Mijn man en ik schilderen allebei. Wij hebben een totaal verschillend uitgangspunt. Hij wil alles uit zichzelf halen. Ik zoek vooraf fotomateriaal. Je moet mij niet vragen iets uit mijn hoofd te tekenen, tenzij je een grappig schetsje wilt. Maar wanneer ik een foto heb die me bevalt ( en het kost lang en geduldig zoeken, voor ik er 1 heb) dan kan ik prachtig tekenen en schilderen. Ik zal later wel eens vertellen waar een foto dan aan moet voldoen. Mijn man wordt echter gallisch van foto's en wanneer hij het wil natekenen zit alles verkeerd. Hij wil en kan het niet. Wat een verschil tussen 2 mensen. In mijn hart vind ik zijn methode veel beter. Hij maakt originele dingen. ""Ik teken na, ik schilder na"", denk ik dan en ga me akelig voelen. Maar mijn man voelt zich ook akelig, want iets helemaal uit jezelf halen is zoooo moeilijk. Hij staat dan ook een behoorlijke tijd "droog" en ik schilder van alles en nog wat. Hij benijdt mij, ik benijd hem. Hoe zit dit nu eigenlijk? Is iets kunst wanneer het helemaal origineel is of mag je ook ""pikken""?
Natuurlijk................ pikken mag niet. Iedereen weet dat.
Waarom zei Picasso dan "good artists copy but great artists steal"?
Ik vind het behoorlijk schokkend dit te lezen. .
Zijn er kunstenaars die helemaal vanuit het niets, vanuit een vacuüm werken? Ik zal de volgende keer eens op zoek gaan naar kunstenaars die dit kunnen. Het vreemde is echter dat ze moeilijk te vinden zijn. Ik lees eigenlijk meer over kunstenaars die elkaar inspireren of moet ik zeggen, van elkaar pikken?
Hier kun je zelfs 25 quotes lezen
25 QUOTES TO HELP YOU STEAL LIKE AN ARTIST
— T.S. Eliot
“I wanted to hear music that had not yet happened, by putting together things that suggested a new thing which did not yet exist.”
— Brian Eno
Kop boven een artikel: Modeontwerpers pikken graag kunst: Dries Van Noten schakelde voor zijn nieuwste mannencollectie de Nederlandse kunstenaar Gijs Frieling in (zie foto). De Vlaamse ontwerper drukte niet alleen Frielings decoratieve patronen op overhemden, jasjes en broeken, maar liet hem tijdens de modeshow live een muurschildering maken. Het leverde mooie mannenkleding op (vanaf eind juli in de winkel) én een originele showpresentatie.
Andere modeontwerpers maakten zich er makkelijker van af. Zij speelden leentjebuur bij beroemde kunstenars; in navolging van Yves Saint Laurent die in 1965 al opzien baarde met een collectie geïnspireerd op Mondriaan.
Voor deze zomer bedacht Raf Simons, tot voor kort ontwerper voor Jil Sander, damestruien met ingebreide Picasso’s. Het Italiaanse Sportmax bezaaide kleding met de impressionistische bloemenvelden van Monet. Bloemen, dit jaar een onbetwiste zomertrend, sierden ook de fifties jurken van het Amerikaanse Rodarte die de goudgele zonnebloemen Van Gogh exact hadden overgenomen.
Is het creatief, al dat gecut and paste, niet echt. Maar het klakkeloos kopiëren van beroemde kunstenaars mag, en het is nog gratis ook, zolang de kunstenaar zeventig jaar dood is, want dan is het auteursrecht verjaard. independentfashiondaily
Immature poets imitate; mature poets steal; bad poets deface what they take, and good poets make it into something better, or at least something different. The good poet welds his theft into a whole of feeling which is unique, utterly different from which it was torn.
Ik lees iets positiefs:
Wat remixen van gedachtegoed zo leuk maakt is dat je een idee wel degelijk uniek kunt maken door de persoon die je bent (je passie en creativiteit) en de uitvoering die je ervoor bedenkt (hard werken en doorzetten). wonderlijkwerken
Misschien moet ik minder schuldgevoel hebben en erkennen dat iedereen van elkaar ""pikt""?
Dat je niet mag kopiëren en daarna mag doen of jijzelf het verzonnen hebt. Maar dat het goed is wanneer je er iets anders van maakt. Iets wat alleen jij kunt, omdat dit je eigen, zelf veroverde stijl is?
-------------------------------------
Vraag: Hoe komt dit nu tussen mijn fotomateriaal? ;-)
