Vier dagen geleden deed ik wat boodschappen. Het was waterkoud. Ik had een winterjas, een dikke sjaal en handschoenen. Toen ik de winkel uitliep zag ik ineens de bloeiende perenbomen aan de overkant van de straat. Zo prachtig. Donkere regenwolken en daar het wit van de bloesem tegenover. Perenbomen, ja, gewoon langs de kant van een fietspad.
Maar nee, een buitenwijk van een een middelgrote stad
En dan, twee dagen later, de zon schijnt, een lucht, waarbij ik steeds denk "een Hollandse lucht", stralend blauw met witte wolkjes. Ik maak een wandeling door de wijk en ontdek dat alles bloesemt en dat sommige bomen al uitgebloeid zijn. Ik richt mijn camera, zie niets op het schermpje en ben thuisgekomen reuze benieuwd hoe mijn foto's eruit zien. Op de een of andere manier zijn ze allemaal wat donker. Ik bewerk ze.
Vandaag is het ook weer stralend weer. Ik heb in de tuin gezeten. Zie de eerste hommels en vlinders, luister naar de vogels (en het voorbijkomende verkeer.....) Lees in een boek over de beginjaren van Bob Dylan en ben gelukkig.
