woensdag 25 september 2019

EXCLUSIVE - A rare look inside the Kurdish rebel movement: PKK, war on a...



Voor mijn biografieproject 2019 las ik van Frederike Geerdink "Dit vuur dooft nooit". Ik volg Frederike Geerdink al wat langer via Facebook. Ik weet dat zij een journaliste is die Turkije werd uitgezet en dat zij o.a. geïnteresseerd is in Koerden. Toen ik las dat zij een boek heeft geschreven liet ik het reserveren in de bibliotheek. Ik was vooral benieuwd, omdat ik las dat er een experiment wordt uitgevoerd door de PKK, waarbij sprake is van een verandering binnen de samenleving.

Nadat Frederike Geerdink Turkije werd uitgezet kwam bij haar het idee naar boven om een jaar mee te trekken met de PKK. Zij dacht: "Dan kan ik met eigen ogen zien wat er zich afspeelt en er een boek over schrijven".  En zo gebeurde.


Wat wist ik van de Koerden? Toen ik in 1975 begon te werken bij het Arbeidsbureau, ontdekte ik dat er een oudere collega was die vergunningen verstrekte aan Turkse gastarbeiders. Hij werd op handen gedragen. Hij werd Mahmoud genoemd, werd uitgenodigd op feesten, ging op vakantie naar Turkije.

Stellig zei hij tegen mij: "Koerden bestaan niet". Ik dacht: "Echt waar bestaan Koerden niet?" In die tijd richtte Öcalan de (PKK) op. Vanaf toen begonnen mensen zich Koerden te noemen. Ik zag kleine groepen Koerden door de stad lopen met spandoeken.

Na de Golfoorlog ontstaat er een autonoom Koerdistan in Irak en in de oorlog tegen IS worden Koerden helden en vooral ook heldinnen.  Ik zie documentaires over vrouwelijke strijdkrachten, in legertenue,  jonge vrouwen die wel van een andere planeet lijken te komen. Bij ons in het Westen worden zij terroristen genoemd. Wat gebeurt er daar eigenlijk?

 Achtergrond
  • De Koerden hadden in het  Ottomaanse Rijk autonomie gehad, zij hoefden geen belasting te betalen, hoefden niet in militaire dienst. Zij konden hun taal spreken en hun cultuur beleven. De sultans waardeerden hen omdat ze de bergen aan de grenzen veilig hielden. 
    • Koerden hadden autonomie, maar de macht was in handen van de Koerdische clanleiders. Voor de clanleiders was de alliantie met Constantinopol een manier om hun eigen macht te behouden. Het volk had niets te vertellen. 
    • De clans hebben de afgelopen tijd behoorlijk aan macht ingeboet. De PKK is daar belangrijk bij geweest. Het PKK bestrijdt de patriarchale macht van clans en familiehoofden.
    • Het onderwijs dat de PKK geeft wordt gescheiden aan mannen en vrouwen gegeven. Mannen hebben een andere weg te gaan om zich los te maken uit de traditionele, sterk patriarchale maatschappij. Vrouwen leren weerbaar te worden.
    • Democratie van onderop


  • Het Ottomaanse Rijk werd oorspronkelijk gesticht in Turkije.  En kijk hoe groot het werd.
  • Na WO I werd het Ottomaanse rijk opgedeeld in Irak, Iran, Syrië, Turkije. Koerdistan wordt verdeeld over Irak, Turkije, Syrie en een klein stukje Rusland. Het verdrag van Lausanne verving het voor Turkije veel ongunstigere Verdrag van Sèvres van 1920, dat door de Turkse nationalisten niet geaccepteerd werd. Het betekende ook de erkenning van de Turkse regering van Mustafa Kemal, de latere Atatürk. 
  • Ataturk dogma werd: "Alle inwoners zijn Turk". Hiermee werd aan de autonomie van de Koerden een einde gemaakt. Erger, hun cultuur en taal mocht niet meer bestaan.
In het boek lees ik dat Frederike Geerdink wanneer zij in het kamp van de PKK komt ze als eerste opdracht krijgt de Koerdische taal te leren. Er zijn felle discussies omdat er regelmatig Turkse woorden insluipen en men echt moet uitzoeken wat het Koerdische woord is. 

Het leven in het kamp blijkt verre van avontuurlijk te zijn. Het gaat om leren, leren en nog eens leren. De kampen zijn zo gebouwd dat ze onzichtbaar zijn voor drone aanvallen. Men kookt, bakt, leert over het zichzelf verdedigen, leert om gevaren te onderkennen, leert te leven in de natuur, zij leert over bergpaden te lopen, men bestudeert de filosofie van Öcalan,  er wordt geluisterd naar verhalen over de helden en heldinnen die hun leven lieten voor de Koerdische zaak. Zij spreekt de veelal jonge mannen en vrouwen die toegetreden zijn tot de PKK. Hun verhalen zijn schrijnend. Zij ontmoet strijders die gevochten hebben en bijkomen van hun wonden. 

Ik lees over de Yezidi's en hoe de Peshmerga hen in de steek liet. De PKK probeert hen nu wakker te schudden. Yezedi´s leren zichzelf te beschermen. Vrouwelijke_Volksbeschermingseenheden. De Koerdische Peshmerga heeft tegen IS gevochten, maar dat was nadat ze op de vlucht geslagen waren.

Er is veel onderwijs. Een ervaren PKK strijder zegt, een oorlog brengt geen vrede. Onderwijs, demonstraties, marsen en bijeenkomsten en een goed georganiseerd volk wel. Mannen waren er eerst op tegen dat vrouwen wapens kregen. Maar op de vraag wat er was gebeurd bij de IS aanval wanneer de vrouwen bewapend waren hebben ze geen antwoord. Waren de vrouwen dan nog tot slaaf gemaakt? De PKK geeft zichzelf de schuld. Waarom kwamen ze niet te hulp toen de KDP-Peshmerga op de vlucht sloeg? 

Öcalan is de absolute leider, het voorbeeld, hoewel hij nu al jaren gevangen zit. Was het zo dat in de eerste jaren er gestreefd werd naar afscheiding van Turkije, nu wordt er gestreefd naar een autonome provincie. Waarin men de eigen taal kan spreken, de eigen cultuur kan volgen. nos.pkk-leider-ocalan-roept-op-tot-diepgaande-verzoening-in-turkije.
  • Cyclus van bewustwording, kracht vinden, vechten voor het hervonden zelf, verdedigen
  • Liefde voor het moederland en de medestrijders
  • Onderwijs, onderwijs, onderwijs
  • Transformatie van het paternalisme
  • De vrouwelijke waarden geven kracht
Ik ben blij dat ik dit boek heb gelezen. Ik ben er benieuwd naar hoe dit zich allemaal de komende tijd zal ontwikkelen. natuurlijk staat er veel meer in dit boek dan ik hier bespreek. Hier aanvullende info: de-oude-nieuwe-pkk

Het duizelde me wel regelmatig van alle afkortingen, maar achterin staat een lijst met uitleg. 
Ik kijk nog eens op de Facebookpagina van Frederike Geerdings en zie een reactie van een Koerdische man. Ik open zijn pagina en lees daar over dit boek.


Ik heb nog nooit over haar gehoord en dan gaan er altijd belletjes bij mij rinkelen. Ik vind het heel fijn om over dingen die ik niet ken te lezen. Wat heerlijk dat er boeken zijn. Ik ga eens uitzoeken of ik ook dit boek te pakken kan krijgen. Zij staat op facebook/DrWidadAkreyi.

Widad Akreyi is a health expert and human rights activist of Kurdish ancestry.
BOEKENPROJECT 2019

Frederike Geerdink - Dit vuur dooft nooit
Emily Dickinson in leven en dood
Mijn zuster Emily - Paola Kaufmann
Brief aan mijn dochter - Maya Angelou
Olijven moet je lezen - Ellen Deckwitz
De Zwaluw en de Kolibri - Santa Montefiore
Mozart en zijn brieven - Lucas Bunge
De Droom van de Leeuw - Arthur Japin
Tegen terreur / Beatrice de Graaf
In het spoor van de Russische Ziel - Peter d´Hamecourt
Rose - Rosita Steenbeek
Grand Hotel Europa - Ilja Leonard Pfeijffer
Rinkel de Kink -  Martine Bijl
Ik kom terug - Adriaan van Dis
Mijn Moeders Strijd - Murat Isik
Boeken over de Verenigde Staten

Mijn Amerika - Mart Smeets
Begrijp je Amerika nog - Frans Verhagen
Oh, oh, Amerika - Charles Groenhuijsen

Boeken over bakken 

Piece of Kate - Emily Lichthart
Een zomer in Venetië - Nicky Pellegrino
Bakken voor je leven - Sarah Vaughan
Josefiens Zevende Hemel - Renee Olsthoorn

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015