Overdenking.

Deze kaart kreeg ik van een vriendin

Zij  weet hoe ik me momenteel voel

Wat een mooie, lieve kaart

Het voelt zo goed, wanneer je weet dat er aan je gedacht wordt

De kaart brengt me ook op ideeën

Gisteren heb ik veel naar Al Jazeera, CNN, BBC, NOS gekeken. Ik wilde weten hoe onze leiders reageren op de bombardementen en invasie van Gaza. Een Gaza waar geen elektriciteit, telefoon en internet meer is. Waar al weken lang ongeveer 10% van het nodige eten, drinken en brandstof binnenkomt. Het verhaal is dat Israël achter Hamas aanzit, werkelijkheid is dat er veel burgerdoden zijn. Een stad in een dergelijke situatie ken ik uit boeken. Ik ben nu 75 en heb al veel ellende in de wereld meegemaakt, Vietnam, Irak, Afghanistan, voormalig Joegoslavië, maar een belegerde stad, nee. 

Door wat er gebeurt ben ik gaan inlezen hoe het ook weer allemaal tot stand is gekomen. Het zionisme ontstaan in Rusland, waar pogroms aan de hand waren. Het idee een thuisland voor Joden, maar waar ook gedacht werd aan de USA, aan Oeganda, uiteindelijk werd het Palestina, het land dat God in de Torah beloofde aan de Joden. Wanneer ik erover lees duizelt het me. Er zitten zoveel kanten aan dit verhaal. 1 van de verbazingwekkendste verhalen, wat betreft het heden, lees ik bij de NOS noodgedwongen-werd-qatar-een-diplomatieke-superster (klik). Dit viel een beetje rauw op mijn maag. Amerika en Israël en Hamas, vervlochten met elkaar.  

"In 2012 vluchtte de Hamas-leiding het land uit. Op verzoek van de Verenigde Staten en in overleg met Israël gaf Qatar Hamas toestemming om in Doha een politiek kantoor te openen. De Amerikanen wilden zo voorkomen dat Hamas onderdak zou krijgen in Iran, zegt internationale veiligheidsexpert Andreas Krieg (King's College London), gespecialiseerd in de Arabische wereld. "Want met Qatar heeft de VS wél een goede relatie. Zo hield de VS rechtstreeks toegang tot Hamas."

Gisteren wilde ik dus weten hoe onze wereldleiders reageren. De nacht ervoor zag ik zulke vreselijke bombardementen. In een stad waar mensen gevangen zitten. Mijn maag draaide om. Zijn ze geschrokken, vragen ze zich af of ze door hun houding Israël aangemoedigd hebben? De wereld roept op tot een "staak het vuren", maar de hel breekt los? Ik heb geen wereldleider gezien. 1 Amerikaan, die kort zei "No comment".  Ik neem het de Westerse leiders kwalijk dat zij olie op het vuur gooiden. We kennen de trauma's van de Israëli's. Speelt een schuldgevoel mee, vraag ik me steeds af? We kennen ook de trauma's van de Palestijnen. Was dit allemaal gebeurt wanneer onze Westerse leiders zich anders hadden opgesteld? Israël is afhankelijk van de USA. Had Biden zich anders moeten opstellen? Ik vraag me af, nu ze zien hoe het zich ontwikkeld, zijn ze geschrokken? Al is het maar omdat de publieke opinie verandert, kritiek klinkt op.  rightsforum/israel-gaat-vn-chef-guterres-te-lijf-om-duiding-geweld-van-hamas/ (klik).

Wat mij opvalt is hoe goed Al Jazeera is. In de meeste gevallen hebben zij al iets verteld en hoor ik het uren later pas bij de andere zenders. Zij raadplegen een heel gevarieerd aantal deskundigen, vanuit alle werelddelen. Voor Nederland is het Step Vaessen.