"Ties that Bind", tentoonstelling in het Rembrandt theater.

Voor mijn doen had ik een drukke week, druk maar leuk

Met vriendin Marian bezocht ik de tentoonstelling "Ties that Bind"

Hoe gaan kunstenaars uit het mondiale Zuiden om met koloniale erfenissen die zijn verankerd in kleding en stoffen? Hoe ontwikkelen ontwerpers doorgegeven tradities en hoe gaan ze om met de urgente vragen van onze tijd? Geworteld in de universele intimiteit van textiel, probeert Ties that Bind de verwantschap en verbondenheid tussen wereldwijde praktijken te versterken en de krachtige menselijke verhalen te delen die verweven zitten in wat we dragen.

De tentoonstelling wordt op meerdere plekken in Arnhem gehouden

Wij bezochten de voormalige bioscoop Rembrandt

Zo leuk om te zien hoe "het nieuwe" vormgegeven is

Kijk o.a. eens naar de bioscoop stoelen die gebruikt worden in de koffiehoek

Prachtig werk van Alia Ali

Alia Ali is a Yemeni-Bosnian-US multi-media artist whose work explores cultural binaries, challenges culturally sanctioned oppression, and confronts the dualistic barriers of conflicted notions of gender, politics, media, and citizenship. Working between language, photography, video, textile, and installation, Ali’s work addresses the politicization of the body, histories of colonization, imperialism, sexism, and racism through projects that take pattern and textile as their primary motif. alia-ali.com

Met haar werk deconstrueert Alia Ali culturele tegenstellingen en haalt ze beperkende denkbeelden rondom gender en identiteit omver. In deze reeks is een ambigu figuur in textiel gehuld en bedolven onder dessins van klaprozen. Deze bloem is een beladen symbool van oorlog en de dood – van de Eerste Wereldoorlog tot recente conflicten in het Midden-Oosten – en van de opiumproductie. Bovendien zijn die connotaties verstrengeld, want Afghanistan was tot voor kort de grootste leverancier van papaver ter wereld en een belangrijke schakel in de wereldwijde heroïnehandel. vriendenmuseumarnhem

galleryviewer/alia-ali-textiel-verenigt-en-verdeelt-ons-zowel-o

De Libanese grafisch ontwerper Farah Fayyad. In 2019 sleurde ze die machine naar de protesten in Beiroet en liet ze demonstranten leuzen en kunstwerken drukken op hun jassen, T-shirts en spandoeken.

Instagram/farahfayyad

Het Argentijnse Nous Étudions dat genderloze kleren maakt van biolatex afkomstig van druivenafval en ‘leer’ gemaakt van cactussen.

De wereldwijde mode-industrie maakt op grote schaal misbruik van mens en milieu, waarbij met name het mondiale Zuiden zwaar getroffen wordt door de vraag naar snelle en goedkope mode. Van het dumpen van textielafval in ontwikkelingslanden – wat neerkomt op een vorm van afval kolonialisme – tot de schrijnende behandeling van werknemers in de kledingindustrie. Het dominante, economische model is onethisch en onhoudbaar.

Indu Antony Vijftien sari blouses zijn versierd met korte handgeborduurde quotes in het Kanarees, Tamil, Teloegoe en Urdu over de ervaringen van vrouwen met betrekking tot het enorme watertekort waaronder Bengaluru gebukt gaat. De tops zijn gemaakt door de vrouwen van Namma Katte, een plek die door Antony is gecreëerd en waar vrouwen kunnen ‘zitten, ontspannen, praten, zingen, roddelen, krabben, schreeuwen, en alles doen wat ze maar willen’. 

Ruben Jurrien knuffels verwekt in mode

fashionunited/modebiennale-state-of-fashion-verbindt-arnhem-met-mondiale-modeverhalen-in-ties-that-bind