Ik schrok van de uitbraak van de corona epidemie vanwege de kracht van het virus zelf, maar ook van de reactie van de overheden erop. Maatregelen die in feite genomen hadden moeten worden om de milieuproblematiek aan te pakken, maar niet gedaan werden, ineens drastisch uitgevoerd. Het vliegverkeer en ander vervoer stopgezet, grote mensenmassa's verboden, thuis werken ineens normaal, video conferenties ipv grootse conferenties in Verweggistan. Dat virus moet wel heel erg krachtig zijn. Want voor het milieu, heeft men deze maatregelen niet over gehad. Ik vind het nog steeds verbluffend.
Gisteren kreeg ik een idee waardoor de anderhalve meter economie voor mij ineens in een ander daglicht komt te staan. Tot gisteren vond ik de plannen alleen maar erg amateuristisch vergeleken met de aanpak mbt corona in Aziatische landen. Nu denk ik dat wanneer deze ideeën het nieuwe normaal blijven het misschien een geschikte aanpak kan zijn om het massa toerisme terug te dringen, kunnen enorme festivals tot het verleden gaan behoren, gaan kleinschalige muziekevenementen aan waarde winnen, gaan musea werken met een intekenprogramma zodat je niet meer in een overvol museum loopt, gaat de NS misschien een reserveringssysteem inschakelen. Ik hoorde dat het bij internationale treinen al standaard is. Wat lijkt het me heerlijk wanneer iedereen een zitplaats heeft. Eindelijk treinreizen weer leuk. Wordt thuiswerken iets wat blijft en gaan politici via video calls of hoe dit ook heet vergaderen.
Groei was het toverwoord van de neoliberale economen en politici. Groei kwam er niet alleen binnen de economie, maar groei kwam bij alles. Als je er over nadenkt is het best heel gek dat we alles zo normaal vonden. Het gemak waarmee we over de wereld vlogen. Ons de wereld toe-eigenden. Het is niet zo dat globalisering zomaar normaal gevonden werd door grote groepen mensen. Ik herinner me de nieuwsberichten over felle straatgevechten met anti-globalisten. Eerlijk gezegd begreep ik nooit zo goed waar deze nu zo tegen waren. Nu begrijp ik het veel beter.
Onze ogen zijn nu wel geopend, nu we ontdekken dat onze medicijnen uit India en China komen. Dat instituties die in dit land virusonderzoek deden naar het buitenland verhuisden of opgedoekt werden. Dat wij niet in staat zijn de bevolking van mondkapjes te voorzien.
