maandag 30 juni 2014

IK WIL WEER EEN MIDDAG HEBBEN

Ik heb al eens eerder geschreven dat ik het moeilijk vind om na mijn pensioen een nieuwe regelmaat te vinden. Jarenlang stond ik om 06.00 op en was vaak ' s avonds om 20.00 al zo moe dat ik op de bank in slaap viel. De laatste jaren van mijn werk had ik hier zo'n hekel aan gekregen. Toen ik met pensioen ging was het zo heerlijk om heel laat te kunnen gaan slapen. Maar keerzijde was dat ik ineens geen morgens meer had. En dat terwijl ik vroeger daar zo van genoot.

L A S T I G

Ik ben er nog niet uit. Wel ben ik nu 's morgens weer veel vroeger wakker en ga ik standaard om 24.00 uur slapen. Die routine bevalt me goed. Maar.......

IK WIL WEER EEN MIDDAG HEBBEN
Het klinkt misschien gek, maar de tijd vliegt nog meer sinds ik alle tijd van de wereld heb. Ik verveel me nooit en dat is natuurlijk mooi, maar ik kom ook tot heel weinig, en dat irriteert me. Zo zijn mijn middagen om voor ik het weet en wat heb ik dan eigenlijk helemaal gedaan?
Het vreemdste, sinds ik met pensioen is, is dat ik nog steeds alles doe wat ik vroeger ook deed:
Huishouden
Boodschappen
Wandelen
Lezen
Bakken
Schilderen
Bloggen
Maar daarnaast werkte ik vroeger ook nog 4 x 9 uur per dag
Waar zijn die 9 uur gebleven????
Het is nu de eerste dag van juli en ik ga proberen leukere middagen te krijgen
Dat het niet ineens weer tijd is om te gaan koken
dat het niet weer ineens tegen de avond is.
IK GA ER NU MEE BEGINNEN ;-)

vrijdag 27 juni 2014

Wat kocht ik wel, wat kocht ik niet?

Gisteren ben ik naar het tuincentrum geweest, altijd leuk
Ik maakte er foto's van rozen voor mijn rozenweblog
Klik op  kleurrijkroos 
 

Het tuincentrum is zoals altijd overweldigend
Bij binnenkomst heel veel eenjarige planten in hangmanden
Een man liep rond, tegen iedereen zeggen dat hij zo blij was, want hij "had het weer terug"
Niemand reageerde echt geïnteresseerd, wat wel een beetje vreemd was

Er is zoveel
Niet alleen planten
maar ook van alles en nog wat voor het huis
"Kijk" kamers die ideeën voor je inrichting kunnen geven
Ik zou het allemaal wel willen kopen
Het een is nog mooier dan het andere
 
 Wat kocht ik?
Paarse bloemen die wel van fluweel lijken
 
 
Een fuchsia
ik hou er eigenlijk niet zo van
maar gisteren vond ik ze ineens zo leuk
 met die rare bolletjes, die later bloemen worden
 
 
 
Een lila plantje met mooie vijfhoekige knoppen
 
 
Wat kocht ik niet?
 
Dit servies vind ik mooi
maar zal ik nooit kopen
Het past totaal niet bij ons huis
maar het is wel heel leuk het zo bijeen te zien
 
 
Ik vind shoppen en rondkijken heel leuk

Hebben jullie dat ook
 Dat je wel alles in je karretje wilt doen
 Maar dat je tegelijkertijd heel blij bent dat je niet alles hoeft te kopen?
 
 
Dit is wel heel verleidelijk
Dit kost me heel veel moeite niet te kopen
Ik ben gek op alles wat lekker ruikt
Toch heb ik het laten liggen.......
 
 
En dit kost nog veel meer moeite niet mee te nemen, zo liiiieeefffff......
 
 
Uiteindelijk, wachten bij de bushalte, die me tot voor de deur weer thuis brengt
 
 

woensdag 25 juni 2014

Behangontwerpers en -fabrikanten.

Zoals jullie weten ben ik gek op papier en textiel. Ik hou van de textuur, van "het gevoel"', van de motieven, wat je ermee kan maken, hoe het gemaakt wordt, de kleuren, de vormen, etc. Jullie weten ook dat ik soms behang zoek om voor mijn kaarten te gebruiken. Nu ben ik al wat langer informatie aan het verzamelen mbt behang en behangfabrikanten. Een paar van de mooiste die ik gevonden heb laat ik jullie hierbij zien.
 
Begin eens met kijken op: kleurinspiratie/behang
 
 
 
 
 
 
 
 

 



Griffin and Wong


Paul Montgomery

 


Orla Kiely

 
This magnetic wallpaper, complete with a cast of moveable characters, will bring fairy tales to life in a child's room. Devise an unfolding fairy tale on your wall with a panel of Sian Zeng's bespoke Narrative Magnetic Wallpaper.” The Sunday Times
 
 

 
trestintas
/landscape-wallpaper

dinsdag 24 juni 2014

Jack Kerouac

Ik heb On the road van Jack Kerouac nu bijna uit. Ik heb er een boel plezier van gehad. Om beter te begrijpen wie wie is heb ik achtergrondinformatie opgezocht. wiki/Jack_Kerouac

During World War II, Kerouac served in the Merchant Marine, which made him a veteran of the American military. He kept journals of his experiences, and he used them later to write other works. He was honorably discharged from military service in 1943 when he was diagnosed with schizoid personality disorder.[2] He was able to get veteran's benefits later, such as medical help when he was sick with phlebitis, and grant money to pay his bills while he wrote. Kerouac was proud to be an American, and always said good things about his country.

Photo: Neil Cassidy links, Jack Kerouac rechts
 
Many experiences came through Kerouac's friendship with Neal Cassady. Cassady was a handsome, bright young drifter with a teenaged wife, named Luanne Henderson. Cassady and Luanne had a hard relationship, and broke up and got back together many times. He later married another woman named Carolyn Robinson, who was older than Luanne and understood him better, but Carolyn and Cassady also had troubles. Kerouac was briefly married, to girlfriend Edie Parker. They did not stay together long, and were soon divorced. Cassady taught Kerouac, who never had a driver's license, how to drive, while Kerouac taught Cassady about writing.

Foto: Luanne Henderson                                                                  Foto, Carolyn and Neil

Neal Cassady traveled back and forth across the country, usually driving cars like Hudsons at high speed. he looked for jobs, fresh experiences, and new friends. Kerouac began to travel with him. They lived in and visited cities such as Denver, San Francisco, Monterey, and even Mexico City. They also looked sometimes for Cassady's father, who disappeared years earlier. Kerouac got sick in Mexico City, and Cassady left him behind at the hospital. Kerouac had to make his own way home. He took this very hard, and was angry with Cassady. He forgave him later, when they met again, and he made Cassady the central character of his new book. One job Kerouac could fall back on, thanks to Cassady, was as a railroad brakeman.

Many people in the 1940s and 1950s used stimulant drugs such as benzedrine, to help them stay alert. Jazz music was also popular, and some jazz musicians and listeners smoked marijuana. Kerouac was influenced by both drugs, and they changed the way he wrote. He began to write what he called "spontaneous prose", jotting down words in much the same way a musician improvises a solo in a song.

The version of On the Road that finally satisfied Kerouac was written over three weeks in 1951. It was typed on a single roll of teletype paper. Kerouac liked to type on rolls of paper, because he did not have to stop to change pages. He had just gotten married for the second time, to Joan Haverty. The manuscript was Kerouac's way to explain his friendship with Neal Cassady to his new wife. The explanation made a fine rough draft for a novel, but it did not help his marriage. Joan felt that Kerouac's nonstop work on the manuscript was an obsession, and she did not want to stay married to him after it was finished. They were soon divorced, as he was with his first wife.

The editor who worked on The Town and the City found the long, scroll-like manuscript hard to understand, and even harder to work with. Kerouac's publisher rejected the novel, as did every other publisher he went to. Nor was anyone interested in The Subterraneans, a shorter novel he wrote in three nights, about his romance with an African-American woman. Such a relationship was taboo in America during the 1950s. Kerouac continued to write, from short stories and essays to long novels, and even poetry. He tried many different subjects, but had almost nothing published. He also worked different jobs, including brakeman and night watchman.

An ongoing problem Kerouac had with fame was that people thought he did all the things he wrote about. Much of what he described (like Neal Cassady's lawless nature, promiscuity, and drug use) was only what he saw in other people. Not everyone who read Kerouac's stories understood this. Some people wanted to blame him for doing bad things, or getting others to do them. Other people wanted to do those kinds of things with Kerouac. Shy by nature, Kerouac pulled away. He became almost a recluse in the house he bought for his mother. He also began to abuse alcohol.

Kerouac was more disappointed than happy to be famous. Even though he liked some of what he inspired, he felt that the public largely got the wrong message from his books. He saw many people take what the Beats wrote as a kind of permission to get into trouble, or abandon (give up) people and things they cared about. He felt sympathy for the hippies, but disagreed with them on the Vietnam War, the role of government, and patriotism. He also lost some of his old friends, when their views differed.

Kerouac still abused alcohol and other drugs, and it harmed his health. He became bloated and irritable, and looked drunk on his last television appearance, on William F. Buckley's Firing Line in 1968. He married for the third time, to Stella Sampas, the sister of a boyhood friend. Stella looked after Kerouac and his mother, kept the public and others away, and tried to get him to stop drinking alcohol. His daughter Jan-Michelle also began to write during her teen years. He gave her his blessing, and told her "You can use my (last) name." She wrote under the name Jan Kerouac, and published novels and stories herself, from the 1970s to the 1990s. Kerouac's mother became sick, and he sometimes worked at her bedside on stories. She helped him work out the ending of Pic, his novel about a young African-American.

Kerouac wrote and reworked new material until the last day of his life. He died in St. Petersburg, Florida during emergency surgery, to try to repair a hemorrhage caused by cirrhosis, due to his alcohol abuse. He was buried in his hometown, and was hardly remembered there at first. Even though he was world famous, Kerouac earned very little money as a writer. He died with only a few hundred dollars in the bank. It was years before his grave received a headstone.

Dylan with Ginsberg at Kerouac’s grave. 1975.
fuckyeahbeatniks

Neal Cassady died more than a year before, of exposure, alongside a railroad track in Mexico. He set out to become a writer or musician, but he never got far with either. He only published one book, The First Third, which was about his youth. Cassady earned most of his money from labor, and was often out of work and owed money. He spent a long time in jail after he was arrested for selling marijuana. Sometimes the fact that Cassady was well-known through Kerouac kept him from having the life he wanted. Cassady had a family with Carolyn, but she had to both work, and raise the children when her husband was away. Carolyn later wrote a memoir.





zaterdag 21 juni 2014

Boekbinden, naar de markt en bijzondere thee

Vandaag ben ik naar het Erfgoedcentrum van Rozet geweest
 om een demonstratie boekbinden te zien van Sabine Fleischer 
 
Zij gaf een interessante uitleg en toonde allerlei gereedschappen die zij gebruikt
Zij studeerde in totaal 5 jaar en werkt nu als restaurateur van boeken
Ook maakt zij dozen om de gerestaureerde boeken
 

Ik zou zelf graag een workshop boekbinden volgen
Ik denk erover om aquarelpapier in te binden in mooie boeken
 en er dan kleine aquarellen in te schilderen 
 
 
------------------------------------------------------------------------------------------
 
Voordat ik bij haar ging kijken was ik op de markt
Ik kocht allerlei soorten fruit


In een leuk winkeltje vond ik deze thee, die goed is tegen maagpijn
 

 Ik heb nu 2 koppen op
en daarna nog geen maagpijn gehad. Wie weet......helpt het

 

vrijdag 20 juni 2014

Wat heb ik zoal gedaan?

Ik bakte een gemarmerde cake, die heel goed gelukt is
 

Ik zag op Facebook steeds een boek voorbij komen die ik graag wilde hebben
Ik kocht het en eergisteren kwam het met de post
Het boek is nog mooier dan ik verwachtte
Hier kun je er meer over lezen: het-engeland-van-jane-austen
 
-----------------------------------
Gisteren ben ik naar Praxis gegaan
Dit betekent een flinke wandeling heen en weer terug, leuk.....
Ik kocht bij Praxis wat ik nodig had, maar beter nog.....
Ik kon weer naar behangstaaltjes zoeken
Ik gebruik behangstaaltjes voor mijn kaarten
 
Hier zie je er een voorbeeld van
Wist je trouwens dat je de kaarten kunt kopen?
4 euro inclusief een enveloppe ( excl. verzendkosten)
Hier kun je er nog meer zien kleurrijk aquarellen
 

Ik vond een paar nieuwe staaltjes
 
En deze, ook nieuw voor me
Hoe zal een muur vol met deze kruissteken staan????
 
W A N D E L I N G


 Een bruggetje over
Onkruid ik weet het, maar zo mooi.....


Langs een raar ding....


Mooie roze waas

Een tuintje vol rozen
 
 
En een sloot vol waterlelies
 
Wisten jullie dat die er dichtbij zo uitzien?
 
En ineens......... ORANJE
Jawel, ook in deze buurt een stukje helemaal versierd
Zien jullie dat  grappige kleine huisje......
 
 Ook wij zijn in de ban van ORANJE
Mijn man is een voetballiefhebber en ik zodra er een toernooi begint








 En op de terugweg
 
Wonen wij zo landelijk?
Nee, het verbaast mij ook iedere keer
Een stukje boerenland middenin de stad

 

.

.

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015