Hoe voelen al die vakantiegangers zich, vraag ik me af. "We mogen weer" hoorde ik en daar staan ze dan. In ellenlange rijen op Schiphol. Ellenlange autofiles. Dan ben je er eindelijk en dan blijkt je koffer er niet te zijn. En...... merken ze iets van de bosbranden? Bedenken ze nu al...... volgend jaar doen we het weer ...........of is de lust nu vergaan?
Ik noem het altijd "heilige koeien" in onze samenleving, vakantie, een eigen huis kopen en een auto bezitten. Je hoort er bij wanneer je dit allemaal hebt. Geen wonder dat het dan pijn doet wanneer je het op moet geven. Want denken we nu echt dat het eeuwig zo door zal kunnen gaan?
Eigenlijk is het iets heel geks dat massa toerisme. Als ware "gelukszoekers' overstromen wij andere landen. Er is een hele industrie ontstaan. We zijn het zo normaal gaan vinden dat wij "overal'' mogen komen. Ik las in een van de Flow vakantieboeken dat een jonge vrouw die naar Indonesië was gegaan en daar in een klein hotel logeerde zich op een gegeven moment een beetje schaamde. Want zij kwam met verhalen terug van plekken die ze gezien had, ze besefte ineens dat de hoteleigenaresse, terwijl het toch haar land is, dit alles niet zag. GELD?
Natuurlijk, het grote verschil tussen gelukszoekers uit Afrika die met bootjes hier naar toe komen en ons, wij brengen geld mee en zij hopen het hier te kunnen gaan verdienen.
Nu is er een tijd geweest en niet eens zo lang geleden dat WIJ, zonder geld, de oversteek waagden, naar de USA, Canada, Australië, Brazilië. Ik herinner me nog dat in de jaren 50 gepropageerd werd dat Nederlanders zouden emigreren naar Canada en Australië. Om niet te spreken over de eeuwen ervoor toen wij ons geld verdienden in onze koloniën, ver, ver weg van hier. Wij brachten hun rijkdom hier naar toe en lieten slaven het werk doen.
Wat is het toch dat wij, witte mensen het zo logisch vinden dat de wereld van ons is? Dat wij de maat zijn van alle dingen? Dat wij overal mogen komen? En wat is het nu toch dat wij die paar vluchtelingen die hier naar toe komen zo harteloos ontvangen, we hen zo zwart maken? Wat wij mogen, mogen zij niet? Hoe is dit idee toch ontstaan? Waar komt racisme toch vandaan?................. Ze opvangen in boten buiten op zee? Ik word kots en kotsmisselijk en schaam me dat er een Nederlander is die dit bedenkt.
Zullen er dingen veranderen? Eerst corona. Ik begrijp nog steeds niet goed dat nadat we leerden thuis te werken, niet in grote groepen op te gaan, dit alles zo ineens losgelaten is. Is het misschien zo dat een mens denkt aan zijn eigen plezier, fijn op vakantie met het gezin en vergeet dat iedereen dit denkt en je pas schrikt wanneer je in de rij op Schiphol staat?
Zullen er nu echt dingen veranderen? Is het feit dat er overal een personeelsgebrek is een hulpmiddel daarbij? Moeten we nu wel inkrimpen? Ik hoop het van ganser harte.