zaterdag 29 april 2023

Koningsdag 2023.


Wat was dat een mooie koningsdag in Rotterdam, we hebben ervan genoten. Eindelijk diversiteit, hoe mooi kun je het hebben wanneer vrouwen met hoofddoeken op er oranje bloemen aan vast maken of de kleur oranje voor hun hoofddoek kiezen? Vooraf hoorden we over de lage cijfers die het koningshuis krijgt van "het volk" oftewel een poll. Ook ik voelde me rot in de Corona periode om de koning met familie in Griekenland te zien, een restaurant eigenaar omhelzend. Idioot en eigenlijk wel schandelijk vond ik het. Dus het lage cijfer begrijp ik wel. Maar nu maakte hij in 1 klap iets goed en dat was het antwoord wat hij gaf tijdens het gesprek over slavernij. Een 10 met een griffel krijgt hij van mij. Natuurlijk, ze zijn rijk, en natuurlijk zo'n feest kost geld, natuurlijk kocht hij een idiote speedboot. Allemaal waar, maar .........

De man deugt en ik ben heel blij in een tijd te leven waarin het politieke klimaat hem de ruimte laat dit te zeggen. Ik probeer zo min mogelijk mee te krijgen van al die "roeptoeters" op de sociale media, die half of misschien wel helemaal fascistisch zijn. Toch krijg ik nog het een en ander mee en dat is omdat mensen die ik volg gaan retweeten. He, bah, zie ik het toch. 

Wanneer de koning bij het witte volksdeel zijn populariteit wilde ophogen had hij beter niet dit soort dingen kunnen zeggen. Dat hij het wel doet, betekent voor mij dat hij niet de dombo is waar hij geregeld voor wordt afgeschilderd, maar dat hij iemand is met visie. Een visie waar ik ook hartstochtelijk in geloof. Alle mensen, wat ook je komaf is,  gelijkwaardig, de talenten van ieder mens gebruiken, kansen scheppen voor iedereen en vooral ook kansen grijpen. Nu dat hebben de Rotterdammers gedaan die ik zag.

Vooral die moeder met hoofddoek om, oranje bloem erop gespeld, slachtoffer van de toeslagenaffaire, die tegenover koningin Maxima zat en haar vertelde: " Nu ik weet hoe fout het kan gaan, nu ik weet hoe hardvochtig het systeem is, heb ik besloten zelf een opleiding tot bewindvoerder te gaan volgen. Na mijn studie zal ik laten zien hoe het anders kan". Power to this woman. Er waren momenten dat ik echt ontroerd was bij het zien van de beelden. 

Maar wat zien we regelmatig voorbijkomen in de talkshows? De straatvoetbalcoach die de koning een bal door de benen schiet. Dissen werd er gezegd. Ik moest het even opzoeken, dissen betekent "een belediging". Hoe leuk ik de staatvoetbalcoach ook vond en hoe prachtig de kleine Salah en Din ook de penalty nam, toen ik dit ontdekte, vond ik het knap waardeloos en de talkshows nog waardelozer. 

maandag 24 april 2023

Tuinperikelen.


 Ik kocht een plantje bij het biologisch tuincentrum, tuinbonen

Ik moet nog steeds lezen hoe hun verzorging eigenlijk moet

Ik kocht ook 3 roze stokrozen plantjes

We zetten ze in de grond

Verbeeld ik het nu........ of krijgen ze gaten in hun blad? 

Een of ander insect?

Dit vind ik het vervelendst van tuinieren, ik haat het

Vorig jaar had ik vanuit zaadjes zonnebloemen opgekweekt, ze werden prachtig

 Toen ze zo'n 40 cm waren zette ik ze tuin

Op een morgen ging ik de tuin in

Zag ik een grote naaktslak bovenaan heen en weer wiebelen

Ik geloofde mijn ogen niet


vrijdag 21 april 2023

Mijn boekenproject 2023, de laatste Boekwinkel van Londen van Madeline Martin.

Wat kan internet toch leuk zijn. Zo heb ik een blogvriendin, Judy Barentz. Ik weet eigenlijk niet meer wanneer en hoe ik met haar in contact ben gekomen. Niet alleen volgen we elkaar op onze blogs, ook via Facebook en Instagram. Maar dat is nog niet alles, Judy gaf mij tweemaal heel goede tips over fotobewerkingsprogramma's, we zitten allebei op Etsy en soms, wanneer er iets veranderd, hebben we er contact over met elkaar. Maar waar ik nog meer blij mee ben is dat Judy mij tweemaal een heel goede tip gaf over een boek. De eerste keer over het boek, zo'n leuk boek, ik kocht het later zelf. 84-charing-cross road  Onlangs tipte ze me over het boek dat ik nu gelezen heb.

Ik hou van feel-good boeken. De laatste maanden had ik hier sterk behoefte aan en las via de bibliotheek zowel digitaal als op papier enkele "leuke, gezellige" boeken. Maar geen van hen liet mij denken, hoi, een feel-good boek. Maar dit boek gaf me dit gevoel wel. En dat terwijl het een boek is dat over een keiharde realiteit gaat, nl. Londen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik begin nu een beetje te beseffen wat een goed feel-good boek eigenlijk betekent voor mij. Het gaat om menselijkheid, medemenselijkheid, elkaar helpen, iets moois opbouwen, zorg voor elkaar. 

DE LAATSTE BOEKHANDEL VAN LONDEN

Grace Bennett en haar vriendin reizen per trein en komen aan op het station in Londen. Altijd droomden ze hierover, hoe zou het zijn, deze stad met alle grote winkels en theaters? Maar nu, ze kijken elkaar een beetje bedremmeld aan. Grace haar moeder is onlangs overleden en hun huis werd overgenomen door een familielid, die haar uiteindelijk vertelde dat ze weg moet. Een vriendin van haar moeder nodigde Grace uit bij haar te komen wonen. De stad waar ze binnenkomen is anders. Er hangt een bedrukte sfeer. Zal er echt oorlog komen? 

Met hulp van de vriendin van haar moeder vindt Grace werk in een onooglijke boekwinkel, Primrose Hill. De eigenaar is een beetje een zonderling. Hij heeft de boekwinkel laten versloffen. Grace weet helemaal niets van boeken. Tijdens haar eerste dagen begint zij met opruimen en afstoffen en is als de dood dat iemand haar iets zal vragen. En ja, dat gebeurt natuurlijk. Ze staat met haar mond vol tanden, maar dan hoort ze een mannenstem die de koper het juiste antwoord geeft. De man die bij de stem hoort komt tevoorschijn. In het gesprek wat dan volgt legt hij Grace uit wat zo fijn is aan lezen en hij geeft haar zijn boek, " de Graaf van Monte Christo". Hij vertelt dat hij het leger ingaat. Grace gaat door met de winkel anders in te richten, meer logisch, zodat boeken ook gevonden kunnen worden. Dan breekt het moment aan waar ze bang voor waren, de oorlog breekt uit. Wat ik dan lees gaat over de Blitzkrieg......daar had ik natuurlijk wel van gehoord, maar nooit echt tot me laten doordringen. Wat is dat erg geweest. 

Londen wordt zwaar gebombardeerd. Na enkele bombardementen besluit Grace bij het ARP te gaan. De vrouwen die naar bommen renden - Julia Kelly (juliakellywrites.com) Na een opleiding krijgt ze, samen met een man, een gebied rond haar woning aangewezen. Zodra er een bombardement is moeten zij erheen, kijken of er overlevenden zijn en hen helpen. Ze ziet de vreselijkste dingen, o.a. de dode lichamen van mensen die zij kent. En de bombardementen gaan maar door. Het zal 8 maanden duren.

De stations van de Undergroud, ondergrondse treinen, bieden schuilplaatsen en zitten elke keer boordevol Londenaren. Grace heeft in de tussentijd meerdere boeken gelezen en is gaan begrijpen wat het met een mens doet, even opgaan in een andere wereld, het maakt haar blij. Dan besluit ze een boek mee te nemen naar de Ondergrondse en begint voor te lezen. Ze leest de grote klassiekers voor. Dit wordt een traditie, mensen luisteren vol aandacht, het maakt dat ze even hun ellende vergeten, rijk en arm, oud en jong. Iedereen luistert als betovert. En steeds wordt gezegd, morgen weer, he?

In het begin van het boek gaat Grace op zoek naar Paternoster Row, de winkelstraat waar alleen boeken worden verkocht. Ze wil ideeën opdoen voor "haar" boekwinkel. Ik denk: "Paternoster Row, is er een dergelijke straat in Londen, met alleen boeken, nooit van gehoord". Ik zoek op Google Earth en kom terecht bij hypermoderne gebouwen, geen boekwinkel te zien. Ik zoek Paternoster Row op op Google en dan lees ik het, de straat werd getroffen door urenlange bombardementen, waarbij de boekwinkels en 5 miljoen boeken werden vernietigd. De brandweer stond machteloos, kon niets doen, omdat het water in de Theems te laag stond, ze konden het niet oppompen. Ik krijg koude rillingen wanneer ik dit lees. Dat dit echt gebeurd is in die mooie, moderne stad, boordevol toerisme. Ooit gebeurde er dit.

Primrose Hill is dan de laatste boekwinkel in Londen. Ze besluit dat de andere boekhandelaren ieder een plank in de winkel kunnen krijgen. Het geld voor verkochte boeken wordt aan deze eigenaren gegeven. Dan gebeurt het ergste, een brandbom raakt ook Primrose Hill. Een deel van het dak ligt open, boekenplanken zijn kapot gescheurd en boeken liggen her en der. Dit is teveel voor Grace. Vermoeid gaat ze naar huis. Alle spanningen van de afgelopen maanden komen boven.

De volgende dag gaat ze naar de winkel terug om de schade goed te kunnen bekijken. Maar...... er lijkt een wonder gebeurd. Het dak zit er weer op, weliswaar gerepareerd met voor de hand liggend materiaal, maar het gat is gedicht. Wanneer ze de winkel binnenloopt ziet ze alle boeken weer op hun plaats. En overal glunderende gezichten. Buurtgenoten en mensen die ze kent vanuit de schuilkelders hebben dit gedaan. Bouwvakkers gingen het dak op en anderen maakten de winkel schoon en zetten de boeken terug. Ja, zeggen ze, jij gaf ons moed doordat je ons voorlas en nu hebben wij iets terug kunnen doen. 

woensdag 19 april 2023

Wandeling om het huis, de lente is nu echt losgebroken........


Ik liep naar de apotheek, deze ligt in een aangrenzende wijk, waar wij vroeger woonden
Altijd een leuke wandeling "down memory lane"
Ik zag zoveel LENTE en leuke, mooie dingen
 

EN, IK ZAG DE EERSTE JONKIES



IN ONZE BUURT STAAN MOOIE, GROTE, OUDE BOMEN
Steeds meer worden er gekapt, het verhaal erachter? 
Zijn de bomen gevaarlijk of misschien ziek of misschien voor de bio massa centrales, geen idee
Bij veel gekapte bomen wordt een nieuw, klein sprietje van een boom geplant
Het doet me goed te zien hoe ze het doen, kijk, wat een mooie, groene blaadjes




IK BEN DOL OP ONZE HOUTEN BRUGGETJES


EN KIJK, DE PERENBOMEN BLOEIEN OOK
Iedere keer wanneer ik hier sta denk ik aan mijn vader
Hij was kind in Overschie, nu een wijk van Rotterdam
Ik stel me zijn dorp van indertijd ongeveer zo voor
Mijn opa had een trekschuit en mijn oma een klompenwinkel
Ik weet wel, deze huisjes zijn teveel van deze tijd
Het gaat me meer om de sfeer


EN NOG meer.......Bloesem



woensdag 12 april 2023

Bloesem.


WISSELING DER SEIZOENEN
Kijken of er al bloesem is
En ja, het is zover
Ze zijn er weer, de frêle witte en roze bloemetjes, zo mooi

Niet zo lang geleden kwamen er blaadjes aan struiken
De bomen nog kaal
En dan ineens, tussen het lentegroen deze schoonheid




 

Mijn boeken-en biografieproject 2023.


Ik las het tweede deel van de boekenserie over 7 zussen, van Lucinda Riley. Ik vertelde eerder dat ik ontdekte hoeveel lezeressen enthousiast zijn over deze boeken. Ik werd nieuwsgierig en ben nu van plan ze in volgorde te lezen. Het eerste boek over zus Maia bracht me naar Brazilië en Frankrijk, dit tweede deel naar Noorwegen en Duitsland.

Pa Salt, de naam die de zussen aan hun vader geven, adopteerde 7 meisjes. De zusjes brachten prachtige jaren samen door in Zwitserland, zij ontwikkelden zich in diverse richtingen. Geen van hen dacht er over na waar zij oorspronkelijk vandaan kwamen. Tot hun vader onverwacht overlijdt en zij aanwijzingen krijgen om hen te helpen hun oorspronkelijke familie te vinden. 

De tweede zus, Ally-Storm is een zeilster en een begenadigd fluitiste. Wanneer onverwacht haar vriend tijdens een zeilwedstrijd overlijdt gaat zij op zoek naar haar afkomst. Zoals in het eerste boek switcht het verhaal naar een geschiedenis ver voor haar tijd. Het vertelt over Anna, het Noorse boerenmeisje, wat zo'n prachtige stem heeft. Zij wordt ontdekt en komt onder de hoede van een mentor in Leipzig. Zij leert hier de muziek van Edvard Grieg, de in die tijd moderne Noorse componist, te zingen. Zij raakt zwaar verliefd op een jonge musicus, die haar echter in de steek laat, om zich verder te bekwamen in Frankrijk, haar zwanger achterlatend. Later blijkt dat onder inspanning van Grieg de twee weer bij elkaar komen. Wanneer Ally dit hoort is ze stom verbaasd dat Anna hem terug wilde. Ze begrijpt dat zij op de een of andere manier verwant is aan deze familie. Maar hoe? Haar zoektocht brengt haar naar het Noorse Bergen. 

Een van de leukste dingen van deze boeken is dat het me in werelden brengt waar ik normaal niet aan denk. Ik zoek op internet meer informatie over Bergen. Een stad waar het 200 dagen per jaar regent. Maar ach, wat een stad. Ik vind deze prachtige website over Bergen, moeten jullie echt even kijken wat een mooie vormgeving. Kerst in Bergen | De kerststad Bergen (visitnorway.nl) Ook luister ik naar Solveijs's lied uit Peer Gynt, de beroemde compositie van Grieg en stel me voor dat Anna het zingt.


DE PARADIJSVOGELBLOEM
Dit boek kocht ik ooit lang geleden voor 5 euro. De hoofdpersoon Lila werkt op een marketingbureau in New York. Op een dag koopt zij op een markt een tropische plant. Tot haar verbazing weet zij de plant in leven te houden. Op een dag ziet loopt ze een wasserette binnen. Het lijkt er wel een jungle: alles is overwoekerd door weelderig tropisch groen. De eigenaar, Armand, geeft haar een stekje mee. Kort daarop blijkt de wasserette leeggeroofd te zijn. Er is geen plant meer over! Samen met Armand vertrekt Lila naar Yucatán in Mexico, op zoek naar nieuwe exemplaren van zijn bijzondere planten. Hier komt zij terecht in de vreemdste avonturen. 

Iedere keer wanneer ik dit boek lees krijg ik zin me te verdiepen in natuurgeneeskunde. Want dit is een van de dingen die me in dit boek aanspreekt. Het vertelt over de geneeskundige kracht van planten.

De BOEKWINKEL OP DE HOEK
Ik vind het leuk boeken te lezen die zich in boekwinkels afspelen. Dit boek liet ik reserveren in Rozetje, de dependance van de bibliotheek bij ons op de hoek. Leuk feel-good boek leek me. 

Posy Morland weet niet wat ze moet met de noodlijdende boekwinkel die ze geërfd heeft. Ze besluit er een boekwinkel van te maken die alleen romantische boeken verkoopt. Maar.................daar is Sebastiaan, die denkt ook iets in de melk te brokkelen te hebben. Hij wil er een Science Fiction boekhandel van maken. 

Het boek wordt op internet onder de Chicklit literator gesteld. Chicklit is de afkorting van het Engelse "chick literature", eigentijdse romantische fictielectuur door en voor jonge vrouwen. Ik heb nu een paar van deze boeken gelezen. Wat het meest opvalt is dat de boeken met veel vaart en humor zijn geschreven en wars zijn van enige vorm van feminisme. De grappen buitelen over elkaar heen in dit boek, ik word er behoorlijk moe van. 

               GEORGE SAND, een leven in rebellie en liefde
Ik heb meerdere boeken over het leven van George Sand en dit is er 1 van. Ik hou ervan over haar te lezen. Sophie, de moeder van George Sand was een dochter van een vogeltjesverkoper op de markt en haar vader kwam uit een voornaam geslacht. Tegen de zin van zijn moeder trouwde hij met Sophie. Ze zijn gelukkig en krijgen een dochtertje, Aurora, Hij kreeg een dodelijk ongeluk met een paard en toen begon Aurora's leven. Twee vrouwen trokken om haar, haar moeder en haar grootmoeder. Grootmoeder wint en zo groeit George op op het landgoed van haar grootmoeder, een landgoed wat George zal erven. Oma leeft nog in de tijd van de hoge pruiken en crinoline jurken. Met haar vriendinnen heeft ze party's, George leert ervan en verveelt zich. Dan wordt George naar een klooster gestuurd. Ze moet namelijk de manieren leren die bij haar stand passen wil zij een goed huwelijk doen. Want dat ligt nog niet zo voor de hand. Weliswaar een familie van stand, maar wel met een flink aantal voormoeders die concubine waren. George wordt zo vroom in dit klooster dat oma haar komt weghalen, want dat is nu ook weer niet de bedoeling. 

George trouwt met een jongeman die van jagen, schieten en drinken houdt, terwijl zij van boeken en toneel houdt. Ze ergeren zich dood aan elkaar. Zij krijgt een zoon en vertrekt naar Parijs. Zij bedingt dat haar echtgenoot haar een lijfgeld geeft. Officieel is zij de erfgename van het landgoed, alleen vrouwen kunnen het wettelijk gezien niet besturen. Het geld krijgt ze.

Samen met een jonge republikein begint ze te schrijven en dat zal ze haar hele leven doen. Iedere avond, wanneer de anderen naar bed gaan pakt zij haar schrijfgereedschap en met  het grootst mogelijke gemak tovert ze de ene roman, het ene toneelstuk, na het andere tevoorschijn, George Sand is geboren. George is bekend vanwege de liefdesaffaires die zij had. Jarenlang leefde ze met Chopin, jarenlang met Alfred de Musset. Het lukte haar te scheiden van haar echtgenoot. 

Toen George Sand in 1876 overleed schreef Victor Hugo: Ik huil om een dode ik begroet een onsterfelijke. Inderdaad, George Sand is een naam die nog steeds leeft. Zij was een stuwende kracht achter de revolutie van 1848 en inspireerde mensen als Balzac, de Musset en Flaubert. Daarnaast was zij een vrouw die overal en iedereen te hulp schoot. 

Daphne Schmelzer schreef een biografie, geheel gebaseerd op wat Sand zelf beleed in haar dagboeken en duizenden brieven. Op internet zoek ik op wie Daphne Schmelzer is en tot mijn verbazing ontdek ik iets. Herinneren jullie je Norbert Schmelzer nog? De Nederlandse politicus van de Nacht van Schmelzer? Ik ben weer terug in onze geschiedenis, het blijkt de echtgenoot van Daphne Schmelzer, de schrijfster te zijn.

BOEKEN PROJECT 2023
              
                            De Vrijdagavond Vriendinnen Club - Kate Jacobs
                            Er groeit een boom in Brooklyn - Betty Smith
                            Bestemming Parijs - Mirjam Mieserius  
                            Een Zomer in Venetië - Nicky
                            De Zeven Zussen - Lucinda Riley
                            Chansons - Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps
                            Storm - Lucinda Riley
                            De Paradijsvogelbloem - Margot Berwin
                            De Boekwinkel op de Hoek - Annie Darling

BIOGRAFIE PROJECT 2023
Friedrich Nietzsche - Curt Paul Janz
Marx, Wagner, Nietzsche - Herfried Munkler
Achter de Facade - Kees en Chrisje Brants
George Sand, een leven in rebellie en liefde - Daphne Schmelzer

zondag 9 april 2023

Twee feesten in 1 huis.

PASEN en RAMADAN

Geen paasontbijt

Wel een lekkere, feestelijke Iftar, het breken van de vasten

We schilderen eieren

We maken zelfgemaakte eiersalade

Ik bakte dit keer een Finse bessentaart

Het prachtig versierde focaccia brood mislukte gigantisch

Ik maakte het al meerdere keren, tweemaal mislukte het, het deeg rijst niet, waarom niet, geen idee

Gisteren voor het eerst in het zonnetje in de tuin

Wat is dat heerlijk


Voor binnen kocht ik nieuwe tulpen

Maar ik vond het zonde de oudere bos weg te gooien

In het zonnetje gingen de kopjes weer omhoog


Ik zie de eerste vergeet me nietjes weer in de tuin

--------------------

Ik moet een beetje wennen aan het langere licht s' avonds

Wanneer de winter begint zie ik op tegen de lange donkere winteravonden

Maar wanneer het weer langer licht wordt, merk ik dat het ook een soort beschutting geeft

Gordijnen dicht, gezellig licht en kaarsen aan


Pasen 2024, Pasen 2025 en verder (kalender-365.nl)


zaterdag 8 april 2023

Witte bloemetjes.


Ze zijn er weer, de mooie witte bloemetjes
 

Ik wandelde gisteren om het huis
Het was een grijze dag
Ik was op zoek naar bloesem
Ik liep naar de plek waar enkele perenboompjes staan
Ik maak hier altijd prachtige bloesemfoto's
Maar.......... de bomen zijn weg, er staan wat net aangeplante boompjes, kleine staken, wat raar
Ik vraag me nu steeds af, ging ik naar de goede plek?
Volgende wandeling nog eens goed kijken

Niet ver hier vandaan weet ik dat een bloesemende boom staat
Maar de bloesem zit te hoog om dichtbij te kunnen
Op goed geluk maak ik een foto
Thuis gekomen belicht ik het beter 
En krijg deze bijna grafische foto


Er is een straatje met aan beide kanten wit bloesemende bomen, zo mooi
Zien jullie de tweede boom van rechts?
Het is een palmboom, hij staat er al heel lang
Echt ongelofelijk, hij is prachtig en doet het goed in ons klimaat




En dan, dit paastuintje, is het niet leuk? 



woensdag 5 april 2023

Vrienden van het Openlucht Museum Arnhem.


Ik hoor op de media dat veel jongeren nog steeds post Corona klachten hebben. Last van concentratiestoringen, angsten. Ik hoor niets over ouderen. Nemen alle ouderen weer volop deel aan het leven? Ik heb er moeite mee. Ik leef nog steeds in en rond het huis. Maar nu zijn de eerste stappen naar ........ verder weg..........gezet. Ik ben naar de binnenstad geweest omdat er een boek gereserveerd stond bij de bibliotheek in het Centrum. Ik dacht dat ik het had laten reserveren bij het Rozetje, maar blijkbaar niet. En zo liep ik weer in de stad. Winkel in, winkel uit, al mijn favoriete winkels. Ik ben de afgelopen 3 jaar misschien 5 keer in de stad geweest. Toch voelde het nu als voor het eerst. Ik was nu alleen en het voelde heel vreemd. Heel leuk, maar ook heel vreemd.

En, ineens kreeg ik zo'n zin om weer vrienden te worden van het Openlucht Museum Arnhem. Jaren terug waren we het en we zijn toen heel regelmatig geweest, het was altijd leuk. Nu, na jaren van niet gaan, maak ik ons weer VRIEND. Het idee was om op onze trouwdag te gaan. Maar het regende de hele dag en het was koud. We zijn daarom een paar dagen later gegaan. En het was zo heerlijk er weer te zijn.


We zagen alles wat nieuw is, want het OLM verandert steeds
 Maar we zagen ook weer de vertrouwde dingen 


We gaan nu weer heel vaak
Ik verheug me al heel erg op de tuinen
Ze zijn zo prachtig
Een kruidentuin
Bloementuinen
Kassen

 
En we kregen totaal onverwacht een vuurdoop
Normaal is de bus terug een beetje druk
Nu stapten we in en de bus zat al vrijwel vol met studenten of scholieren

Voor het eerst sinds 3 jaar weer in een volle bus
Gelukkig konden we nog wel zitten

Ik zou ook zo graag weer eens naar Den Haag willen
Maar de verhalen rond treinreizen..........
Het schrikt me af......
Toch, wie weet, een volgende stap? 

maandag 3 april 2023

Langzaam gaan we naar de magie van de lente.


KNOPPEN AAN DE KASTANJEBOMEN
We maakten een wandeling om het huis
Op zoek naar de eerste tekenen van de lente

Het was koud
Bibberen, een kille wind

Ja, kijk........ een bloeiende boom
Er staan er een paar


 Verder is alles nog erg kaal
Ik denk steeds dat "we achter lopen", vanwege de kou en de regen van de afgelopen tijd
Maar nee, wanneer ik blogs op zoek van vroeger
Dan blijkt dat dit normaal is
Alleen....... ik wil zo graag, maar dat is ieder jaar
Zo'n behoefte aan groen en bloemen


Ik moet altijd lachen bij dit plaatje
De eendjes op de stronk
ja, ze zitten er weer


In mijn dagboek las ik de aantekening van vorig jaar
" Het is 20 april en ineens is alles groen"
ik nam me voor dit jaar echt die overgang heel bewust mee te maken

Nu is het meeste nog grauw
Maar, gisteren zag ik de eerste 3 vlinders en ik zag twee dikke hommels
Langzaam, heel langzaam gaan we naar de magie van de lente

OP ZOEK NAAR

Ik ben op zoek naar ideeën voor kaarten
Altijd heb ik wel zin in kopjes schilderen, of kopjes met thee
Ik kwam dit tegen op Pinterest Pinterest


Zoetig, ik weet het
En toch..........ik vind het leuk 

Onze huwelijksdag.


 Het is april

En dat betekent aan het begin van de maand, onze huwelijksdag

36 jaar geleden, toen......het was prachtig warm, zonnig weer

Maar nu, het is koud, erg koud en het giet dat het regent 

Dus thuis gezellig maken

Cadeautjes


DIKKE SOKKEN AAN



IK BAKTE EEN WORTELTAART


De worteltaart mijn smaak
Salem zegt altijd,
Krentenbrood heb ik veel liever dan welke taart ook


De vogeltjes maakte ik voor een vriendin

Binnenkort stuur ik ze op

.

.

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015