. Wat mooi aan dit boek is is de beschrijving van de vriendschap tussen deze twee mannen.

Wat ook mooi is zijn de beschrijvingen van de steden in SiberiĆ«. Wanneer ik aan SiberiĆ« denk zie ik besneeuwde steppes, immense kou, kampen met dwangarbeiders etc. Eerder in de biografie van Kropotkin kwam ik al met een ander Siberie in aanraking. Vooral het natuurschoon en de liefde voor de rivier. Maar mu lees ik in de Kozakkentuin ook over prachtige steden, zoals bijv. Barnaul. Een stad rijk geworden door de kopermijnen.

The gorgeous monuments of history and architecture of Barnaul are evidences of those glorious times. The polished administrative buildings of the mining factory, refined merchants’ mansions, lodging houses, theaters, shops are saved in the city … Classicism style here interweaves with baroque, changing with Stalin’s Empire style. Then Barnaul was such a beautiful city that people called it “Siberian Eldorado”, “a small corner of Saint-Petersburg”, “the most cultural corner of Siberia” and “Siberian Athens”.

Deze boeken las ik in 2016

De kozakkentuin- Jan Brokken

Reis naar het Morgenland- Hermann Hesse

East of Eden- John Steinbeck
Fortuna's dochter- Isabel Allende
Het Proces - Kafka
Portret in Sepia _ Isabel Allende
De Japanse minnaar - Isabel Allende
To a God unknown - John Steinbeck
de Wilden - Marion Pauw
Cannary Row - John Steinbeck
Huckleberry Finn - Mark Twain
 Ivan Toergenjev - Vaders en Zonen
John Steinbeck- Reizen met Charley
Geert Mak - Reizen zonder John
Maya Angelou -  Ik weet waarom gekooide vogels zingen
 Emile Zola -ThĆ©rĆØse Raquin
Remco Campert - Een liefde in Parijs
Leo Tolstoi- Oorlog en Vrede

woensdag 2 november 2016

Herinneringen aan oktober 2016


Oktober 2016

Ik vind het altijd leuk om aan het eind van een maand even terug te kijken
Ik zoek dan in mijn agenda op wat ik gedaan heb
Nu dacht ik
Laat ik eens met wat nieuws beginnen
Een ""collage"" terugblik

1) De herfst begon
    2) Blaadjes weghalen
3) Naar Scheveningen met onze broer/zwager
4) Vriendinnen bij elkaar en een hartenkaars gekregen
5) Tijd voor sjaals, ik ben er gek op
6) Moeders van 2 van mijn vriendinnen overleden
7) Nieuw huis van vrienden bekeken, wandeling met hond Foska
8) Verjaardag vriendin
9) Perentaart gebakken
10) Geen abonnement op Flow meer


SCHILDEREN

Ik schilder te weinig vind ik
Raar is dat
Ik vind het leuk
Ik wil het meer doen
Maar om de een of andere reden
vind ik het steeds moeilijk te beginnen


Ik maakte:

1) Een verjaardag kaart voor mijn broer
2) verjaardagskaarten  voor vriendinnen
3) Een kaart bij de biografie van Gertrude Bell
4) Een kaart bij het boek de Kozakkentuin

dinsdag 1 november 2016

Een vondst op Instagram. Waarom ik Instagram zo leuk vind.


1 November
Ik vond deze prachtige tekst vanmorgen
 op Instagram
En vroeg me af....................

Wie is L.M. Montgomery?




Alles begon met het feit dat ik op Instagram een heel leuke boekwinkel ontdekte

Een boekwinkel in Wales, Engeland

Ɓnne, 1 van de oprichtsters houdt het Instagram account bij

Dat doet ze zo leuk


Is dit geen boekhandel waar je het liefst elke dag naar toe zou willen?






Derek Addyman and Anne Brichto first opened Addyman Books in 1987, in a ten-foot room at the Blue Boar Inn in Hay on Wye. Only six months later success shunted us into larger premises on nearby Lion Street. This rapidly expanded into the well-loved burrow of books that is still to be found there today. In 1997 we opened a bookshop specialising in detective fiction, Murder and Mayhem, just across the road. And five years later, the jewel in the crown of the Addyman triumvirate was opened – The Addyman Annexe. This is the shop that specialises in the sexier material: beat, sex, drugs, art, modern firsts, poetry, philosophy, left wing history and the occasional occult work!
Between the three shops an inviting little community has been created for the new visitor to hay as well as our regular customers.

Addyman Books
39 Lion Street
Hay-on-Wye
Herefordshire
HR3 5AA
United Kingdom

hay-on-wyebooks

Ik las deze zin op hun Instagram account

"I'm so glad I live in a world where there are Octobers.
It would be terrible if we just skipped from September to November, wouldn't it?
Look at these maple branches.
Don't they give you a thrill - several thrills?"

Ik vond het zo mooi en heb opgezocht wie dit geschreven heeft
De schrijfster is
Lucy Maud Montgomery
Haar boek heet Anne of Green Cables

En Lucy Maud Montgemery schreef ook de bovenstaande tekst over november
En kijk eens hoe deze schrijfster er uit zag
Wat prachtig, he?


Hier kun je alles over haar en over haar boek lezen
wiki/Lucy_Maud_Montgomery



Ik heb nooit eerder van de boekhandel gehoord
Nooit van de schrijfster
Nooit van het boek
En kijk, nu weet ik dit
En dat vind ik zo leuk
Allemaal door Instagram

Dit is de reden dat ik Instagram zo leuk vind

Omdat ik er steeds iets nieuws van leer


Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015