We zagen elkaar 2 jaar niet en dat is toch echt te gek
Gisteren gingen we samen, Jose en ik, naar het Openlucht Museum
En we nemen het ons heilig voor, het gaat niet opnieuw 2 jaar duren
In de winter is het OLM zo leuk
Overal staan vuurkorven
Er is een met lichtjes versierd wandelpad
Het was regenachtig, dus paraplu's op en het was koud
Mooie bijkomstigheid heel weinig bezoekers
Ik heb het er nog nooit zo rustig gezien
Zijn zij ook een beetje verkleumd? Hun vacht voelde door en door nat aan
En Jose zag dat er buiten allemaal bonen te drogen hangen
Leuke plaatjes
We raakten overal aan de praat met vrijwilligers die er werken
Ontmoeting met een koperbewerker
Hij zette ons aan het werk met dit resultaat
De sterretjes er rond heen sloeg ik er in, een heel gezellige man
Zijn medevrijwilliger Kobus de Tallyman
weet alles over touw en trok een draad door het hartje
Hij verkocht ons Twee Zoeteliefjes
Het verhaal erbij:
Vroeger wanneer een zeeman van huis ging
Gaf hij zijn vrouw een zoeteliefje
Wanneer hij terug kwam legde zij de draadjes buiten de deur
Waren de draadjes tot 1 knoop getrokken dan was hij zeer welkom
Waren de draadjes uit elkaar getrokken dan kon hij beter omkeren
Tip van Kobus, je kunt de draadjes ook achter je hangen bij het skypen
Ondanks kou en regen
(Ik was echt een beetje jaloers op Kobus, die klompen aan had
en vertelde lekkere warme voeten te hebben).....
hebben we veel plezier gehad.
En wat zag ik vanmorgen toen ik wakker werd?
Mist
