Het boek wat je links ziet leende ik. Ik heb deze biografie met zo'n groot plezier gelezen en zoveel over Simone de Beauvoir geleerd. Ik vind het niet erg dat het terug moet, want ik ben binnenkort jarig en zet hem dan op mijn wensenlijstje. Het boek rechts is van mijzelf.
.jpg)
De mensen die haar uitnodigden hadden een vol programma voor haar gemaakt. Maar Simone wilde iets anders, het echte Amerika zien. Ze besloot te gaan wandelen, iets wat ze graag deed. Ze wandelde o.a. door de zwarte wijk Harlem en genoot, later werd haar vertelt, dit nooit meer doen, ze grinnikte inwendig. Een vrouw gaf Simone het telefoonnummer van Nelson Algren, een schrijver die in Chicago woonde, de stad waar Simone naar toe zou gaan. Opnieuw werd ze op alle manieren in de watten gelegd. Ze begon het vervelend te vinden en herinnerde zich het telefoonnr. Algren neemt op, hoort een dame in een raar soort Engels praten en hangt op. Zo gaat het 3 keer tot hij besluit te blijven luisteren. Hij vraagt zich af "Who the hell is Simone de Beauvoir"? Ze ontmoeten elkaar. Hij laat haar zijn Chicago zien, straten vol menselijk gedoe. Ze geniet. De vlam slaat over en ze zijn hopeloos verliefd. Ze zullen elkaar regelmatig opzoeken en maken grote reizen. Hij bezoekt ook enkele maanden Parijs.
Haar brieven aan hem zijn zo mooi, ik geniet. Ze begint ermee de eerste keer dat ze terugkeert naar Parijs met een hart vol liefde voor hem. Omdat ze hem alles moet omschrijven, wat is Parijs, hoe ziet het eruit, hoe ruikt het, hoe hoort het, wie zijn de mensen die ze ontmoet, is het zo mooi. Haar natuurbeschrijvingen, haar beschrijvingen van haar gevoel, haar grapjes, haar "lichtheid". Zo mooi.
BOEKEN PROJECT 2023
