Gisteren iets heel erg leuks. Ik zoek tahin, je kunt er heerlijke saus van maken. Ik leerde het in Egypte kennen. Ik at daar ooit zo'n heerlijke vis met Tahin saus.
Toen Salem bij mij kwam wonen gingen we op zoek naar tahin en ander etenswaren die je in een Nederlandse supermarkt niet kunt krijgen. We kwamen bij Turkse winkels in de binnenstad. Ja, daar hadden ze tahin en regelmatig ook Okra (Bamia zoals het in Egypte heet), een groente, gestoofd in saus, die ik heerlijk vind.
Later kon ik tahin ook vinden bij AH en de laatste tijd kocht ik het bij de Jumbo. Maar het is er ineens niet meer. Ik vroeg ernaar bij een aardig meisje, ze noteerde het en ja, een week later was het er weer. Maar dan, opnieuw, het is er niet. Dit keer trof ik een ongeïnteresseerde jongeman. Zijn conclusie, tsja, het is er niet. We maakten een plan opnieuw naar een Turkse winkel te gaan in een andere wijk.
Nu hebben wij in ons winkelcentrum een kleine Turkse winkel. In de loop der tijd heeft de winkel enkele gedaantewisselingen ondergaan, van supermarkt tot slager (dacht ik).
Gisteren dacht ik, laat ik het toch eens vragen, misschien hebben ze toch tahin. Ik naar binnen en ik zie een heel leuke afdeling met allerlei kruidenierswaren. Ineens zie ik iets liggen wat ik totaal niet had verwacht, Molokhia. Salem vind dit zo heerlijk, een soep gemaakt van Molokhia blad. We hebben er zo vaak om gevraagd, vaak keek men ons een beetje vreemd aan. En nu, totaal onverwacht vind ik het in een winkeltje in ons winkelcentrum?1?! Wat ik vind is kant en klare soep diepgevroren. Ik zeg tegen de jongeman dat ik zo blij ben dat ik dit vind. Hij loopt naar een stellage en pakt een grote zak met Molakhia blad, precies zoals ik uit Egypte ken. Ook pakt hij een pot tahin voor me en een pot met okra.
Ik was de koning te rijk
Jullie begrijpen wat wij gisteren aten?
