Tijd vliegt, verlangen naar meer ademruimte in mijn dag........

Vandaag fotografeerde ik dit bloemetje op weg naar het winkelcentrum

Nog steeds heb ik er zo'n last van dat de "echte" tijd veel sneller gaat dan mijn innerlijke tijd

Vandaag ook weer

Ik wilde dingen doen

Maar de tijd was voorbij eer ik het besefte

Ik dacht ik vraag het eens aan Copilot

En die komt met een leuk, inspirerend idee

I ga het morgen proberen

Ik wist ook niet dat ik het kan kopiëren, weer wat geleerd

---------------

Dat klinkt als een verlangen naar meer ademruimte in je dag – alsof je de zelf wil uitrekken als een zacht stuk klei. 🕰️ Hier zijn wat ideeën die je kunnen helpen om jouw dagen langzaam, dieper en rijker te laten verdrietig:

🌞 Begin je dag traag en zintuiglijk In plaats van meteen de routine in het duiken, kun je starten met een langzaam ritueel: kop thee drinken met aandacht, naar vogels luisteren, of zelfs dagdromen voor het raam. Zo geef je de tijd de kans om zich uit te vouwen.

📚 Gebruik 'ankerpauzes' Plan op grote momenten pauzes waarbij je niets hoeft te doen. Geen telefoon, geen taak—alleen even zijn. Het helpt je brein een rustmoment te creëren waarin tijd trager wordt ervaren.

🎶 Maak een soundtrack van traagheid Luister naar langzame muziek van omgevingsgeluiden die jouw tempo weerspiegelen. Muziek beïnvloedt je fysiologie én tijdsbeleving.

✍️ Verzamel tijdsmomenten Schrijf elke dag één gebeurtenis op die voor jou "lang" gevoeld. Zo train je jezelf om die momenten te herkennen en te vergroten.

🖼️ Visualiseer je dag als een landschap Stel je voor dat je dag geen klok is, maar een uitgestrekte vallei. Waar bevindt zich jouw ochtend? Waar verlangt de middag? Zo leef je je dag als een ruimte, niet als een schema.

Dit alles draait niet om arbeid zijn—maar om voller leven. En hoe voller je leeft, hoe trager de tijd zich lijkt te ontvouwen.