Voor mijn boekenproject 2017 las ik "Een meisje van ver" van Sadia Shepard. Het boek is van mijzelf. Ik heb het al eens eerder gelezen. Ik vind het mooi. Ik hou van boeken waarbij mensen grenzen overschrijden. Andere werelden ontdekken. Dat is in dit boek zeker het geval. Het speelt zich voor een deel in India en Pakistan af. Dat er in India hindoes en in Pakistan moslims wonen dat weet ik. Ik heb eerder gelezen over hoe dit in de geschiedenis gegaan is, de creatie van deze twee landen. Ik weet dat er ook andere gelovigen in India en Pakistan zijn. Maar dat er afstammelingen zijn van Joden daar had ik niet bij stil gestaan.
De hoofdpersoon van het boek ook niet. Zij is een Amerikaanse studente. Haar moeder en oma zijn moslims afkomstig uit India en haar vader is een protestantse man uit Colorado. Zij groeit op in Boston. Zij ontdekt een geheim van haar grootmoeder. Grootmoeder en kleinkind houden veel van elkaar en op een goede dag hoort zij het verhaal. Haar oma blijkt een afstammeling van Bene Israel te zijn, een van de verloren stammen van Israël, die in de veertiende eeuw in India terecht is gekomen. Zij trouwde een moslim en naam daarbij zijn geloof aan.
Sadia vertrekt met een beurs naar India op zoek naar de ontbrekende stukken van de familiepuzzel. Haar grootmoeder heeft haar gevraagd te gaan zoeken naar het huis aan zee, die haar man bij hun huwelijk voor haar bouwde. Zij vindt het huis en staat op het dak, uitkijkend over de oceaan en denkend aan haar grootmoeder.
Een boek zoals dit maakt dat ik meer van de wereld begrijp. Begrijp ik wat andere mensen doormaken. Wat hun moeilijkheden en oplossingen zijn.
Het leert me ook leuke dingen
Zo schrijft Sadia regelmatig over de kameez die ze draagt
Ik ben eens even aan het zoeken geslagen
BOEKENPROJECT 2017
Het meisje van ver - Sadia Sheperd
In Europa -
