Via de kerstkaarten die ik ga maken bevind ik me in winterse sferen
Maar thuis is het herfst
Nieuwe maatregelen - mondkapjes terug
Vind ik het erg? Totaal niet. De afgelopen maanden vond ik vreemd. Het gemak waarmee alles weer normaal werd, terwijl er tegelijkertijd een gevaarlijker variant van het virus rondgaat vind ik verbazingwekkend. Het geloof in het vaccin is blijkbaar ijzersterk bij veel mensen. Ik heb dat nooit zo gehad. Ik las indertijd berichtjes wanneer iemand het vaccin had gehad "eindelijk vrijheid". Ik vond dat raar of anders gezegd, ik vond het raar van mezelf dat ik dit gevoel van vrijheid niet had. Ik dacht eerder, eerst maar eens afwachten wat er gaat gebeuren. Ik houd nog steeds afstand van mensen, ik was nog steeds mijn handen en ik denk dat ik het er gewoon inhoud.
Mensen voelen zich blijkbaar onvrij door de maatregelen. Ik heb eerder het tegenovergestelde. Ik voel me vrijer MET de maatregelen. Mondkapjes op maakt dat we ons er van bewust zijn dat er iets wezenlijks aan de hand is. Er gaat een virus rond. Misschien kom ik of jij nooit iemand tegen die besmet is, dan hebben we geluk. Kan ik werkelijk denken dat degenen die besmet raken niet gezorgd hebben voor een sterk immuunsysteem? Maar ook met een slecht werkend immuunsysteem kan iemand doorleven, maar wordt hij besmet met het virus dan is hij/zij de klos. Kan ik zeggen dat anderen ziek worden omdat ze "een onderliggende ziekte " hebben. Nee toch? Die ander zou nog leven met die onderliggende ziekte wanneer die niet besmet was geworden.
De eerste kerstkaarten zijn gemaakt
Ik ben momenteel in het oriënterende stadium
- Ik heb plannetjes in mijn hoofd, maar die zijn vaag
- Ik heb een stapel tijdschriften uit de kerstperiode over de jaren verzameld
- Ik heb een map met allemaal ideeën mbt de kerst
- En natuurlijk internet
