zondag 29 april 2018

Het was me het weekje wel.


Met een vriendin ging ik donderdag naar een dierentehuis op zoek naar een poes. Ik was nog nooit bij een dierentehuis geweest. Van te voren bekeek ik  hun side en zag twee poezen. Ik appte het naar haar. Haar reactie `er zijn er vast meer`. Het bleken er echter echt maar twee te zijn. Dat was een beetje een tegenvaller. Want beide katten waren gewend buiten te zijn en mijn vriendin woont 7 hoog op een flat met klein balkon. Harry en Blackie hun namen. Harry vertederde direct door zijn grappigheid. Zo wilde hij zich snel omdraaien maar gleed uit, maakte een smak en hing plots met zijn kop boven zijn etensbak en begon te eten. Zo van "dit zagen jullie niet, he? Dit is zo genant. Wat ik wilde was een hapje eten".

Ik was onder de indruk van de vriendelijkheid en professionaliteit van de medewerkster
Nu de site in de gaten houden of er een binnenkat binnen komt




We reden door naar een tuincentrum om kattenspullen in te slaan en slaagden goed
Wat een warm welkom voor de poes



We kochten planten voor haar voor op het balkon
En deze fraaie vogel


Wat is alles anders......
Ik moest een boek terugbrengen naar de bieb
Ik had het uit en ik zag dat iemand anders het gereserveerd had
Wanneer ik dan toch in de stad ben
Vind ik het altijd heel leuk een wandeling door de stad te maken


Wat is er veel veranderd
Hier heb ik 30 jaar gelopen op weg naar mijn werk.
Hieronder wat ik toen zag


Vooraan een lage fontein
Die is nu weg


Ik ken het plein ook zoals het eruit zag voor deze fontein werd aangelegd
Het plein was toen klein, werd onderbroken door een straat 


Het vergrote plein was een hele verbetering
Ik vond de ruime opzet mooi
Was zo tegen de plannen om er een filmhuis op te bouwen

Maar gisteren toen ik het Audrey Hepburn Plein, 
zoals het plein sinds kort heet, 
voor het eerst af zag vond ik het prachtig

Weten jullie hoe Arnhem eruit zag voor de oorlog? 
Voor mij kwam deze foto als een verrassing
Het plein, hier aan de rechterkant van de kerk, helemaal volgebouwd


"Mijn Rodenburgstraat"
Ik liep ook door de Rodenburgstraat
De straat naast de kerk
Waar het pand van mijn werkgever, het Arbeidsbureau stond
Het pand staat er nog, ook helemaal veranderd

In de jaren 70 zag de straat  er zo uit
(Toen werkte ik er al)


De bomen staan er nu nog. De huizen links afgebroken. In het midden is nu een park gemaakt



En er is een pingpongtafel geplaatst


Ben zo benieuwd hoe het er gaat worden wanneer alles gaat groeien
Ik kan jullie vertellen dat het bevreemdend is
Te  zien dat een plek die zo bekend is
Totaal veranderd is
Het is mooier, vriendelijker dan ooit
Maar het leek gisteren of ik in een tijdcapsule stond


De Weverstraat
Vroeger een lelijke straat
met aan alle kanten uitzendbureaus
Is nu opnieuw bestraat
1 geheel
Echt mooi
En de bomen
Ze geven bijna licht
Of ze stonden er niet eerder
Of ze vielen vroeger niet op

Weer thuis







.

.

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015