Ik ontdekte dat ik blij was.....

Gisteren de eerste dag van de herfst, of blijkbaar is het morgen pas, de zomer ten einde. Ik heb er al een beetje tegen aan zitten hikken, o.a. het veel vroeger donker worden. Maar vanmorgen ontdekte ik ineens dat ik blij ben dat de herfst begint.

Ik ben niet echt een zomer liefhebster

• Ik vind zon fijn, maar wandelen in de regen onder een paraplu misschien nog leuker
• De tuin is het mooist in de lente en nu weer, tegen de herfst aan. Deze zomer heb ik minder vaak water hoeven te geven, want het regende veel. De tuin verdroogde gelukkig niet.
• Ik vind het licht buiten vaak zo hard in de zomer.
• Zomerkleren zijn leuk, maar binnenkort weer allerlei laagjes over elkaar aantrekken, leuk

Eigenlijk gaan wat mij betreft nu de beste jaargetijden in, herfst, winter, lente. 

Ik wilde iets van de komende herfstsfeer naar huis brengen

Er was niet veel keus, toch een paar mooie pompoenen

In de tuin bloeit nu de reumaplant

• Uit ervaring weet ik dat het nog wel een maand kan duren voordat de bladeren verkleuren. Het is echt nog maar helemaal het begin van de herfst. 
• Ik probeer terug te denken "Hoe was de zomer ook weer". Veel regen, begin september ineens heet. Veel verhalen over gestrande vakantiegangers vanwege natuurrampen in Europa, een oververhit Italië. De lange dagen, heerlijk, en dan na de 21-6 gaan ze zo vlug weer korter worden. En nu het weer regenachtig is is het al snel donker in huis. Gisteren dacht ik zelfs, ik steek kaarsjes aan.
• Zomerkleren. Ik heb 1 zwarte wikkeljurk bij H&M gekocht, hij zit zo lekker, voel me er heerlijk in. 
• Stokbrood, kaasjes, salades. 
• Ik schilderde 4 "wereldmensen". 
• Ik las veel boeken over Simone de Beauvoir en de mensen rond haar heen.
• Iedere avond wandel ik nog steeds via You Tube door New York. Ik verheug me nu al over Central Park in de herfst. Deze wandeling voelt zo ontspannen. New York is weer zo druk, zoveel mensen, mijn mond valt soms open. Ik kijk soms nog eens terug naar een wandeling tijdens de Corona periode. We leerden toen dat het dichtbij ook mooi is, dat we niet allemaal ver weg met vakantie hoeven te gaan. De les is vergeten. Binnenkort de klimaattop in Dubai. Is het gek wanneer ik denk, waarom niet via Zoom? Het goede voorbeeld geven? Gaat nu echt van iedere land meerdere mensen naar Dubai vliegen? 

It’s the first day of autumn!

• “Suddenly, there is a day in September where summer silently waves a sweet goodbye.”
  

clumsycrafter

• It’s the first day of autumn! A time of hot chocolatey mornings, and toasty marshmallow evenings, and, best of all, leaping into leaves! – Winnie the Pooh (OK, A A Milne)

De tijden veranderen.

Mijn broer, moeder en ik bij onze gaskachel

Prinsjesdag, de Algemene Beschouwingen. Ik heb NPO Politiek aan en luister terwijl ik dit type. Bestaanszekerheid is nu het toverwoord. Dat er zoveel armoede in Nederland is werkt blijkbaar verbroederend. Hier kun je met elkaar over praten. Zal er nu echt een begin worden gemaakt met "nivellering"? 

Ik geniet ervan dat Rob Jetten liet uitzoeken hoeveel geld de overheid geeft aan de fossiele industrie:  Het gaat om een bedrag tussen de 39,9 miljard en 46,4 miljard euro. Is hiermee tegenstanders van het klimaatbeleid de wind uit de zeilen genomen? Hij wil 28 miljard besteden aan klimaatbeleid. Tegenstanders konden tot nu fel tegen dit bedrag ten strijde gaan, zoveel!!!!!!!! Maar nu............. beëindig de subsidiëring van de fossiele industrie, trek er de 28 miljard vanaf en we houden miljarden over. En we hebben een schone industrie.  Ministerie: Jaarlijks minstens 40 miljard euro subsidie naar fossiele industrie | Politiek | AD.nl.

Onze woonkamer in de 60-70-er jaren, met gaskachel

Ik ben zo benieuwd hoe het zich gaat ontwikkelen

Ik moet steeds aan het volgende denken wanneer ik alle gekrakeel hoor wanneer het over de klimaataanpak gaat:

• Toen ik 12 was hadden wij de oude grammofoon van mijn opa en oma, je moest het aandraaien en er hoorde grote, glazen platen bij. Ik draaide ze en kwam zo in contact met klassieke muziek. Ik hoorde zo operettes, iets wat ik nu nooit meer hoor. Ik kreeg een pickup platenspeler, ik zie hem nog voor me. Hij was auberginekleurig. Ik herinner me nog "living Doll" van Cliff Richard, een singeltje wat ik aan een stuk door draaide, naald weer van voren af aan neerzetten en hup, daar klonk het weer....... Tot mijn vader de kamer invloog en het ding afzette, zeggend; "Gek word ik ervan". Daarna nog een andere platenspeler, een muziekinstallatie met van alles erin (grammofoon, diskettespeler, radio) daarna een CD speler, nu luister ik naar Spotify.
• Toen ik 12 was en wij in het openbaar vervoer stapten, kwam er een conducteur naar ons toe met een grote tas vol diverse kaart soorten, hij maakte een praatje en knipte met een tang een gaatje in het gekochte kaartje. Wanneer we met de trein gingen dan stonden we voor een balie en konden enkele reizen, retourtjes, weekendretourtje kopen. Er kwam voor de bussen een strippenkaart en toen.........o, wat handig een OV kaart voor alle soorten vervoer. Zo handig, alles digitaal.
• Kennen we de videotheken nog? Nee, want we streamen.

Waarom vonden we die veranderingen allemaal zo doodgewoon? 

We moesten wel, want de grammofoonplaten verdwenen, de strippenkaart verdween

Nu kunnen we kiezen, dat geeft een gevoel van macht............ja, geeft het dat?

NU STAAN WE WEER VOOR VERANDERINGEN

Straks niet meer koken op gas

Waterstof, ik hoor het, heb geen idee wat het is, maar het gaat helpen

Een klimaat waar je niet bang voor hoeft te zijn

Een zeespiegel die niet meer ENG stijgt

Een natuur die weer herstelt

Waarom zou je hier niet voor kiezen?

Een immense verandering, ja

Maar wij maakten mee dat we van kolen op gas overgingen, ik was jong

Nu gaan we van gas over op.........ik ben benieuwd

Is dit een bericht op Twitter, pardon...... X?

" Het verbaast me, dat het uiten van ideeën persoonlijke vijandigheid oproept. Dat men de vijand kan worden van iemand die in een richting denkt tegenovergesteld aan die welke men zelf heeft.

Dat de bedoeling van iemand betwist en bestreden wordt, dat vat ik, maar dat zijn gedachten opzettelijk verdraaid worden, de tekst verminkt door onjuiste citaten of valse weergave, dat er laster verspreid wordt, om persoonlijk te beledigen, dat is een van de raadsels van het leven".

Is dit een bericht op Twitter, pardon...... X? 

Een hartenkreet van iemand op 1 van de sociale media? 

Nee, dit is een zin uit het boek 

"De Geschiedenis van mijn Leven" van de Franse schrijfster George Sand 

Wanneer schrijft ze dit boek? 

Ze schrijft dit boek in 1854

Het had nu geschreven kunnen zijn 

Wat heb ik zoal gedaan?

Ik heb het gevoel heel veel gedaan te hebben

Maar ik heb geen idee meer wat

Ik ga het hier eens proberen te ontrafelen

• Ik veranderde de tuintafel in een meer op de herfst gericht. Ik zie al pompoenen liggen, maar dat vind ik nog iets te vroeg.  De rode besjes komen van een struik in de tuin. De rozen zijn nog van mijn verjaardag. Ze begonnen lelijk te worden, hier liggen ze nog even mooi. 

IK GING NAAR DE STAD

Ik vertelde al eens dat ik bij de nieuwe winkel Sostrene Grene een leuke leesbril had gekocht

Maar............hij brak behoorlijk snel

Ik moest toch in de stad zijn, dus nog eens naar de winkel

En maar gelijk 3 leesbrillen gekocht

MUURSCHILDERIJ

Salem maakte in opdracht een prachtige muurschildering op doek 
Het doek hing in de woonkamer
Het is nu klaar en alles kon weer terug gezet worden
Grond schoonmaken, poetsen, zwaar werk, vermoeiend en schilderijen terugzetten

OPRUIMEN

Dit was de aanzet tot, en nu doorpakken en elke dag iets opruimen/wegdoen

Ik vertelde al eerder in het jaar daarmee te beginnen, maar het werd niets, ik kreeg zulke nare gevoelens. Achteraf gezien begrijp ik dat goed, want ik begon met het moeilijkste. Spullen van mijn overleden ouders en mijn boeken. Herinneringen, schuldgevoel, iets weggooien wat van hen is? Zo vond ik in een doos bretels en een stropdassenophouder. Ik heb ze uiteindelijk weggegooid. Het voelt niet al te slecht, want ik heb deze foto.

Wat betreft de boeken, dat is ook zo lastig. Ik heb nog mijn meisjesboeken, een stapel Bressen uit de jaren 70, een flinke stapel boeken over astrologie, ja, in de jaren 80 kon ik een horoscoop trekken, een stapel "vrouwen" boeken uit, wanneer was het dat er vrouwenboekhandels waren, eind jaren 80, jaren 90. Ik ga ze nooit meer lezen. Ik kon het over mijn hart krijgen een aantal boeken weg te doen, o.a. dikke puzzelboeken van mijn vader. Maar genoemde stapels boeken, het lukte me nog steeds niet ze weg te doen. Wel heb ik alles geherstructureerd. Het staat nu allemaal veel mooier. 

Mijn opruimen heeft een doel. Ik wil ontrommelen. Ik heb nu de twee lastigste klussen gedaan. Hoewel er nog tassen vol oude brieven en een tas vol bankafschriften zijn, heel veel foto's, waarvan ik niet meer weet wat ik precies heb. Ik heb me nu voorgenomen elke dag een kastje, elke dag een half uur en eens kijken waar we dan zijn aan het eind van het jaar. Het jaar daarna ga ik verder. En..... echt ook wegdoen.

Natuurlijk lees ik regelmatig, maar wat me de afgelopen dagen bezig houdt zijn

• De komende verkiezingen
• Klimaatproblematiek, de klimaatactivisten waar ik 100 % achter sta

• Ik bekijk momenteel alle opnames van de Parlementaire Enquête Commissie Fraude bestrijding. Het is begonnen toen ik op Twitter, pardon X, het bovenstaande verhaal tegenkwam. Verhoorweek 2 | Tweede Kamer der Staten-Generaal, (klik). Gisteren bekeek ik de verhalen van twee gedupeerde families. Verhoorweek 1 | Tweede Kamer der Staten-Generaal. (klik).
• Ik kan het bijna niet geloven dat dit in ons land is gebeurd. Zelf werkte ik bij het Arbeidsbureau wat later CWI en nog later onderdeel van de UWV werd. Ik ging 2012 met pensioen, de periode waarin Kamp etc. bezig was met het opstellen van de fraudewet. Klantvriendelijkheid was bij mij nr 1 en ik heb het zelfs tegen de verdrukking in vol gehouden. Bij het CWI kreeg ik voor het eerst te maken met "handhaving". Daarvoor kende ik het woord niet. Ik kreeg dingen te doen, die me uiteindelijk ziek maakten. Gelukkig kwamen daarna de competentietesten en kon ik me als tester inzetten. Dat een overheidsinstantie mensen zonder enige uitleg kan betichten tot fraudeur en daarna alle kanalen tot communicatie afsluit, ik vind het een misdaad. 

Hoe ging het eigenlijk met onze moestuinbakken?

Gisteren veranderde ik de tuintafel een beetje

Dit zijn nog foto's hoe het was in de maanden juli, augustus

Bij het tuincentrum kocht ik toen twee planten met het label Savoie kool

1 van de twee bleek een koolrabi te zijn

Heel leuk het te zien groeien

 

Ik kocht bij het tuincentrum ook tuinbonenplantjes

Het resultaat

Het allerleukste vond ik de augurkenplantjes

Ik verwachtte er niets van, maar kijk, ze kwamen echt

De nazomer tuintafel

Een boek, boekenleggers en onze Saar.

 

Van mijn lieve vriendin Mariëlle kreeg ik ook een boek voor mijn verjaardag

Het prachtige verhaal van Sylvia Beach en haar boekhandel Shakespeare and Co

Ik lees het in een adem uit, zo mooi, en vooral interessant

Ik dacht dat ik al veel wist, maar in dit boek lees ik zoveel over de achtergronden

waar ik tot nu toe niets van wist 

Mariëlle gaf me ook twee zulke leuke boekenleggers, een zwarte poes

Moeten jullie toch eens kijken

 

Het doet me zo denken aan onze Sarah

Onze hartstikke maffe, maar superlieve zwarte poes

Vrienden vonden een nestje kitten 's in hun tuin, echter geen moederpoes die kwam

Met pipetjes melk brachten ze de poesjes groot

En 1 van hen was Saar

Ze is er niet meer, maar we denken nog vaak aan haar

Ik vind het zo leuk dat ik nu een reden heb foto's van haar te plaatsten

Filosofe van de verwondering........ wat een mooie omschrijving.

Ze geeft ons het vuur en de vrolijkheid van de existentialistische cafés, maar ook 'een zwavelkleurige hemel boven een wolkenzee, de purperen beuk, de witte nachten van Leningrad, de klokken van de bevrijding, een oranje maan boven Piraeus, een rode opgaande zon boven de woestijn' - en al het andere van de intense overvloed van leven, die zich aan mensen openbaart voor zover zij geluk hebben het te kinnen ervaren.

Simone de Beauvoir's memoires maken haar tot een van de grootste intellectuele chroniqueurs van de 20e eeuw en een van de meest toegewijde fenomenologen.

Uit: de Existentalisten van Sarah Bakewell

Bovenstaande beschrijft goed waarom ik zo in de ban ben van Simone de Beauvoir. Haar brieven, o.a. de prachtige brieven die ze aan de Amerikaanse schrijver Nelson Algren, haar geliefde schreef. Door deze brieven en haar memoires begrijp ik wat fenomenologie is. Fenomenologie, de nieuwe opkomende filosofie door Duitse filosofen groot gemaakt net voor WOII. De filosofie die Sartre inspireerde en met hem veel andere schrijvers. Haar beschrijvingen van de natuur, steden, landen die ze bezoekt, wandelingen, mensen met wie ze spreekt. Ze laat ons ruiken, kijken, voelen, ons verbazen, ze laat ons meeleven, ze laat ons duiken in de tijd waarin ze leefde.

Jullie weten dat ik van geschiedenis hou. En het allermeeste hou ik van momenten in de geschiedenis waar mensen bijeen komen en elkaar inspireren. The Bloomsbury Circle, de mensen die Gertrude Stein en Sylvia Beach om zich heen verzamelden, het laboratorium van Ed Rickett, waar John Steinbeck gelijkgestemden tegen kwam, groepen schrijvers en of schilders die ineens iets produceren als reactie op de tijd waarin ze leven. 

Simone had het genie om verbaasd te zijn over de wereld

 Haar hele leven was ze een virtuoos verwonderaar, dat was, schreef ze, de bron van haar literaire fictie

Existentialisten - Sarah Bakewell

Waar Simone een doorbraak mee bewerkstelligde was niet een filosofisch concept. Ze zei altijd dat ze dit nooit gebracht heeft. Maar de Tweede Sekse, dit boek is een mijlpaal. Voor haar waren er al regelmatig schrijvende vrouwen geweest die de achterstand positie van vrouwen aankaarten. George Sand, Jane Austen, Charlotte en Anne Bronte, Virginia Woolf om enkele te noemen. Maar Simone schreef een wetenschappelijk werk, wat voortaan de basis zal zijn van het feminisme, van waaruit de latere feministen ideeën haalden. Ik lees nu de Tweede Sekse, maar het is nogal een pil, een niet gemakkelijk te lezen boek. Wat heeft ze veel uitgezocht, ongelofelijk. 

Ik las het boek ook in de jaren 80. Samen met de boeken van toen jonge feministes. De vrouwen cafés, de vrouwenboekhandels. Waar zat die winkel ook al weer in Arnhem? Ik vind dit: 

Archief Vrouwenboekwinkel Helleveeg, collectie Internationaal Archief voor de Vrouwenbeweging (IAV) in Atria, kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis. en stichting met als doel het bestrijden van de onderdrukking van vrouwen door het opzetten van een vrouwenboekhandel in Arnhem waar boeken en tijdschriften werden verkocht geschreven vanuit een emancipatorische en feministische grondslag; de winkel opende in april 1983 in de Bloemstraat te Arnhem, in juni 1986 verhuisd naar de Bentinckstraat; verhuisde begin 1996 naar Nieuwstad 38 en wijzigde toen haar naam in boekhandel Frida, naar de Mexicaanse schilderes Frida Kahlo. 

September is begonnen.

SEPTEMBER IS BEGONNEN - AUGUSTUS VOORBIJ

Augustus stond in het teken van mijn verjaardag. Het ernaar toe leven, er als een berg tegenop zien. 75 jaar, ik kon het ternauwernood geloven. Waar bleef de tijd? Die vraag pijnigde me. Want.....was ik nu zo dom de tijd tussen mijn vingers te laten glippen? Dat wat voorbij is, samengebald...........ineens wist ik niet meer wat, wanneer gebeurde. Ik, met mijn liefde voor geschiedenis kende mijn eigen geschiedenis niet meer. 

En dan, dat woord wat bij mij bovenkwam "dankbaarheid" en ineens was alles terug. Ineens wist ik het weer, zag ik beelden van vroeger voorbij trekken, duidelijk............. en ik voelde me veel beter. Ik begrijp nog steeds niet hoe het kan, iets wat zo simpel is. Hoe het ook is, het werkt. Op internet lees ik:

1). Wanneer je je dankbaar voelt, maakt je brein allerlei neurotransmitters aan. Een van die neurotransmitters is dopamine, een gelukstofje dat nauw is betrokken bij onder meer je plezier, beloning, motivatie, concentratie en beweging. 

2). Je brein maakt meer serotonine aan. Een andere neurotransmitter waarvan dankbaarheid de aanmaak verhoogt is serotonine. Ook dit is een gelukstofje, dat zorgt voor een stabiel humeur en helpt om je meer ontspannen te voelen. 

3). Meer activiteit in de dorsomediale prefrontale cortex. Dit hersendeel is betrokken bij onder meer je creativiteit, leervermogen.

4). Meer activiteit in de ventromediale prefrontale cortex. Dankbaarheid  zorgt er dan ook voor dat je sociale verbinding zoekt door je te richten op het belonen van anderen in plaats van jezelf. Wat doet dankbaarheid met ons brein? » Charlotte Labee

Het is een vorm van OMDENKEN. Het werkte eerder bij mij een paar jaar geleden. Ik vond de herfstperiode zo erg. "Alles gaat dood" was zo'n beetje de strekking van mijn gedachten en gevoel. Tot ik op Pinterest een boom zag met prachtig rood-geel blad, met de tekst "de natuur trekt zijn allermooiste gewaad aan". Wow, dat kwam bij mij binnen. Sinds die tijd is de herfst een feest voor mij. Zo werkt het blijkbaar bij mij. Een woord, een beeld met een zo krachtige lading. 

Een week later......

 Sommige van de bloemen voor mijn verjaardag beginnen te verleppen

Ik dacht gauw een foto maken

Altijd leuk om te doen, een compositie maken met bloemen of planten en mijn tekeningen

Er is nu een week voorbij

Tijd gehad om "alles" te laten bezinken, erover nadenken, herinneren, dromen, nagenieten

foto's bewerken, blogjes schrijven

En lezen in mijn nieuwe boeken. Nog niet woord voor woord, eerder hier een stukje, daar een stukje

Ik was zo benieuwd of in de biografie van Sartre, Simone de Beauvoir ook zo'n belangrijke plaats in zou nemen. Nu nee, althans niet in de biografie, ze wordt zijdelings genoemd. Vind ik tot nu toe opmerkelijk.

Ik vind de periode dat Simone naar de USA gaat zo mooi. Vooral haar verblijf in New York. Ineens bedacht ik, zouden er foto's zijn uit de tijd dat zij er was en dan vooral 1949? Ik zoek op Google en een ware schat ontvouwt zich. Wat was New York toen mooi. Simone werd verliefd op de stad en dat voor een Parisienne. Ze ging er in de jaren 70 nog een keer naar toe. Ze schrijft dan dat veel van de oude, mooie gebouwen afgebroken zijn. Dat er nieuwe wolkenkrabbers van glas bijgekomen zijn. Ook zijn de drugstores weg die ze zo leuk vond in de 50-er jaren. Zo gemoedelijk, er wat eten en drinken, weg is het. 

Besjes......

 Ik maakte een wandelingetje

Heel langzaam sluipt er een beetje een herfst gevoel

Augustus bijna op zijn eind

Het wordt ineens al veel vroeger donker

Het groen buiten is diep groen

En.......besjes

 

In de lente zijn het de kleine witte bloemetjes

Nu de rode besjes

Ik vind ze zo mooi

De besjes die jullie hieronder zien liggen bij ons in de tuin