Twijfel.

Momenteel word ik gek van mijn eigen getwijfel. Het schilderen van mijn grote schilderij gaat langzaam. Want twijfel. Of liever gezegd, heel vervelende gedachten. Steeds maar "Waarom schilder je steeds zo liefelijk? Waarom niet stoer? Het leven is niet liefelijk........"

En gisteren maakte ik 2 "rouw" kaarten, waarvan ik er 2 verscheurde. Het gaat lekker zeg.

Vandaag dacht ik, ik ga eens googlen op twijfel en kunst

Ik vind het volgende

Wat moet ik met mijn twijfel? Sommige mensen zeggen dat twijfelen goed is, maar bij mij lijkt de twijfel me alleen maar tegen te houden om verder te komen. Twijfel slaat om in angst en angst doet me verstijven. Als ik laat merken dat ik twijfel, wordt dat vaak geïnterpreteerd als onzekerheid, zo voelt het niet maar misschien is het wel onzekerheid... mistermotley

Nu, dit herken ik. En hoe! Vaak werd op kantoor  opgemerkt "Je bent zo'n vakvrouw, waarom ben je zo onzeker?" Ziek werd ik ervan. Ik wilde het niet horen. Ik vroeg me ook steeds af, ben ik zo onzeker? Want zo voelde het helemaal niet. Alleen wel altijd veel getwijfel.

Jorge Luis Borges noemt twijfel een ander woord voor intelligentie. Aha, klinkt al beter.

Niet kunnen kiezen heeft te maken met de angst het verkeerd te doen, maar naast de smalle en de brede weg zijn veel meer mogelijkheden, een derde vierde of vijfde weg. De Engelsen kennen het prachtige woord 'manifold', zie de wereld niet als een rechte lijn van A naar B maar als een geweven tapijt. Twijfel lijkt je tegen te houden, ga staan voor je twijfel, zou ik zeggen, en benut alle mogelijkheden waaruit je zou moeten kiezen. mistermotley
mediamatic
theartcouch./ontmoetingen-met-kunstenaars

Misschien moet ik denken: Ga verder met waar je mee bent begonnen en ga daarna iets heel erg stoers schilderen. Wat is stoer trouwens? Wat bedoel ik dan? In mijn hoofd zit een idee wat ik zou willen schilderen mbt tot vluchtelingen. Alleen kan ik er nog geen vorm voor vinden. Misschien moet ik het laten sudderen. Komt het later vanzelf.

Stoer is sterk. Sterk van uitdrukking. Ik zal jullie laten zien wat ik bedoel

Deze prints zijn van Louisa Cannell. Ik vind ze prachtig. Sinds ik dit zag denk ik hier over na. Het stoere zit in het idee besef ik nu. Want de uitwerking is krachtig qua beeldtaal, maar ook best liefelijk. Vinden jullie ook niet?

Het lucht wel een beetje op erover te schrijven. Ik denk dat ik zometeen verder ga aan mijn grote schilderij. De twijfel omarmen? Eerder dan me er rot door gaan voelen?