Ik ga iets leuks beginnen. Het is niet zozeer een goed voornemen voor het komende jaar, hoewel het tijdstip waarop ik dit bedenk wel mooi uitkomt. Ik ben steeds aan het denken hoe ik "het anders" kan doen. Het afgelopen jaar, wanneer ik mijn dagboek nalees, zie ik steeds staan dat ik me down voel, en vooral boos, heel erg boos. Boos om wat er in Gaza gebeurt, boos om de politiek in Nederland op dit moment, de verrechtsing van de Westerse wereld.
Het is natuurlijk hypocriet wanneer je het binnenvallen van de Russen in de Oekraïne veroordeelt, maar zegt dat Israël zich mag verdedigen. Dat kun je wellicht zeggen wanneer je zo weinig historische kennis hebt dat je denkt dat 7 oktober, de aanval van Hamas op Israël zo ineens ontstond, zo ineens, zonder enige reden, zonder enige context. Maar wanneer je weet wat er allemaal al gebeurd is en dat het nu buitensporig geweld betreft met naar het lijkt een boosaardig plan. Er vindt overduidelijk een attaque plaats door Israël op Palestijns grondgebied en het is overduidelijk dat settlers zich Palestijns land toe-eigenen. Het feit dat wij resoluties van de VN niet steunden en dat wij miljoenen blijven uitgeven om Israël te helpen bij haar oorlogstuig. Ik heb me er zo aan gestoord dat het vrije Westen accepteerde dat er geen journalisten Gaza in mochten van Israël. Sinds wanneer pikken wij dit?
En dan in Nederland waar Wilders aan de macht kwam. Met een minister van asielzaken die als kerstboodschap uitspreekt dat ze zo blij is dat haar voorstel voor een wet geaccepteerd is door het kabinet, nl. het strengste asielbeleid ooit waarna ze "fijne kerstdagen" wenst? Kent zij eigenlijk de herkomst van het kerstfeest? Een familie op zoek naar onderdak, wat ze nergens kunnen vinden, uiteindelijk krijgen ze een plekje in een stal, vluchtelingen dus.
Maar goed, het afgelopen jaar me hierdoor rot gevoeld. Nagedacht, hoe doe ik het anders? Natuurlijk komt dan direct de gedachte naar boven, luister, kijk niet meer naar het nieuws. Dit heb ik geprobeerd. het lukt deels. Echt helpen doet het niet, hoewel ik wel meer de grote lijn volg. Voor volgend jaar heb ik bedacht:
- Ik ga me meer verdiepen in de achtergronden van het nieuws ipv alles in me opzuigen van het nieuws van alle dag, wat regelmatig als een hype voelt.
ELLY'S BlOG
Ik volg het blog van Elly. Elly maakte een een mooi verhaal op haar blog over compassie. Ik reageerde dat ik geen compassie voel. Wel voor de mensen die ik echt ken, maar niet voor de rest van de wereld, dat ik eerder boos ben. Dat die boosheid niets oplost, maar mezelf wel dwarszit. Ik kreeg een heel mooi antwoord van Elly: "Ja snap ik. En herkenbaar als ik naar de wereld kijk popt het bij mij ook wel op en zelf hebben we daar het meeste last van want het helpt niemand en is voor mezelf ook niet goed. Dus begin ik maar om compassie met mezelf te hebben dat verzacht de boosheid als een kusje op de zere plek. Dan is de compassie dichterbij dan je denkt".
En dit werkt! Ineens, zo vreemd, het idee, compassie voor mijzelf....hoe het kan weet ik niet, maar het verzacht en het voelt goed. Het werkt echt, Elly. Dit ga ik nu proberen vast te houden, toe te passen, niet te vergeten, steeds even voelen, steeds de woorden even herinneren. En proberen ook weer leuke dingen te doen.
NU HET LEUKE
Ik ben al een poosje bezig een nieuw boek te zoeken wat ik echt graag wil lezen. En ik wil zo graag mijn lezen weer veranderen. Het afgelopen jaar lukte het lezen slecht. Ineens zag ik dit boek in mijn boekenkast staan en het lachte me toe. Ik ben er nu in begonnen. Maar ik heb er een plannetje rond heen bedacht. Hoe kan ik mijn lust om te lezen weer vergroten? Ik weet dat ik vroeger mezelf uitdaagde door iets binnen een stramien te plaatsten. Bijvoorbeeld met mezelf afspreken iets binnen een bepaalde tijd doen. En dat dit heel goed werkte. Ik heb nu bedacht dat ik tot eind januari 10 tot 15 bladzijden per dag uit dit boek ga lezen. Het boek heeft rond de 380 bladzijden. Vandaag ben ik begonnen, ik heb er nu 8 gelezen. Dat lijkt misschien niet veel, 10 a 15 bladzijden....... maar voor iemand die concentratieproblemen heeft is het pittig. Stel het lukt dan kan ik weer eens lekker veel boeken gaan lezen volgend jaar.
Het boek is zo leuk, het lezen van haar brieven is genieten. Ik heb het boek al lang, maar nog nooit gelezen. Wat ik nu tegelijkertijd doe is dingen waar ze over schrijft opzoeken op internet. ik vertelde over mijn wandelingen door New York, zo bedacht ik ineens, ik toets eens in Walk and Jane Austen. Laat ik nu ontdekken dat er veel mensen wandelingen maken in de voetstappen van Jane. Wow, wat ontzettend leuk.
In het verleden wist ik zoveel van Jane Austen en haar tijd en van de Bronte Sisters. Ik heb een kast vol boeken. Ik maakte toen 2 blogs JANE AUSTEN en
the Brontë Sisters. Op het laatste blog hebben
2,097,746 geïnteresseerden gekeken. Dat is toch bepaalt niet niks........!!!! Toch deed ik er lang niets meer mee. Ik wil nu proberen in het komende jaar hier verandering in te brengen.
Hoe, precies weet ik het nog niet. In ieder geval aandacht geven. Ik geloof stellig in het nemen van kleine stappen en het gezegde "Alles Wat Aandacht krijgt, groeit". Het dus volgend jaar tijd geven, er de rust voor nemen.
Elly, ik zet hier even wat links naar wandelingen in New York, je vroeg daarnaar, leuk!
Walking Alice maakt grote wandelingen en is een heel goede filmer, meet oog voor detail. Hele mooie wandelingen. Hier wandelt ze door Greenwich Village, mijn favoriete buurt: youtube/walking alice
Nog enkele andere wandelaars:
(30) James and Karla - YouTube. James en Karla wandelen met hun hond Hudson door New York. Zij zijn fotografen en vooral geinteresseerd in kleine ondernemers. Zij praten veel tijdens de wandeling. Soms irritant, maar leuk wanneer ze dingen over New York vertellen.
Vannacht heeft er sneeuw gevallen. Hier een recente wandeling van Central Park in de sneeuw
.jpg)
%20(1).jpg)
