Flow, mijn lijfblad.

Ik ben gek op het blad FLOW. Vanaf het eerste exemplaar heb ik ze gekocht en ik heb ze allemaal nog. Soms leen ik een jaargang uit. Ik bewonder de twee maaksters om hun creativiteit en doorzettingsvermogen. Zoiets moois op de markt te brengen, ik wilde dat ik dat kon. Het niveau is iedere keer weer ongekend hoog. Het papier wat ze gebruiken is mooi. De onderwerpen, de interviews zijn steeds weer leerzaam en inspirerend. Ze bieden steeds ruimte aan nieuwe illustratoren. Het is echt mijn feel good blad.

Een dergelijk blad wordt vooruit gemaakt. Daarom staat er in de nieuwste uitgave niets over corona. Dat vind ik een beetje sneu voor hen, want juist op een dergelijke gebeurtenis springen ze sterk in. Dit gebeurde ook tijdens de crisis van 2008. In plaats hiervan is de nieuwste Flow nu gericht op GROEN en duurzaam. De leukste tips eruit zocht ik op en zie je hieronder.

Diverse onderwerpen
Columns by Kari

Het kan wel

the Optimist

Inheemse wilde bloemen zaadjes

Cruydthoeck

Initiatieven boeren

Toekomstboeren

Even goed uitzoeken wat het is

Earthday-2020

Zero waste

Het zero waste project

Plastic soup Foundation

Voor de bij

Pt thee

Eerlijke wereldhandel

Lagaligo foundation

Natuur

bbc springwatch

Ivn natuureducatie

Vogelbescherming

Planten

Mama Botanica

Stek.app

Summerrayne

Ons voedsel

Het-voedselkabinet-de-podcast

Streetview

alldayeverydaisy

Koningsdag en een boel bloemetjes.

Koningsdag in ons straatje

Ik liep om 10 uur naar buiten

Luisteren of ik ergens het Wilhelmus hoor

Nee, niets, wel zie ik deze vlaggen en versiering

Ik luister naar het toespraakje van de Koning

 Zie Maxima en de dochters in prachtige kleren

en later zie ik de toost van de koninklijke familie

Gisteren toen ik even boodschappen deed

zag ik bloeiende meidoorns

Dit vind ik zo echt lente

Ze ruiken zo lekker

En het is zo mooi

En dan hoog boven mijn hoofd deze prachtige kleur groen

Lentegroen, veel te druk in Arnhem.

Gisteren heb ik de gelpennen die ik momenteel gebruik allemaal in een pot gedaan

Ik haalde ze uit de twee dozen

Ik moest ze er steeds in terug stoppen

En dan wist ik niet meer, waar zit ook weer de kleur die ik zoek?

En nu, kijk eens hoe overzichtelijk

Jasmijn

Ik kocht nieuwe plantjes

Uit het slaapkamer raam, GROEN

Ze zijn er weer,

 de blaadjes v.d. boom voor het huis

Vandaag deed ik weer even boodschappen

Ik maakte foto´s van de meidoorn

O, wat heerlijk dat te kunnen doen

Ze staan op weg naar het winkelcentrum
Morgen zet ik ze op mijn blog
wanneer ze gelukt zijn

Wat ik zo raar vind is dat ik regelmatig 

Wanneer  ik naar het winkelcentrum ben geweest

Ik een verkouden gevoel krijg

Mijn neus verstopt

Heb ik normaal nooit

Ik was mijn handen extra

Handcrème helpt bijna niet meer

Er zijn weer aardbeien bloemetjes

De burgemeester van Arnhem is boos

marcouch-hopelijk-gaat-het-zondag-beter-dan-zaterdag

Ik heb er een hard hoofd in

Je kunt niet zeggen
Blijf binnen, maar je kunt naar buiten voor een ommetje
Ik blijf dat heel raar vinden

Ineens is daar het begrip van de Anderhalve meter samenleving
Moeten jullie eens kijken wat er allemaal al aan ideeën zijn ontwikkeld

Ondernemers dachten, met dat idee gaan we aan de slag. En waren bitter teleurgesteld dat Minister President Rutte aangaf dat dit nu nog niet in gaat. Woedend waren ze. Ik begrijp dit wel, er was een illusie geschapen. Maar tegelijkertijd dacht ik, wat zal ik het raar vinden wanneer dit soort samenleving nu al ingaat. Eerlijk gezegd begrijp ik de verbijstering van de ondernemers ook weer niet. 

Ik zag een verslaggever van CNN terugkeren naar de Chinese stad Wuhan waar de corona crisis uitbrak. Er waren weer mensen op straat. Hij liep met een mondkapje en werkelijk alles wordt bespoten, met wat? Iets desinfecterends. Zijn pasje, hijzelf, de liftknoppen, de klinken van de deuren., de lift zelf.  Alles. Hoe kan er nu zo´n verschil van benadering zijn? Er is zo'n strijd gaande tussen strenge lockdowns en intelligente lockdowns, waarbij de laatste te maken krijgt met mondige burgers, die denken dat hen niets zal gebeuren wanneer ze afstand houden en hun handen wassen. Zelfs, ik zag het net in de supermarkt, ach wat, afstand houden? Gewoon gezellig dicht tegen elkaar aan een kletspraatje maken, moet kunnen! Ik houd mijn hart vast voor morgen, Koningsdag.

Hoe zal het toch verder gaan?

De minister president heeft gesproken

De slimme Lock down blijft voorlopig, een beetje meer ruimte voor kinderen

Ik had het niet begrepen wanneer min. pres. Rutte  iets anders had gezegd

Ik ben aan het tekenen, lees een beetje en zit in het zonnetje

Doe van alles in het huis

Eergisteren ging ik weer even naar de supermarkt

Het was nog rustiger dan andere keren

Buiten zag ik dat nu ook de bomen gaan uitlopen

Wat is dat toch prachtig die openstaande lichtgroene knoppen

Ik ben boekjes aan het maken 

Ik maakte een boekje voor een vriendin die jarig is

Een boekje over de lente

Nu maak ik een ander boekje

Ik zeg nog niet waar het over gaat

Het  moet een verrassing blijven 

Ze kijkt volgens mij niet op dit blog, maar je weet nooit

Wat ik ook doe

Ik blijf bedrukt

Was ik eerst boos, nu is het eerder verdrietig, bezorgd

Ik probeer op de hoogte te blijven

Storend vind ik dat ik allerhande meningen mee krijg die ik helemaal niet wil horen

Een spraakmaker, psycholoog die de revolutie tegen Rutte voorspeld

En een spraakmaker die oude mensen #dorhout noemt, die maken dat zij haar leven niet kan leiden

Ik kom er nog steeds niet toe om mijn "studie" economie weer op te pakken. Ik vind dit toch ook jammer. Nu heb ik iets bedacht. Ik kan in ieder geval vastleggen wat er vanaf nu gebeurt. Uiteindelijk zijn de jaren vanaf 1980 tot 2020 gekenmerkt door het marktdenken wat leidde tot het leven zoals we dit tot voor kort kenden.

Wat mij het meest verbaast is de schaalvergroting van de afgelopen jaren. De steeds groter wordende festivals, steeds drukker wordende treinen, het uit zijn voegen groeiende Schiphol, de enorme toename van de toeristenstroom. En eerlijk gezegd ben ik heel blij dat dit allemaal tot stilstand gekomen is. Wat heerlijk eindelijk eens een herdenking van de oorlog (en onze vrijheid) in stilte en op kleine schaal ipv met discjockeys met helikopters van festival naar festival gevlogen en enorme festivals.

Ik zag bij "M" een onderwerp, ouders vertelden over hun bezorgdheid mbt hun kinderen van 13, 14-15 jaar die een schoolreisje maakten, een cruisereis naar de Caraïben.  Ik was echt stomverbaasd. maken zulke jonge kinderen zulke reizen? Was dit het normaal in de 2020? Ben ik even blij wanneer dit (hopelijk) zal veranderen. Kennen we de maat der dingen eigenlijk nog? Ik schoot in de lach toen Margriet van der Linden vroeg of ze wel voldoende condooms hadden meegenomen. De blik van de ouders en de organisator. De organisator piepte nog dat er aparte jongens en meisjes zalen waren. Ha, ha, de goedgelovige ziel.

Ik zie foto's van mensen die aan de voet van de Himalaya wonen en voor het eerst de berg weer kunnen zien. De luchtvervuiling weg. Dolfijnen zwemmen in de kanalen van Venetie. Dieren komen voorzichtig de wegen op, waar zijn toch al die auto's gebleven? 

En ik vraag me af. Hoe zal het verder gaan? De economen uit de jaren 80 brachten ons het liberalisme en een leefwijze voor velen van ons die over de top was en voor vele van ons armoede meebracht. Het bracht een enorme schade aan het milieu. Je zou zeggen, nu is HET moment aangebroken om het anders te gaan doen. 

Wat mij erg verbaast zijn de miljarden steungelden die er  wereldwijd en op allerlei niveaus zijn. Hoe zal dit toch aflopen? Zijn er voldoende slimme denkers die onze politici kunnen inspireren hier een goede vervolgoplossing aan te geven? Ik wil het een en ander op mijn blog verzamelen op mijn blog.

• Het leukste nieuws wat ik hoorde is dat Milaan de binnenstad tijdens de lockdown de binnenstad autovrij heeft gemaakt en wandel en fietspaden heeft aangelegd.  "Normaal rijden er elke dag 700.000 mensen met de auto door de stad. Dat leidt tot files en vervuiling. Deze zomer willen we fietspaden aanleggen en voetpaden verbreden. We passen daar zo'n 35 kilometer aan straten en wegen voor aan", zegt de vice-burgemeester. Er wordt ingezet op een groter gebruik van fietsen, maar ook elektrische scooters en steps. "Dat zijn de middelen waarmee inwoners zich op een veilige afstand van elkaar kunnen verplaatsen en niet het virus kunnen verspreiden. En het vermindert de files en de vervuiling." nos
• trouwl/opinie/Maria van der Heijden

Een gepassioneerde oproep.

Hoe is het nu hier?

Gisteren een zacht regenbuitje

Heerlijk weer

Ik zit iedere dag een poosje in de tuin

Kijk om me heen

Wat is het ineens snel gegaan

Ik hou heel erg van de vroege lente

De knoppen die aan de bomen komen, zo teer, zo voorzichtig

Je weet, het duurt niet lang en alles 

 Binnen twee weken, ineens....  weer  groen

Altijd heb ik moeite met de overgang tussen seizoenen

Ik vond de winter zo heerlijk

Ze beschermend, zo veilig

Nu, na meerdere keren wakker te zijn geworden 

En uit het raam kijkend, de blaadjes bijna weer volgroeid te zien

Ben ik gewend

Het is lente

 We houden ons aan een strikte lockdown

Alleen naar buiten voor boodschappen

Rond mijn huis staan mooie bomen

Ik zie kastanjes, wat staan ze al vol groen

Vanuit de woonkamer zie ik hun toppen

Wanneer ik boodschappen doe loop ik eronder door

Ik loop door een parkje

Ik zie het steeds liggen naast het huis

Nu zo heel erg rustig

Aan het eind van de dag loop ik rond het huis en kijk omhoog

En begroet de enorme boom naast het huis

Hij had knoppen en daarna kleine rode blaadjes

En nu fladderen zijn groene blaadjes weer

Ik snuif de lucht op, heerlijk

Mis ik het buiten wandelen?

Eigenlijk niet

Op de een of andere manier zit ik in een cocon

Ik weet hoe het buiten is

Ik ken elk stukje buiten het huis

Weet waar de bloesemende bomen zijn

In gedachten loop ik er zo heen

En...… ik heb foto's, zoals deze

Waarom ben ik zo strikt?

Voorzichtigheid? Ja

Schrik? Ja

Ik vind het verhaal buiten nog steeds ongelofelijk

Ik hoor meningen

lastig, want zoveel tegenstellingen

Wat zal hier uiteindelijk uit te voorschijn komen?

Daar ben ik wel heel erg nieuwsgierig naar

Pasen, mijn verbijstering......

Het is Pasen

Voor ons niet anders dan anders

Lekker rustig thuis

Ik ben benieuwd hoe het zal gaan met de drukte

Ik keek naar Buitenhof op de tv

Wat een oase van rust

Mensen die rustig kunnen uitpraten

Ik moet er eigenlijk nog eens naar kijken

Ik dacht eindelijk te begrijpen waarom testen op het corona virus belangrijk is

Maar ik zou het jullie nu niet meer kunnen uitleggen

Vorig jaar stopte ik bloembollen in potten

Ik dacht het wordt vast niets

En kijk nu eens

Ik ben momenteel meer verbijsterd dan boos

Wie had kunnen denken dat er dingen zouden kunnen gebeuren als het stopzetten van het vliegverkeer? Het stopzetten van allerlei grote evenementen, evenementen die ieder jaar groter werden, afstanden waren niet meer van belang. Congressen die stopten. Politici die video vergaderen? Dat mijn collega's zouden thuiswerken? Ik heb de flexplekken nog meegemaakt en vond dat al heel wat ;-) Dat er in no time plexiglas voor kassamedewerkers in winkels zou komen en pijlen om eenrichting aan te wijzen en stippen op de grond om afstand te houden? Dat er dagelijks vrijwel lege bussen langs ons huis zouden gaan rijden? Dat er ook in no time thuisonderwijs geregeld is? Dat er heel veel geld is om op alle mogelijke manieren de economie draaiende te houden, na een periode van broekriem aantrekken en kort een opleving met weer meer geld, maar met zorg en onderwijspersoneel dat staakte, omdat zij door de bezuinigingen niet meer rondkwamen. Ineens, het lijkt wel in een paar uur tijd is dit alles anders. Ineens zijn er vitale beroepen, we zeggen het allemaal terwijl we dit woord eerder nooit hoorden. De mensen die eerder moesten bedelen om geld zijn nu onze helden. 

Hoe is het mogelijk? Ik kijk op de website van Schiphol en zie al die gecancelde vluchten. Schiphol, het vliegveld wat moet groeien, uit moet breiden, er moet zelfs een vliegveld Lelystad bijkomen? De heilige koe waar niet aan getornd kan worden.  Zoveel goedkope vluchten die daar vertrokken en we vonden het allemaal normaal. Ik hoorde een man op de tv vertellen dat er normaal 300 vliegtuigen per dag over zijn huis vlogen. Hij zit nu lekker rustig in zijn tuin. Ben ik even blij voor die man. 

Dit virus moet wel heel kwaadaardig zijn

Dat regeringen dit ervoor over hebben

Vandaar dat ik verbaas blijf, gelukkig niet meer zo boos

Dat aardig wat Nederlanders zo laconiek zijn

Misschien vinden jullie het interessant het eens uit Egypte te horen, hoe het daar is?

egyptianchronicles

Prachtig weer. het groen explodeert, een paasbrood en nog meer.

Het begint nu te exploderen

Het jonge lentegroen

Dit zie ik uit een raam aan de voorkant van het huis

En hier zat ik vandaag

Of zat ik, ik ben nog steeds erg ongedurig

Ik zit en sta op en doe iets en zit weer

Probeer te lezen wat niet lukt

Tekenen, misschien morgen weer

Het weer wordt slechter, meer kans dat ik dan weer ga tekenen

Heb er wel veel zin in

Gisteren wilde ik boodschappen doen

Het was al wat later

Er stond een lange rij buiten de supermarkt

Wow, dat had ik nog niet gezien

Ik ben terug gegaan en vanmorgen heb ik het weer geprobeerd

Het was drukker dan ik de laatste tijd meemaakte

In de winkel was het moeilijker om anderhalve meter afstand te houden

Het zijn natuurlijk de dagen voor Pasen

Ik bakte een paasbrood

Een kant met en een kant zonder spijs ;-)

Het deeg lekker in het zonnetje laten rijzen

Aan de voordeur een lentekrans

Een vriendin zette een doos met tijdschriften voor de deur neer

Ik ben gek op tijdschriften

En voor morgen en maandag

Onverwacht een pakje krijgen is zo leuk.

Er kwam, volkomen onverwacht, een heel lief cadeau met de post

Een schattig klein doosje

Er in een zelf getekende kaart

Wat is die leuk en mooi!!!

Een heleboel zaadjes, o.a. paprika

Het pakje is van mijn vriendin Mariëlle

Een paar jaar geleden kreeg ik van haar een klein potje met zaad van Albert Heijn

Er kwam een schattig plantje uit

We vonden het zo leuk dat ik een moestuinbak aanschafte

Twee jaar heb ik die nu

Nu met de Corona situatie ben ik bang naar het tuincentrum te gaan

Vorig jaar had Mariëlle zulke prachtige wilde bloemen

Zij stuurt mij nu dit zaad en nog veel meer zaadjes

Wat heerlijk zo'n verrassing te krijgen

Er zat ook een van papier gemaakte smiley/zonnetje bij

Zo knap gemaakt, zo leuk

Het toverde een big smile op mijn gezicht

De zaadjes zijn ondertussen in potjes gedaan

Ik ben boos en heb een heleboel vragen.

 #stayathome fotootje, ik kan jammer genoeg geen recente bloesem foto's tonen

Er waart een dodelijk virus rond. Je kunt je nog niet ziek voelen, maar wel besmettelijk zijn. 1 persoon kan 10 mensen besmetten, die 10 kunnen ook weer 10 mensen en zo verder, grote groepen kunnen zo ziek worden. Er moet groepsimmuniteit komen. Tienduizenden Nederlanders zullen  sterven. Blijf thuis!!!!!

Dat zijn de berichten die zo tot mij komen. Ik blijf thuis. Ga met angst in mijn schoenen boodschappen doen. Zie hoe goed het daar geregeld is en denk dat lukt wel, thuis blijven en af en toe boodschappen doen. 

Dan zie ik alsmaar berichten binnenkomen op facebook van mensen die wandelingen maken. Met de  verrukte vermelding "het is zo lekker rustig". Ik merk dat ik hier boos over word. In het eerste weekend zijn de natuurgebieden en stranden overvol, om niet te spreken over de bouwmarkten. Er wordt op grote schaal gehamsterd. 

Diverse malen wordt mij verzekerd dat ik echt wel naar buiten mag. Een ommetje maken, een  frisse neus halen, mits we anderhalve meter afstand houden. Ik lees het ook op de site van de Rijksoverheid. Het is dus eigenlijk #blijf thuis en maak ommetjes? 

Ik word bozer, alsmaar bozer. Ik probeer dingen te begrijpen, maar heb meer vragen dan...... antwoorden. Ja, ik hoor ze. De geleerden, de politici en vooral de spraakmakers, de hele dag door. Ben ik nu gek dat ik vooral heel veel domheid hoor?

Een ander geluid, een Nederlandse die sinds kort in Nw Zeeland woont schrijft op haar blog kiwikoorts. Zij ontdekt het verschil tussen Nw Zeeland en Nederland en verbaast zich. In Nw. Zeeland is een totale lockdown. (een woord waar we wonderbaarlijk snel aan gewend zijn)

Ik merk dat ik wat kritischer word op de Nederlandse regering. Ergens heb ik toch nog de vrees dat Nederland te laks omgaat met de verspreiding van dit virus, waardoor het zorgstelsel overbelast zal raken. Van de meeste mensen in Nederland hoor ik echter dat ze het zo prima vinden en zich weinig zorgen maken. Niemand kan in de toekomst kijken, dus we zullen pas over een hele tijd weten welk land de juiste maatregelen heeft getroffen, maar spannend vind ik het wel

Nog een #stayathome fotootje

Ik probeer de spraakmakers niet meer te horen

Radio uit, geen Jinek en Op1

 Want erger me groen en geel

Toch krijg ik nog genoeg mee

• Het zijn voornamelijk ouderen
• Het zijn mensen met overgewicht
  
• Stel de capaciteit van de IC' s blijkt te weinig, dan moeten we keuzes gaan maken! 
• Moeten we ouderen perse in leven houden? 
• Waar zijn de mondkapjes?
• Waar zijn de testen?
• Het duurt lang voor het vaccin er is!
• Trump: in de tussentijd misschien malaria pillen slikken? 
• In Amerika, het zijn in de meeste gevallen zwarten. Trump: Hoe zou dit toch komen?
• Een virologe: anderhalve meter afstand is veel te kort. Iemand die hoest of niest heeft een bereik van wel 10 meter, huh? 
• Een aantal kinderen wordt niet bereikt. De juf gaat ze opzoeken. Hoeft juf niet thuis te blijven? 

Het tweede weekend zie ik krantenartikelen  met de juichende kop erbij we houden ons goed aan de afspraken. Op de foto' s die er bij horen zie ik tientallen mensen in een park, met als ondertiteling, dit zouden er normaal veel meer zijn. Een moeder geeft als vlammend commentaar eronder, aso's, ik zit thuis met mijn drie kinderen, ik wil ook in dat park zitten. Ik begrijp haar zo goed. 

Vanmorgen hoor ik dit gesprek tussen Ghislaine Plag en Kathleen Ferrier. Kathleen verbaast zich over de aanpak van Nederland. Ze zegt dat wij zo weinig weten wat er zich in Azië afspeelt. Waarom leren we eigenlijk niet van de aanpak in Azië? Het lijkt wel of we denken dat Wuhan een provinciestad is. Het is pas gisteren dat ik ontdekte dat Wuhan een stad is met 11 miljoen inwoners. 11 miljoen inwoners die maandenlang onder een zware lockdown hebben gezeten, WOW!

Kathleen vind ons laconiek. Ze verbaast zich erover dat wij op Schiphol mensen die uit New York komen vertellen dat ze thuis in quarantaine moeten. Thuis, maar hoe komen ze thuis? Met de trein? Met een taxibusje? In Azië worden passagiers zodra ze uit een vliegtuig stappen direct getest. 

Kathleen zegt dat iedereen hier het over samen heeft. Maar in feite is het ieder voor zich. Ieder land van Europa volgt zijn eigen deskundigen, leert niets van elkaar, deelt niets met elkaar.  Ze vertelt dat Aziaten niet met mondkapjes lopen om zichzelf te beschermen, maar om de ander te beschermen. Het wordt Ghislaine teveel, ze zegt, ja, maar wij zijn een volk van individualisten. Wij pikken het niet wanneer de regering ons in de gaten houdt. 

nporadio1/over-wat-we-kunnen-leren-van-virusbestrijding-en-economie-in-azie

Ik heb dus vragen

• Is het zo dat de regering een verbod heeft gezet op alle groepsbijeenkomsten omdat dat de meeste zieken oplevert? Zodat er vanuit die groepen niet een te grote vraag naar hospitaalbedden komt? Dat je als individu best veel vrijheid hebt? Rekent de regering erop dat angst en gehoorzaamheid velen van ons binnen houdt? Zodat een minderheid kan denken, o, het is zo lekker rustig buiten, ik kan best een ommetje maken, een fietstocht, met de auto of de motor erop uit?
• Is het zo dat er weliswaar een virus over de wereld dwaalt, maar dat dit virus niet overal is? Dat het alleen daar is waar zieken zijn? Mensen die weliswaar de coronaziekte onder de leden hebben, maar dit nog niet weten, kunnen dus gewoon buiten lopen, gewoon winkelen? Maar zolang zij niet niezen of hoesten zijn zij niet besmettelijk? Het klinkt aannemelijk en geruststellend. Maar waarom zijn mensen in andere landen dan in de weer met koortsthermometers, kapjes, totale lockdowns, testen, alles schoonspuiten? 
• Is het gek dat ik boos wordt wanneer ik aan een vriendin van mij denk, die niet naar buiten durft, omdat ze bang is dat wanneer zij ziek wordt niemand voor haar hondje zorgt. En een andere vriendin die bij een Primera werkt in een groot overdekt winkelcentrum, waar de meeste winkels gesloten zijn, maar haar winkel wel open is, en zij zo moe is en zegt dat ze geregeld politieagentje moet spelen?

Het laatste #stayathome fotootje

Ik lees op blogs

 Dat mensen moe worden

 Dat mensen zich naar binnen keren

Ik blijk boos te worden

Ik heb mezelf ermee

Ik bedacht, er zijn ook veel mensen die thuis zitten

Die er zo goed en zo kwaad als het gaat er wat van maken

Respect voor hen, het maakte me rustiger