Reclame, is het zoiets als ........ de kleren van de keizer.......?

 

Ik zet tussen mijn verhaal een paar foto's die ik onlangs nam, herfst breekt door

Reclame, ik denk er de laatste tijd vaker over na. Ik begrijp natuurlijk het hele verhaal van naamsbekendheid, het idee dat herhaling doet onthouden. Ik nam het altijd voetstoots aan voor waarheid. Maar ik begin steeds meer te denken dat het volksverlakkerij is.

Google: Reclame is een vorm van communicatie met het doel potentiële klanten over te halen tot aanschaf van producten en diensten. Veel reclame is dan ook bedoeld om consumptie te bevorderen door het creëren en versterken van een merkimago en getrouwheid aan een merk.

Hoe ga ik met reclame om?

Op dit moment probeer ik reclame zoveel mogelijk te vermijden. TV programma's neem ik op, zodat ik de reclame kan overslaan. Op You Tube kijk ik alleen naar het blokje rechts onderin en klik zo snel mogelijk op skip adds. 

Wanneer ik iets wil kopen is reclame het laatste waar ik op let. Want wat zegt reclame nu werkelijk over een product? Soms, heel soms moeten Salem en ik toch het heel blokje reclame op de t.v. uitkijken. We maken er dan een spelletje van om te ontdekken wat voor soort bedrijf erachter zit, meestal zitten we er naast. Maar wanneer ik iets wil kopen zoek ik naar informatie. Natuurlijk ik ken de merken, maar merkgetrouwheid, daar heb ik bij mezelf nog nooit iets van gemerkt. 

Facebook en reclame

De klokkenluidster die Facebook aanklaagde en vertelde dat het bedrijf fake news, sensatie news eerder stimuleert dan tegenhoudt, omdat een hype interessant is voor adverteerders want er kijken veel mensen. Ik moest echt even goed denken, reclame op Facebook, is dat er? Die paar blokjes aan de zijkant waar ik nooit naar kijk? Maar ik begin te beseffen wat er bedoeld wordt. Er zit reclame tussen de blokjes die oppoppen tussen datgene wat je wilt zien. Ik kijk er nooit naar en daardoor begreep ik eerst niet wat er bedoeld wordt. Je scrolt er zo gemakkelijk langs. Ik kijk echt nooit. 

Ineens herinner ik me ook weer dat er steeds iets oppopte toen ik op Facebook een eigen pagina over mijn schilderijen maakte. Wat zag ik steeds oppoppen? Advertentieruimte. Wanneer ik een klein bedrag zou betalen, 10 euro, dan zouden 300 mensen die voor mij uitgeselecteerd worden mijn schilderijen onder ogen krijgen. Ik ben er nooit op ingegaan. Maar wanneer veel kleine ondernemers dit wel doen kan er voor Facebook een mooie winst ontstaan. 

Kleren van de Keizer

Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat ik de enige ben die reclame ontwijkt. Wanneer dit zo is waarom wordt het dan zo belangrijk gevonden en vooral waarom gaat er zoveel geld in om? Ik kan maar een ding bedenken, aftrekbaar van de belastingen. Je bent ondernemer, is het dan niet heel aantrekkelijk om niet alles van je zuur verdiende geld in deze liberale, marktgerichte maatschappij af te moeten staan aan de overheid? Een overheid die je het liefst zo klein mogelijk ziet? 

Je betaalt minder belastingen en levert het ook nog naamsbekendheid op, mooi meegenomen. Is het hele reclame gedoe zoiets als het sprookje van de kleren van de keizer? Het jongetje ontdekt de keizer heeft niets aan? Is het allemaal fake, een illusie die veel mensen rijk maakt, reclamemakers aan een baan helpt? Waarbij de consument in feite het aller-onbelangrijkst is?

Hoe doen jullie dat eigenlijk?

 Kijken jullie naar reclame?

Beslissen jullie op basis van reclame?