K L E U R R I J K: 03/30/19

zaterdag 30 maart 2019

Voor mijn biografieproject 2019 las ik Michelle Obama's autobiografie.

Waarom ze als een boze zwarte vrouw weggezet wordt begrijp ik niet. Ik vind haar intelligent, lief, sterk, zorgzaam, bezorgd, doelmatig, op privacy ingesteld, hard werkend, eerlijk.

Haar ouders cijferden zichzelf weg om haar en haar broer te kunnen laten studeren. Michelle is een goede leerling en geniet van haar middelbare- en studententijd. Op de universiteit bevindt ze zich vooral tussen andere zwarte studenten. Jaren later zal ze ontdekken waarom het witte meisje met wie ze een kamer deelt weg is gegaan. De moeder van het meisje schreef een brief aan het bestuur, waarin ze aangaf niet te willen dat haar dochter een kamer deelde met een zwarte.

Michelle rond haar studie af en vind een goedbetaalde baan. Precies zoals ze het zich voorstelde. Hard werken brengt je kansen. Maar dan wandelt er een man haar leven binnen die alles zal veranderen. Zij is de mentor van Obama en hij leert haar dat hard werken niet voldoende is. Zij leert om gemeenschapszin te ontwikkelen. Obama zit al jarenlang in het community werk en betrekt haar erbij. Ze vallen voor elkaar, trouwen en krijgen twee dochters.

Hij wordt gouverneur en neemt deel aan de presidentverkiezingen. Zij bekijkt het van de zijlijn en weet niet goed wat er van te denken. Zij helpt hem waar ze kan, geeft ook speeches. Hij krijgt allerlei mensen om zich heen die hem helpen, voor haar is er niemand. En zij maakt een fout. Tijdens een speech zegt ze als reactie op een gebeurtenis dat ze voor het eerst trots is om Amerikaanse te zijn. Kritiek van alle kanten, hoe durft ze dat te zeggen? Je wordt toch geacht vanaf je geboorte van Amerika te houden?

Barack bezit zwier, mist soms punctualiteit en durft af te wijken van uitgestippelde paden, Michelle houd van orde, zij opereert krachtig, heeft focus en schroomt kritiek op haar man niet.

Wonen in het Witte Huis ervaart zij als iets heel bijzonder, eervol. Maar het gaat ook ten koste van haar gevoel voor privacy en autonomie. Al die mensen die plots voor hen zorgen. Rare dingen zoals dat ze het balcon niet op mag, dat ze niet zomaar de voordeur uit kan lopen. Dat er altijd een beveiliger mee moet.

Ik lees hoe zij ervan opkijkt dat haar man zodra hij president is, gevolgd wordt door iemand die een koffertje draagt waarmee hij een kernbom kan laten ontploffen. Eerlijk gezegd geloofde ik het niet. Echt, is dit waar? Lees dit maar eens: decorrespondent/dit-gebeurt-er-als-een-amerikaanse-president-een-atoombom-wil-inzetten

Zij organiseert van alles. Vindt het belangrijk dat het Witte Huis van iedereen is. Dat mensen die er normaal niet komen, zoals etnische groeperingen, uitgenodigd worden. Wanneer het gazon vol staat met moeders en kleine kinderen lopen Barack, Michelle, Sasha en Malia ernaar toe. Haar kinderen zeggen: "Echt, pappa, moeten er nu beveiligers mee"? Haar kinderen zijn haar belangrijkste zorg. Zij praat met Jackie Kennedy om te horen hoe die haar kinderen opvoedde onder dergelijke omstandigheid. Zij vraagt haar moeder bij hen in te trekken zodat er altijd een vast aanspreekpunt voor de kinderen is.

Wanneer zij nog een fulltime baan heeft zegt de huisarts op een goed moment dat 1 van haar dochters te dik wordt. Zij realiseert zich hoe vaak zij gemaksmaaltijden serveert. Zij vraagt een kok om voortaan voor hen te koken. Deze kok gaat ook mee naar het Witte Huis. Zij begrijpt hoe belangrijk het is om fruit en verse groente te eten en besluit wanneer zij in het Witte Huis woont er een moestuin te beginnen. Dit wordt een groot succes. obamas-personal-chef-helped-shape-nutrition-agenda-leaves-white-house-6-years

Obama haar 'nalatenschap': de tuin is uitgebreid naar 260 m2, voorzien van stenen looppaden, gemetseldezitjes en dankzij een donatie van $2,5 miljoen is het onderhoud de komende 17 jaar gegarandeerd. Barack Obama had eerder laten weten bang te zijn dat Trump de moestuin zou verwijderen, maar dat is tot nu toe niet gebeurd: Melania waterde planten en gaf een kleine groep kinderen een pakket met verse groenten mee naar huis.