Ik ben vandaag begonnen met mijn nieuwe tijdgevoel en ja.........het werkt. Gisteren vroeg ik het aan Copilot en ik vond het zo'n leuk antwoord. Ik had dit totaal niet verwacht. Vooral het idee van het landschap spreekt mij aan. Waarom? Geen idee. Maar het werkt. Vandaag was ik me veel meer bewust van de tijd en het voelt goed.
Van de week hoorde ik op de radio een vrouwenstem die vertelde over het Japanse begrip MA, ook dit sprak me aan. Ma is de stilte tussen twee dingen, Ma betekent zoveel als 'interval', 'tussen' of niet-ruimte-niet-tijd.
Ik heb dit nu elk uur, als interval toegepast. En het voelt goed. Even niets, alleen maar zitten, luisteren naar de geluiden om me heen, vogels, auto's die langs rijden, mijn lijf voelen en ja, ik keek dagdromend uit het raam en zie "mijn" boom, bewegende blaadjes, zonlicht wat er doorheen speelt........heerlijk.
Vandaag fotografeerde ik dit bloemetje op weg naar het winkelcentrum
Nog steeds heb ik er zo'n last van dat de "echte" tijd veel sneller gaat dan mijn innerlijke tijd
Vandaag ook weer
Ik wilde dingen doen
Maar de tijd was voorbij eer ik het besefte
Ik dacht ik vraag het eens aan Copilot
En die komt met een leuk, inspirerend idee
I ga het morgen proberen
Ik wist ook niet dat ik het kan kopiëren, weer wat geleerd
---------------
Dat klinkt als een verlangen naar meer ademruimte in je dag – alsof je de zelf wil uitrekken als een zacht stuk klei. 🕰️ Hier zijn wat ideeën die je kunnen helpen om jouw dagen langzaam, dieper en rijker te laten verdrietig:
🌞 Begin je dag traag en zintuiglijk
In plaats van meteen de routine in het duiken, kun je starten met een langzaam ritueel: kop thee drinken met aandacht, naar vogels luisteren, of zelfs dagdromen voor het raam. Zo geef je de tijd de kans om zich uit te vouwen.
📚 Gebruik 'ankerpauzes'
Plan op grote momenten pauzes waarbij je niets hoeft te doen. Geen telefoon, geen taak—alleen even zijn. Het helpt je brein een rustmoment te creëren waarin tijd trager wordt ervaren.
🎶 Maak een soundtrack van traagheid
Luister naar langzame muziek van omgevingsgeluiden die jouw tempo weerspiegelen. Muziek beïnvloedt je fysiologie én tijdsbeleving.
✍️ Verzamel tijdsmomenten
Schrijf elke dag één gebeurtenis op die voor jou "lang" gevoeld. Zo train je jezelf om die momenten te herkennen en te vergroten.
🖼️ Visualiseer je dag als een landschap
Stel je voor dat je dag geen klok is, maar een uitgestrekte vallei. Waar bevindt zich jouw ochtend? Waar verlangt de middag? Zo leef je je dag als een ruimte, niet als een schema.
Dit alles draait niet om arbeid zijn—maar om voller leven. En hoe voller je leeft, hoe trager de tijd zich lijkt te ontvouwen.
Het duurde heel lang tot ik doorhad wat de keerzijde is van onze geschiedenis. Op de gereformeerde, lagere school waar ik op zat hoorde ik van de Spaanse overheersing, en hoe wij ons daarvan vrij vochten, helden als Maarten Tromp, ik hoorde over onze Gouden Eeuw.
In mijn tienertijd lees ik oom Tom en de jaren erna hoorde ik hoe progressief wij als land zijn, het eerste homohuwelijk, een euthanasiewet en wij, wij zijn niet racistisch.
Als tiener zie ik de burgerrechtenbeweging van Marten Luther King en ik keek naar zijn begrafenis op een zwartwit tv-tje. Wanneer internet komt begin ik blogs over mijn favoriete schrijfsters, de Bronte Sisters en Jane Austen. Tot mijn schok krijg ik zo'n vreemde reactie. Iemand vraagt: heb je er wel eens over nagedacht dat Heathcliff, de romantische figuur uit Emily Bronte's Wuthering Heights, zwart zou kunnen zijn ? En later op mijn Jane Austen blog vraagt iemand of ik weet of de slavernij meespeelt in haar boeken. Waar hebben die mensen het over?
De schellen vallen pas van mijn ogen bij het protest van Kick out Zwarte Piet. Voor het eerst denk ik na. Wij hebben een feest verzonnen rondom een katholieke heilige en een boot met zwarte mensen????? Ik volg Jerry Afriyie, de oprichter en langzaam dringen dingen tot me door.
Vandaag keek ik naar Keti Koti. Ik las al eens over de Marrons, slaven die wegliepen en in de oerbossen van Suriname in vrijheid bijeen kwamen en samen met de, ook vervolgde, oorspronkelijk bewoners een eigen cultuur opbouwden. Vandaag worden ze geëerd. Ik zocht op internet naar meer info en schrok bij wat ik las. Nederlandse slavenhouders die dit deden, gruwelijke moorden.........
Marten Bosma, voorzitter van de Tweede Kamer, was er niet bij. Hij, als PVV lid, (nu ja, lid kan hij niet zijn), verzuchtte recent dat wij, als witte Nederlanders niet meer trots kunnen zijn op ons mooi verleden. Kunnen we dat niet meer? Mogen wij niet meer genieten van onze mooie grachtenpanden en landhuizen? Ja, dat kan wel, we kunnen de architectuur, de grandioze inrichting bekijken en bewonderen. Wat mooi, wat een rijkdom.......maar.........weet wel met wat voor geld en verschrikkelijk leed dit allemaal betaald is.
Na al die jaren die voorbij zijn, ben ik nog steeds fan van Janis Joplin. Ik hield van haar vanaf dat ik haar hoorde op de radio en over haar las in de Muziek Express. Er was geen internet, muziekblaadjes, dat was de informatiebron. Nog steeds wanneer ik haar stem hoor, word ik blij.
Hebben al die meisjes hetzelfde gevoel wanneer zij de concerten van Madonna bijwonen? Ik lees in haar biografie dat het allemaal jonge meiden zijn die er staan, en later hun vriendjes enthousiast maken. Ik lees over dochters waarvan de moeders alle platen van Madonna hebben. Ja, ze heeft fans, veel fans. Wat horen deze mensen, wat zien zij dat ik niet zie?
Ik bekijk veel van haar videoclips. Zo leuk, internet, ik kan ze allemaal met terugwerkende kracht terugkijken. 1 video vind ik prachtig. Hij staat hier boven. Ik hou van de 19e eeuw en ja, dit zijn de kleren van die tijd. Er is nog 1 video die ik opvallend vind. Gemaakt na de invasie van de "Coalition of the Willing" in Irak. Madonna verkleed als Che Guevara omringd door soldaten. Een indrukwekkende video, wauw.
Haar grootvader emigreert naar de VS. Ze komt uit een katholiek, Italiaans gezin, haar moeder vurig katholiek. Ze wonen in een buitenstadje naast Detroit. Haar familie woont in een arbeiderswijk. Ik heb een visioen van krappe kamers in nauwe straatjes, maar......totaal anders. Ik zoek het op Google Earth, verrassende laagbouwhuizen met veranda's. Met veel ruimte ertussen. Jongens vanaf 18 jaar in grote, flexibele auto's en meisjes in wijde rokken, vriendelijk en behulpzaam. Zij niet, zij is een opstandige tiener. Dit komt ook doordat haar moeder jong sterft, een grote klap. Haar vader hertrouwt, het klikt totaal niet tussen Madonna en deze vrouw.
Madonna danst. Dat was voor mij een eyeopener. Natuurlijk zag ik eerder clips waarin ze danst, maar dat zij opgeleid is tot professionele danser is nieuw voor mij. Jong vertrek ze zonder een cent geld op zak naar New York City. De eenzaamste tijd van haar leven, vertelt ze ergens. Ze kent er niemand, alles is vreemd. Hier volgt ze een opleiding tot danser. Ze heeft aanleg, het is een hard leven, leraren zien de toekomst in haar, ze danst in een topsegment. Zij ondergaat allerlei invloeden, slurpt alles op. Maar dan, ze loopt door een steegje, wordt ze vastgegrepen en verkracht.
Drie dingen die haar altijd zullen beïnvloeden, het katholicisme en de daarmee samenhangende onderdanigheid van de vrouw, het overlijden van haar moeder en deze verkrachting.
In haar muziek en dans speelt dit steeds een rol. Ze ontmoet iedereen die er toe doet en kiest wie zij wil dat er voor haar gaat werken. Zij heeft de macht, zij bepaalt.
Het katholicisme en seksuele controle. Het laatste onderzoekt zij in alle vormen. Wanneer zij voor het eerst in een gaybar komt voelt zij vrijheid. Ze voelt zich in het dagelijks leven een vreemde, opstandige, maar hier voelt ze zich thuis. Later zal zij allerlei vormen van seks onderzoeken, seks met mannen, met vrouwen, op het podium en in het boek "SEX" wat zij laat maken, een luxe uitgave. Ze omschrijft zich wel eens als een homoseksuele man in een vrouwenlichaam. Ze spreekt zich openlijk uit over vrouwenrechten en seksualiteit en gebruikt haar platform om te pleiten voor gendergelijkheid. Madonna betwist het idee dat vrouwen onderdanig en passief moeten zijn en moedigt hen juist aan assertief te zijn en hun leven in eigen handen te nemen.
Al bovenstaande thema's komen terug in haar films, video's, tournees, boeken etc., steeds in een andere vorm. Zij MOET werken, het geeft plezier. Pas wanneer zij ouder verandert het. Zij vindt rust bij de Kabbala, een oude Joodse wijsheid leer. Zij krijgt een dochter en later trouwt zij met Guy Richie en krijgt met hem een zoon. Voor hem verhuist zij naar Londen en Schotland en gaat zij een leven als "Lady of the Manor" leven, in een groot landhuis. Ze ontmoet de adel van Engeland, leert paardrijden en jagen. Zij adopteert 4 kinderen uit het Afrikaanse land Malawi. Haar betrokkenheid bij Malawi gaat verder dan adoptie; ze richt in 2006 de stichting Raising Malawi op, waarmee ze onder andere een kinderziekenhuis laat bouwen en onderwijsprojecten ondersteunt.
Hier stopt het boek. Ik lees nog dat er problemen ontstaan tussen haar en Ritchie ontstaan. Op internet lees ik dat ze uit elkaar zijn gegaan. Hoe het verder met haar gaat weet ik niet. Haar kinderen zijn nu groot zie ik op foto's. Guy Ritchie trouwt opnieuw.
Nu ik haar wat beter begrijpt door te lezen wat zij meemaakte, heb ik nu meer sympathie voor haar? Is zij ook een feministisch icoon voor mij? Ik heb bewondering voor de enorme hoeveelheid werk die zij verzet. Maar nee, voor mij is zij geen feministisch boegbeeld. Ik vind haar invloed teveel verweven met macht, met controle. Dat het voor haar een punt is, begrijp ik nu wel beter.
MIJN BOEKENPROJECT 2025
Kronieken - Bob Dylan
Een Freeweellin'-tijd - Suze Rotolo
Verander je brein, verander je leven - Nicole Vignola
De weg van de kunstenaar - Julia Cameron
De Kleine Patisserie in Parijs - Julie Caplin
Hoop voor hart en hersenen - Eric Scherder
Oud worden, jong blijven - Eric Scherder
Verander je Brein, verander je Leven - Nicole Vignola
Ja, ik ben 1 van de mensen die lid is geworden van PvdA/GroenLinks
Het geluid van deze partij op het congres verwarmde me
Deze tas, alleen PvdA, beetje raar, want ik werd van allebei lid
Beetje raar, maar ook leuk.......
Van een vriendin kreeg ik een stapel VOL' s
Sinds corona ben ik een huismus geworden en kom zelden in de binnenstad
Vind het daarom fijn dat zij deze bladen brengt
Toen ik nog wel in de stad kwam waren deze bladen er nog niet
Zoveel info over boekwinkels, boekverkopers, boeken, heerlijk
MAAR...........ZOVEEL
Ik vertelde al dat ik een biografie over Madonna aan het lezen ben. Wat ik denk: "ZOVEEL", zij maakte zoveel platen, tournees, films, videoclips, een boek "SEX", 4 kinderboeken, ze werkte met zoveel mensen, 6 kinderen, 2 huwelijken, vele minnaars, dansers...........zoveel. In het begin zocht ik nog veel op op internet, wie zijn dit allemaal? Interessant en een reis door de tijd. Ik bekeek ook een flink aantal van haar videoclips. Soms kwam er een herinnering boven, ja, dat was toen...... de meeste zijn me onbekend. Ik wil het boek graag bespreken, want ik heb het bijna uit, maar.....zoveel, waar begin ik?
Nu lees ik regelmatig dat anderen over Madonna vertellen dat ze vaak stelde: "Hou het simpel". Wanneer een geluidstechnicus bijv. allerlei geluiden wilde toevoegen. Hou het simpel, dat ga ik me voorhouden. Ik ga nog een ander blogje schrijven over wat ik nu begrijp, waarom zij de dingen deed, die ze deed. Ik vind het leuk om te proberen het onder woorden te brengen, want eerlijk gezegd begrijp ik het nog maar half.
Hou het simpel, dat lijkt me ook een mooi credo voor mezelf. Want........het boek maakt blijkbaar indruk, want ik lag vannacht wakker en dacht aan vroeger. Wat deed IK in de tijd die het boek beschrijft? Ik weet het wel, maar sommige herinneringen zijn tegenstrijdig. Nu heb ik heel veel dagboeken, echt heel veel. Hoe kom ik daar doorheen? Hoe kan ik een vorm vinden dat ik overzicht heb? Ik wil ook nog zoveel lezen, ik heb nu 2 boeken uit de bieb over Hedy d'Ancona, kan niet wachten erin te beginnen. Ik wil opruimen en weggooien. En de TIJD VLIEGT.
Ik word moe als ik eraan denk. Mijn idee DWANG, helpt enigszins, het maken van een MINDMAP is verhelderend. Judy, ik kan me goed voorstellen dat je denkt dat het ingewikkeld is wanneer je de voorbeelden zag via de link die ik toevoegde. Zoals ik het doe, is het super SIMPEl. Op papier in het midden het probleem, teken er een rondje om heen, teken een pijl, schrijf op wat er als eerste in je opkomt en dat blijf je doen. Ik weet niet waarom het helpt, maar bij mij doet dit het wel. Al doende komt er ineens een idee. He.........dat is een leuke...........zo niet eerder bekeken.
Ik heb even heel snel een schets gemaakt zodat je ziet wat ik bedoel.
Wat vind ik Copilot toch leuk. Zoveel beter dan welke andere zoekmachine dan ook. Ik zit al een tijdje met een probleem. Ik blijf maar in rondjes draaien en me er niet goed bij voelen. Nu heb ik eerder iets gedaan, nog niet eens heel lang geleden, iets wat goed werkte. Maar hoe heet het ook alweer? Geen idee ..........
Heeft dit met ouder worden te maken? Mijn geheugen........ Sinds kort noem ik mijn boekenkast mijn geheugen. Want......ik lees...... ik lees graag...... maar tegenwoordig vergeet ik het ook wat ik las. Irritant? Nu geloof me maar, het voelt beroerd. Ik troost me nu met de gedachte, mijn boeken zijn mijn geheugen. En gelukkig, daar is Copilot. Onlangs hoorde ik een cabaretier die de draak staak met Copilot. Hij vroeg: "Wie gebruikt dit eigenlijk? Wie gebruikt dit systeem, een enkeling?" Volgens mij zei hij niet enkeling, maar gebruikte hij een neerbuigend woord. Het woord, tsja.... .ik ben het vergeten. Ik dacht, ja, wil ik hip zijn dan moet ik chatGTP gebruiken. Nooit gedaan. Waarom eigenlijk niet? "Als iedereen het doet...doe ik het NIET...zoiets?"
Maar goed....... Ik zoek dus een woord en weet het niet meer. Aan Copilot gevraagd en FLOEP..... ik heb het antwoord, MINDMAP. wiki/Mind_map
Ik deed het vroeger relatief vaak en het werkte goed. En nu ook weer. Verbazingwekkend. Gelukkig.
10 dagen geleden nog kleine groene bolletjes en nu, zo stralend wit
Mooi, he, al die bloemetjes?
We liepen ook naar de Romeinse Tuin
Aangelegd en onderhouden door vrijwilligers
Uit historische gegevens is gebleken dat de Limes, de grens van het grote Romeinse Rijk, van ca. 70 tot 300 na Christus, precies over het tuincomplex van de Biologische Tuinbouwvereniging heeft gelopen. Het bestuur heeft het idee uitgewerkt om in het publieke boomgaard- en wijkpark “De Steenen Camer” een tuin in te richten met groente- kruidengewassen en fruitsoorten die ook in de Romeinse tijd hier werden ontwikkeld.
Het stond er allemaal weer zo mooi bij
Wat wij vooral leuk vonden was de tarwe, de rogge en het gerst
In tuinen van buurtbewoners bloeien de rozen
En het is ook hortensia tijd
Dit is de pannenkoekenboerderij
Normaal zit het stikvol met gasten
Nu helemaal leeg
Kan ik een mooie foto maken
Ja, zo is de ZOMER
Veel van de veldbloemen verschrompelt en dor
Dat vind ik jammer
Maar de gecultiveerde bloemen in de tuinen, ja, daar zijn ze, MOOI
Wij borduurden een speldenkussentje, ik heb het nog steeds
De zon schijnt, de tuin is mooi, ja, nu herinner ik het me weer, hoe zomers aanvoelen. Ik vind de lente zo'n heerlijke periode, de zomer eigenlijk het minste seizoen van het jaar. Het licht is zo hard, buiten vaak droogheid. Maar ik zie nu ook de schoonheid weer.
Ondertussen lees ik een biografie over Madonna. Waarom in vredesnaam dit boek? Waarom en wanneer kocht ik het? Ik hou helemaal niet van Madonna. Laatst las ik ergens dat zij al in de jaren 70 bezig was. Terwijl ik haar altijd situeer in de jaren 80. Vanaf de jaren 80 ben ik de muziek uit het oog verloren. Mijn muziek was de muziek van de 60-70-er jaren. Ik zie ze nu zo oud, the Kinks, Donovan, Bob Dylan, de ene na de andere foto van mensen die nu 80 jaar zijn, schokkend.
Maar goed. Ik voelde me rot door wat ik op het nieuws hoorde. De illegale aanval op Iran, de genocide in Gaza, babyboomers die boos zijn op de koers van de PvdA........en zocht een boek. Iets wat mij af kan leiden en vrolijk maakt. En laat deze biografie over Madonna dit nu doen. Tot mijn eigen verrassing.
Madonna werd groot in de MTV-tijd. MTV waar ik nooit naar keek, ik had toen geen tv /jaren 80. Wat was dat ook weer voor tijd? Ik zoek op internet en herinner me ineens dat het de tijd was van de sporttenues en de gymschoenen. Bij ons op kantoor liep een jongen rond geheel in dit tenue gekleed en ik, ja ik liep ook op gympies.
Hier sta ik met mijn broer
Beenwarmers en alles
O ja, beenwarmers, wat vond ik die leuk, ik breidde ze zelf. En ineens weer een herinnering, het kantoor waar ik werkte. Een clubje van meiden, die nu nog mijn vriendinnen zijn. Ons werk bestond uit klantgesprekken van een kwartier. Maar regelmatig kwamen mensen niet op een afspraak en wij breiden in dit kwartiertje. Als ik er nu aan denk, best een beetje gek. Onze chef ergerde zich dood. Overigens waren we gek op hem en daarom konden we hem ook plagen. Hij verbood het breien. Wij staken de koppen bij elkaar en gingen naar een winkel waar ze allerlei garens verkochten en wij kochten borduurzij. Toen onze chef weer langsliep waren we, een voor een, aan het borduren..... we borduurden een speldenkussentje. Hij werd zo kwaad!!!!!!
-------------------------------
Ondertussen is er weer een dag voorbij. Met een tweedaagse Navo bijeenkomst. Ja, de 5% komt er aan. "Daddy" gaat terug naar de VS. Gelukkig, dit is achter de rug. Gaan we echt 5% uitgeven? De tijd zal het leren.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
%20(1).jpg)
.jpg)
%20(1).jpg)
%20(1).jpg)
.png)
%20(1).jpg)
.jpg)
%20(1).jpg)
%20(1).jpg)
.jpg)
