De afgelopen maanden voelde ik me niet denderend. Het heeft meerdere oorzaken. O.a. Gaza, de PVV en..........ouder worden, nog niet zozeer gekoppeld aan fysieke problemen, meer "het idee, het gevoel". Het voelt zo raar en onwennig. Toen ik 70 werd zei ik tegen een vriendin "voorlopig blijf ik hierbij", maar ondertussen is dat al weer jaren geleden en loop ik nu naar de 80. Ik vind dit zoiets onbegrijpelijks.
Natuurlijk denk ik regelmatig terug, zoals onlangs, ik dacht aan de jaren 80, daar liep ik in mijn oversized kleding, met mijn schoudervullingen, zelfgebreide beenwarmers en mijn houten fel beschilderde oorbellen.
Het is leuk terug te denken, maar het is heel gek om mijn helden van toen, de jaren 70, dat waren mijn musici, nu zo stokoud te zien. Goed, met de Stones ben ik meegegroeid, ze treden nog steeds op, daarvan weet ik het. Maar Joni Mitchell, Bob Dylan, the Kinks ineens zo stokoud te zien, het doet bijna pijn.
Ik probeer te begrijpen hoe jonge mensen nu zich voelen. Taylor Swift, Swifties, het moet voor hen voelen zoals het toen voor ons was. Ik weet bijna niets van Taylor Swift, maar..............wel weet ik veel van Janis Joplin. Ik probeer me geregeld in te denken hoe het voor jongeren nu is, een periode lang was "het klimaat" een hot item, ik was trots op hen, maar...........het lijkt nu wel weg te zijn. Leeft het nog onder hen, maar is de pers momenteel bezig met andere dingen zoals een asielcrisis? Of leeft het ook niet meer bij de jongeren? Toen in de jaren 70 was de oorlog in Vietnam het hot item. Ik hoor Biden in zijn toespraak bij de Verenigde naties hierop inhaken. Hij haalt veranderingen in de wereld historie aan. Vietnam, toen de vijand, nu een goede vriend.......tsja, het kan verkeren.
En zo glijdt het heden over in het verleden en het verleden in het heden. Het gevoel erbij is regelmatig pijnlijk. Ik vraag me af, hoe kan ik hier anders mee omgaan? Ik zoek eens op internet en krijg adviezen mbt ademhalen, mindfulness etc. Deze mogelijkheden irriteren me meer dan dat het helpt. Dan schiet er iets in mijn gedachten wat ik ooit meemaakte en wat wel hielp.
Ik hou van alle seizoenen maar de herfst gaf een aantal negatieve gevoelens. Weg het groen, weg de bloemen, weg de vlinders, weg de bijen. Ik zag de schoonheid van de herfst wel, maar sombere gedachten kwamen boven. Dood, dingen die op een einde lopen, aftakeling. En dat het nog zo lang gaat duren tot er weer nieuw leven komt in de natuur. Ik kom vrijwel direct bij de mensen die er niet meer zijn. Het maakte me somber.
Tot ik kijkend op Pinterest deze quote zie
De herfst, gekleed als voor een mooi feest, de grande finale
Zo heb ik het nog nooit bekeken en het laat me een stuk beter voelen. Ik maakte de winter mee, de lente, de volheid van de zomer en dan nu de Grande finale van de natuur, nog 1 keer zoveel kleuren, zoveel schoonheid, feestelijk vallende blaadjes en langzaam gaan we naar de ingetogenheid van de winter.
Ik vond het zo opmerkelijk dat een simpel zinnetje me in staat stelde me zoveel beter te doen voelen. Een zinnetje wat een ander beeld geeft. Ik vraag me af, hoe heet dit, heeft het een naam? Ik vraag het eens aan mijn vriendje Microsoft Copilot in Bing, de zoekmachine die met AI werkte en Copilot geeft direct het antwoord, cognitieve herstructurering. Het geeft er ook een website bij: Cognitieve herstructurering doet negatieve gedachten stoppen - Assertief.nl.
Hoe werkt het?
- Waar zit ik mee?
- Wat zijn mijn gedachten hierover?
- Wat voel ik erbij?
- Kan ik er een andere gedachte bij verzinnen?
- Hoe voel ik me nu?
En opnieuw, het werkt bij mij. Wat is nu de positieve gedachte die me opgelucht en blij maakt?
- Ik heb zoveel herinneringen, kennis, ervaring, wat een rijkdom en.........wat komt er nog?
Nu, met mijn 15 minuten project waar ik eerder over vertelde en nu deze cognitieve herstructurering ga ik de toekomst in. En........ wat komt er nog
- Ik ben al eens aan het kijken naar een cursus die ik mogelijk kan volgen
- Ik wil weer iets met mijn schilderen doen. Wat? Ik denk al een poosje aan "vluchtelingen". Ik maakte al een kaart mbt dit, misschien een groot schilderij?
- Zo ga ik me behalve op het verleden ook eens oriënteren op de toekomst. Ik heb er zin in. Ben nieuwsgierig. Toen ik me zo naar voelde en af en toe regelmatig bang, kwam ik in een FLOW tijdschrift het volgende tegen. Nieuwsgierigheid is een goede manier om angst mee tegemoet te treden. Wat voelt beter, angst of nieuwsgierigheid. Ik weet het wel? Ik vind nieuwsgierigheid HEERLIJK.
