Herfst en de tuin.

De tuin staat er nog steeds mooi bij, maar wel met herfstkleuren. De twee planten met blauwe bloemetjes, lobelia's zijn duidelijk op hun retour. Wat heb ik plezier van hen gehad in de zomer. Maar omdat er nog steeds bloemetjes aanzitten kan ik het niet over mijn hart krijgen ze weg te doen. 

De hoge bomen om het huis laten hun blaadjes vallen en dat betekent ze bijeen harken en in de groenbak, een leuk werkje.

Er bloeit zowaar nog een bloemetje aan de tomatenplant

Weten jullie wat bijzonder is?

Sinds ik experimenteer met mijn 15 minuten project heb ik tijd over

Een vreemde gewaarwording

Ik heb me al een paar keer afgevraagd wat ga ik nu eens doen?

Molokhia, een vondst, die me heel blij maakt.

Gisteren iets heel erg leuks. Ik zoek tahin, je kunt er heerlijke saus van maken. Ik leerde het in Egypte kennen. Ik at daar ooit zo'n heerlijke vis met Tahin saus.

Toen Salem bij mij kwam wonen gingen we op zoek naar tahin en ander etenswaren die je in een Nederlandse supermarkt niet kunt krijgen. We kwamen bij Turkse winkels in de binnenstad. Ja, daar hadden ze tahin en regelmatig ook Okra (Bamia zoals het in Egypte heet), een groente, gestoofd in saus, die ik heerlijk vind.

Later kon ik tahin ook vinden bij AH en de laatste tijd kocht ik het bij de Jumbo. Maar het is er ineens niet meer. Ik vroeg ernaar bij een aardig meisje, ze noteerde het en ja, een week later was het er weer. Maar dan, opnieuw, het is er niet. Dit keer trof ik een ongeïnteresseerde jongeman. Zijn conclusie, tsja, het is er niet. We maakten een plan opnieuw naar een Turkse winkel te gaan in een andere wijk.

Nu hebben wij in ons winkelcentrum een kleine Turkse winkel. In de loop der tijd heeft de winkel enkele gedaantewisselingen ondergaan, van supermarkt tot slager (dacht ik).

Gisteren dacht ik, laat ik het toch eens vragen, misschien hebben ze toch tahin. Ik naar binnen en ik zie een heel leuke afdeling met allerlei kruidenierswaren. Ineens zie ik iets liggen wat ik totaal niet had verwacht, Molokhia. Salem vind dit zo heerlijk, een soep gemaakt van Molokhia blad. We hebben er zo vaak om gevraagd, vaak keek men ons een beetje vreemd aan. En nu, totaal onverwacht vind ik het in een winkeltje in ons winkelcentrum?1?! Wat ik vind is kant en klare soep diepgevroren. Ik zeg tegen de jongeman dat ik zo blij ben dat ik dit vind. Hij loopt naar een stellage en pakt een grote zak met Molakhia blad, precies zoals ik uit Egypte ken. Ook pakt hij een pot tahin voor me en een pot met okra.

 Ik was de koning te rijk

Jullie begrijpen wat wij gisteren aten?

Ik leer weer wat, een wandeling en schoonheid, kleur, structuur van de natuur.

Eergisteren wandelden we naar de Romeinse tuin

Een tuin door vrijwilligers aangelegd en onderhouden

Het ligt in de linie waar vroeger Romeinen zaten

In de tuin worden groenten verbouwt die bij de Romeinse tijd past

De tuin zag er schitterend uit, boordevol groentes

Boerenkool. andijvie, diverse slasoorten, kolen 

En we zagen dit, groente met stronken met een prachtige kleur

Wat is dit? Geen idee...............

Ineens schiet in mijn hoofd, ik heb nu Plantnet op mijn mobiel, eens even zoeken

Biet, het is biet, nooit geweten dat biet er zo uit ziet

Thuisgekomen ontdek ik dat het snijbiet is

Snijbiet - Veggipedia

Ik ontdek dat de bladeren gegeten worden en dat het naar spinazie smaakt

Wanneer we iets doorlopen komen we in een tuinencomplex

Ieder seizoen opnieuw een verrassing

Iemand heeft een tuin vol dahlia's, zo mooi

En zag ik dit jaar weinig vlinders en bijen, hier zie ik ze

De tuin begint langzaam over te lopen naar de herfst

Ik vind macro foto's altijd leuk om te maken

Is het niet prachtig hoe de binnenkant van een dahlia er uit ziet?

Plezier met lampionnetjes.

 Gisteren had ik veel plezier van mijn lampionplantje

Eergisteren ontdekte ik ineens dat er veel lampionnetjes aan zitten

 die doorzichtig zijn geworden

Ik haalde ze eraf

Ik ben niet alleen bezig met mijn 15 minutensysteem

Ik ben me tevens sterk bewust van de (komende) herfst

Daar gingen dagen aan vooraf van "afscheid nemen van de zomer"

Hoe was het ook weer?

Ik maakte een fotocollage om me te helpen herinneren

Ik vind de overgang van het ene naar het andere seizoen altijd een beetje moeilijk

Ermee bezig zijn helpt

En nu, op weg naar de herfst

En daar helpt dit lampionplantje goed bij

Ik vind het altijd leuk om iets wat ik in de natuur vind te verbinden met 1 van mijn kaarten

De herfst komt eraan

Gisteren felle regen en wind

Vanuit een raam kijk ik op een boom

Erdoor heen groeit een struik met rode besjes

Ze maken me blij

Wat betekent de herfst voor jullie?

Cognitieve herstructurering..............

De afgelopen maanden voelde ik me niet denderend. Het heeft meerdere oorzaken. O.a. Gaza, de PVV en..........ouder worden, nog niet zozeer gekoppeld aan fysieke problemen, meer "het idee, het gevoel". Het voelt zo raar en onwennig. Toen ik 70 werd zei ik tegen een vriendin "voorlopig blijf ik hierbij", maar ondertussen is dat al weer jaren geleden en loop ik nu naar de 80. Ik vind dit zoiets onbegrijpelijks.

Natuurlijk denk ik regelmatig terug, zoals onlangs, ik dacht aan de jaren 80, daar liep ik in mijn oversized kleding, met mijn schoudervullingen, zelfgebreide beenwarmers en mijn houten fel beschilderde oorbellen. 

Het is leuk terug te denken, maar het is heel gek om mijn helden van toen, de jaren 70, dat waren mijn musici, nu zo stokoud te zien. Goed, met de Stones ben ik meegegroeid, ze treden nog steeds op, daarvan weet ik het. Maar Joni Mitchell, Bob Dylan, the Kinks ineens zo stokoud te zien, het doet bijna pijn. 

Ik probeer te begrijpen hoe jonge mensen nu zich voelen. Taylor Swift, Swifties, het moet voor hen voelen zoals het toen voor ons was. Ik weet bijna niets van Taylor Swift, maar..............wel weet ik veel van Janis Joplin. Ik probeer me geregeld in te denken hoe het voor jongeren nu is, een periode lang was "het klimaat" een hot item, ik was trots op hen, maar...........het lijkt nu wel weg te zijn. Leeft het nog onder hen, maar is de pers momenteel bezig met andere dingen zoals een asielcrisis? Of leeft het ook niet meer bij de jongeren? Toen in de jaren 70 was de oorlog in Vietnam het hot item. Ik hoor Biden in zijn toespraak bij de Verenigde naties hierop inhaken. Hij haalt veranderingen in de wereld historie aan. Vietnam, toen de vijand, nu een goede vriend.......tsja, het kan verkeren.  

En zo glijdt het heden over in het verleden en het verleden in het heden. Het gevoel erbij is regelmatig pijnlijk. Ik vraag me af, hoe kan ik hier anders mee omgaan? Ik zoek eens op internet en krijg adviezen mbt ademhalen, mindfulness etc. Deze mogelijkheden irriteren me meer dan dat het helpt. Dan schiet er iets in mijn gedachten wat ik ooit meemaakte en wat wel hielp.

Ik hou van alle seizoenen maar de herfst gaf een aantal negatieve gevoelens. Weg het groen, weg de bloemen, weg de vlinders, weg de bijen. Ik zag de schoonheid van de herfst wel, maar sombere gedachten kwamen boven. Dood, dingen die op een einde lopen, aftakeling. En dat het nog zo lang gaat duren tot er weer nieuw leven komt in de natuur. Het maakte me somber.

Tot ik kijkend op Pinterest deze quote zie

De herfst, gekleed als voor een mooi feest, de grande finale

Zo heb ik het nog nooit bekeken en het laat me een stuk beter voelen. Ik maakte de winter mee, de lente, de volheid van de zomer en dan nu de Grande finale van de natuur, nog 1 keer zoveel kleuren, zoveel schoonheid, feestelijk vallende blaadjes en langzaam gaan we naar de ingetogenheid van de winter. 

Ik vond het zo opmerkelijk dat een simpel zinnetje me in staat stelde me zoveel beter te doen voelen. Een zinnetje wat een ander beeld geeft. Ik vraag me af, hoe heet dit, heeft het een naam? Ik vraag het eens aan mijn vriendje Microsoft Copilot in Bing, de zoekmachine die met AI werkte en Copilot geeft direct het antwoord, cognitieve herstructurering. Het geeft er ook een website bij: Cognitieve herstructurering doet negatieve gedachten stoppen - Assertief.nl. 

Hoe werkt het?

• Waar zit ik mee? 
• Wat zijn mijn gedachten hierover?
• Wat voel ik erbij?
• Kan ik er een andere gedachte bij verzinnen?
• Hoe voel ik me nu?

En opnieuw, het werkt bij mij. Wat is nu de positieve gedachte die me opgelucht en blij maakt?

• Ik heb zoveel herinneringen, kennis, ervaring, wat een rijkdom en.........wat komt er nog? 

Nu, met mijn 15 minuten project waar ik eerder over vertelde en nu deze cognitieve herstructurering ga ik de toekomst in. En........ wat komt er nog

• Ik ben al eens aan het kijken naar een cursus die ik mogelijk kan volgen
• Ik wil weer iets met mijn schilderen doen. Wat? Ik denk al een poosje aan "vluchtelingen". Ik maakte al een kaart mbt dit, misschien een groot schilderij? 
• Zo ga ik me behalve op het verleden ook eens oriënteren op de toekomst. Ik heb er zin in. Ben nieuwsgierig. Toen ik me zo naar voelde en af en toe regelmatig bang, kwam ik in een FLOW tijdschrift het volgende tegen. Nieuwsgierigheid is een goede manier om angst mee tegemoet te treden. Wat voelt beter, angst of nieuwsgierigheid. Ik weet het wel? Ik vind nieuwsgierigheid HEERLIJK.

Experiment.

Dit klokje heb ik pas gekocht, ik vind ze zo leuk, lekker ouderwets. 

Ernaast staat een stapel Happinezz bladen.

Wat me deze week bezig hield, naast al het andere........ huishouden, eten koken, opruimen, wereldnieuws etc. is:

De TIJD

Toen ik met pensioen ging heb ik nooit gedacht dat ik een tekort aan tijd zou krijgen. Ik werkte 36 uur per week, al die uren zou ik extra vrij hebben, wat een ongekende, heerlijke luxe. Maar ik ontdekte iets. En nu, na een flink aantal jaren ervaar ik het nog steeds. TIJD VLIEGT. Zo raar, begrijpen doe ik het niet, hoe kan dit nu? 

Van de week ook weer. Ik probeer altijd om 13.00 uur boodschappen te doen. Hoe kan het dan dat ik om 15.00 pas thuiskom? Natuurlijk, ik weet het, pas om 14.00 weggegaan. Maar....... daar was ik me niet van bewust. Voor mijn gevoel is het altijd vroeger dan de werkelijke tijd is. 

Daarom ben ik nu begonnen met iets wat ik een paar maanden geleden bedacht. Ieder kwartier even op mijn horloge kijken. Hoe laat is het eigenlijk en dan even rusten en bedenken wat ik met de komende tijd wil. Een stemmetje zegt tegen me, doe niet zo idioot, om het kwartier?????? Dan zeg ik streng terug, ooit werkte ik op het arbeidsbureau, ik begon er net en had 20 minuten gesprekken met klanten. Na iedere 20 minuten zat er een nieuwe klant, dus moest ik de tijd in de gaten houden, want....... er wachtte weer iemand. Waarom zou ik het toen normaal gevonden hebben en nu zou ik het gek moeten vinden? 

Ik doe het nu 3 dagen en het bevalt heel goed. Ik weet welk deel van de dag het is, hoe laat het is en bedenken wat ik wil gaan doen is leuk. Ik heb ook veel meer gedaan door deze methode. Jullie begrijpen, ik ga ermee door.

Opnieuw begonnen.

 Vandaag weer de stoute schoenen aangetrokken

En verder gegaan met opruimen en wegdoen

Een halve vuilniszak vol gaat er weg

Ik ben dit jaar er al eerder mee bezig geweest

Maar de afgelopen maanden kwam de klad erin

Ik doe het volgens het idee

Waar ik blij van wordt blijft

Waar ik geïrriteerd van wordt gaat weg

Waar ik over twijfel voorlopig even in een doos

Het vogelschilderijtje gaat nooit weg

Mijn vader schilderde het

Het lijstje deed hij er ook om

Wat staat ons nog te wachten.

 De foto's maakte ik tijdens een wandeling om het huis

Ik heb inderdaad twee dagen de Algemene Beschouwingen van de Tweede Kamer op de voet gevolgd. Weliswaar ben ik niet doorgegaan tot 03.00 s' morgens, maar wel het grootste deel. Waarom eigenlijk? Ik hou van politiek, met de paplepel in gegoten, mijn moeder was ook zo. Samen tot diep in de nacht naar de Amerikaanse verkiezingen kijken, het was leuk. En....ik vind het fijn zelf de nuances te ontdekken, wanneer je het later hoort navertellen is dit ook een interpretatie van de spreker. Nu kan ik meer een eigen mening vormen.

Het begint hier en daar te kleuren

Ik denk dat het NSC met vuur speelt. Blijkbaar denken ze Wilders te kunnen temmen, door ingekapseld te hebben, dat de wet een goede juridische onderbouwing moet krijgen. Hij wil perse een noodwet,  hoewel de oppositie duidelijk blootlegde dat een spoedwet sneller gaat. Voordeel voor Wilders? Hij kan met een noodwet de Tweede Kamer uitschakelen. Deze man, met zijn partij, waar hij alleen lid van is en er dus geen leden-achterban is die hem controleert. Waar wijst dit op? Niet bepaalt op een democratische instelling. 

De wet moet worden voorgelegd aan de Raad van State, stel deze wijst de wet af en alles wijst daar op, kan Wilders dan zeggen, kijk rechters zitten mij in de weg...........En dan? Ik hoop en bidt dat mijn somberste gedachten niet uit zullen komen. 

Socioloog Hein de Haas verdient een lintje.......

Hein de Haas verdient een lintje. Godzijdank is hij er en kan tegengif bieden bij alles wat ons vertelt wordt. Zijn verhaal is zo totaal anders als wat wij nu al jarenlang horen.

Op het Arbeidsbureau en het CWI werkte ik oa met de WIN, Wet inburgering Nieuwkomers. Ik zag asielzoekers aan het begin wanneer ze nog geen Nederlands spraken. Met behulp van familie en tolken konden wij met elkaar praten. Na 1 jaar zag ik ze weer en sprak de meerderheid Nederlands. Ik herinner me slechts 1 maal dat inburgering geweigerd werd, nl, door een Amerikaan "die niet tussen de Turken ging zitten". De gemeente samen met het ROC verzorgde de inburgering. Met Rita Verdonk veranderde het. Migranten moesten zelf hun inburgering regelen en betalen en de markt zou de cursussen regelen. Ik stelde me altijd voor: ik vlucht, kom terecht in Cairo, spreek de taal niet, kan de letters niet lezen en ik  moet mijn inburgering regelen, HELP. Wist ik jarenlang waar iemand heen kon bij de inburgering, in de periode Verdonk had ik geen idee meer. Ik herinner me dat ik aan de balie stond en een man in het Engels mij vroeg waar hij kon inburgeren en de taal kon leren, ik had geen idee.

Hebben wij een asielcrisis? Nee, zegt Hein de Haas, we hebben een opvang crisis en die is door de overheid gecreëerd. Is het de druk van asielzoekers die maakt dat er geen huizen zijn voor onze kinderen of hebben onze kinderen geen huizen door VVD beleid? De verhuurdersheffing die Stef Blok introduceerde maakte dat de huurmarkt op hol sloeg. Er worden veel te weinig betaalbare huurwoningen gebouwd. 

Vandaag Prinsjesdag, morgen de algemene beschouwingen. Ik zit op het puntje van mijn stoel. Een paar jaar geleden was het "in" voor ouders om te zeggen onze kinderen krijgen het slechter, zij bedoelden in materieel opzicht. Nu denk ik, o, mijn hemel, asjeblieft laat Nederland niet slecht worden en de extreemrechtse richting op gaan. 

Wat ik niet begrijp is de mantra die ik lees en hoor dat "links" de boosdoener is. De PvdA regeerde voor het laatst 12 jaar geleden. GroenLinks en de SP nog nooit. Hebben "wij" de problemen veroorzaakt?  

Mijn boeken en biografieproject 2024.

Lezen, zo heerlijk en nog steeds kost het moeite. Op de sociale media zitten, totaal geen probleem. Raar blijft dit toch. Wat las ik de afgelopen tijd?

Het boek van Hillary Clinton heb ik al lang. Om de een of andere reden keek het me aan en zei nu: "Pak me". Ik heb er geen spijt van. Hillary Clinton, ik ben fan van haar. Ik begrijp haar, ze stamt uit dezelfde tijd als ik, de hippiebeweging, het feminisme. Ik heb de haat tegen haar nooit begrepen. Ik lees nu wat sites op internet en lees het allemaal weer, de enorme haat, de uiterst vreemde fake stories die over haar verteld worden. 

Ik leerde ook weer wat door het boek te lezen. Ik dacht dat haar ouders rijk waren. Maar haar vader had een kleine gordijnwinkel en haar moeder was huisvrouw. Als jongere, toen ze nog thuis woonde, was ze aanhanger van Barry Goldwater, een racistische republikein. Haar vader was voor deze man en zij had nog geen eigen politieke identiteit ontwikkelt. Op de Middelbare school ook nog republikeinse. 

Later op de universiteit kreeg zij andere ideeën. Door het lezen van het boek krijg ik een idee hoeveel er  nodig is in een land om sociale rechtvaardigheid voor elkaar te krijgen, ook in een democratie. Hillary probeerde o.a om een gezondheidszorg verzekering voor elke Amerikaan van de grond te krijgen, wat mislukte. Zij reisde Amerika door en sprak met veel gewone burgers, die haar hun problemen vertelden, problemen met verzekeringen en hoge ziektekosten. Ook realiseerde zij zich steeds meer wat een achterstelling vrouwen hadden op de arbeidsmarkt, minder betaald dan mannen, vaak deeltijd banen, geen pensioenen. Zij begreep ook wat echtscheiding voor vrouwen betekent gezien de wetgeving. 

Gisteren zag ik het debat tussen Kamala Harris en Donald Trump. Kamala was veel sterker. Toch kan zij nog verliezen. Ook Hillary won de "popular vote". Ze kreeg 1 miljoen stemmen meer dan Donald Trump. Door het systeem van kiesmannen verloor zij. Dit kan Kamala Harris ook overkomen. 

De foto op de cover van dit boek raakt mijn hart. Ze zijn zo jong, zo mooi, zo onschuldig. New York in de jaren 60, een totaal andere stad dan nu. Huren die nog betaalbaar zijn, wijken vol industrie, industrieën die nu verdwenen zijn, de stad vervallen. Greenwich Village is de wijk waar zij terecht komen. Suze woonde met haar ouders en zus in Queens. Haar Italiaanse ouders zijn communisten en zij groeit op met het idee dat je voor elkaar zorgt, juist wanneer iemand het minder heeft. Haar moeder neemt haar dochters ook mee naar theaters, bibliotheken en musea. Suze is een gevoelig, ontvankelijk kind die zich als kunstenares zal ontwikkelen. 

Bobby Zimmerman komt uit Minnesota. Suze en Bob ontmoeten elkaar in de folksongscene, die toen heel populair is in New York City. Overal waren kleine clubs met life optredens. Bob Dylan, zoals hij zich noemde vertolkte oude folksongs en speelde de harmonica bij andere bands. Ze werden smoorverliefd op elkaar. Ze trekken in een klein appartement in West 4th Street. Hier kun je nog veel meer foto's van deze periode zien. Ze zijn zo leuk. Suze+rotolo+en+Bob+Dylan

Zij beïnvloedt hem, ze neemt hem mee naar theaters, brengt hem oa in contact met het werk van Berthold Brecht. Tijdens hun samenzijn wordt hij beroemd. Dat brengt spanningen mee, beide zijn ze er niet aan gewend. Uiteindelijk gaan ze na enkele jaren uit elkaar. Hoewel het Suze vaak gevraagd werd om over haar jaren met Bob Dylan te praten, heeft ze dit nooit gedaan. Eerst omdat ze het zelf allemaal eerst moest verwerken, en later vanuit privacy overwegingen. Uiteindelijk schrijft ze dit boek. het is een prachtig verhaal. Nogmaals, zo jong, zo mooi, zo onschuldig. 

Dit is andere koek. Hoe kijken schrijvers in de ooit door ons gekoloniseerde landen naar ons? Adriaan van Dis heeft zich erin verdiept. Het boek kan als een naslagwerk gelden want er staan zoveel namen en boektitels in, wil ik ooit er meer over lezen dan pak ik dit boekje erbij.

Adriaan begint met Rudy Kousbroek, "het Oost-Indisch kampsyndroom" wordt genoemd. Ook wordt wordt het Rhemrev Rapport genoemd, een rapport wat over de verschrikkingen van De Nederlanders in Indonesië wat betreft de koelies. Het rapport verdween in een la en werd veel later gepubliceerd. 

Adriaan vertelt over zijn eigen familie. Hij groeide op met drie bruine halfzusjes uit het eerste huwelijk van zijn moeder met een Indonesische man. Zij hadden jarenlang in Indonesië gewoond en de oorlog in kampen doorgebracht. Zijn moeders eerste echtgenote werd in 1944 door de Japanners onthoofd. Later ontmoette zij een voormalige Knil-militair die krijgsgevangene was geweest in een interneringskamp. Samen kwamen ze naar Nederland en kregen ze een kind, Adriaan. Terug in Nederland was er 1 woord, aanpassen............Wanneer je opviel werd je betutteld of bespot. 

Wat de schrijvers opschrijven, waarover Adriaan vertelt, staat haaks op het verhaal wat ons verteld werd. Nu ik ouder wordt en verschillende politieke situaties heb meegemaakt dringt steeds meer tot me door dat er niet alleen in Rusland en China propaganda wordt gemaakt, maar ook en veel in onze Westerse maatschappijen. Voor het eerst werd het me duidelijk toen we ontdekten dat de massavernietigingswapens van Saddam Hoessein niet bestonden, een leugen, waar oorlogen uit voort kwamen. En nu, op dit moment met de Trumps en de Schoofs aan de macht ontdek ik het weer. Echt...... wanneer de migranten verdwenen zijn, dan is de woningmarkt weer helemaal ok? Dan is de zorg stukken meer betaalbaar? Dan is het klimaatprobleem en stikstofprobleem opgelost? De vraag komt steeds bij mij boven, waarom vertellen ze dit? Wat verhullen ze? Dat het neoliberalisme problemen heeft voortgebracht die maatregelen vereisen waardoor zij bang zijn hun macht kwijt raken? Hun macht en hun geld? 

BIOGRAFIEPROJECT 2024

Jagtlust - Annejet van der Zijl

Federico García Lorca - Ian Gibson

Jean Paul Sartre - Annie Cohen Solal

Hortense de Beauharnais - Thera Coppens

Dochter van Napoleon - Constance Wright

A freewheelin' time - Suza Rotolo

Mijn verhaal -Hillary Clinton

MIJN BOEKENPROJECT  2024

Reizen met Charley - John Steinbeck

Reizen zonder John - Geert Mak

De dochter van de Verhalenverteller - Saira Shaw

De Kleur van Thee - Hannah Tunicliffe

De Parfumeur - Frederique Hebrard

De kolonie mept terug - Adriaan van Dis

De camera op mijn nieuwe mobiel uitproberen.

 Vandaag zat ik even in de tuin

Langzaam komt er een ietwat herfstachtig gevoel

Ik gebruikte de camera op mijn nieuwe mobiel

Er zijn nog veel geheimen

Iedere keer weer iets nieuws wat de mobiel me voorlegt

Geen idee soms wat het betekent

Soms dreig ik vast te lopen

Ik doe er maar heel voorzichtig mee

Wat ik niet begrijp probeer ik te negeren

Onze vorige mobiel was zoveel simpeler

Maar deze maakt wel mooie foto's

en dat is heel wat waard