KARLA EN JAMES EN IETS WAT ZIJ NIET WISTEN en ik ook niet.....
Zij, punk, geblondeerd haar, ringen aan al haar vingers, hippe leggings, leren jasjes, laarzen, punk denk ik. James, burgerlijk, een nette broek en trui, maar dan zingt hij opeens een popsong, wanneer ze op een plek in New York City komen, waar iets gebeurd is waar het lied op slaat, zijn kennis is groot. Ik "wandel" vaak met hen, ben er mee begonnen in corona tijd. Hun belangrijkste bron van inkomsten zijn de architectonische foto's die ze maken. Voor hun plezier lopen ze door New York en leggen dit op een video camera vast. Hun doel is de "mom and pop" stores ondersteunen, de kleine winkeltjes, waar de eigenaar zelf in de winkel staat. Karla loopt overal naar binnen, maakt in een mum van tijd contact door haar vriendelijkheid, openheid en oprechte belangstelling. Zo heb ik al heel wat schattige winkeltjes gezien, maar ook de bibliotheek, hotels, andere bezienswaardigheden. Terwijl zij rondlopen kunnen kijkers via chat reageren en Karla, soms James antwoord direct.
Toen ik bovenstaande wandeling met hen maakte was er een kijker die een bijzondere vraag stelde. Hij vroeg of ze eens naar het gedenkteken van de slavenmarkt wilde gaan. Ik dacht, versta ik het nu goed? Een slavenmarkt in New York? Naar mijn beleving waren de slavenmarkten in het diepe zuiden van de USA.
Maar dan staan ze er ineens, naast een gedenkteken van de slavenmarkt, je ziet het bij 1.45.19. Later zoek ik het op in Wikipedia History_of_slavery_in_New_York_(state)
Since 1621, the Dutch West India Company had operated as a monopoly in New Netherland, on authority granted by the Dutch States General. In 1639–1640, in an effort to bolster economic growth, the Dutch West India Company relinquished its monopoly over the fur trade, leading to growth in the production and trade of food, timber, tobacco, and slaves (particularly with the Dutch West Indies).The enslavement of African people in the United States continued in New York as part of the Dutch slave trade. With the second-highest proportion of any city in the colonies (after Charleston, South Carolina), more than 42% of New York City households held slaves by 1703, often as domestic servants and laborers.[2] Others worked as artisans or in shipping and various trades in the city. Slaves were also used in farming on Long Island and in the Hudson Valley, as well as the Mohawk Valley region.
Ik schrijf naar Karla en vertel dat ik dit zo'n indrukwekkend moment vond. Haar antwoord: "Wij keken ervan op. Ik zat op een public school, maar niemand heeft ons hier ooit iets over verteld, wij wisten het niet". Ik dacht terug aan vroeger, aan mijn school. Ook ik hoorde niets over ons aandeel in de slavernij.
En nu willen wij excuses aanbieden? Ik probeer me in te lezen. Mijn hart stokt, lees ik het nu echt, is het idee dat Minister Weerwind de excuses gaat brengen, een zwarte man.........? Echt, het moet niet gekker worden. Natuurlijk moet de Koning het doen.
Waar maken we eigenlijk excuses voor? Het lijkt alsof deze vraag gesteld wordt met in het achterhoofd de Surinamers. Zij moeten weten waar wij excuses voor maken. Ja, vind ik ook. Maar is het geen heel erg goed moment om dit ook uit te zoeken voor de Nederlanders? Weten wij eigenlijk wel wat er allemaal gebeurd is? Ik hoor nu voor het eerst over een slavenmarkt in New York en ik ben toch aardig belezen.
Het zou goed zijn wanneer er een vorm gevonden wordt om ons Nederlanders te bereiken. Niet betweterig, niet belerend, niet aanvallerig. Uitleggen, nog eens uitleggen. Het is iets wat wij lang geleden deden. Maar de nasleep leeft nu nog voort.
Wat mij echt goed doet is dat Koning Willem Alexander aan Emeritus Hoogleraar Gert Oostindie heeft gevraagd om onderzoek te doen naar de Oranje-Nassau's en slavernij. De archieven worden ervoor opengesteld. Koning gelast onderzoek naar rol Koninklijk Huis in koloniale geschiedenis | RTL Nieuws.
