zondag 17 februari 2019

Voor mijn boekenproject 2019 las ik het boek "Ik kom terug" van Adriaan van Dis.


Ik vond het een intrigerend boek, vooral vanwege de opbouw

Een moeder en een zoon hebben een moeizame verhouding. Hij is blij wanneer hij het ouderlijk huis uit kan en vertrekt naar Parijs. Hij herinnert zich moeilijke ouders, een lastige vader die alle aandacht kreeg van de moeder. Een moeder die niet over vroeger wil praten en na het overlijden van haar man zich ontwikkelt tot een zelfstandige vrouw. Met veel interesse voor alternative zaken als de tarot, Oosterse zienswijze, iets waar haar zoon liever niet in volgt, maar wel in meegenomen wordt. 

Plots krijgt hij een bericht. Zijn moeder vraagt hem te komen. Ze woont ondertussen in een verzorgingshuis.Wat is ze oud geworden denkt hij. Ze vraagt hem met haar mee te gaan om een bezoek te brengen aan het huis waar zij als kind opgroeide. Ze gaan met zijn auto op stap.
Bij het huis gekomen ziet een jonge boer hen en zegt dat hij nu met zijn familie in het huis woont en vraagt ze binnen te komen. Daar komt ook een oudere vrouw Cor. De twee vrouwen staan als kemphanen tegenover elkaar. Cor als dochter van een pachter, zijn moeder als dochter van de vroegere eigenaar.

     Daarna komen de zoon en de moeder vaak bij elkaar. Bij 1 van de bezoeken vraagt ze hem haar pillen te brengen zodat ze zelf haar dood kan bepalen. Het wordt een overeenkomst. Zij zal haar herinneringen vertellen en hij zorgt voor die pillen.

Grappig is het verhaal dat de zoon een bekend schrijver is geworden en ergens komt om zijn boek te signeren. De zaal zit vol en dan dringt het tot hem door dat het allemaal van Dissen zijn, allemaal familie en hij kent er niet een.

Hij bezoekt zijn moeder nu vaak en steeds vertelt zij hem iets over vroeger. Over Indie, hoe het leven daar was, de natuur, de verveling, het klasseverschil, het eten, hoe ze in een Jappenkamp kwam, hoorde dat haar man onthoofd is, zij haar tweede man ontmoet. Hij luistert en schrijft. Zij herinnert zich niet echt op volgorde. Nee, zij vertelt wat in haar opkomt en zo, bij stukjes en beetjes, begint hij te begrijpen wat zij meemaakte.

De pillen kan hij niet krijgen. Maar zijn moeder is vindingrijk, ze wil versterven, eet niet meer. Hij huurt een kamer in het verzorgingshuis. Denkt dat het nu gaat aflopen. Tot hij een keer ongemeld aanklopt en hij soep rond haar mond ziet. Het blijkt de kok brengt elke morgen een thermosfles met soep.


BOEKENPROJECT 2019

Rose - Rosita Steenbeek
Ik kom terug - Adriaan van Dis

If ever there were a spring day so perfect.

Today

If ever there were a spring day so perfect,
so uplifted by a warm intermittent breeze

that it made you want to throw
open all the windows in the house

and unlatch the door to the canary's cage,
indeed, rip the little door from its jamb,
a day when the cool brick paths
and the garden bursting with peonies

seemed so etched in sunlight
that you felt like taking

a hammer to the glass paperweight
on the living room end table,

releasing the inhabitants
from their snow-covered cottage

so they could walk out,
holding hands and squinting

into this larger dome of blue and white,
well, today is just that kind of day.





.

.

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015