Ik vraag me af of de herfst anders is dan in andere jaren.

Het duurde lang voor ik herfstkleuren zag verschijnen

Bleef het nu langer groen dan andere jaren?

Langzamerhand kan ik foto's vol kleur laten zien

Een voortuin vol blaadjes
Heb er al heel wat weggehaald

Ik vraag me af of de herfst dit jaar anders is
Vooral door wat ik in onze voortuin zie gebeuren

Herfst 2018

De boom voor het huis heeft een prachtige gele kleur

Herfst 2019

De blaadjes grauw en verschrompeld

De foto´s zijn allebei in november gemaakt in 2018 en 2019

Raar, he?

Wandeling door Utrecht.

Gisteren waren wij een daagje in Utrecht

Vroeger reisde mijn vader vaak gratis met de trein vanwege het abonnement dat hij had. En o, hoe graag wilde ik dit ook. Toen ik de leeftijd kreeg wachtte ik geen seconde en hoe heerlijk, 7 keuzedagen. Nu niet meer geheel gratis, maar toch, super goedkoop reizen,  combinatie abonnement en 27 euro voor 7 keuzedagen. Maar..... dan moet je ze wel gebruiken. Mijn streven is goed in de gaten te houden wanneer de keuzedag verloopt.  Maar o schrik, ineens merk ik dan, hij verloopt weer.

Het voordeelurenabonnement 

Hoorden jullie ook op het nieuws dat voor 700.000 mensen in 2021 het voordeelurenabonnement verdwijnt? In plaats hiervan komt een dalurenabonnement waarmee je niet meer in de middagspits mag reizen. Eerlijk gezegd is het begrip middagspits voor mij nieuw. Bedoelen ze daar nu de spits van 17.00 tot 19.00 mee? Nu heb ik al heel lang een abonnement en dacht dat het een dalurenabonnement is. Jarenlang hielden wij ons aan de daluren. Nu ik dit nieuws hoorde dacht ik toch eens nakijken wat ik eigenlijk heb. Blijk ik ook zo'n voordeelurenabonnement te hebben. Goh, kunnen wij ineens in 2020 dus wel in de middagspits reizen ;-)

Utrecht

We waren er al heel lang niet meer geweest. In de begin jaren 80 volgde ik er 3 jaar lang een studie arbeidsmarkt politiek/personeelsbeleid. Ik reisde er altijd per trein naar toe, ik liep door Hoog Catharijne. Nu las ik dat Hoog Catharijne totaal verbouwd is en dat maakte me nieuwsgierig. Dus 1 van de doelen is deze verandering  te bekijken. Verder willen we een nostalgische tocht naar mijn opleidingsinstituut aan de Kromme Nieuwegracht te maken. Verder wil ik de kloostertuin graag nog eens zien. En de rest, ach, we zien wel wat we tegen komen.

Hoog Catharijne is inderdaad totaal vernieuwd. Het grenst niet meer aan het station. Er ligt een ruim plein tussen. Ik heb het nog eens op een You Tube filmpje bekeken. Want wat zagen we nu? Ik herinner me ruim, hoge gebouwen, een beetje "into the future". Hoog Catharijne is een en al glans en luxe en grootsheid. Eerlijk gezegd is het niet de soort winkelstraat waar ik me echt lekker in voel. Ik zag wel twee leuke tassenwinkels en wil graag nog eens terug om te kijken wat ze hebben. De mensenstroom bewoog zich traag door het winkelcentrum. Ik zag niet veel mensen winkels ingaan. Later kwamen we bij allemaal terrasjes, het zat bomvol. Het is nog steeds een doolhof voor me. Lijkt me leuk nog eens terug te komen om te kijken hoe het nu precies in elkaar zit.

Ik had vooraf op Google Earth al een beetje gekeken hoe we wilden wandelen. Ik vond een leuk steegje naar de grachten. En van hieruit liepen we verder. Wat we allebei verbazingwekkend vonden was hoe druk het was. Veel toeristen, vooral veel Spaans pratende. Omdat er langs de grachten overal fietsen staan geparkeerd konden we niet op de gracht kijken. Waar ik de foto nam was net een leeg plekje.

Daar zag ik de boekhandel Broese. Daar moeten we natuurlijk even naar binnen gaan, heerlijk rondwandelen. Ik had zo een hele stapel willen meenemen, maar het verstand overwon. Mart Smeets werd aangekondigd, hij zou zijn nieuwste boek promoten. We hebben er niet op gewacht.

De Dom

De Domtoren staat in de steigers

 Maar de Domkerk was open

 Ik ben daar nog nooit in geweest

 Het was een mooie ervaring

Bijzonder vond ik 

Het altaarretabel met Anna te Drieën  In de kapel van bisschop Jan van Arkel

Geschonden tijdens de Beeldenstorm in 1580

 Ik vind het zo mooi dat ze het niet gerestaureerd hebben of weggehaald hebben
Het gaf me een zo sterk gevoel van geschiedenis

Zo hoog, wat een andere wereld

Ik probeerde me voor te stellen hoe vroeger de mensen naar de dienst luisterden
Dames met witte geplooide kragen en statige zwarte tot op de grond reikende japonnen

Buitengekomen zochten we naar de kloostertuin

maar vonden eerst 

Flora´s hof

Een fontein staat in het midden 

florashof

floras-hof

We liepen eruit door een smal steegje en zagen deze bloempjes

Hierna liepen we door in de richting van het schoolgebouw waar ik studeerde
Hier loop ik naar de ingang toe

Leuk het weer te zien
Het gekke is
Ik kan me totaal niet meer herinneren hoe het er binnen uitzag

Langzaam keerden we weer terug
En vonden de kloostertuin

Daarna storten wij ons weer in de mensenmenigte langs de grachten
Ik moest nog even een foto maken van deze eerste kerstuiting 2019

Spelen met mijn woonblog.

1 van de allerleukste dingen om te doen is het maken van een blog

Iedere keer weer beleef ik er zoveel plezier van, foto´s zoeken, kleuren, vormen uitproberen

Ik heb o.a. een woonblog kleurrijkmyidealhome

Het begon met het plaatsen van interieur foto´s
Al doende werden de onderwerpen uitgebreid

Ik lees aardig wat biografieën
Vaak vraag ik me af waar de personen over wie ik lees woonden
Ik maak daar nu ook blogjes over
Zoek foto's, verhalen die bij de huizen horen
Het is opmerkelijk hoeveel meer dan gaat leven waar ik eerder over las

Soms verander ik een blog

Dan erger ik me ineens aan het uiterlijk

En dat is leuk, want...….

Ik kan er dan lekker weer mee spelen

Gisteren was het weer zover

Ik keek gisteravond op mijn woonblog en ergerde me
Tot laat gisteravond was ik bezig met veranderen en nu vanmorgen weer

Wat ergerde me nu zo?

Ik heb een lijst met interieur blogs verzameld 

Gisteren zag ik hoeveel blogs erbij zijn waar al maanden niets meer opgezet werd

Die heb ik eerst verwijderd

Wanneer ik een blog echt heel leuk vind bewaar ik het nog wel 

Bij de blogs die ik overhield waren aardig wat blogs waar ik niets meer aan vond

Veel Engelstalige blogs, waar de nadruk is komen te liggen  op het shopgedeelte

Blogs die vroeger prachtig vormgegeven waren bleken veranderd

Ik denk dat ze nu vormgegeven zijn voor het formaat van mobieltjes

Ik zocht naar nieuwe blogs

En vond er weer enkele die ik nu graag ga volgen

En toen, het kon niet anders, ben ik ook gaan spelen met de kleuren van het blog

Ik ben redelijk tevreden

De eerste kerstkaarten zijn gemaakt.

Op mijn schilderblog  kleurrijkaquarellen kun je alles volgen

November.

One of those mornings, early in November, when in Paris, if we stay indoors, being so near and yet prevented from witnessing the transformation scene of autumn, which is drawing so rapidly to a close without our assistance, we feel a regret for the fallen leaves that becomes a fever, and may even keep us awake at night.

— Marcel Proust, from The Complete Works; "Remembrance of Things Past"

tumblr/november

November comes

And November goes,
With the last red berries
And the first white snows.

With night coming early,
And dawn coming late,
And ice in the bucket
And frost by the gate.

The fires burn
And the kettles sing,
And earth sinks to rest
Until next spring.

Clyde Watson  November again. It’s more winter than autumn…The trees are revealing their structures. There’s the catch of fire in the air. All the souls are out marauding. But there are roses, there are still roses. In the damp and the cold, on a bush that looks done, there’s a wide-open rose, still. Look at the colour of it. — Ali Smith, Autumn   In November, the earth is growing quiet. It is making its bed, a winter bed for flowers and small creatures. The bed is white and silent, and much life can hide beneath its blankets. —  Cynthia Rylant, In November

Voor mijn boekenproject 2019 las ik "`Winternabijheid" van Mirna Funk.

Ik zag het boek liggen in de bibliotheek en ik bladerde het door. Normaal zou ik het boek niet hebben meegenomen. Ik wil eigenlijk nog steeds het liefste boeken uit de wereldliteratuur lezen. Maar wat ik al bladerend lees, raakt me. Ik lees over een Joods meisje, Lola, dat op zoek is naar een manier zich staande te houden in een wereld vol (voor)oordelen.

Het boek begint ermee dat ze op een morgen, wanneer zij haar mobiel open maakt, ontdekt dat ze door een Facebook vriendin is getagd. Ze kent het meisje vaag omdat ze wel eens in de winkel komt waar zij werkt. Wat later ontdekt ze dat een andere facebook vriend een Hitlersnorretje op haar foto heeft getekend en er lachend op wijst. Zij geeft ze aan bij politie. Haar advocaat raadt het haar af, maar ze zet door. Op de dag van de rechtzaak tekent ze zelf een hitler snorretje op haar gezicht en gaat zo de rechtbank in. Mensen kijken haar verbijsterd aan. Huilend loopt zij de rechtbank uit.

Is zij eigenlijk wel Joods? Zijzelf denkt van wel. Je bent toch zeker Joods wanneer je overgrootmoeder je steeds verhalen vertelt over het vernietigingskamp waar ze in zat? Je lieve grootmoeder die voor je is gaan zorgen toen je vader uit Oost Duitsland vluchtte, waar jullie woonden en zij hem nooit meer terugzag. Je gekke Duitse moeder liet haar sowieso al in de steek. Je oma en opa zijn goed voor haar. Ze vangen haar op  en zorgen voor haar.

Dan groei ze op en komt ze in de maalstroom van het leven terecht. Het is een modern leven, vol laptops, makkelijk reizen boeken via internet, naar Israël vliegen, naar Thailand vliegen. Je foto´s verkopen via Instagram.

Zij weet dat zij niet Joods is voor de  Halacha (alleen die persoon waarvan de moeder ten tijde van de geboorte een Jodin was of de persoon die zich vrijwillig tot het jodendom heeft bekeerd op grond van de Joodse wetten is Joods). Daarom gaat ze naar de sjoel om lessen te volgen. De rabbi is sceptisch, maar wanneer ze blijft aanhouden geeft hij toestemming. Maar het valt erg tegen, ze raakt geïrriteerd door de anderen die ook lessen volgen. De mannen die zo zelfvoldaan praten over hun leven, de vrouwen die zich aansluiten uit onzekerheid. 

Wanneer een vriend van haar, linksgeoriënteerd, tegen haar uitvalt, dat hij er nu genoeg van heeft om zich altijd schuldig te moeten voelen over wat de Joden is aangedaan, valt zij ook  tegen hem uit. "Ja, voor jou lijkt het of er een lange tijd tussen zit. Wanneer je zoals ik een grootmoeder hebt die er dagelijks over praat, lijkt het of het gisteren is gebeurd. Maar bij jullie, jullie grootouders spraken er niet over, kaken stijf op elkaar, vergeten, doen alsof het niet gebeurd is. Lekker gemakkelijk"

Niet alleen op haar werk en in de kroeg, maar vooral op internet stuit Lola steeds op antisemitische opmerkingen. ‘Snel merkte Lola’, ‘wie op de-holocaust-is-voorbij-pagina stond en wie op de we-mogen-nooit-vergeten-wat-er-gebeurd-is-pagina.’

Ze verlangt naar haar vader. Ze lijdt aan verlatingsangst. Ze herinnert zich de dingen die ze samen meemaakten. Ze schrijft hem brieven die ze niet verstuurt. Het laatste wat zij weet is dat hij in Australië leeft, met een nieuw gezin. 

Via Tinder ontmoet zij de, deels in Israël, deels in Duitsland levende Shlomo. Ze vormen een goed stel. Met hem maakt ze de Gaza oorlog mee. Hij neemt haar mee naar een Palestijns kamp. Een vriend van Shlomo vertelt haar dat Shlomo in het Israëlische leger heeft gevochten en een Palestijn heeft gedood. Dat hij daarna veranderd is, niets meer van het leger wil weten, met zichzelf overhoop ligt en links geworden is. 

Haar oma overlijdt en haar opa verhuist terug naar Israël. Hij krijgt hier zeer behoudende meningen, waar Lola nogal eens van schrikt. Tegengesteld aan de meningen van Shlomo waar Lola ook van schrikt. Wanneer haar opa ook overlijdt krijgt Lola het sieradenkistje van haar oma. Hierin liggen brieven. Een van de brieven doet haar wereld schudden. Haar grootmoeder vertelt dat niet de man die zij als  haar opa beschouwt haar grootvader is, maar iemand anders. Iemand die zij ontmoette vlak na de bevrijding uit het vernietigingskamp.  

Lola laat niets merken aan haar vrienden. Maar zij boekt een vliegticket naar Bangkok. Zij schrijft haar vader een brief dat hij haar daar moet opzoeken. Zij heeft iets belangrijks te zeggen. Zij vertelt Shlomo niets, hoewel hij merkt dat ze van de kaart is. Zij vraagt Shlomo of hij als militair ooit iets ergs meemaakte, hij kan het haar niet zeggen. Een dag later wil hij het haar vertellen, maar houdt zij hem af. Zij verzamelt foto´s die het verhaal van Shlomo vertellen, hangt ze op in zijn kamer en vertrekt zonder afscheid te nemen. 

In Bangkok aangekomen verkent zij het mooie resort waar ze in terecht is gekomen. In eerste instantie is zij ziek. Allengs komt ze tot rust. Ze wacht tevergeefs op haar vader, hij komt niet.

In het boek komen alle gangbare meningen die overal in de media worden vertelt naar voren. Alle voor en tegens van de politiek van Israël, de recente Europese geschiedenis in Europa. Om Lola heen heeft iedereen een mening en vertelt het haar ongevraagd. Het wordt voor haar een caleidoscoop. Zij kan er niet van wegkijken. Probeert zich staande te houden, probeert zelf een mening te vormen. Het is een aangrijpend boek, het zet aan het denken. 

BOEKENPROJECT 2019

Frederike Geerdink - Dit vuur dooft nooit
Emily Dickinson in leven en dood
Mijn zuster Emily - Paola Kaufmann
Brief aan mijn dochter - Maya Angelou
Olijven moet je lezen - Ellen Deckwitz
De Zwaluw en de Kolibri - Santa Montefiore
Mozart en zijn brieven - Lucas Bunge
De Droom van de Leeuw - Arthur Japin
Tegen terreur / Beatrice de Graaf
In het spoor van de Russische Ziel - Peter d´Hamecourt
Rose - Rosita Steenbeek
Grand Hotel Europa - Ilja Leonard Pfeijffer
Rinkel de Kink -  Martine Bijl
Ik kom terug - Adriaan van Dis
Mijn Moeders Strijd - Murat Isik

Winternabijheid - Mirna Funk

Boeken over de Verenigde Staten

Mijn Amerika - Mart Smeets
Begrijp je Amerika nog - Frans Verhagen
Oh, oh, Amerika - Charles Groenhuijsen

Boeken over bakken 

Piece of Kate - Emily Lichthart
Een zomer in Venetië - Nicky Pellegrino
Bakken voor je leven - Sarah Vaughan
Josefiens Zevende Hemel - Renee Olsthoorn

Bibliotheek, ins and outs.

Een paar jaar terug las ik enkele boeken van Proust. Hij beschrijft in de boeken heel liefdevol de grootmoeder van de hoofdpersoon. Onder andere dat zij verliefd was op "de brieven van Madame de Sévigné". De manier waarop hij erover schrijft maakte dat ik sinds die tijd steeds denk, die brieven wil ik ook graag eens wil lezen. Madame de Sévigné leefde in de 17-e eeuw, aan het hof van Lodewijk XIV, de Zonnekoning. 

Ik kijk of er een boek over haar is in de bibliotheek. Dat is er niet, jammer. Nu liep ik 2 weken geleden weer tegen deze naam aan en zag ik dat ik de naam van Madame de Sévigny verkeerd heb geschreven. Het moet Madame de Sévigné zijn.

Zonder veel hoop vulde ik de goede naam in en jawel, er is een boek, een biografie, wat leuk. Het boek bevindt zich in het magazijn. Ik naar de bibliotheek, gaf de bibliothecaresse een papiertje met de naam van het boek en de codes en zij belt het door naar het magazijn. Tien minuten later loop ik langs of het boek op de afgesproken plaats ligt, niet het geval, 10 minuten later nog niet, nog 10 minuten later, er ligt een briefje met erop N.A.

Ik geef het aan de bibliothecaresse, ze zegt niet aanwezig. Zij duikt het systeem in.  Ze vertelt dat het boek na 2011 niet meer is uitgeleend.  De bibliotheek is daarna verhuist naar een nieuw pand, waarschijnlijk is er daardoor nu een probleem. Ze laat ook 2 boeken zien die uitgegeven zijn in de 17-e eeuw, maar die worden niet uitgeleend. Ze duikt een landelijk systeem in. Ze vertelt dat ik dit zelf ook kan doen. Ik kan vanuit huis kijken of er ergens in Nederland bij een bibliotheek een boek is wat ik wil lezen, het kost 4,50.  Zij wil laten zien hoe ik dit moet doen, maar het lukt haar niet. Zij belt iemand op voor hulp, maar samen komt ze er ook niet uit. Ze geeft me een papiertje met een e-mail adres. 

Een paar dagen later verstuur ik het e-mailtje en dezelfde dag heb ik al een bericht dat het boek klaarligt. Het lag ligt toch in het magazijn. Ik ben het boek nu aan het lezen, een heerlijk boek. Ik verdwijn in een totaal andere wereld. Wat is lezen toch fijn.

En de speurtocht van de bibliothecaresse maakt ook dat ik thuis weer eens ben gaan zoeken. Ik kom allerlei leuke dingen tegen. ik zie altijd wel Dvd's liggen, maar neem er nooit 1 mee. Ik zie nu dat er Filmbieb is, hierop kun je thuis de film of serie uitzoeken en aanvragen. Het wordt dan voor je klaargelegd. Net als bij een boek reserveren. 


Filmbieb//Lenen via filmbieb
rozet.nl/bibliotheek/onze-collectie/kijken-en-luisteren/ 

delpher