Ineens zijn we 30 jaar getrouwd
We herinneren de trouwdag nog als de dag van gisteren
Jaren 80, oversized kleding, roze was mode
En ja, ik droeg een roze trouwjurk
Niets met tule of kant o.i.d.
In die tijd was het hele trouwfenomeen zoals nu onbekend
Geen "Say yes to the dress", gelukkig niet
Ik hield van mijn jurk, mijn oorbellen, mijn broche
Ik heb hem nog
Salem zag er ook heel mooi uit
Mijn moeder bracht witte handschoentjes mee
Ik heb ze aangedaan, onwennig
Dat er daarna 30 jaar voorbij zijn gegaan
Wat is dit vreemd
Ik maakte een herinneringen boekje
Ik had er veel plezier van bij het maken
Ik had een bruidsboeket met roze tulpen
Dus waren die er gisteren ook weer
Ik dacht terug aan alle keren dat we in Egypte waren
Aan mijn schoonfamilie
Mijn schoonouders
Aan mijn vader en moeder
Mijn broer
Mijn broer
Aan mijn werk
Aan onze vrienden
Aan ons schilderen
En aan elkaar
Hoeveel we meemaakten
En dat we elkaar nog steeds het allerleukst vinden
En aan elkaar
Hoeveel we meemaakten
En dat we elkaar nog steeds het allerleukst vinden
Sjaaltjes die ik in Egypte kocht