Ooit was het zo......... en nu......

Gisteren was ik weer even in de stad

Ik ben van mijn Corona voorzichtigheid af

Loop wel nog steeds als Alice in Wonderland rond 

Deels vanwege nieuwe winkels en verdwenen winkels

Deels dat het gedeelte stad waar zoveel van mijn voetstappen liggen, 

De plek waar ik van 1975 tot 2008 werkte compleet veranderd is

Ik moet gewoon weer helemaal wennen

Sommige delen die vroeger niets voorstelden zijn nu werkelijk schitterend

Mooi bestraat, veel groen, gevelplanten

Er zijn winkels waar ik van hield weg, V &D, de Bijenkorf

Er zijn nog steeds heel veel kledingwinkels, niet echt mijn smaak

Er is uitverkoop, ik wist niet dat dit nog bestaat

Maar ook winkels waar ik wel graag koop

Ik ben aardig wat winkels in en uitgelopen

Maar ik beperkte me gisteren tot het kopen van aquarelverf bij Pipoos en make up bij Etos

Vroeger waren er 2 kunstenaars benodigdheden winkels in Arnhem, nu geen 1 meer

Vanmorgen bedacht ik ineens waarom de stad zo raar aanvoelt

Nadat ik in 2012 met pensioen ging ben ik er heel af en toe geweest

Het is niet zo dat ik het bovengronds halen van de beek, die blijkbaar altijd onder het immense plein stroomde, niet gezien heb, ik volgde het wel. Ik zag het plein langzaam volgebouwd worden. Ik zag de oude flatgebouwen neergehaald worden en de dure panden neergezet. Waar eerder 4 families in een flat boven elkaar woonden hebben nu families 4 a 5 verdiepingen voor zichzelf. Op Google Earth kun je er "lopen", een deel is opgebouwd met foto's van de moderne situatie, maar dan ineens loop je weer in de oude situatie. O ja, zo was, denk ik dan. 

Ik bedenk:  33 jaar iedere werkdag in de stad zijn, een stad die ik door en door kende

En dan nu 10 jaar er af en toe eens doorheen lopen is natuurlijk iets totaal anders

Het voelt alsof ik in een andere stad ben, een stad die ik nog niet ken

Ik bedacht ook, we moeten hier weer nieuwe dingen gaan doen, de stad ons weer eigen maken

Ik liep ook weer even naar de plek waar ik werkte

Het Arbeidsbureau, later CWI

In 2008 verhuisden we naar een ander pand

Een prachtig nieuw pand........ er zat airconditioning in

Dat kon je van het oude gebouw niet zeggen, in de zomer werd het binnen wel 36 graden

Maar ik hou van dit gebouw, veel meer dan ik ooit van het nieuwe gebouw hield

Waarom? Alle herinneringen, zoveel meegemaakt, zoveel collega's, zoveel werksoorten

Het was zo'n mooie tijd

Het oude arbeidsbureau, zo zag het eruit in 2004

De boom was zo prachtig in de lente, hij is er nu niet meer

Zo zag het eruit toen ik er kwam

Zien jullie het heel kleine boompje links naast de trap?

En zo ziet het er nu uit

Het is nu in wooneenheden opgesplitst waar expats in wonen

Deze foto maakte ik in de jaren 70

De bomen staan er al

Het arbeidsbureau ligt aan de rechterkant, hier niet te zien

Dit zag ik wanneer ik de deur uitging en richting stad wandelde

Nu zijn de bomen volgroeid

En er is een tuin rond heen gemaakt

Het voelt zo heerlijk aan

Winter in de jaren 80

De huizen links afgebroken

Nu, moderne architectuur

Nu zie ik het nieuwe gebouw van het Filmhuis aan het eind van de straat

Bij Dille en Kamille, de winkel wordt mooier en mooier, ook een herinnering aan vroeger DROOGBLOEMEN

Boekenproject 2023 en een experiment.

 

Voor mijn boekenproject 2023 las ik "de Kleur van Thee" van Hannah Tunnicliff. Ik haalde het boek bij Rozetje, ons filiaal van de bibliotheek. Ik had enkele boeken gereserveerd en keek nog even rond en zag dit boek. Het blijkt een gouden greep. Ik lees dit jaar veel "feel-good" boeken, omdat ik na Corona totaal geen concentratie vermogen meer had. Het is overigens weer redelijk aan het terugkomen. 

Dit boek is echt prachtig, goed geschreven en een mooi verhaal. Ik wil het boek ook voor mijn verjaardag vragen. Ik las aardig wat feel-good boeken die me behoorlijk ergerden, het lijkt wel of er nooit feminisme heeft bestaan. Maar dit boek is op alle fronten top. 

Grace vertrekt met haar man naar het Chinese schiereiland Macau, hij heeft daar werk als aannemer in de bouw gekregen. Grace zit in haar flatgebouw "Soevereine Bloemenstad". Ze zit zich zorgen te maken. Dan besluit ze een restaurantje te beginnen. Ze wil thee met macarons gaan verkopen. Ze heeft geld en koopt een uitgewoond restaurant en knapt het op. 

Het is vooral leuk om te lezen hoe zij Chinees en Filipijns personeel aanneemt en wat voor soort klanten er komen. De macarons lijken me verrukkelijk. Langzaam worden haar personeelsleden haar vrienden en leert zij via hen de Chinese maatschappij steeds beter kennen. Zij leert ook andere expats kennen, sommigen helpen haar, zoals Leon, een restaurant eigenaar, anders expats kan zij wel achter het behang plakken. 

Er spelen ook maatschappelijke misstanden en problemen mee. Zo proberen Grace en haar man een kind te krijgen, ze bezoeken de beste Chinese arts, maar het blijkt, het zal niet lukken, dat is een harde klap. 

Ik word al lezend een beetje verliefd op haar koffiehuis en de mensen die erin werken. Ik vind het zo jammer dat ik het boek uit heb.

Macau? Wat weet ik ervan? Nu, nul komma nul, de naam ken ik. Ik besluit aan de hand van haar boek eens te googlen. Een wereld gaan open. In eerste instantie door het boek, maar ook door op internet te zoeken. Moeten jullie hier eens op klikken Macau. Het gebouw wat je hier ziet is een casino. Macau is een groter Casino paradijs dan Las Vegas. Wow, in China!!!!!! Ik heb op You Tube filmpjes bekeken van de hotels die er zijn. Groot, groter, grootst, sjiek, sjieker, sjiekst. O.a zie ik een grote fontein IN een hotel, de fontein komt omhoog, nog meer water en gaat weer omlaag. Eerlijk gezegd ben ik heel blij er niet naar toe te hoeven.

Ik besef, wat weet ik eigenlijk van China, behalve een soort vijandbeeld wat op CNN voorbij komt? Ik weet van Mao en vraag me vaak af hoe het land in zo'n korte periode zo rijk kan zijn geworden. Ik hoor vaak gezegd worden in het kader van klimaatwisseling: "Wij lijken gekke Henkie wel. Wij, in ons kleine landje staan vooraan, geven goudgeld uit en de Chinezen vervuilen ondertussen." Maar is dat eigenlijk zo?

Ik ben eens op zoek gegaan. Ik kan natuurlijk allerlei Westerse informatiebronnen raadplegen, maar ik wil zo graag weten wat Chinezen zelf zeggen. Ik doe een experiment:

• Ik ga naar de vertaalsite van Google en vul in: Chinese blogger, lifestyle, kunst, bloemen, fashion. Vertalen
• Ik vertaal het in het Chinees
• Kopieer dit en zet het als URL op Google
• Ik krijg allerlei Chinees talige sites
• Boven op de balk van Microsoft zie je links naast het plustekentje van uit en inzomen een ander tekentje
• Klik hierop en alles wordt vertaald
• Ik kan nu de Chinese sites in het Nederlands lezen

1) Als eerste vind ik deze tekenares. Zo leuk om bij haar binnen te kijken en te zien hoe ze woont en werkt. Je ziet het in Chinese letters, maar je kunt de Microsoft vertaalknop bovenin gebruiken.

Tijdens een bezoek aan de illustrator in de loft van de voormalige Franse Concessie, zei ze dat het nastreven van schoonheid een intuïtie is (thetigerhood.com)

2) Als tweede vind ik dit verhaal over afvalverwerking en hercycling

De markt waait een "modewind" en oude dingen worden "nieuwe favorieten"_China Construction News Network (chinajsb.cn)

In feite zijn we door het wonder van internet niet gebonden aan 1 taalgebied of eventueel 2 taalgebieden. Dit is toch een wonder? Dit kan ik dus met heel veel talen doen!

BOEKEN PROJECT 2023

              

                            De Vrijdagavond Vriendinnen Club - Kate Jacobs

                            Er groeit een boom in Brooklyn - Betty Smith

                            Bestemming Parijs - Mirjam Mieserius  

                            Een Zomer in Venetië - Nicky

                            De Zeven Zussen - Lucinda Riley

                            Schaduw - Lucinda Riley

                            Storm - Lucinda Riley

                            Pearl - Lucina Riley 

                            Chansons - Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps

                            Het Koetshuis - Karin Quint

                            De Kleur van Thee - Hannah Tunnicliff

                            De Paradijsvogelbloem - Margot Berwin

                            De Boekwinkel op de Hoek - Annie Darling

Uiterst vreemd........Ik begrijp er werkelijk helemaal niets van.

Dit is het schilderij waar dit verhaal over gaat

Dat was wat, zaten we ineens met een elektriciteit probleem. De helft van het huis had licht, de andere helft niet en er was ook geen warm water. Gelukkig bleef de koelkast het doen.

Ik belde de woningbouwstichting. Vooraf had ik hun website gekeken hoe ik hen kan bereiken. Via een digitaal aanmeldingsformulier, lees ik. Toen ik nog wat verder zocht vond ik een telefoonnummer wat ik in geval van nood kan bellen. O jee....... is onze situatie een noodgeval? Ik besloot dat het dit was, trok de stoute schonen en draaide het nummer. "Er zijn 9 wachtenden of meer voor u, vertelde een vriendelijke vrouwenstem. Wat betekent of meer, 15 of misschien wel 500? Ik bedenk dat ik een kwartier wacht en wanneer ik dan niet hoor dat er 8 wachtenden voor me zijn, leg ik neer. Na 15 minuten neemt Salem het over en zegt na 20 minuten, he, 8.

Van te voren had ik bedacht dat het wel eens een tijdje kan duren voor er een elektromonteur kan komen. Want ik hoor steeds over grote personeelstekorten. Salem hoort een vriendelijke vrouwenstem. Hij legt het probleem uit. Ze zegt:" Ik kan nu een reparatie verzoek aantekening maken, dan komt er over ongeveer 4 dagen een monteur. Maar ik denk dat dat niet snel genoeg is. Ik zal voor u rondbellen, kijken of er vandaag een monteur langs kan komen". Niet veel later krijgen we een telefoontje, de monteur komt binnen een uur. Wow, dat valt even mee. 

Inderdaad, er belt een monteur aan. Hij heeft een jongeman bij zich die een snuffelstage volgt.  Hij pakt een apparaat waarmee hij stekkerdozen en stopcontacten kan doormeten. Hij vindt de oorzaak van het probleem, een stekkerdoos in "mijn atelier". Gelukkig alles doet het weer.

Dan zegt de monteur: "jullie zijn wel heel kunstzinnig, he?" Hij doelt op de schilderijen die overal staan. Hij vertelt dat zijn moeder ook schildert. Hij pakt zijn mobiel en toont ons foto's van haar schilderijen. Ze schildert echt prachtig. Acryl schilderijen, ze heeft een heldere stijl. 

Dan in een flits zie ik een schilderij, ik zeg: "Dat heb ik geschilderd". Hij kijkt me vreemd aan. Ik zeg tegen Salem: "Het staat daar". Salem haalt mijn aquarel te voorschijn. Exact hetzelfde als het schilderij wat hij op de foto toont. Nu kijkt de man nog vreemder. Hij zegt, ze heeft haar handtekening eronder gezet en vergroot de foto. Ik zeg, kijk, mijn handtekening staat op mijn schilderij. 

Het is natuurlijk een heel vreemde situatie. Nu zou je kunnen denken dat zijn moeder en ik dezelfde foto op internet zagen en dit naschilderde. Dan is het natuurlijk wel heel vreemd dat we dat allebei exact hetzelfde schilderden. Maar........ ik schilderde het na van een foto die ik van een collega kreeg die vlak daarvoor in Vietnam was geweest. ik haalde de foto niet van internet. HOE KAN DIT NU? Ik begrijp er werkelijk helemaal niets van. 

De schilderijen die ze schildert zijn echt prachtig, acryl op doek, "mijn" schilderij dat hij toont, is duidelijk een aquarel. Hoe kan dit nu?

Toen ik nog werkte hing het schilderij boven de receptie

Overpeinzing mbt een wandeling rond het huis.

IK MAAKTE WEER EEN WANDELING ROND HET HUIS

Ik was een poosje niet geweest

Na de koude, natte lente is in alle hevigheid zomerachtig weer losgebarsten

Lopend naar de supermarkt dichtbij huis zag ik al hoe alles verschroeid is

Nu zie ik het op een grotere schaal

En dat terwijl de zomer nog moet beginnen

 

In de lente werd er niet gemaaid, prachtige wilde bloemen verschenen

Ze verdroogden, en de gemeente maaide het, niet onlogisch gezien de hitte en brandgevaar

Maar veel van de grond is nu geel en stoppelig, ronduit lelijk

Ik zie een boom helemaal bedekt met een raar wit "maasachtig iets"

Later zie ik nog een boom die er vol mee is

Dit kan niets goeds betekenen

De zomer is nog niet begonnen en alles is droog? 

Jullie mogen best weten dat ik me ernstig zorgen maak

Over het klimaat, over de natuur

Ik duim zo voor Frans Timmermans en zijn Natuurherstelwet natuurherstelwet -horde-maar-lot-blijft-onzeker. Op de radio hoor ik een vertegenwoordigster van het CDA in Europa. Er blijft geen spaan heel van zijn wet. Het moet heel anders, de EVP, de Christelijke fractie van het Europese Parlement, heeft veel betere plannen. Als je haar zo hoort zou ik het bijna gaan geloven. Echter, de werkelijkheid is anders. Deze dame werkte tot voor kort samen Frans Timmermans. Maar na de enorme zege van de BBB en het grote verlies van het CDA en de schrik die erin zit mbt de Europese verkiezingen is het EVP omgeslagen als een blad aan een boom. Ze verspreiden leugens en waarom? Om de stemmers weg te halen bij de BBB. Ik durf het zo hard te stellen omdat ik dit hoorde nporadio1, vanaf 7.22. Echt, je moet eens naar hem luisteren, Mohammed Chahim, PvdA. 

Lees de kritiek van de Paus op de EVP: franciscus-maant-evp-fractie-trouw-te-blijven-aan-christelijke-principes

De Europese commissie laat het wetsvoorstel godzijdank doorgaan voor verdere behandeling met 44 stemmen voor en 44 tegen. Dat wordt een spannende dag wanneer de wet wordt voorgelegd aan het Europese Parlement. Ik duim zo.......

Ik ben ongelukkig met het resultaat van de Provinciale verkiezingen in Gelderland. Ik ben ook geschrokken........Ik voel me er rot door en het maakt me bezorgd. 

Gewoon doen, lees het hier gelderland-heeft-nieuw-bestuur-met-bbb-en-gaat-gewoon-doen

Een voorbeeld van gewoon doen: provinciale-staten-gelderland-vlees-kantine-pvv-marjolein-faber 

In Gelderland zitten 9000 veehouderijen. In totaal gaat het om ruim 1800 Gelderse bedrijven die in aanmerking komen voor de piekbelastersregeling. Hoe zal dit aflopen? De nieuwe coalitie in Gelderland wil ook binnen 8 jaar kernenergie in de Provincie. 

ZONNIG HUIS

Veel tuintjes zijn bestraat, met hier en daar een bloembak

Dit huis heeft het nog mooi en smaakvol gemaakt

Maar er zijn ook tuintjes zonder enig groen, alleen steen

WILDE ROZEN

Gelukkig zijn zij er

DE ROMEINSE TUIN

NOSTALGIE in de Romeinse Tuin

IN ONZE WIJK  staan WEINIG ROZEN

Maar bij 1 woning staan echt prachtige

Met veel plezier loop ik er altijd langs

Wat prachtig, he?

We deden leuke dingen.

WE DEDEN TWEE LEUKE DINGEN

We gingen samen naar de binnenstad, om alles weer eens te zien

Sinds Corona zijn we er niet vaak meer geweest, ik iets meer

Het was heerlijk weer en de stad mooi

Ik was jammer genoeg mijn camera vergeten

We genoten vooral van de 7-straatjes

Het leukste was de ontmoeting met Paulette Bos

We kennen haar al lang en zagen haar nu terug

DE ZEVEN STRAATJES

Vroeger onooglijke straatjes, nu beeldschoon

Ooit onderscheidde deze buurt zich door een overvloed aan misdaad en prostitutie arnhemlife

Nu boordevol groen, geveltuinen, boompjes, heel sfeervol

Paulette vertelde hoe het er vroeger toeging

Ze wilde een beeldje buiten zetten, het mocht niet van de gemeente

Ze besloot een beeldje buiten te zetten met een plantje erop, zogenaamd een plantenbak

Met 6 man kwam de gemeente langs om het haar te verbieden

Nu bijna niet meer te geloven dat het er vroeger toeging

Dit is nu eens "tijdgeest" met een verandering ten goede

EN.......WE GINGEN MET VRIENDEN NAAR HET OPEN LUCHT MUSEUM

Ik vertelde eerder dat we weer "vriend" geworden zijn

We zijn het ongeveer 4 jaar niet meer geweest

Dit is de tweede keer dat we er dit jaar komen

De eerste keer was in april, alles nog kaal

Nu is het bloedheet, alles groen, zoveel dor, ik schrik ervan

Het is heel rustig in het museum, zo maakte ik het nog nooit mee

Het was superleuk er weer te zijn

Leuke gesprekken met vrijwilligers die er werken

O.a. met de dame die jullie rechts op de bovenste foto zien

Waar ik van schrok is van de tuinen

Het OLM heeft enkele heel mooie tuinen, maar veel is dor, o.a de kruidentuin

Ook vind ik de "styling" van de huisjes, de panden, de boerderijen minimaal

Dat heb ik heel anders gezien, tekort aan personeel?

Binnenkort gaan we weer

Tuin wonderbaarlijkheden.

Naast de plantjes die in het winkelcentrum staan staat een bordje "stokrozen"

Ik hou zoveel van stokrozen en zie in gedachte al hoe mooi ze zullen staan, ik koop er drie

Salem plant ze tegen een schutting en dan afwachten

Ze beginnen te groeien

Eerst langzaam, dan sneller en gaan knoppen vormen

Ik denk: Vreemd, ik las dat er pas bloemen zouden komen in het tweede jaar

En de knoppen zitten ook vrij laag

Toch app ik vol trots naar vriendinnen mijn "stokrozen"

Een vriendin appt voorzichtig terug vreemd, het blad lijkt niet op stokroos

En dan wanneer de tweede plant begint te bloeien zie ik ineens het bordje onderaan de plant

Niet eerder gezien, ra,ra hoe kan dat

Malva staat erop

Verdorie

Maar nu ben ik toch erg blij met mijn malva en mis mijn stokroos

En kijk hoe groot de bonen wordt

Ik vind het zo leuk te zien hoe iets groeit

Het begon ermee dat een vriendin een zaadje bracht, die AH indertijd uitgaf

Ik stopte het in de grond en keek vol verwachting en een prachtige bloem kwam eruit

Daarna kochten we een moestuinbak

Daar staan nu bonen in

Een wonder, eerst een langwerpig wit bloemetje, het barst open en een boon begint te groeien

Er staat ook een rode peperplantje en een augurkplantje

1 van de twee begint zich nu ook te ontwikkelen

Ooit plantte ik een roze akelei

Sinds die tijd verschijnen er in de lente allerlei akeleien op diverse plaatsen

Maar kijk nu eens

In de tuin zie ik mijn vertrouwde roze akeleien terug

Maar ook een groepje prachtig blauwe akeleien

Biografie project 2023, Simone de Beauvoir - nr.2

Wat is dit een fantastische biografie van Deirdre Bair over Simone de Beauvoir. Ik wil het boek nu echt zelf ook hebben. Tot mijn verbazing zie ik dat het te koop is voor 15 euro. Het verhaal hoe de biografie tot stand is gekomen is al heel mooi.

• deirdre-bair
• Washingtonpost/deirdre-bair

Het boek leest alsof ik er zelf bij ben, het is de tijdgeest die ze beschrijft en minutieus worden de stappen die Simone de Beauvoir in het leven neemt uitgeplozen. Leuk is ook te weten dat Simone zelf gesprekken met de biografe voerde. Ik geniet van het boek. Ik ken 1 andere biografie die ik net zo mooi vind en dat is Benson's biografie van John Steinbeck.

Ik ben ondertussen bij de tijd na WO II aangekomen. Ik ben nu veel meer te weten gekomen over het karakter van Simone de Beauvoir. Ik las er al wel wat over in de autobiografieën die de Beauvoir zelf schreef, maar nu wordt het me duidelijker. Als kind is ze koppig en kan ze ernstige driftbuien krijgen. Als puber wordt ze plomp en onhandig. Heeft een scherp verstand. Ze wil niet leren naaien of koken. Vader zegt: "je bent lelijk". Altijd als laatste gekozen bij sport en spel op school. Als ze ouder wordt gaat ze er beter uitzien en nog later zal zij worden beschreven als een schoonheid. Ouders kunnen haar geen bruidsschat geven. Ze zal het zelf moeten doen. Simone gaat haar moeder ontwijken en zwijgt. Gevecht met moeder om een "bob" kapsel te mogen. Kinderen die bij de familie van haar vriendin Zaza over haar praten: "Simone is een zielig, arm meisje, met een domme vader die al zijn geld en spullen kwijt is. Zij is ongelovig".

Wanneer ze in de puberteit komt gaat ze naar de bibliotheek, maar wat moeder niet weet ook naar bars. Simone zal haar hele leven een flinke drinker zijn. Ze verdraagt drank goed, maar regelmatig wanneer ze aan haar tax komt zal ze in huilbuien uitbarsten. Ze huurt een kamer bij haar oma, dit om meer vrijheid te krijgen van het rigide huis van haar ouders. Daarna heeft ze in verschillende hotels gewoond, ze huurde hier een kamer. Ze zag ze er onverzorgd uit, vlekken op kleren, ladders in kousen. Mensen omschrijven haar als groot, luidruchtig, onbeheerst met een scherpe stem. Ze weet zich in haar jonge jaren vaak geen houding te geven. Staan 2 mensen te praten, dan mengt zij zich er tussen, zonder zich af te vragen of dit uitkomt.

Zij regelde alles, voor haarzelf, maar vooral ook voor Sartre. Sartre komt vaak met ideeën, maar omdat hij heel weinig praktisch is, organiseert Simone alles. Tickets voor reizen, maar na WO-II beginnen ze een links georiënteerde krant Les Times Modernes. Hij had het idee en het enthousiasme, maar toen het eerste nummer moest verschijnen was hij op reis. Simone moest alles regelen. Het was vlak na WO-II, er was papierschaarste, dus dat moest ze regelen, afspraken met kunstenaars en wetenschappers die stukken voor de krant moeten schrijven, contact met de uitgever etc. Daar kwam bij dat Sartre het moeilijk vond om nee te zeggen. Hij wilde naar anderen niet onaardig zijn. Simone had hier geen moeite mee. Zij hield mensen van hem weg, zorgde dat hij zo comfortabel mogelijk kon leven, kon schrijven, kon denken.

Al lezend komt de vraag bij mij naar boven: "Wanneer Simone nu zou leven zou er dan gedacht worden aan een vorm van autisme?" Ik zoek eens op Google en vind 2 sites. In de biografieën die ik lees komt deze vraag niet naar boven

simone-de-beauvoir-gifted-autistic-thinker-1-early-childhood/ Simone_de_Beauvoir_iconic_writer_on_the_spectrum_feminist_a_perverse_and_transgressive_personality.

Woke, wat is dat............... ben ik dat?

Woke? Ben ik dat? Ik geloof het wel, weet het niet zeker. Is links georiënteerd zijn "woke"? Ik kom het woord weer tegen omdat ik deze week naar de talkshow van Gijs Groenteman en Marcel van Roosmalen kijk en dit zo leuk vind. Ik keek ernaar toen het uitgezonden werd op de VARA en ik kijk nu weer nu het bij SBS 6 wordt uitgezonden. De eerste gast was Jan Slagter van Omroep Max, hij nam het woord "woke" in de mond. Mensen zijn bang zich te uiten, mensen houden hun mond. Ze krijgen het over een programma wat Fidan Ekiz maakt en de Vara zou uitzenden. Maar de Vara wil niet meer en nu, wanneer ik het goed begrijp, gaat Max het digitaal uitzenden. 

Ik kijk zonet op Twitter en zie dat Tineke Bennema een tweet de wereld instuurt. Jan Slagter heeft blijkbaar bij Jinek gezeten en daar gezegd dat "moedermelk" niet meer gezegd mag worden, het moet "mensenmelk" zijn.

Blijkbaar is er aan de rechterkant, bij Ongehoord Nederland wellicht........ een hele discussie bezig over woorden niet meer gebruikt mogen worden. Blijkbaar zijn er bevolkingsgroepen die heilig geloven dat ze "niets" meer mogen zeggen. Ik begin te begrijpen dat het voortkomt uit de gender discussie. 

Ik ben blij wanneer bepaalde woorden niet meer gezegd mogen worden, zoals het n... woord. Ik zeg momenteel "witte" mensen wanneer ik het over "blanke" heb. Ik ben dit gaan doen toen ik op Twitter de drek las die gekleurde mensen over zich heen krijgen of mensen die tegen het racisme in de maatschappij vechten. Eerlijk gezegd ben ik me rot geschrokken van alles wat ik daar lees. Is dit Nederland? Het Nederland wat altijd van zichzelf zei, tolerant te zijn? We zijn wel door de mand gevallen. 

Het doet me denken aan de discussies die hoog opliepen in de tijd dat bijna iedere avond in iedere talkshow wel iemand negatief over moslims sprak. Belediging? Het moet kunnen. "Ze moeten er maar tegen kunnen - Ze moeten wat meer humor krijgen", waren zo wat opmerkingen die steeds herhaald werden. Beledigen was synoniem aan "vrijheid van meningsuiting". Ineens mocht iedereen alles zeggen. Alleen moslims zag je niet. Zij zaten niet aan tafel. 

Woke is nu de hype. Weer mag men, naar eigen gevoel niets zeggen, ondertussen het hoogste woord voerend. Zelfs ik kom het in mijn tijdlijn van Twitter tegen, terwijl ik hier het allerliefste niets over hoor......... Ik verbaas me erover dat er zoveel extreem rechtse figuren in Nederland rondlopen. Ook jonge mensen, denk maar aan de groep rond Thierry Baudet. Zij willen het universitaire systeem veranderen, de woke mentaliteit moet eruit. Maar zelf hebben zij hun ideeën opgedaan aan een universiteit bij de hoogleraar Paul Cliteur. Ra, ra hoe kan dat? 

Wat is de oorzaak van het Westerse schuldcomplex? - Joop - BNNVARA

Wandeling om het huis, het wordt zomer.

Ik maakte een wandeling om het huis

Het Fluitenkruid is nu uitgebloeid

Er was gemaaid en de grond is hier en daar geel en vol stoppels

Het begint nu al droog te worden

ER BLOEIEN NU WILDE ROZEN EN DE VLIER

IK ZAG DE EERSTE WATERLELIES

EN DE GELE LIS STAAT OVERAL AAN HET WATER

Het feeërieke van de lente is weg

Het voelt echt zomers

HEERLIJK DE ZON

Maar ook hardere kleuren

Verdorring

Ik hou mijn hart een beetje vast

Mijn biografieproject 2023, biografieën over Simone de Beauvoir - nr 1.

 
Nu, zo'n aanmoediging te krijgen om over de biografie van Simone de Beauvoir te schrijven als ik van Judy kreeg, is natuurlijk hartstikke leuk. 

Het boek rechts kocht ik een jaar geleden. Ik leende het uit aan een vriendin en toen ze het terugbracht had ik zo'n zin het nog een keer te lezen. Het is een moderne biografie waarin volgens de schrijfster een nieuw licht op Simone wordt gelegd. Kate Kirkpatrick spreekt geregeld over de biografie die Deirdre Bair schreef. Ik heb dit boek nu uit de bieb en het is een heel mooie biografie, ik steek er zoveel van op.  Deirdre Bair zag niet alle informatie, zoals dagboeken, mbt Simone de Beauvoir toen ze de biografie schreef. Kirkpatrick kan hier wel uit putten en wil via haar boek aantonen dat Simone de Beauvoir veel oorspronkelijker en onafhankelijker van Sartre was dan veelal in de pers werd aangenomen. Er is onnoemelijk veel over Sartre en Simone de Beauvoir geschreven en geregeld kwam zij er slecht vanaf. Ze zou geen originele gedachtes, geen filosofie uitgedacht hebben, alles komt op conto van Sartre. Kirkpatrick toont aan dat het wel eens omgekeerd kan zijn. Dat Sartre doorborduurde op haar ideeën. Maar.......... Simone had er een handje van om zichzelf ondergeschikt te maken in sommige van haar uitingen. Waarom deed ze dat? Deze vraag wordt geregeld gesteld door Kirkpatrick. Een van de redenen die ze opgeeft is de tijdgeest waarin Simone opgroeide. Mijn hemel mensen, hoe kreeg deze vrouw met het intens scherpe verstand het voor elkaar zich los te maken van haar milieu? Ik ben nu in het eerste deel van de biografie van Deirdre Bair bezig en langzaam wordt het me duidelijk wat dat inhoudt, de tijdgeest van dat moment.

 

De ouders van Simone. Let eens op hun kleren, zeer gegoede bourgeoisie

Bij haar geboorte in 1908 had men nooit gedacht dat er een baby geboren zou worden die een leven zou kunnen leiden zoals Simone deed. Ze groeide op in Parijs in een familie uit de ‘haute bourgeoisie’, in een streng katholiek, van standsbesef doordrenkte wereld. Toen de ouders van Simone trouwden dachten zij dat Francoise, haar moeder, een bruidsschat mee zou krijgen. Echter dit gebeurde niet. Haar familie raakte het geld kwijt o.a. in WO I, dat was een tegenvaller. De vader van Simone had acteur willen worden, wat niet van zijn ook intens keurige familie mocht. Hij werd uiteindelijk jurist, wat hij vreselijk vond. Het geld dat hij had belegde hij niet goed en de familie verarmde.

BRUIDSSCHAT

In het eerste deel van het leven van Simone kom ik dit woord "bruidsschat" geregeld tegen. In het begin van hun huwelijk leven de vader en moeder van Simone zoals dit toentertijd normaal was bij de hogere bourgeoisie, maar dit zou drastisch veranderen. Door geldgebrek moesten ze verhuizen en kwamen in een donker huis terecht. Francoise moest zelf alle huishoudelijk werk doen, want geld voor een dienstbode was er niet meer. Een onvoorstelbare schande en bron van schaamte voor haar. Francoise was opgegroeid in een tijdperk dat vrouwen 1 taak in het leven hadden, trouwen en kinderen krijgen, een huishouding runnen en het leven aangenaam maken voor je man. Dat zij een dochter kreeg die altijd met haar neus in de boeken zat, die weigerde om huishoudelijk werk te doen, die ernstige driftbuien kreeg wanneer zij haar zin niet kreeg, was moeilijk te verteren voor Francoise. Er ontstaan grote problemen tussen moeder en dochter, waarbij Francoise aan het kortste eind trekt. Georges, Simone's vader vond zijn dochter Simone leuk, hij placht te zeggen: "Zij denkt als een man". Maar toen Simone in de puberteit kwam was zijn interesse over en kon hij vaak hatelijke opmerkingen tegen Simone maken. Simone mocht studeren, maar Francoise hield haar kort. Zo mocht zij een filosofie cursus volgen, nieuw voor meisjes, waarbij de moeders aan de kant zaten om mee te luisteren. Gaat alles wel volgens de katholieke, conservatieve normen? 

Simone volgt goede opleidingen, opleidingen dit vaak voor het eerst voor meisjes werden opengesteld. Hier ontmoet zij een meisje, wat haar hartsvriendin zou worden, Elisabeth Lecoin, die Zaza genoemd werd. Zaza komt uit een rijke, zeer katholieke familie. De moeder van Zaza speelt een belangrijke rol in het leven van Zaza. Simone trotseerde haar ouders in alles, Zaza wilde doen wat haar moeder goed vond, maar........... had ook een leven als studente.

Élisabeth ("Zaza") Lacoin en Simone de Beauvoir in 1928

Bekijk deze foto eens en vergelijk hem met de foto van de ouders van Simone, het verschil in kleding

Jongeren met hun "Flapper" mode, korte rokken, haren afgeknipt in een bob

Het moet voor de ouders ongeveer zijn geweest zoals onze ouders meemaakten in de zestiger jaren, minirokken en jongens met lang haar, shocking

Zaza wordt verliefd op een medestudent, Merleau Ponty, ook uit een katholiek geslacht, hij ook op haar. Alles o.k. zou je denken, zo dacht Simone ook. Ze waren zo gelukkig, waarom duurde het toch zo lang voordat Merleau Ponty zich uitsprak? De familie van Zaza ontmoette hem en vond hem een prima kerel. En toch..... het hoge woord, verloving, huwelijk kwam maar niet. 

 

Dan krijgt Simone een brief van Zaza, die haar in de war maakt. Zaza schrijft dingen als "mogen de zonde van de ouders verhaalt worden op de kinderen". Simone maakt zich zorgen. Niet lang daarna krijgt ze weer een brief, Zaza is overleden. Het blijkt dat zij ernstig ziek geworden is, ook ernstig overstuur was, ziek werd...... Simone is er ontdaan van en probeert door erover te schrijven te begrijpen wat er gebeurd is, zij fantaseert over mogelijke oorzaken. 

Tientallen jaren later ontvangt Simone een brief van een familielid van Zaza, eindelijk wordt het duidelijk. Dit familielid schrijft de brief omdat ze in de memoires van Simone de Beauvoir leest hoezeer Simone hierover tobt. 

De ouders van Zaza zouden Zaza een bruidsschat meegeven van 240.000 franc. Om zeker te zijn dat de familie van Merleau Ponty O.K. is nemen zij een detective in de arm. Die ontdekt dat Merleau Ponty een onecht kind is. De rapen zijn gaar......Zaza krijgt het te horen. Zij raakt in een gewetens conflict. Zij wil haar moeder gehoorzamen, maar is zo verliefd. Wanneer zij blijft twijfelen zegt haar vader, dat hij alles publiek zal maken. Ook Merleau Ponty krijgt het te horen, hij wist van niets. Ook hij wil de ouders van Zaza niet tarten. Hij heeft huwbare zussen en wil hun kansen op een huwelijk niet vergooien.

Bruidsschat, ik probeer te begrijpen wat dit betekent. Ik lees ergens dat het een middel is om fortuin zeker te stellen. Maar waarom zou je als familie een deel van je fortuin overmaken naar de familie van de echtgenoot, vrouwen in die tijd zijn handelingsonbekwaam? Ik kan er heel weinig over vinden op internet. Wel wat algemeenheden. Mijn vragen:

• Wat was het doel van de bruidsschat?
• Zaza wordt ernstig beknot, gebeurde dat vaker? Beknotte een bruidsschat veel meisjes?  
• Vrouwen konden niet erven. Was het daarom dat meisjes op deze manier toch ook wat vermogen kregen? Maar het was haar man die erover besliste. 
• Hoe zit dit momenteel, speelt het nog steeds een rol binnen dit soort kringen?
• Ik zoek nu al een paar dagen op internet naar verduidelijking, niet te vinden. Wel vind ik dit: 

ZAZA'S MANIER: OPOFFEREND SLACHTOFFER OF ALTERNATIEF ROLMODEL? op JSTOR

BIOGRAFIE PROJECT 2023

Friedrich Nietzsche - Curt Paul Janz

Marx, Wagner, Nietzsche - Herfried Munkler

Achter de Facade - Kees en Chrisje Brants

George Sand, een leven in rebellie en liefde - Daphne Schmelzer

Simone de Beauvoir - Kate Kirkpatrick

Simone de Beauvoir - Deirdre Bair

Tuinperikelen.

 Ik lees nu de biografie die Deirdre Bair schreef over Simone de Beauvoir. Vandaag en morgen ga ik er een blogje over schrijven. Want o, o, o, het houdt me bezig. 

Rechts de van boven uitgelopen Acacia en links de Siberische Iep, nu een plek voor een hangplant

Ik zit lekker in de tuin. De tuin is nu op zijn mooist. En "ineens" is alles er weer. Net zoals alles "ineens" groen is buiten. Ik herinner me nog goed de kale grond in de winter. Elke dag liep ik er over heen om de vogels eten te geven. Ik dacht vaak, is het echt straks weer groen? En dan, met een intense kracht, ja, daar is alles weer. Sinds we jaren geleden alle oude coniferen in de tuin lieten weghalen is de tuin totaal veranderd. Ik laat boven komen wat maar wil. Maar vorig jaar en dit jaar ben ik druk bezig met snoeien. Want behalve schattige plantjes en gecultiveerde planten die ik kocht en er tussen zet komen er "bomen" op. Vorig jaar haalde ik dacht ik alle scheuten weg, maar 2 ontsnapten me. En zo stond er ineens een uitgegroeide Siberische Iep in onze tuin. Ook was de Acacia weer uitgelopen, nadat hij gekapt was. Ik zag visioenen van enorme bomen na enkele jaren. Salem zaagde ze om. Tot mijn stomme verbazing groeit er nu "van alles" groen boven in. Dit snoeide ik ook al een keer bij. 

Een beginnende Amerikaanse Eik

Een vriendin liep door onze tuin. Zij is aan nette tuinen gewend. Ze keek en zei, dat zijn Amerikaanse eiken. We keken het na op Google en ja, 3 Amerikaanse eiken. Ze zijn wel mooi. Maar ik ga ze echt snoeien.

Ik dacht altijd dat snoeien onzin is, maar ik weet nu beter. 

Wat ben ik zoal aan het doen?

 Ik ben momenteel weer helemaal in Simone de Beauvoir

Dit boek heb ik gekocht in de Corona periode

Ik ging niet meer naar de bieb in het centrum, maar kocht mijn boeken toen

Ik maak aantekeningen in een dik cahier

In dit boek lees ik over een eerdere biografe Deirdre Bair, deze biografe heeft echt alles met Simone besproken toen zij nog leefde

Zonet haalde ik deze boeken, die ik liet reserveren, bij het Rozetje

Jullie zien ik heb o.a. de biografie van Deirdre Bair

Het rozetje is een kleine dependance van de hoofdbibliotheek Rozet

In diverse wijken zit een dergelijke dependance

Ik ben zo blij met deze service

Ik las al een beetje in het boek van Deirdre Bair

De biografie is heel dik, wel het dubbele van de biografie die ik bovenin noem

Het is fijn geschreven, het wordt smullen

Lekker lezend in de tuin, in het zonnetje

BEZIG MET EEN PROJECTJE

Ik heb in het verleden kaarten gemaakt die ik mislukt vond

Nu knip ik het mislukte deel weg, en voeg twee afgeknipte (lege)delen via behang wat ik erop plak aan elkaar

Hier zie je aan de rechterkant van de tekening roze behang

Het staat erg mooi

Het behang haal ik bij Praxis, daar hebben ze voorbeeldstroken van behang

Ik ben zo drie portretjes aan het tekenen