De afgelopen dagen ben ik in gedachten veel bij de tweede wereldoorlog en de jaren daarna geweest.
Het begon 1 maand geleden door het lezen van Tranen der Acacia's. De afgelopen maand las ik ook een biografie over Ulrike Meinhof. Ik begon eraan omdat ik wel eens wilde weten wat haar bezield heeft om het gewapende verzet in te gaan in het Duitsland van de jaren ' 70.
Ik beleefde de studenten revolte van 1968 op afstand. Ik maakte felle ruzies met mijn vader over de oorlog in Vietnam. Voor hem waren de Amerikanen bevrijders en helden. Voor mij waren ze dit ook, maar zaten ze fout in Vietnam. Ik hoorde over Bernadette Devlin in Ierland, over Angela Davis in de USA, over Camillo Torres in Columbia en sympathiseerde met hen. Maar van Ulrike wist ik niet veel. Waarschijnlijk omdat ik het huis uit was, werkte en andere dingen aan mijn hoofd had.
Het boek vertelt over het Duitsland van na de oorlog. Ulrike werd als kind wijsgemaakt dat haar familie ""goed" was geweest maar langzaam begon zij te beseffen dat er tegen haar gelogen werd. Ulrike was slim en ging studeren. Hier werd zij al snel een studentenleider in het verzet tegen de komst van kernwapens in Duitsland.
Het is teveel wat er allemaal gebeurd is om hier op te schrijven, In deze links kun je hierover lezen.
johendriks/ulrike-meinhof-en-de-gottinger-mescalero
/wiki/Ulrike_Meinhof
Ik lees in dit boek dingen die ik niet wist. Zo wist ik niet dat er aan het Marshallplan als voorwaarde werd gesteld dat er geen stakingen, geen vakbonden meer mochten zijn. Arbeidersopstanden werden hardhandig onderdrukt.
Waar ik van opkeek was het gemak waarmee men in die tijd van West- naar Oost Duitsland kon reizen. En bij hoeveel mensen de leden van de Baader Meinhof Groep onderdak konden krijgen toen ze op de vlucht waren voor de politie.
Ik schrok van de onmenselijke manier waarop de Staat de Baader Meinhof Groep behandelde na hun gevangenneming. Een staat die zichzelf een Rechtstaat noemt mag die zo handelen?
Pleegde zij zelfmoord? Een beetje moeilijk te geloven wanneer je leest hoe zij haar laatste dagen doorbracht. Werd zij vermoord?
Overgenomen uit: grenzeloos/terroriste-voor-een-betere-wereld?
Wat deed Meinhof besluiten om te kiezen voor de gewapende strijd met als 'duivelse consequentie' het op de koop toe nemen van onschuldige burgerslachtoffers? Ditfurth wijst onder meer op Meinhofs volledige vertrouwensbreuk met de Duitse 'freiheitlich-demokratische Grundordnung'.
Deze werd ten eerste veroorzaakt door de de-nazificatie, of beter gezegd: het gebrek daaraan. Ook al heeft de Bondsrepubliek - deels overigens ten gevolge van het Eichmann-proces in 1961 in Jeruzalem - een reeks processen tegen oud-nazi's gevoerd, met een deugdelijke strafrechtelijke vervolging werd al te vaak de hand gelicht. Niet alleen in de top van de Bundeswehr, in ondernemerskringen en het onderwijs maar nota bene ook in het justitieel apparaat waren ongestrafte oud-nazi's gewoon actief.
Katalyserend werkte ook het schrikbeeld van de wrede Amerikaanse bombardementen op de Vietnamese bevolking die toen voor haar onafhankelijkheid vocht. Meinhof was totaal ontgoocheld dat de linkse regeringspartij, de SPD, dit beleid moreel en logistiek ondersteunde. Het is teleurstellend, en tekenend voor hun prioriteiten, dat Duitsland-experts hier te lande, deze vernietigingsoorlog bij hun politiek-correcte analyses van de RAF/Meinhof nog wel eens vergeten of bagatelliseren. In de visie van Meinhof mocht het niet nogmaals gebeuren dat vanaf Duitse bodem volkerenmoord werd gepleegd.
Verder brachten de moorden op Martin Luther King, Robert Kennedy, Black Panthers en de dreiging met de doodstraf voor de anti-Vietnam 'terrorist' Angela Davis bij Meinhof grote onrust teweeg. En niet te vergeten de moordaanslag op 11 april 1968 op haar vriend en criticus de studentenleider Rudi Dutschke. Volgens Ditfurth was Ulrike Meinhof niet van plan zich te laten 'abknallen'.
Ulrike stelde als journaliste mistanden in de jeugdzorg aan de kaak. Zij ageerde tegen het plaatsen van kernwapens. Zij ageerde tegen de oorlog in Vietnam. Zij probeerde de gewone oppositie, tot die buiten werking werd gesteld, probeerde de buitenparlementaire oppositie. Zij vocht tegen de eenzijdige berichtgeving van het Springer Concern. Rudi Dutschke (volkskrant/rudi-en-de-revolutie), een vriend van haar, stelde dat de maatschappij van binnenuit moet worden veranderd. Door het Schiller concern werd er een hetze tegen hem gevoerd en hij werd neergeschoten. Ulrike verloor het geloof en werd een .......
Zij werd terroriste genoemd en als gevaarlijk misdadigster gezien en behandeld. Is dit de waarheid, was zij een terroriste? Of zat er ook waarheid in de uitspraak van G. Peck, agent van de NSA, die tijdens een persconferentie verklaarde dat het Europese hoofdkwartier van de NSA in het IG Farben-Haus een centrale rol speelde in de oorlog van de Amerikanen in Vietnam. Hij verklaarde: "De RAF was het antwoord op de criminele agressie van de Amerikaanse regering in Indochina met hulp van de Duitse regering. Mijn regering, dat waren de echte terroristen gawker/after-30-years-of-silence-the-original-nsa-whistleblow-.
Bespreking van de biografie solidariteit2012/hoe_ze_dacht_en_handelde
Foto''s /die-baader-meinhof-gruppe
Het begon 1 maand geleden door het lezen van Tranen der Acacia's. De afgelopen maand las ik ook een biografie over Ulrike Meinhof. Ik begon eraan omdat ik wel eens wilde weten wat haar bezield heeft om het gewapende verzet in te gaan in het Duitsland van de jaren ' 70.
Ik beleefde de studenten revolte van 1968 op afstand. Ik maakte felle ruzies met mijn vader over de oorlog in Vietnam. Voor hem waren de Amerikanen bevrijders en helden. Voor mij waren ze dit ook, maar zaten ze fout in Vietnam. Ik hoorde over Bernadette Devlin in Ierland, over Angela Davis in de USA, over Camillo Torres in Columbia en sympathiseerde met hen. Maar van Ulrike wist ik niet veel. Waarschijnlijk omdat ik het huis uit was, werkte en andere dingen aan mijn hoofd had.
Het boek vertelt over het Duitsland van na de oorlog. Ulrike werd als kind wijsgemaakt dat haar familie ""goed" was geweest maar langzaam begon zij te beseffen dat er tegen haar gelogen werd. Ulrike was slim en ging studeren. Hier werd zij al snel een studentenleider in het verzet tegen de komst van kernwapens in Duitsland.
Het is teveel wat er allemaal gebeurd is om hier op te schrijven, In deze links kun je hierover lezen.
johendriks/ulrike-meinhof-en-de-gottinger-mescalero
/wiki/Ulrike_Meinhof
Ik lees in dit boek dingen die ik niet wist. Zo wist ik niet dat er aan het Marshallplan als voorwaarde werd gesteld dat er geen stakingen, geen vakbonden meer mochten zijn. Arbeidersopstanden werden hardhandig onderdrukt.
Waar ik van opkeek was het gemak waarmee men in die tijd van West- naar Oost Duitsland kon reizen. En bij hoeveel mensen de leden van de Baader Meinhof Groep onderdak konden krijgen toen ze op de vlucht waren voor de politie.
Ik schrok van de onmenselijke manier waarop de Staat de Baader Meinhof Groep behandelde na hun gevangenneming. Een staat die zichzelf een Rechtstaat noemt mag die zo handelen?
Pleegde zij zelfmoord? Een beetje moeilijk te geloven wanneer je leest hoe zij haar laatste dagen doorbracht. Werd zij vermoord?
Overgenomen uit: grenzeloos/terroriste-voor-een-betere-wereld?
Wat deed Meinhof besluiten om te kiezen voor de gewapende strijd met als 'duivelse consequentie' het op de koop toe nemen van onschuldige burgerslachtoffers? Ditfurth wijst onder meer op Meinhofs volledige vertrouwensbreuk met de Duitse 'freiheitlich-demokratische Grundordnung'.
Deze werd ten eerste veroorzaakt door de de-nazificatie, of beter gezegd: het gebrek daaraan. Ook al heeft de Bondsrepubliek - deels overigens ten gevolge van het Eichmann-proces in 1961 in Jeruzalem - een reeks processen tegen oud-nazi's gevoerd, met een deugdelijke strafrechtelijke vervolging werd al te vaak de hand gelicht. Niet alleen in de top van de Bundeswehr, in ondernemerskringen en het onderwijs maar nota bene ook in het justitieel apparaat waren ongestrafte oud-nazi's gewoon actief.
Katalyserend werkte ook het schrikbeeld van de wrede Amerikaanse bombardementen op de Vietnamese bevolking die toen voor haar onafhankelijkheid vocht. Meinhof was totaal ontgoocheld dat de linkse regeringspartij, de SPD, dit beleid moreel en logistiek ondersteunde. Het is teleurstellend, en tekenend voor hun prioriteiten, dat Duitsland-experts hier te lande, deze vernietigingsoorlog bij hun politiek-correcte analyses van de RAF/Meinhof nog wel eens vergeten of bagatelliseren. In de visie van Meinhof mocht het niet nogmaals gebeuren dat vanaf Duitse bodem volkerenmoord werd gepleegd.
Verder brachten de moorden op Martin Luther King, Robert Kennedy, Black Panthers en de dreiging met de doodstraf voor de anti-Vietnam 'terrorist' Angela Davis bij Meinhof grote onrust teweeg. En niet te vergeten de moordaanslag op 11 april 1968 op haar vriend en criticus de studentenleider Rudi Dutschke. Volgens Ditfurth was Ulrike Meinhof niet van plan zich te laten 'abknallen'.
Foto''s /die-baader-meinhof-gruppe