maandag 28 september 2009

zelfobservatie. Bron: Osho

Wat is zelfobservatie eigenlijk?
Het is rustig zitten en observeren, kijken naar alles wat er in je gebeurt. Daar van binnen bestaat een wereld van gedachten en hartstochten. Die wereld sla je gade en je blijft ernaar kijken precies zoals je aan het strand staat en naar de golven kijkt.

Krishnamurti heeft dit ‘keuzeloos gewaarzijn’ genoemd.

Het is het totaal onverschillig gadeslaan. Het is ten zeerste noodzakelijk dat je onverschillig bent.
Onverschilligheid wil zeggen dat je geen keuzes maakt, geen oordelen. Je benoemt geen enkele passie of wens tot goed of slecht. Je hebt geen enkel oordeel over goed of kwaad, over deugd of ondeugd. Je observeert gewoonweg. Je wordt gewoon getuige, terughoudend en op een afstand alsof je geen ander doel hebt dan gewaar te blijven en te observeren. Op het moment dat er een doel om de hoek komt kijken, dat er een oordeel mee gaat spelen, houdt het observeren op. Dan observeer ik niet; dan begin ik te denken.

Probeer het verschil te begrijpen tussen denken en observeren.


Tijdens dit proces moeten we niet denken. Denken is het actief optreden van het bewuste binnen het bewuste. Observeren is het binnendringen van het onbewuste door het bewustzijn. Zodra er sprake is van denken, ontstaat het onderscheid tussen goed en kwaad en komt er een subtiele vorm van onderdrukking op gang. Dan sluit het onbewuste haar deuren en onthoudt ons de kennis van haar geheimen. Het onbewuste onthult haar geheimen niet aan denken maar aan observatie, want als er niets onderdrukt wordt komen haar impulsen en neigingen op een natuurlijke wijze aan de oppervlakte, spontaan, in hun absolute naaktheid en werkelijkheid en is het niet langer nodig ze te vermommen om ze zo te verbergen. Het onbewuste staat in al haar naaktheid voor ons, helemaal ontkleed. En wat een paniek veroorzaakt dat ! Wat is de mens bang als hij de naakte vorm ziet die diep in zijn eigen binnenste woont. Hij wil er het liefst zijn ogen voor sluiten. Hij wil het observeren van die dieptes het liefst achter zich laten en terughollen naar de oppervlakte.

Dit is het moment waarop je geduld en je kalmte op de proef gesteld worden.

Dit noem ik het moment van de kwantumsprong. Wie moedig en kalm door dit moment heenkomt, wordt meester over een wonderbaarlijke kennis en mysterie. Die heeft de wortels van verlangen en hartstocht gezien en gaat de diepste kern van het onbewuste binnen. Dit binnengaan brengt een vrijheid mee die niet van deze wereld is.
Van juist bewustzijn naar observeren, van observeren naar weten, van weten naar bevrijding - dit is het pad.

Foto's Geri Meftah

OPMONTEREN

Ik ben een fan van de blogs van Sigrid van Iersel
Zonet zie ik dat ze nog een weblog bijhoudt. Haar blogs monteren mij op. Ik word er vrolijk van en ik leer er iets van.

http://verhaallijnen.blogspot.com/
Verhaallijnen maakt journalistieke verhalen en persoonlijke boekwerken zoals levensverhalen.

Andere weblogs van haar:

idenmaker.blogspot.com
kookdromen.blogspot.com
twitter.com/SigridvanIersel

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015