Vorige maand, in het kader van mijn boeken project 2015
las ik ""Ecce Homo"" van Friedrich Nietzsche
Ik schilderde er ook een kaart bij
Een man bovenop een bergtop
die vol vervoering zijn handen ten hemel spreidt
Nietzsche hield van de bergen
en was een goede wandelaar
Al wandelend kwam hij vaak tot zijn ideeën.
Het is een dun biografisch boek. Nietzsche beschrijft hier in diverse hoofdstukken hoe hij tot zijn boeken als "Alzo sprak Zaratusthra"en ""De vrolijke wetenschap"", Voorbij goed en kwaad kwam. Ecce homo is interessant en de stijl is opmerkelijk. Ik kan niet zo gauw op iemand komen die op een dergelijke manier schrijft en hoofdstukken namen geeft als ""Waarom ik zo wijs ben"" en ""Waarom ik zo knap ben"".
Omdat ik vorige maand een biografie over Nietzsche las werkt dit boek prettig voor mij als een verdieping.
Een van de interessante ideeën van Nietzsche is DE EEUWIGE WEDERKEER: Of, zoals Nietzsche het uitdrukt: Wat zou je doen, als een demon je nasluipt in je ''eenzaamste eenzaamheid´ en je de keuze voorlegt het leven dat je leidt tot in het oneindige opnieuw te leven, met alle pijn en alle vreugde, alle kleine en grootse momenten die je hebt meegemaakt. De zandloper des tijds zou steeds weer opnieuw worden omgedraaid en korreltje voor korreltje zou je alles steeds weer opnieuw beleven. Zou je het doen? Of zou je je ‘op de grond werpen, met de tanden knarsen en de demon vervloeken’?
De eeuwige wederkeer van het gelijke is door velen geïnterpreteerd, en over het algemeen luidt de verklaring dat hier gaat om een appèl. Ja zeggen tegen de demon, betekent het leven volledig omarmen in al zijn diepte- en hoogtepunten. Immers: je zou ieder moment – dus ook de slechte – tot in de eeuwigheid opnieuw willen beleven. Het is een radicale afwijzing van elk religieus geïnspireerde gedachte dat er ergens een ‘verlossing’ wacht, een lineair pad naar een einddoel. Tegenover deze rechte lijn vooruit, stelt Nietzsche de cirkel. De gedachte van een ‘lineaire tijd’ ontkent het belang van het moment hier en nu, het nu staat immers altijd in het licht van het ‘later’. Bij Nietzsche is later echter al nu, hij geeft het moment zijn waarde terug. Immers, je zal je moeten voorhouden dat de beslissing die je hier en nu neemt, gevolgen heeft tot in de eeuwigheid. lees meer op FilosofieNietzsche is niet een schrijver waarvan je kunt zeggen: "" ah, ik begrijp het na 1 keer lezen"". Hij heeft mij echter wel in zijn ban gekregen en ik ga zeker door met zijn boeken lezen . (En over hem lezen).
