.jpg)
Ik ga vandaag nog eens verder met waar ik de vorige keer over blogde.
Mijn doel wordt hier verwoord: Gedachtes over pijn hebben invloed op intensiteit van de pijn. Op lange termijn zullen de pijnsensaties steeds minder worden. Wat ik er nu van begrijp kan ik mijn hersens anders laten denken, voelen, andere gewoontes aanleren. Ik schreef de vorige keer al dat het bijna te mooi voor woorden is. Toch ken ik de kracht van woorden. In het verleden heb ik daar al weet van gekregen, schrijven helpt, onder woorden brengen helpt.
Vandaag wilde ik iets vinden wat mij afhelpt van het idee TIJD VLIEGT. Maar...........ik vond mijn tegen idee voor de, mij zo ergerende gedachte, namelijk tijd is als een slak nogal kinderachtig. Heel serieus kon ik het niet nemen. Maar iets anders bedenken, moeilijk. Ineens dacht ik aan Copilot, de zoekmachine die met AI werkt en mij regelmatig al goed geholpen heeft.
Ik vroeg naar affirmaties die zouden kunnen helpen. Ik kreeg goede ideeën maar erg lang. Ik zie mezelf deze hele zinnen niet herinneren wanneer TIJD VLIEGT door mijn hoofd schiet. Ik vroeg naar een korte affirmatie. En wat kreeg ik:
TIJD is mijn BONDGENOOT
TIJD geeft mij kansen
Vooral de bovenste zou me wel eens heel goed kunnen helpen. 66 dagen denken, dan zit het min of mee in mijn brein. Lijkt me heerlijk.
Judy, jij vroeg dit: Dat je vindt dat de tijd vliegt, houdt me wel bezig. Ik herken het niet echt. Zelf heb ik het gevoel dat ik nog zo'n hoop wil doen. Is dat hetzelfde als wat jij bedoelt? Ik denk hier nu steeds over na. Zou het hetzelfde kunnen zijn? Eerlijk gezegd weet ik het nog niet.
Hoe werkt TIJD bij jou? Nog een hoop willen doen........??????
- Doe je dit ook, of blijft het bij wensen en vraag je je daarna af, he.....de tijd is voorbij?
- Doe je een groot deel ervan en ontdek je dan er is geen tijd voor alles wat ik wil?
TIJD vliegt is
- Dat ik denk dat ik onlangs iets deed, en dan ontdek dat er al een maand voorbij is.
- Ik denk dat iemand 3 dagen geleden op bezoek kwam, maar het is al een week geleden.
- Voor mijn gevoel gaat de tijd zoals ik het voel veel langzamer dan de echte tijd.
Denk ik dan tijdverspilling? Is dat de ergernis? Ja, een deel ervan. Ik weet dat ik teveel op internet zit. En dat slurpt tijd. Maar ook dat ik misschien te weinig de tijd vooruit bekijk. In de zin van, wat wil ik dit komende uur doen?
Behalve mijn hulpmiddel "TIJD is mijn BONDGENOOT" ben ik hier nu een beetje mee aan het experimenteren. Ik schreef er al eens eerder over. Mijn plan was toen elke 15 minuten iets anders doen, Nu, dit voornemen werd helemaal niets. Maar per uur, wellicht helpt dit.
Je zet me wel aan het denken! :)
BeantwoordenVerwijderenJa, ik heb het bijv. met stofzuigen. Dan is de vorige keer langer geleden dan ik dacht. Sinds ik geen hulp meer heb, moet ik het weer zelf doen, en moet ik daarin weer in een ritme komen.
Ik denk ook dat ik meer met de klok leef dan jij. Dat is uit nood geboren: ik moet mijn energie goed over de dag verdelen. Ik maak elke dag een to-do-lijstje. Waar ik niet aan toe kom, verschuift naar de volgende dag. En natuurlijk blijven er dingen liggen. Mijn grote opruimproject heeft jaren gekost: steeds een beetje. Daar maak ik dan wel lijstjes voor. En elke keer een stukje afwerken. Door die lijstjes heb ik, denk ik, meer grip op de tijd.
's Middags is mijn energie op, dan moet ik op de bank.
Nu het schilderen weer oppakken, maar dat zou ik ook moeten inplannen, anders kom ik er niet aan toe.
Het klinkt strakker dan het in werkelijkheid is, want waar ik niet aan toe kom, nou jammer dan. Ik heb dagelijkse lijstjes en lijstjes voor langere termijn, zoals dat opruimen. Soms heb ik ook wel het gevoel dat er niets uit mijn handen komt. Maar die lijstjes maken zichtbaar dat ik toch wel elke dag iets gedaan heb.
Ik weet niet of je hier iets aan hebt, hoor. Het is niet elke 15 minuten iets anders doen, maar wel in porties dingen afwerken. Lijstjes, en dingen wegstrepen daarop, schijnen goed te zijn voor je dopamine.
'Voor mijn gevoel gaat de tijd zoals ik het voel veel langzamer dan de echte tijd'. Ik heb het gevoel dat de wereld vele malen sneller gaat dan ikzelf. Het raast voorbij terwijl ik nog ergens anders hang. De dag duurt me niet lang genoeg. We zijn zomaar weer een week verder en wat heb ik -naast mijn werk- dan eigenlijk gedaan van wat ik graag wilde doen? Weinig helaas. Ik denk ook niet dat mijn gevoel daarin gaat veranderen. Wel doe ik alles stapje voor stapje...
BeantwoordenVerwijderen