Van de hak op de tak bezig zijn.

Het is weer de tijd om terug te kijken en om te kijken wat ik graag zou willen in het volgende jaar. Ik dacht eigenlijk dat 2018 een rustig, beetje saai jaar was. Maar nu ik nog weer eens terugblader in mijn dagboek merk ik dat er meer gebeurde dan ik me herinner.

Eind 2017 wilde ik graag een ander gevoel bij tijd krijgen en dat is in 2018 niet gelukt, totaal niet. Vandaag nog ben ik bijna wanhopig. Hoe kan het nu alweer zo laat zijn en wat heb ik nog weinig gedaan van alles wat ik wilde doen. Een van de constateringen die ik dit jaar maakte is dat mijn inwendige tijd niet klopt met de werkelijke tijd. Is de tijd nu echt korter geworden? Ik heb het afgelopen jaar diverse oplossingen geprobeerd en een aantal ervan werken. En toch blijft dat verdraaide akelige gevoel.

Ik dacht, laat ik eens op google zoeken. Ik ben zo benieuwd of meer ouderen hier last van hebben. Mijn zoektermen brachten alleen sites naar voren over tijdsproblemen die mensen met dementie en hersenaandoeningen hebben. Ik vind maar 1 site waarin uitgelegd wordt dat ouderen ervaren dat de tijd vliegt omdat ze minder impulsen hebben in hun leven, minder leren. Hier word ik niet vrolijk van. Ik heb impulsen genoeg en leer genoeg maar toch vliegt de tijd bij mij.

Ineens dacht ik, zouden ouderen ook blogs bijhouden? Ik herinner me dat ik een poos geleden iemand volgde, die net als ik met pensioen ging. Maar dat blog ben ik kwijt. Ik ben aardig wat blogs van jonge mensen gaan volgen om feeling met hun leefwereld te houden. Maar nu heb ik er ineens behoefte aan om blogs van ouderen te volgen. Beleven zij hetzelfde als ik en hoe lossen zij dit op?

O.k. opnieuw naar Google. Niet zo gemakkelijk te vinden. merk ik al. Ik ga er het komende jaar eens meer zoeken. Ik heb er een paar gevonden.

wies-lifestyle

accidentalicon

furrow

Het is niet helemaal wat ik bedoelde
Ik zoek een blog waarin iemand beschrijft wat hij/ zij meemaakt.