Mijn hemel, de tuin. Mooie foto's maak ik ervan, ik ben een echt Instagram type. De werkelijkheid is ..... ja, wat? Hard werken en ergernis en moeite om er tevreden mee te zijn. Onlangs las ik ergens dat een tuinierster tegen een andere tuinierster zei: wat moet er nog een boel gebeuren. De vrouw antwoordde wanneer je daaraan denkt gaat je plezier in tuinieren gauw weg. Kijk liever naar wat je allemaal hebt gedaan. En deze wijsheid probeer ik nu steeds te herinneren. Wat vooral wanneer ik het helemaal zat ben niet vaak lukt 😗
Toen we hier kwamen wonen stond de tuin vol met huizenhoge coniferen. We legden ooit een gazon aan in het midden, kochten er een grasmaaier voor. Maar het gazon werd een soort mos en weg haalden we het. Een paar jaar geleden kwam er een boomexpert die binnen heel korte tijd alle coniferen omzaagde. Nu hebben we stronken. Ooit plantte ik klimop. Nu zit op de gekste plekken klimop. Ooit stond er een schutting waar ik bruidssluier tegen aan zette. De schutting viel om en haalden we weg, nu zit de bruidssluier hoog in een boom van de gemeente. Hoe de plant dit gedaan heeft geen idee. Het maakt dat ik diep respect heb voor de natuur, wat een kracht. Sinds de coniferen weg zijn komen er overal "bomen" op. Wanneer ik ze niet weg haal hebben we straks een bos om ons heen. Er ontsnapten er twee aan mijn aandacht. Ze zijn nu redelijk groot. Het maakt dat ik me nu oriënteer op een snoeischaar op een stok.
De tuin is totaal veranderd nadat de coniferen zijn weggehaald. Er groeit van alles, onkruid......ja, maar toevallig vind ik dit mooi. In het voorjaar ben ik altijd blij met de vergeet-me-nietjes die zich uitzaaiden en de akelei's. Ik kocht nu lavendel, het staat in een pot. Ik kocht nog veel meer.
Ik maakte veel schoon, gooide lege plastic potten weg. Ik ontdekte nog twee zakken vol met bladeren die nog steeds geen compost zijn naast de twee zakken die ik altijd al zag. Ik maak hier en daar hoopjes met hout en bladeren en zie er merels doorheen struinen, rotzooi makend, ik veeg het weer netjes in een hoek.
Tijdens de bijen-telling in het voorjaar zag ik geen 1 bij. Nu zoemt het redelijk. Ik zie heel af en toe een vlinder, andere jaren veel meer. Door al het groen, want dat mag ik niet vergeten, een oase van groen dankzij de bomen van de gemeente aangrenzend aan de tuin hoor ik wel vogels maar zie ze bijna niet.
Ik ben een tuinier van het soort wat leert door ervaring. Ik lees er ook wel over, maar op de een of andere manier beklijft het niet. Ik doe en zie wat er gebeurt. Ik rommel maar wat aan.
