Wat een onmenselijkheid
En ook hier weer
Wat een verdeeldheid
Wat een meningen
Gisteren heb ik op Facebook iemand verwijderd
die ik echt ken, een oud collega
Ik dacht altijd: "Waar zij verschijnt komt de zon""
Zo mooi, zo blond, zo jong
En nu, ik kan haar meningen niet lezen
Het gekke is
Zij en ik zijn binnen hetzelfde geloof opgegroeid
Zij gelooft nog steeds
Ik allang niet meer'
althans niet in dit geloof
Ik kan haar manier van denken begrijpen
Omdat ik het vroeger ook zo uitgelegd kreeg
Maar nu, kun je echt zo blijven denken
met deze foto's, met deze beelden
Kun je dan een gerust hart hebben?
Zoveel meningen en totaal geen oplossing
Ik ben er misselijk van
En voel me schuldig, heel erg schuldig
En machteloos, heel erg machteloos