Ik weet niet hoe het met jullie is maar bij mij "poppen" alsmaar ideeën op, in een snel tempo. Ik word direct enthousiast en wil er iets mee. Het geeft een heel plezierige "boost", maar leidt ook tot chaos. Want ik ben met het een bezig, even tussen door iets anders, dan nog weer iets anders. Multitasken, hartstikke leuk, maar het leidt vaak tot niets. Ja, een vol hoofd en de vraag wat heb ik vandaag eigenlijk gedaan?
Zo is het ook met mensen en dingen die me interesseren. Ik volg ze via Facebook, Twitter en Instagram of via hun blogs. Het worden er meer en meer. Al langere tijd ben ik aan het broeden op structuur tegenover "te veel". Hoe kan ik dit nu eens allemaal in een handbaar, gemakkelijk toegankelijk systeem brengen? Eerder vertelde ik van mijn ontdekking interessante websites op te slaan in de oude, vertrouwde "favorieten". Dit bevalt. Voordeel is dat ik dingen kan terugvinden. Nadeel is dat het nu al zo veel is.
Jullie weten dat ik een boekenproject heb. Vanaf januari 2020 ben ik begonnen in een schrift te noteren wat ik interessant vind in een boek, een analoog project dus. Ik zet er de pagina bij, zodat ik het altijd terug kan vinden. Wat ik ook merk is dat ik wat op papier staat gemakkelijker nog eens overlees dan wat ik digitaal zie en dat geeft een fijn gevoel. Ik heb nu een dik notebook met aantekeningen van de boeken die ik vanaf 2020 las. Het is bijna vol. Ik kijk er regelmatig naar naar en dan haal ik weer kennis op.
Ik ga nog steeds niet naar de bieb. Heb vorig jaar aardig wat nieuwe boeken gekocht en heb de boeken gelezen die ik in mijn kasten heb staan. Was leuk. Ik ben nog steeds lid van de bieb, ga het ook niet opzeggen. Ik probeerde een luisterboek. Terwijl ik de kamer opruimde luisterde ik naar een verhaal over vrouwen in de Australische bush die een boekenclub gaan opzetten. Ik vond het leuk. Ga dit vaker doen. Heb ook weer boeken opgezocht die ik digitaal kan lezen. Blijf ik toch een stuk minder leuk vinden. Van papier lezen heeft duidelijk voor mij meerwaarde.
Sinds kort ben ik ook begonnen met wat ik mijn werkboek noem. Een notebook waar ik van alles en nog wat in noteer, regelmatig kijk ik erin. Op de een of andere manier sneller dan ik iets opzoek in "favorieten". Jaren geleden heb ik dat al eens gedaan, ik kwam het boekje onlangs tegen en vond het zo leuk terug te lezen dat ik er weer mee begonnen ben. Nogmaals, papier maakt me blij. Om op te schilderen, te tekenen of te lezen. Ik hou van papier.
Ontdekking
Wat ik in een notebook schrijf vind ik gemakkelijker toegankelijker dan alle digitale systemen bij elkaar.
Ik heb nog een ander plannetje
Regelmatig zeg ik, het nieuws bestaat uit hypes en uit meningen. Natuurlijk laat ik me er ook door meevoeren. Maar regelmatig denk ik: "Hoe zou het nu met........zijn. Dan realiseer ik me dat ik er al lang niet meer van gehoord heb.
Ik ben nu van plan op dit blog eens regelmatig uit te zoeken hoe het momenteel met iets of iemand is die een periode in het nieuws was. Ik denk bijvoorbeeld aan:
- Griekenland. Hoe is het nu eigenlijk met het land? Hoe is het nu met de economie? Ik weet nog hoe erg ik het vond te horen dat mensen hun pensioen gehalveerd werd vanwege de bezuinigingen die doorgevoerd werden.
- Libanon. Toevallig werd onlangs herdacht dat de explosie die bij de haven plaats vond nu 1 jaar geleden is. Ik was het vergeten. Dat is toch eigenlijk erg? Hoe gaat het nu met de economie. Ik hoorde dat er een rantsoen is op water. Is dat echt waar?
- China. Hoe zit het nu echt met dit land? Ik vind het zo ongelofelijk hoe rijk het nu is wanneer je je herinnert hoe het in de tijd van Mao was. De jonge mensen van toen moeten nu met pensioen zijn. Hoe hebben zij dit eigenlijk ervaren? Ik ga dit eens uitzoeken. Ik maak er een label bij: Hoe is het nu met......
- Hillary Clinton. Hoe gaat het nu toch met haar? Was jarenlang een fan van haar. Uit het oog verloren na het debacle met Trump.
