Throwback Thursday. Wel of geen Arnhemmer?

IK WANDEL WAT AF, HE?

Wanneer ik wandel kom ik tot rust en vaak ook tot goede ideeën. Ik las een verhaal van een Libanese vrouw die ooit met haar ouders naar New York was gevlucht en altijd het gevoel hield van ontheemding. Zij gaat terug naar Libanon als volwassen vrouw. Ontmoet haar familie weer, burgert weer in. Maar later gaat ze toch weer terug naar New York met het vertrouwen inwoner te zijn van twee landen. Ze kan wanneer ze wil terug gaan naar beide werelden. Al wandelend dacht ik hierover na. Bij mij speelt hetzelfde hoewel op een veel kleinere schaal. Ik vroeg me af, dat doe ik wel vaker, waarom ik me nog steeds geen Arnhemse voel, hoewel ik hier nu 45 jaar woon. Bijna dubbel zo lang als ik in Den Haag woonde. 

ROOTS

En ineens, al wandelend, valt het kwartje. Ik voel me geen Arnhemmer omdat mijn roots hier niet liggen. Ik voel me veel meer een Rotterdamse en een Haagse. Eigenlijk is het logisch. Als kind en jong volwassene waren dit de steden die er voor mij toe deden. Hier groeide ik op. Scheveningen, Moerwijk, Morgenstond. De foto linksboven (hieronder) is het huis in Moerwijk. Mijn ouders namen mijn broer en mij mee naar Rotterdam. Naar mijn opa en oma en tante Annie. Ze werd ook tante Brak genoemd. Naar "brakkie". Volgens mijn moeder een Rotterdams woord voor kleintje. Als kind hoorde ik de verhalen van mijn ouders. Mijn vader vertelde over Overschie waar hij als kind woonde. Over de winkel van zijn moeder die klompen verkocht. De oma die ik nooit heb gekend omdat zij overleed toen mijn vader een teener was. En over opa die binnenschipper was.

Ik vond het heerlijk in Rotterdam. Rotterdam van de jaren 50. Mijn opa en oma woonden aan de Haringpakkerstraat. In gedachten kan ik nog de rit met de tram maken en dan de wandeling naar hun huis. Ik ben er nog wel eens terug geweest met Salem. Het huis bestaat niet meer. Er staat nu nieuwbouw. Heel begrijpelijk. Want in het huis van mijn opa en oma zat geen badkamer. Er was alleen koud water. Maar wat had het huis een sfeer. De lange trap met de vergulde spijlen om de loper op zijn plaats te houden. De overloop met een trap naar de buren erboven. De huiskamer met het balkon en de kleine keuken. De tussenruimte die als slaapkamer werd gebruikt en de kamer van tante Annie. Met de piano en het opklapbed, echt heel modern. Het rook zo lekker. En boven de grote zolder waar mijn opa zijn schelpen verzameling bewaarde. Schelpen en stenen die hij meenam vanuit zijn reizen aan boord van de Holland America Lijn.

Mijn moeder maakte de bombardementen mee en de hongerwinter. Zij maakte een hele stapel dagboeken over deze tijd. Als kind keek ik hier vaak in. De oorlog via de pijn van mijn ouders als kind verinnerlijkend.

In Den Haag kreeg ik natuurlijk mijn eigen roots. Ging naar scholen etc. Maar ook hier was het geschiedenis wat ik voelde. Mijn moeder was een enorme Oranje fan. Dus bijna altijd stonden wij  heel vroeg aan de kant van de weg om bij Prinsjesdag de stoet te zien. Ik zag de jonge prinsessen in de koets achter de Gouden koets. Ik zag de stoet toen Wilhelmina werd begraven. Mijn ouders namen ons mee naar historische plekken in de stad en omliggende steden.

Dit voel ik bij Arnhem niet. Ik las over de geschiedenis van Arnhem. Over Maarten van Rossum. historischnieuwsblad/maarten-van-Rossum  Over de katholieke achtergrond van de kerken. Over WO II. Een vriendin vertelde me over haar moeder die moest vluchten voor de Duitsers en maar moest zien waar ze terecht kwam. Een collega wees me vanuit het raam van het Arbeidsbureau waar wij werkten de plek waar het huis van zijn ouders aan de Rijn had gestaan. Kapot geschoten in de oorlog. Zo groei ik er wel een beetje in. Maar het is niet mijn geschiedenis.

Nu ik dit begrijp voel ik me wat lekkerder. Ik had altijd zo'n raar gevoel. Ik leef hier nu al zolang. Waarom voel ik me dan geen Arnhemse? Nu begrijp ik dat die vraag helemaal niet klopt. Want ik voel me wel een Arnhemse. Wanneer ik de Facebook pagina van Arnhem open sla en zie "Je bent een echte Arnhemmer wanneer je weet dat"..... dan weet ik het bijna altijd. Vind ik grappig. EchteArnhemmer

IK HEB ARNHEM ZIEN VERANDEREN

Onlangs vertelde ik vriendinnen over de plek waar Hagen, het warenhuis vroeger stond. Ze overtroefden me volkomen met nog oudere herinneringen aan een restaurant van voor Hagen waar livemuziek werd gemaakt. arnhem-direct.nlmet-je-verkering-naar-de-rutecks Ik herinner me dit van Rutecks in den Haag. Tja.......

HET STEGENKWARTIER

In Arnhem zijn nu de 7 straatjes, naar het idee van de 7 straatjes in Amsterdam. Het is er erg leuk en sfeervol. Ik herinner me nog de bouwvallige toestand van daarvoor. Ooit ben ik in een van de huizen geweest wat een kraakpand was. Nu is het een superleuke straat. Ik kijk nog wel eens naar oude filmpjes over Arnhem uit de jaren 70. Is leuk. Nostalgisch. De buurten die toen verloederd waren zijn nu de hipste straten.

De Zwanenstraat in de Arnhemse binnenstad in 1970

De fotograaf kijkt richting ‘t Eiland

 Links een fraaie Volvo Amazon, in 1965 op kenteken gezet

 (Foto: uit privé-collectie)

pbdoetmee

nlstreets/arnhem/stegenkwartier/

Ik herinner me Galerie Modernes met de grote supermarkt onderin. wiki/Galeries_Modernes Daarna kwam de Bijenkorf, die ik erg mis. En nu zit er een Primark. Ik heb geen geschiedenis in Arnhem? Kom nu zeg..........

IK KEN HET DOOR EN DOOR

En de parken, Sonsbeek en andere parken ken ik door en door

En dan natuurlijk de huizen waar ik woonde

Ik woonde in 7 huizen in Arnhem en 1 huis in Velp

Dus de bijbehorende wijken, die ik al wandelend verkende

Waarom denk ik eigenlijk geen Arnhemse te zijn? 

Wandeling om het huis.

We wandelden weer wat rond ons huis

We kunnen diverse routes nemen

Maar wanneer we samen zijn lopen we meestal de mooiste route

Vroeger was er een volkstuinencomplex waar biologisch wordt getuinierd

Tegenwoordig is de aansluitende appelgaard opgeknapt

En is er ook een Romeinse Tuin verschenen

Op deze plek hebben Romeinse forten gestaan

De tuin is een lust voor het oog

Er worden oude groentes verbouwt

Van daaruit keren we meestal weer terug naar huis

Maar nu liepen we weer eens door naar een andere wijk

Vroeger een dorp

Nu opgeslokt door de stad

Maar nog wel met een eigen sfeer

Een jaar geleden werd een groot stuk grond ontgonnen voor huizenbouw

Ik vond het vreselijk, het werd lelijk

Daarom liepen we er niet meer heen

Maar nu, we dachten, toch weer eens kijken

Tot onze verbazing was er ondertussen een tuin aangelegd

Met prachtige blauwe bloemen

Er fladderden een heleboel vlinders 

Even verder op een veld vol met deze pluize......

En hier dan een paar van de nieuwbouwhuizen

Eerlijk gezegd vind ik het mooi geworden

Het kan verkeren

Mijn biografieproject 2017. Colette: "De eerste keer dat ik mijn hoed verloor."

Ik loop erg achter met mijn boekbesprekingen en de kaarten die ik bij mijn boekenproject maak. Om dat het me opgejaagd doet voelen denk ik erover niet bij elk boek een kaart te gaan maken. Ik maakte nog wel een kaart bij het boek van Colette.

Zij wordt de grootste schrijfster van Frankrijk genoemd. Ik kijk daar van op, want dit wist ik niet. Ik wist dat zij toneel speelde en dat zij een lesbische verhouding had. Ik kocht ooit haar boek Cherie. Ik las het lang geleden en weet me er niets meer van te herinneren. Ik bracht het pas naar het boekenkastje waar bij ons ruilboeken in staan. En nu pas begrijp ik dat zij veel meer in haar mars had dan alleen dit. In de inleiding wordt Colette geprezen door schrijvers als Gide, Virginia Woolf en Proust en nog veel meer mensen.

In haar boek kijkt zij terug op haar leven. Het is echt prachtig. Vooral de eerste hoofdstukken waarin zij over haar moeder Sido en haar jeugd vertelt. Wat weet zij zich nog veel te herinneren. Een heerlijke jeugd in een dorp in een huis met een prachtige tuin. Haar moeder heeft wel iets weg van een sjamaan. Zij weet veel van bloemen en planten. Zij voelt aan hoe het weer zich gaat ontwikkelen. Aan kleine dingen als de manier waarop een kat ligt opgerold kan zij voorspellen dat er regen komt of onweer. Zij bespreekt de interactie tussen haar moeder en haar. Zij vertelt een mooi verhaal over haar broer. Ik vind het ontroerend.

Henry Gauthier-Villars

Zij trouwt met Henry Gauthier-Villars en moet daarom weg bij haar moeder. Zij gaat in de stad wonen en mist de schoonheid van de natuur. Haar eerste man vindt haar schrijfsels leuk en dringt erop aan dat ze gaat publiceren. Ze doen dit onder zijn naam. Zij gaan scheiden nadat de ontrouw van haar echtgenoot haar teveel wordt en er problemen met de auteursrechten ontstaan. nytimes/reviews

Mathilde de Morny ("Missy")

Na haar scheiding leeft Colette een tijd lang samen met markiezin Mathilde de Morny ("Missy") en belandde ze in het variété-leven van Parijs.  Haar leven als variété-artiest beschrijft ze in haar romans L'Ingénue libertine, La Vagabonde (1910), L'Entrave (1913). wiki/Mathilde_de_Morny

Vanaf 1910 neem Colette de literaire directie op zich van dagblad Le Matin en ontmoet haar tweede man, Henri de Jouvenel, vader van haar dochter (Bel Gazou). In de jaren 1913 tot 1920 ontpopt ze zich als volwaardig journaliste. Colette scheidde in 1924 van De Jouvenel na een spraakmakende affaire met haar stiefzoon.

In 1925 krijgt Colette een relatie met de jonge Belg Maurice Goudeket, met wie ze in 1935 zal trouwen.

Het boek bevat  mooie teksten over een reis per zeppelin, het proces tegen een moorddadige hoerenmadam in Algerije, een scheepsreis naar New York, een artikel over haar katten (Colette had er in de loop van haar leven meer dan vijftig!), en fraaie beschrijvingen van de Provence en vooral van het Palais-Royal, dat schitterende gebouw met cafés en theaters en een parkachtige binnentuin in het hart van Parijs. In haar laatste jaren genoot de schrijfster er intens van haar lekkend, rondom inzakkend, maar ruim en licht appartement. “Het is pure betovering die ons hier houdt en die in het centrum van Parijs alles bewaart wat langzaam aftakelt en blijft, wat bezwijkt en toch niet van zijn plaats wijkt.” trouw/nieuw-boek-onthult-het-prive-domein-van-schrijfster-sidonie-gabrielle-colette

In 1945 trad Colette toe tot de Académie Goncourt.

In 1953 werd zij Grootofficier in het Franse Legioen van Eer

en werd ze lid van de Académie royale de langue et de littérature françaises de Belgique.

De tachtigste verjaardag van Colette werd in Frankrijk gevierd als een nationale gebeurtenis. Toen ze in 1954 stierf viel haar een staatsbegrafenis ten deel.

Colette besluit met de woorden: “Ik heb me onderweg in ieder geval goed vermaakt.”

Colette and her husband
Maurice Goudeket in their
Palais-Royal apartment

writersinparis

Facebook groepen.

Dit is nieuw voor mij

Ik zag het op doormariska/14-facebook-groepen-waar-je-meer-bezoekers-door-krijgt.

In the Bloglight – besloten groep (mijn groep )
Bloggers – geheime groep
The bloggerlist by Bloggermedia – openbare groep
GlamourBlogs – besloten groep
Spam je blog – besloten groep
The Blogboard – openbare groep
Blogger Mansion – geheime groep
BlogGlossy – openbare groep
Adverteren zonder regels – openbare groep
Adverteren voor reclame – openbare groep
Bloggermagazine – besloten groep
Blogger Next Door – besloten groep
Bloggers Nederland – openbare groep
Bloguniverse – besloten groep

Ik ga ze eens op mijn gemak bekijken

Kijken of het iets voor mijn schilderen is

In de tuin en buitenshuis,

Vandaag wandelde ik weer rond het huis

Wanneer ik lang binnen zit

Heb ik daar echt behoefte aan 

Het regende hard vannacht en vanmorgen

Overal druppels

Ik kweek een zonnebloem uit 1 van de potjes van AH

De bloem begint zich nu te vormen

Zoekacties.

Kommetjes, waar zet ik ze? 

Ik vertel nu graag al iets over mijn

"1 uur achter de computer en 1 uur iets anders doen plan"

Het begon met deze kommetjes

Ik zag ze in een winkel en vond ze mooi

Ik kocht ze

Maar dan..... thuis....... waar zet ik ze? 

Ik hou van .... tsja van ........ prullaria?

Wat een rotwoord

Prulletjes, nog erger

Ik hou van mooie dingen

Ja laten we dat maar zeggen

Maar ondertussen zou ik niet weten

Waar ik die kommetjes moet neerzetten zodat ze mooi uitkomen

Want overal staat al wat

De kommetjes zitten in mooie doosjes

Laat ik daar eens goed naar kijken

Ik besloot om allerlei kleine flesjes met verf

die nu los staan en daardoor rommelig in 1 van de dozen te doen

Is dit niet netjes?

In het andere doosje stopte ik dingetjes die normaal ook los liggen

De doosjes hebben een goede bestemming

Nu de kommetjes nog

En toen kreeg ik de geest

Ik heb de kast waar servies instaat drastisch aangepakt

De kommetjes hebben nu een mooie plek

In mijn stad gaan we over op een ander systeem van restafval ophalen

Overal komen plekken waar we zelf ons restafval naar toe moeten brengen

De ene keer lees ik dat dit in oktober ingaat

Een andere keer in januari

Steeds denk ik

Laat ik nu opruimen, dingen wegdoen
Wat nu weg is, hoef ik straks niet te sjouwen

Maar dan loop ik door het huis en weet niet wat

Maar nu had ik toch een hele zak vol

Ik heb bij alles gedacht: "Maakt het me blij?"

En er waren dingen bij die dat ooit deden

Maar nu niet meer

Ik ben van plan dit de komende week vaker te gaan doen

Een andere zoekactie

Via mijn Bronte Sisters blog heb ik Anne ontmoet

Zij woont in de USA

Zij schrijft een boek over the Brontes

Zij mailde en vroeg of ik bovenstaande kaart nog heb

Of ik hem naar haar wil sturen

Het is een portretje van Charlotte Bronte met haar bruidssluier

Natuurlijk wil ik dit opsturen, maar.... waar is de kaart?

In eerste instantie denk ik dat de kaart ergens achter gevallen is

Ik haal allerlei schilderijen weg, maar nee, daar ligt hij niet

Toen ben ik maar alles gaan nazoeken

En uiteindelijk vind ik de kaart

In een doos in een andere doos

Die ik helemaal vergeten ben

Maar.... ik heb de kaart, blij!

Tussendoor heb ik alles gestoft en schoongemaakt

Dus mijn uurtjes zijn goed gevuld

Spectaculaire roos

Gisteren kreeg ik deze roos van een vriendin

Ze gaf rozen aan iedereen die haar geholpen heeft met verhuizen

Het is een echte roos

Ik dacht eerst van satijn

Maar nee, ze kocht ze bij een bloemist, hij is echt 

Wat een kleur, he? 

Hij staat nu in een vaasje met water

Maar ik ga hem daarna drogen

Ik heb heel veel gedaan

Vooral veel opgeruimd en schoongemaakt

Ik hoop dat ik nu meer ga schilderen

Wat een heerlijk weer is het trouwens, he? 

Throwback Thursday. "Computeren" en een tandje minder.

Mijn eerste computer thuis kreeg ik in 1998

Ik kreeg hem via kantoor, een Dell computer. Met een dikke buik en een grijze kleur. Ik vond het toch leuk. Ik kon tekstverwerken. Foto's bewerken, klein maken, groot maken. Ik kocht programma's waarmee ik alles mooi kon maken. Uren was ik er mee bezig. Salem was toen voor een maandje naar Egypte en met de post stuurde ik alles wat ik maakte naar hem op. Internet en email was er nog niet.

Een jonge collega zei tegen mij: "Je moet op Hyves". Geen idee wat dat is. Het leek me ook niet leuk. Maar toen ik mijn eerste foto's uploadde, wat een plezier. Ik was verkocht. Alleen was mijn computer verouderd. Thuis lukte dit niet. Op kantoor wel. Het moet toen al gauw 2006 zijn geweest.

Er kwam een nieuwe computer met een dun scherm. En toen Salem en ik samen naar Egypte gingen kon ik niet meer zonder en namen we een laptop mee. Ik heb ondertussen de 4-e laptop en ben verslaafd.

Een tandje minder

Ik zit heel, heel veel achter mijn laptop en sinds een jaar ook op mijn mobiel. Ik beleef er plezier aan. Maar vaak ook ontwaak ik uit een.......tsja, uit wat? Een droomwereld, een Flow, een diepe put? Soms voel ik me heerlijk. Soms voel ik me rot.

Ik blog en heb hier veel plezier van. Het maken van foto's, het bewerken ervan, het schrijven, het kost veel tijd. Maar die tijd heb ik er graag voor over. Ik stop ook tijd in het lezen van andere blogs. Ik heb vooral plezier wanneer ze me stimuleren, met een leuk idee, een mooie foto.

Ik zit op Facebook, Twitter, Pinterest. Tumbl-r, Instagram, Etsy. Allemaal leuk. Ik krijg er inspiratie van en ik voel me verbonden met de wereld en allerlei interessante mensen die ik op deze manier ontmoet van over de hele wereld. Eerder kon ik op Facebook groepen maken. Wilde ik me lekker voelen dan keek ik op de groep kunst of boeken oid. Dit bestaat niet meer. Ik moet nu echt overal doorheen scrawlen en zie maar de helft van datgene wat ik echt leuk vind. Ik word er moe van. Bij Twitter kan ik wel groepen aanmaken en dat gaat prima. Ik vind daarom Twitter leuker dan Facebook.

Idee

Ik kreeg een idee. En ik begin er vandaag mee. Ik ga het een week lang proberen. 's Avonds 1 uur achter de laptop, 1 uur iets anders doen. Eens kijken hoe het voelt. Gisteren heb ik al geoefend. Ik deed iets wat ik anders alleen bedacht zou hebben. Maar nu deed ik het ook echt. Laptop uit en beginnen. 

Ik kocht toch een mooi nieuw mandje?

Maar wat stop ik erin, dat is de vraag. Ik dacht aan de kettingen die ik ooit haakte. Haakte? ja. een collega kwam altijd met de leukste kettingen op kantoor. Ze kocht ze op de kunstmarkt. Ze waren gehaakt. Ik dacht ga ik ook proberen. Ik droeg ze vaak als armband. Om mijn pols wikkelen, ik vond ze prachtig. Maar de laatste tijd hangen ze aan een spijker als een kluwen verward. Gisteren haalde ik ze uit elkaar. En dacht terug aan die leuke collega.

Het was echt leuk om te doen

En het gaf voldoening
Over een week vertel ik jullie mijn ervaringen
met mijn uren op en uren af ;-)

Met een tangetje veldbloemen knippen.

Ik kreeg van een vriendin dit tangetje

Ze weet dat ik van veldbloemen hou

Vandaag "knipte" ik een boeketje

Bloemen die aan de slootrand staan

Onderweg zag ik deze ukkies

Ik zag een paar van deze mooie blauwe bloemetjes

En deze zijn ook zo mooi

Dit zijn geen veldbloemen

Maar de bloemen van een struik

Wat deed ik zoal in juni?

Juni, wat deed ik zoal?

Hele warme dagen, laatste week regen

Veel mango-ijs gemaakt

2 x naar Intratuin, oa hortensia's gekocht

Planten heel veel water gegeven ivm warm weer

Naar Park Sonsbeek

Parasol gekocht

Tuinkussens gekocht

Pinkpop op tv bekeken

Bibliotheek

Vriendin komt tuin bekijken

Waterkoker gekocht

Lange zwarte T-shirts gekocht, zo comfortabel

Schilderen
3 Caraibische dames geschilderd

Kaart bij boek Adriaan van Dis gemaakt

Acrylpen gekocht ivm grafisch schilderen, valt tegen

1 grotere grafische aquarel gemaakt

2 grafische zomerkaarten

Etsy winkel gemaakt- Banner ontworpen
Etsy/KLEURRIJKwatercolors

Ik las de volgende boeken:
Jane Eyre - Charlotte Bronte
Stadsliefde-Adriaan van Dis
tzum.adriaan-van-dis-stadsliefde-scenes-in-parijs
De Boekenapotheek - Nina George
De-boekenapotheek-aan-de-seine
De boeken van Sara Lindquist - Katarina Bivald
De-boeken-van-sara-lindqvist
De eerste keer dat ik mijn hoed verloor - Colette
nporadio1de-eerste-keer-dat-ik-mijn-hoed-verloor
Nachttrein naar Lissabon -Pascal Mercier

Wensen Juli

• Gemeentemuseum Den Haag/rumoer-de-stad Tot -05-11-2017
• coda-apeldoorn/coda-paper-art Tot 29-10-2017

Pensioenfeestje en de opening van mijn Etsy shop.

Na alle warmte die we in juni kregen

Nu een week met regen

Prima, ik heb me heel goed vermaakt

PENSIOEN

5 jaar geleden ging ik met prepensioen, een jaar later met gewoon pensioen. Het werk als competentie-tester vond ik heel leuk en had ik nog veel langer kunnen doen. Ik had heel leuke collega's. Maar de leiding en het gedoe op Het UWV........ ik was zo blij dat ik daar weg bij was. Ik heb me eigenlijk altijd een arbeidsbureau vrouw gevoeld. De overgang naar het CWI was natuurlijk heel groot. Ik moest me alles eigen maken mbt de WWB en werkloosheidsuitkeringen. Ik hoorde voor het eerst het begrip "handhaven". Het lukte me, maar het lag me niet. Ik ben niet van het handhaven. Eerlijk gezegd interesseert het me niet. Ik let op andere dingen. Gelukkig kwam heel snel het competentietesten opzetten, Dat was echt mijn redding. Ik vond het zo leuk om samen met de klant te zoeken naar sterke en zwakke punten gericht op mogelijkheden naar werk. Nadat ik weg was is dit alles veranderd. Er wordt nog wel getest, maar het wordt alleen in speciale situaties gedaan. Net op tijd weg. 

In die tijd, 5 jaar geleden, moesten er heel veel mensen uit en werden collega's, die het liefst wilden blijven werken boventallig. Het gaf zoveel stress. Er werden veel bijeenkomsten buiten het bedrijf georganiseerd om medewerkers te stimuleren elders werk te vinden. Ook dit gaf stress. 

Ik was daarom blij te kunnen stoppen. Je zou verwachten dat ik, na zo lang te hebben gewerkt, het werken zou missen. Maar dat is niet gebeurd. Regelmatig dacht ik, waar haalde ik de 9 uur vandaan die ik vroeger werkte? (Ik werkte 4 x 9 uur).

Feestje

Ieder jaar maken we er een klein feestje van
Het feestje voor mijn vrijheid 

Zo voelt het

Ik bakte een taart 

Presentjes

Ik ben gek op manden

Deze foto vind ik leuk omdat je links de mandarijn ziet die mijn man

als trompe de l'oeil ( gezichtsbedrog) heeft geschilderd op zijn bureau

En deze foto is vanuit zijn atelier genomen vanaf de eerste etage

Je ziet een stukje van de tuin

Flow

En wie mij kent weet dat wanneer er presentjes worden gegeven 

Dat er dan een Flow bij moet zijn

Ik word hier altijd zo blij van

Etsy

Ik ben de afgelopen druk bezig geweest met het maken van een Etsy shop

Door mijn hele werkkamer liggen nu geschilderde kaarten

Normaal zijn ze opgeborgen in mappen

maar nu, ze liggen overal

want ik moest er foto's van maken voor het winkeltje

Zo liggen ze dus ook naast de Flow

Dit is het resultaat van mijn nijvere Etsy arbeid

etsy/shop/KLEURRIJKwatercolors

De shop is open