OP KAMERS
Begin jaren 70 woonde ik op een kamer in een heel groot mooi pand
Er woonden veel jonge mensen
Afgelopen week dacht ik ineens steeds weer aan Iete
Zij had een kamer boven mij
Ze was bijzonder, nu zou ik denken HSP
Toen was dat begrip onbekend
Toen werden sommigen van ons neurotisch genoemd
Die term hoor ik nu nooit meer
Grappig is dat
Ik denk wel eens
Wat voor etiketje zou ik krijgen wanneer ik nu kind was?
IETE
Iete hield van mooie kleren
Ze had een knotje
Eigenlijk leek ze een beetje op Mathilde Willink
Alleen niet zo extravagant
Ze was lief en gul
Op een dag mocht ik haar prachtige rok lenen
Een wijde, tot op mijn kuiten vallende hemelsblauwe circelrok
Met mijn hoge zwarte plateau zolen
Mijn zwarte gehaakte mutsje
Zwart shirt
En mijn zelfgemaakte kettinkje met blauwe steen rond mijn nek
Moet ik er prachtig uitgezien hebben
Ik voelde me ook zo
Hoe zou het met Iete zijn?
DE KAMER
De kamer was ruim
Met openslaande deuren naar een tuin
De tuin was overwoekerd
Ik herinner me vaag dat ik bloemen plantte
Mijn eerste kamer was het complete tegenovergestelde. Een piepklein raampje, waar ik doorheen kon kijken wanneer ik op een tafel ging staan. En een vreselijke hospita met een nog vreselijker man.
Op de grond lag een lichtgekleurd beige tapijt
Lekker zacht aan mijn voeten
In die tijd maakte ik tekeningetjes met inkt
Op een dag viel de inktpot om op het tapijt
Wat een schrik
Ik schaam me nu nog wanneer ik eraan terug denk
Ik herinner me verder niets
Hoe vond de huisbaas dit?
Ik weet het niet meer
Verdrongen denk ik
SARAH
Ik moet nog ergens foto's hebben van dit huis