zondag 28 september 2014

Erfgoedcentrum, mediamarkt, Waar en bloemen



WAT IS HET HEERLIJK WEER!!!!!!!!
Vandaag maakte ik een kleine wandeling, onder andere langs dit water

Gisteren zijn we naar de Mediamarkt geweest
Salem had een nieuwe afstandsbediening nodig
De M. markt is een ware belevenis
Harde muziek, grote schermen waarop je tv kunt kijken
 Van alles en nog wat op elektronisch gebied
waarvan het meeste boven mijn pet gaat
en waarvan ik blij word wanneer ik het niet hoef te kopen
 
We bezochten ook het nieuwe Rozet/erfgoedcentrum

Erfgoedcentrum


 
En bekeken het Poppenhuis van Lizzy Ansingh
 
 
wilmashomemadequilts/poppenhuis-van-lizzy-ansingh
Lizzy Ansingh

 We dronken thee bij Waar (klik)
Een leuk nieuw restaurant en winkel
Er worden heel mooie bijzondere cadeaus verkocht
Er is een terrasje bij, lekker in de zon ( of schaduw als je wilt)
 
Op de terugweg legde ik bloemen neer
 
 
Vlakbij ons huis is een 88 jarige vrouw verongelukt
Ze is aangereden terwijl ze s ' avonds een zebrapad wilde oversteken
Wij hoorden en zagen zwaailichten van politiewagens en een ambulance
We zijn niet gaan kijken. Later las ik op internet wat er gebeurd is
Ik vind het zo sneu, dat je zo oud bent geworden en dat dit je dan overkomt
 
Ik had niet verwacht dat buurt bewoners bloemen zouden leggen
Ik heb ooit eens toegekeken toen iemand die verdronken was uit het water werd gehaald
Ik werd misselijk en boos van het commentaar van de omstanders
Daarom was ik nu blij toen ik deze bloemen zag liggen
Er liggen ook briefjes en er staan kaarsjes tussen
Het gaat gelukkig niet zomaar langs ons heen, het heeft de buurt blijkbaar geraakt en MIJ OOK
 

Cranford van Elizabeth Gaskell

Ik heb al een poosje niets meer geschreven over mijn Boekenprojekt, terwijl ik redelijk op koers lig. In de tussen tijd heb ik 2 1/2 boek erbij gelezen. Cranford van Elizabeth Gaskell, de Buddenbrooks van Thomas Mann en ik ben nu bezig met Madame Bovary.

Cranford is een leuk boek. De schrijfstijl van Elizabeth Gaskell is nu, ongeveer 200 jaar later, nog steeds goed te lezen. Natuurlijk komen er zaken in voor die toen up to date waren en nu ouderwets. Zoals zuinig aan doen met kaarsen om geld uit te sparen ( er was nog geen gaslicht en elektriciteit), Het boek gaat over het dorpje Cranford waar een groep dames elkaar bezoeken, waarbij sterk rekening wordt gehouden met etiquette en standsverschil. Maar er gebeurt van alles waardoor de etiquette aangepast moet worden, hetgeen niet zonder slag en stoot gaat.





























Op de flap van het boek staat dat de veranderingen veroorzaakt worden door de aanleg van de spoorlijn. Maar vreemd genoeg vind ik hierover niets in het boek, De spoorlijn wordt alleen genoemd omdat 1 van de figuren er werkt. Wel raken de dames in paniek wanneer er sprake is van vreemde figuren en diefstal.

Een van de hoofdfiguren uit het boek is Miss Matty. (Ik heb een kaart voor haar gemaakt. de foto's zien jullie hier). Zij is altijd gedomineerd door haar zus. Wanneer die komt te overlijden kiest Miss Matty ervoor alles te laten zoals haar zus het wilde. Maar, de tijden veranderen. De bank van Miss Matty stort in ( ook toen gebeurde dit) en zij raakt bijna al haar geld kwijt. Ik vind dit het leukste stuk van het boek. Want de vrouwen bedenken dat ze een theewinkeltje aan huis moet beginnen. Ze verzamelen daarnaast ook geld zodat zij in haar huis kan blijven wonen. Een van de vrouwen fluistert tegen degene die het geld ophaalt: "Ik zou zo graag meer willen geven, maar ik kan het jammer genoeg niet missen " Een ander vrouw fluistert : ""Ik zou zo graag meer willen geven, maar ik ben bang dat de anderen zich dan overvleugelt voelen. Daarom ga ik ook nog naar een andere manier zoeken om haar te helpen". In dit dorp dus solidariteit en samenhang. Maar het is niet allemaal solidariteit in Cranford. Er is ook achterklap, er zijn verdachtmakingen, er is stilstand en het is er saai.


Ekizabeth Gaskell was een vriendin en de biografe van Charlotte Bronte. Daarom weet ik wat meer van haar af. Zij was een echte dame. Mooi van uiterlijk, droeg "fashion"", zij kende veel mensen, stond graag in het middelpunt en was een goede gastvrouw. Zij was getrouwd en had meerdere dochters, die zij liefdevol opvoedde. Zij reisde veel. Zij schreef boeken in een tijd toen vrouwen niet geacht werden dit te doen. In haar romans stelde zij sociale kwesties aan de orde. De biografie die zij schreef sloeg in als een bom en in de derde druk moest zij gedeeltes weglaten. Zij werd bedreigd met processen mbt onder andere het verhaal die zij publiceerde over het overspel tussen Mrs. Robinson en Branwell Bronte, Charlotte's broer.
Mrs. Robinson was "not amused". Later, na de dood van alle betrokkene is het verhaal weer opgenomen in de biografie. Het verhaal inspireerde in onze tijd ( jaren 60) Simon and Garfunkel:


Wanneer je meer over haar wilt weten kijk dan eens op:
 
elizabethgaskell house

vrijdag 26 september 2014

Herfstschilderij

 
Ik ga beginnen met mijn herfstschilderij
Spannend, hoe gaat het worden?
Op kleurrijkaquarellen kun je alles volgen

woensdag 24 september 2014

Het Openlucht Museum


Gisteren ben ik naar het Openlucht museum geweest. Toen wij nog geen "Vrienden "" waren, en wij er de eerste keer kwamen wilden wij alle boerderijen en andere gebouwen van binnen bekijken. Nadien zijn we er vaak geweest, het verveelt nooit. Maar deze keer ben ik vooral gegaan voor de tuinen. Er zijn zulke prachtige tuinen. De eerste foto's zijn gemaakt in een boerentuin achter een boerderij.


Het zonnetje scheen
 ik was er helemaal alleen
ik zag er bloemen, vol met vlinders, bijen en allerlei andere insecten.

Ik liep langs een kleine boomgaard vol fruit


Ik kocht koeken en broodjes in de bakkerij van de Zaanse buurt
 
 
Zag kinderen met bootjes spelen
 
 
En liep het leuke ouderwetse winkeltje binnen
 
 
 
Langs een pleintje
 
 
waar potten met mooi bloeiende planten staan
 
 
 
De kruidentuin is 1 van mijn favoriete plekken
 
 
 
 
He, dat is een bekende bloem
Die plant hebben wij ook in onze tuin
 

Jaren geleden nam ik een stekje mee van een plant die een collega op onze kamer had gezet. Ik vond de plant werkelijk prachtig, de kleur blauw van de bloemetjes zo mooi. De plant groeide en groeide op kantoor, hij werd wel 2 meter hoog. Uit de stekjes die ik meenam zijn nu 2 forse planten gekomen die ik koester. Ik ben bang dat de plant van kantoor dood is. Nu lees ik hier ineens de naam van de plant, een reumatiekplant.


O jee, zijn er ook gemene planten....

 
 
 
Dit huisje noemen Salem en ik altijd ""van ons""
We zitten op het bankje en fantaseren dat wij er wonen
We zouden de schildersezel buiten zetten
Hij zou hier schilderen
en ik aquarelleerde op tafel
We zouden over de planten en de bomen uitkijken
Onze kippen scharrelden aan onze voeten
en de schapen zouden wol geven
 

Ik loop door de kassen, ook een heerlijke plek

 
 Langs een verdroogde zonnebloem
 
 
En schiet nog even een paar van mijn favoriete huisjes in
Een jaren 50 huis
  
 
En een jaren 60 huis
Macramé, ja, ik herinner het me...
 
 
Al dat oranje doet pijn aan mijn ogen
Ikzelf had een kamer met paarse en een olijfgroene wand
 
 
Langs een formele tuin
 
 
Een stuk Indonesië binnen
Ik raak hier aan de praat met een vriendelijke vrijwilligster
 
 
 
Ze vertelt dat er nu ook een huisje bij is
Dit had ik nog niet eerder gezien
 
Een Hollands huisje
vol Indonesische nostalgie
 
 
 
Nog een paar foto's om te besluiten
 

 
En dan loop ik
 langs het allermooiste blauwe huisje
het museum weer uit
 
 

zondag 21 september 2014

Laatste bloemen in onze tuin, buiten en nieuwe kaarten






 En buiten zijn ze druk in de weer
Het lijkt of we heel landelijk wonen
Maar dat is niet zo
Dit is een klein stukje grond
met een boerderij erbij  midden in de stad
en ik maakte een aantal nieuwe kaarten



Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015