- Mijn foto's uitzoeken van het afgelopen jaar en ze overzetten op een externe harde schijf. Gedurende het jaar heb ik foto's al onderverdeeld in mapjes. Maar ik bewerk iedere foto in een fotobewerkingsprogramma. Delen afsnijden, kleuren aanpassen, dingen naar voren halen of juist afzwakken. Deze bewerkte foto's doe ik in de mapjes. Vorig jaar nam ik me voor de onbewerkte foto's direct weg te gooien, maar daar is weinig van terecht gekomen. Zo zit ik met een heel bestand aan foto's van 2021 maar ook nog van de jaren ervoor. Het maakt me soms gek. En gisteren dacht ik, zal ik ze allemaal weggooien? Ik overdenk het nog even.
- Dit jaar wil ik vooral bezig gaan met TIJDGEEST, ik wil uitzoeken aan de hand van agenda's en dagboeken hoe alles ook weer ging. Natuurlijk weet ik de grote lijnen nog wel, maar veel is weggezakt en vaag.
- Ik ben ook nog bezig met het afgelopen jaar. Raar is dat, he, dat je in eerste instantie gewoon niet meer weet wat er gebeurde. Tot ik het ontrafel. O ja, de bestorming van het Capitool, o, ja de verkiezingen, o ja, de terugtrekking uit Afghanistan. Pas onlangs schoot door mijn hoofd de klimaattop in Schotland.
- Gisteren begon ik ineens met de negentiger jaren. Waarom die periode? Geen idee. Ik vind het heel fijn om dingen uit te pluizen, te rangschikken en natuurlijk schoot het door mijn hoofd, begin bij de beginjaren of begin aan het eind. Maar dan krijg ik het Spaans benauwd. Want dat is allemaal zo verschrikkelijk keurig werken, zo netjes. Wat werkt er dan bij mij?
Wanneer ik naar een onbekend museum ga, dan loop ik er eerst snel door heen. Ik weet dan ongeveer wat waar is. Pas dan ga loop ik terug en bekijk de dingen die ik mooi vind. En mocht ik later nog een keer terugkomen dan bekijk ik het stuk voor stuk. Wanneer ik een tijdschrift heb gekocht dan kan ik nooit netjes van het begin tot het einde lezen. Nee, ik blader het vlug door, van voren naar achter en dan nog een keer van achter naar voor. Lees stukken die mij boeien en ga het daarna nog eens stuk voor stuk uitpluizen. Wanneer ik het keurig netjes moet doen word ik helemaal gek.
Zo is het nu ook met dit idee van TIJDGEEST. Gisteren vond ik me ineens in de jaren negentig. Waarom? Geen idee. Eerder had ik al bedacht dat dit de tijd van de Balkanoorlogen was en van president Clinton. En nu ineens zocht op You Tube naar liedjes en naar de mode van die tijd. O ja, het naveltruitje met een piercing in de navel en de Doc Martens laarzen.
Ik bekeek oude kantoorfoto's. Daar kwam geen naveltrui meisje uit naar voren. Maar die laarzen hoe goed herinner ik het me. Ik vond ze zo in en in lelijk. Ik weet nog hoeveel moeite ik gedaan heb om een laars te vinden die ik wel leuk vond. Uiteindelijk vond ik er een. Ik wilde dat ik er nog een foto van had. Kocht ik die laars nu in de negentiger jaren of begin jaren 2000? Ik denk eigenlijk het laatste.
