#stayathome fotootje, ik kan jammer genoeg geen recente bloesem foto's tonen
Er waart een dodelijk virus rond. Je kunt je nog niet ziek voelen, maar wel besmettelijk zijn. 1 persoon kan 10 mensen besmetten, die 10 kunnen ook weer 10 mensen en zo verder, grote groepen kunnen zo ziek worden. Er moet groepsimmuniteit komen. Tienduizenden Nederlanders zullen sterven. Blijf thuis!!!!!
Dat zijn de berichten die zo tot mij komen. Ik blijf thuis. Ga met angst in mijn schoenen boodschappen doen. Zie hoe goed het daar geregeld is en denk dat lukt wel, thuis blijven en af en toe boodschappen doen.
Dan zie ik alsmaar berichten binnenkomen op facebook van mensen die wandelingen maken. Met de verrukte vermelding "het is zo lekker rustig". Ik merk dat ik hier boos over word. In het eerste weekend zijn de natuurgebieden en stranden overvol, om niet te spreken over de bouwmarkten. Er wordt op grote schaal gehamsterd.
Diverse malen wordt mij verzekerd dat ik echt wel naar buiten mag. Een ommetje maken, een frisse neus halen, mits we anderhalve meter afstand houden. Ik lees het ook op de site van de Rijksoverheid. Het is dus eigenlijk #blijf thuis en maak ommetjes?
Ik word bozer, alsmaar bozer. Ik probeer dingen te begrijpen, maar heb meer vragen dan...... antwoorden. Ja, ik hoor ze. De geleerden, de politici en vooral de spraakmakers, de hele dag door. Ben ik nu gek dat ik vooral heel veel domheid hoor?
Een ander geluid, een Nederlandse die sinds kort in Nw Zeeland woont schrijft op haar blog kiwikoorts. Zij ontdekt het verschil tussen Nw Zeeland en Nederland en verbaast zich. In Nw. Zeeland is een totale lockdown. (een woord waar we wonderbaarlijk snel aan gewend zijn)
Ik merk dat ik wat kritischer word op de Nederlandse regering. Ergens heb ik toch nog de vrees dat Nederland te laks omgaat met de verspreiding van dit virus, waardoor het zorgstelsel overbelast zal raken. Van de meeste mensen in Nederland hoor ik echter dat ze het zo prima vinden en zich weinig zorgen maken. Niemand kan in de toekomst kijken, dus we zullen pas over een hele tijd weten welk land de juiste maatregelen heeft getroffen, maar spannend vind ik het wel
Nog een #stayathome fotootje
Ik probeer de spraakmakers niet meer te horen
Radio uit, geen Jinek en Op1
Want erger me groen en geel
Toch krijg ik nog genoeg mee
- Het zijn voornamelijk ouderen
- Het zijn mensen met overgewicht
- Stel de capaciteit van de IC' s blijkt te weinig, dan moeten we keuzes gaan maken!
- Moeten we ouderen perse in leven houden?
- Waar zijn de mondkapjes?
- Waar zijn de testen?
- Het duurt lang voor het vaccin er is!
- Trump: in de tussentijd misschien malaria pillen slikken?
- In Amerika, het zijn in de meeste gevallen zwarten. Trump: Hoe zou dit toch komen?
- Een virologe: anderhalve meter afstand is veel te kort. Iemand die hoest of niest heeft een bereik van wel 10 meter, huh?
- Een aantal kinderen wordt niet bereikt. De juf gaat ze opzoeken. Hoeft juf niet thuis te blijven?
Het tweede weekend zie ik krantenartikelen met de juichende kop erbij we houden ons goed aan de afspraken. Op de foto' s die er bij horen zie ik tientallen mensen in een park, met als ondertiteling, dit zouden er normaal veel meer zijn. Een moeder geeft als vlammend commentaar eronder, aso's, ik zit thuis met mijn drie kinderen, ik wil ook in dat park zitten. Ik begrijp haar zo goed.
Vanmorgen hoor ik dit gesprek tussen Ghislaine Plag en Kathleen Ferrier. Kathleen verbaast zich over de aanpak van Nederland. Ze zegt dat wij zo weinig weten wat er zich in Azië afspeelt. Waarom leren we eigenlijk niet van de aanpak in Azië? Het lijkt wel of we denken dat Wuhan een provinciestad is. Het is pas gisteren dat ik ontdekte dat Wuhan een stad is met 11 miljoen inwoners. 11 miljoen inwoners die maandenlang onder een zware lockdown hebben gezeten, WOW!
Kathleen vind ons laconiek. Ze verbaast zich erover dat wij op Schiphol mensen die uit New York komen vertellen dat ze thuis in quarantaine moeten. Thuis, maar hoe komen ze thuis? Met de trein? Met een taxibusje? In Azië worden passagiers zodra ze uit een vliegtuig stappen direct getest.
Kathleen zegt dat iedereen hier het over samen heeft. Maar in feite is het ieder voor zich. Ieder land van Europa volgt zijn eigen deskundigen, leert niets van elkaar, deelt niets met elkaar. Ze vertelt dat Aziaten niet met mondkapjes lopen om zichzelf te beschermen, maar om de ander te beschermen. Het wordt Ghislaine teveel, ze zegt, ja, maar wij zijn een volk van individualisten. Wij pikken het niet wanneer de regering ons in de gaten houdt.
Ik heb dus vragen
- Is het zo dat de regering een verbod heeft gezet op alle groepsbijeenkomsten omdat dat de meeste zieken oplevert? Zodat er vanuit die groepen niet een te grote vraag naar hospitaalbedden komt? Dat je als individu best veel vrijheid hebt? Rekent de regering erop dat angst en gehoorzaamheid velen van ons binnen houdt? Zodat een minderheid kan denken, o, het is zo lekker rustig buiten, ik kan best een ommetje maken, een fietstocht, met de auto of de motor erop uit?
- Is het zo dat er weliswaar een virus over de wereld dwaalt, maar dat dit virus niet overal is? Dat het alleen daar is waar zieken zijn? Mensen die weliswaar de coronaziekte onder de leden hebben, maar dit nog niet weten, kunnen dus gewoon buiten lopen, gewoon winkelen? Maar zolang zij niet niezen of hoesten zijn zij niet besmettelijk? Het klinkt aannemelijk en geruststellend. Maar waarom zijn mensen in andere landen dan in de weer met koortsthermometers, kapjes, totale lockdowns, testen, alles schoonspuiten?
- Is het gek dat ik boos wordt wanneer ik aan een vriendin van mij denk, die niet naar buiten durft, omdat ze bang is dat wanneer zij ziek wordt niemand voor haar hondje zorgt. En een andere vriendin die bij een Primera werkt in een groot overdekt winkelcentrum, waar de meeste winkels gesloten zijn, maar haar winkel wel open is, en zij zo moe is en zegt dat ze geregeld politieagentje moet spelen?
Het laatste #stayathome fotootje
Ik lees op blogs
Dat mensen moe worden
Dat mensen zich naar binnen keren
Ik blijk boos te worden
Ik heb mezelf ermee
Ik bedacht, er zijn ook veel mensen die thuis zitten
Die er zo goed en zo kwaad als het gaat er wat van maken
Respect voor hen, het maakte me rustiger