maandag 8 juni 2015

Onderzoek naar creativiteit. Kunstenaar, wanneer kun je je zo noemen? Deel 6


Ik vraag me regelmatig af of iemand die creatief is iets uniek moet maken, iets oorspronkelijks, iets wat nooit vertoond is, voordat hij/zij de naam kunstenaar mag dragen? Of is het zo dat kunstenaars niet zozeer apart werk hoeven te leveren maar kunnen putten uit een gemeenschappelijke bron? Eerder vertelde ik al over Keith Richard die het gevoel had dat hij als met een antenne een song opving. Wat is deze gemeenschappelijke basis?  Een creatieve oerbron?

Ik vind het altijd opmerkelijk dat in de tijd van Picasso zoveel andere kunstenaars kubistisch schilderden. Is het niet opmerkelijk dat er ""ineens"" stromingen ontstaan. Alsof er in de lucht iets hangt waar meerdere mensen mee werken? Kan het zijn dat kunstenaars van ieder tijdperk de noodzaak voelen iets gezamenlijks uit te drukken maar op een eigen manier?

Kunnen kunstenaars elkaar beïnvloeden? Sommigen zeggen dat je ook van elkaar mag pikken. Wat betekent dit? En mag het? Daar ga ik volgende week naar op zoek.

Op dit moment zijn er veel kunstenaars die de natuur schilderen, vogels, bloemen, takken etc.

Een voorbeeld van een kunstenares die dit schildert is Geninne d Ziakis. Zij woont in Santa Fe, (New Mexico inde V.S.) Het is een warme, vibrerende wereld waarin zij met haar man, twee zonen en border collie Turbo woont. Heerlijk om naar te kijken en het maakt me blij en inspireert mij.

Je herkent haar werk uit duizenden. Bekijk haar foto's hier instagram/geninne  Op facebook/geninnesart/photos zet zij vaak foto's van haar omgeving. De prachtige architectuur, de verscheidenheid aan bloemen en planten, haar werkplek.




Een ander kunstenares die geïnspireerd
wordt door de natuur
is Rebecca Clark uit de V.S.

Maakt Geninne d Ziakis mij blij, de kunst van Rebecca Clark maakt me bijna aan het huilen.
Zo mooi, zo kwetsbaar.
 
Nathalie Lete  is Francaise en schildert ook veel onderwerpen uit de natuur, maar ook weer in een eigen stijl. Uit Flowmagazine: Het leuke van Nathalie’s werk is dat het lief en vrolijk is, maar ook een beetje gek en duister. Misschien heeft dat te maken met haar achtergrond: ze groeide op in Parijs, had een oma in Duitsland waar ze vaak heen ging en haar Chinese vader verkocht kleine schilderijtjes langs de Seine. Ze had geen broers en zussen, dus ze was veel alleen met haar speelgoed en haar sprookjesboeken.







 Drie kunstenaressen
 3 verschillende manieren
 om zich uit te drukken
1 inspiratiebron
 
Wil je alles lezen wat ik verzamel op het terrein van creativiteit, innovatie etc. klik dan op:
 

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015