Het is nu bijna het einde van het jaar. Ik ben bezig met bedenken wat ik het volgend jaar zou willen doen. Ik ben er heel trots op dat het gelukt is om 24 boeken te lezen en wil dit zeker voortzetten. Het uitzoeken van boeken was leuk, de rust vinden om ze te lezen was leuk, het lezen zelf was leuk en het informatie over de schrijvers en de boeken op internet te zoeken was leuk. Mooie bijkomstigheid, het gaf structuur, iets waar ik in 2014 naar op zoek was.
BOEKEN:
24 boeken lezen. 12 uit de wereldliteratuur en 12 uit de Nederlandse literatuur. Hierbij kaarten schilderen.
12 Biografieën lezen. Ik wil dit vooral in de middaguren doen. s 'Middags een biografie lezen kan mijn gevoel voor de middag versterken. Ik wil beginnen met een biografie over Nietzsche. Dit boek is een dikke pil die ik in de jaren 90 kocht en hier en daar bladerend las. Ik wil hem nu eens helemaal gaan lezen. Ik wil bij de biografieën ook weer kaarten gaan schilderen. En ik ga informatie op internet zoeken en in een blog verwerken. Ik wil via Google Earth gaan volgen waar hij woonde en welke reizen hij maakte. Op deze manier leer ik meer over Duitsland. Ik ben altijd meer op Engeland gericht geweest en weet weinig van Duitsland. Ik heb zelf nog meer biografieën die ik wil gaan lezen en ik verheug me er ook op ze uit de bibliotheek te gaan halen.
SCHILDERIJEN
Ik heb de eerste opdracht voor het komende jaar binnen. Een verjaardagskaart schilderen. HIEP HOI!!!!!!!
Ik ga nog een winterschilderij maken (2014)
Ik wil ook het komend jaar 4 seizoen schilderijen maken
(2015)
Ik wil proberen ook 4 schilderijen te maken die met TIJD te maken hebben.
Ik moet een heleboel kaarten schilderen om zelf te versturen, zoals baby- en verjaardagskaarten. Ik ben nu vrijwel door mijn eerder geschilderde kaarten heen
Ik wil dus kaarten maken die bij de boeken die ik lees passen
Graag wil ik nu iets vertellen over het 24 ste boek dat ik las in het kader van mijn boekenproject. De naam Celine kende ik. Ik wist dat hij boeken had geschreven vanuit een pessimistische invalshoek. Op het boek dat ik uit de bibliotheek haalde stond dat Voyage au bout de la nuit (Reis naar het einde van de nacht) mijn kijk op het leven zal veranderen. Ik ben benieuwd. Het boek heeft mijn kijk op het leven niet veranderd. Dat komt denk ik omdat de spottende, wrange, cynische toon van het boek iets is wat ik dagelijks op internet tegenkom in de vorm van reaguurders. Ik ben er aan gewend, maar ik kan me indenken dat het boek in de tijd dat hij het publiceerde als een bom insloeg. Ik lees het een en ander over Celine op Wikepedia en besef achteraf dat het boek sterk biografisch is. Louis-Ferdinand Céline , pseudoniem van Louis Ferdinand Destouches , ( Courbevoie , 27 mei 1894 – Meudon , 1 juli 1961 ) was een Franse schrijver . Céline was de meisjesnaam van zijn moeder. Tijdens zijn leven publiceerde hij acht romans, vier pamfletten, een toneelstuk en enkele balletten. Hij is na Marcel Proust de meest vertaalde Franse auteur uit de twintigste eeuw. Van beroep was hij arts. Zijn literaire werk combineert nihilisme en pacifisme, in een levendige (humoristisch-ironische) stijl. Céline is controversieel, omdat hij tussen 1937 en 1941 enkele rabiaat antisemitische werken publiceerde, die tijdens de Tweede Wereldoorlog en in oktober 2008 werden herdrukt. wiki/Louis-Ferdinand
Het begin van het boek boeit me het meest. Hij beschrijft een soldaat in de WO I. De soldaat beschrijft hoe bang hij is, hoe hij vernederd wordt door zijn superieur, hoe die superieur hem in de steek laat. Hoe hij niet begrijpt dat hij mensen moet doden die hem nooit iets misdeden, terwijl hij bevelen moet opvolgen van een man die hij dood wenst. Hij beschrijft hoe laf hij is en hoe verwondert dat hij met een onderscheiding de oorlog uitkomt. Vanuit de oorlog bevindt hij zich ineens in Afrika. Hoe zeer vinden de Europeanen hier zich verheven boven de originele bevolking en hoe zeer zijn zijzelf verschrikkelijke mensen. Per boot komt hij in New York aan. Veel jonge arme jongens zoeken werk. Hij komt in een autofabriek terecht. Efficiency is hier het toverwoord. Celine beschrijft het op een manier dat ik voor het eerst begrijp dat de prachtige verhalen die ik over de Ford fabrieken ken een heel andere achterkant van het gelijk heeft. Hij ontmoet een jonge vrouw die hij erg aardig vind, maar toch in de steek laat. Hij beschrijft haar op een heel lieve manier, anders dan de rest van de toon van het boek. Terug in Parijs maakt hij zijn studie af en gaat werken als arts.
Ik denk dat de manier waarop dit boek is geschreven als inspiratie heeft kunnen dienen voor ""on the road"" van Jack Kerouac. Ik weet niet of dit waar is maar wel weet ik dat het boek de zelfde snelheid, toon en spirit draagt.
Ik ontdek ineens dat er op You Tube interviews met Celine staan
Dit boek staat wat mij betreft hoog op het lijstje van boeken wat ik las Het is niet het mooiste boek wat ik las wel een boek dat tot nadenken uitnodigt
Het begon met op Kerstavond een kerstbrood en taart maken
De taart ziet er mooi uit
Aan de smaak moest ik wel wennen, het smaakt naar koek, niet echt heel feestelijk
Wel lijkt het of het iedere dag lekkerder wordt, dat is dus niet gek
Het bakken was leuk, omdat het weer heel anders was, zoals een halve fles stroop
Gisteren wandelden wij naar een andere wijk van de stad
Het voelt als een apart dorp, was het niet lang geleden ook was
Het is er elk jaar zo mooi verlicht
Wij gaan elk jaar een keer "lichtjes" kijken
In elke tuin staat wel 1 boom verlicht, hierdoor zijn hele straten glanzend licht
Maar gisteren waren veel plekken donker, wat jammer is dat nu
De foto's die ik maakte zijn niet mooi behalve deze
Gisteren zagen we ook iets prachtigs
We zagen dit wel op internet, maar nu met onze eigen ogen
De vogels dansten door de lucht
Het duurde wel een kwartier tot ze allemaal bosjes indoken
Het geluid van hun vleugels was indrukwekkend
Het was echt heel erg mooi Een vriendin maakte
me erop attent dat dit zwarte zon wordt genoemd We vroegen ons af waarom ze dit doen Dit vond ik op internet
De vogels zoeken plekken op waar ze zich gedurende de nacht kunnen verschuilen en waar voldoende voedsel voorhanden is om aan te sterken voor de trek. Waddenvereniging
Onderstaand filmpje vond ik op You Tube
Gisteren schilderde ik bijna de laatste kaarten, ik moet er nog 2 schilderen
in het kader van mijn boekenproject 2014 heb gelezen
Anna Karenina van Leo Tolstoi Terug naar Oegstgeest van Jan Wolkers Het huis met de Geesten van Isabel Allende Een American in Parijs van Hemingway Mrs. Dalloway van Virginia Woolf Portret van een Dame van Henry James
De kant van Guermantes van Proust Schuld en Boete van Dostojevski Mansfield Park van Jane Austen De Glazen Stolp van Sylvia Plath Noord en Zuid van Elizabeth Gaskell On the Road van Jack Kerouac Orlando van Virginia Woolf In de schaduw van de bloeiende meisjes van Proust Oliver Twist van Charles Dickens Cranford van Elizabeth Gaskell de Buddenbrooks Thomas Mann Madame Bovary Gustave Flaubert Emma van Jane Austen ""In het Paradijs voor de vrouw/ "Au bonheur des dames""" van Emile Zola
Villette van Charlotte Bronte De Gebroeders Karamazov van Dostojewski Die Leiden des jungen Werther van Goethe
Reis naar het einde van de nacht van Celine
Niemand is onsterfelijk van Simone de Beauvoir
Ik had 3 doelstellingen
Ik stelde een tijdlimiet. Ik was er niet zeker van dat ik het zou halen. Ik wilde er 2 per maand lezen. Ik denk dat wanneer ik dit niet had gedaan ik allang was afgehaakt. Ik ontdekte dat ik dit wedstrijdelement (een wedstrijdje met mezelf) leuk vond. En toen ik merkte dat het lukte wilde ik halverwege niet gaan afhaken, dus werkte het als een stimulans. Ik ben nu uitdagingen voor volgend jaar aan het bedenken, ik weet nu zeker dat het wedstrijdelement er in blijft.
Ik wilde de boeken echt woord voor woord lezen. Niet in de fout van het ""Twitterbrein"" vervallen, iets wat me de laatste jaren zo goed af ging. Namelijk snel hier en daar wat lezen, korte stukjes, stiekem achterin kijken etc. Ik vind op zich dit soort lezen nog steeds leuk, maar ik miste iets, namelijk het verdiept raken in een boek zoals ik me van vroeger herinnerde. Het geeft echt een trots gevoel dat ik weer boeken van begin tot eind kan lezen.
Het moesten boeken uit de wereldliteratuur zijn. Ik hou veel van cultuurgeschiedenis. Over veel van de boeken die ik nu gelezen heb had ik wel gelezen, maar de boeken zelf las ik niet. Eerlijk gezegd dacht ik dat ze saai zou zijn. Nu, het tegenovergestelde is het geval. Ik vond niet alle boeken even interessant, maar ben wel blij al deze boeken te hebben gelezen.
Ik vond het leuk ook achtergrondinformatie over de boeken te lezen
Zo weet ik nu dat Jack Kerouac een voorloper had in Celine
Dat Jack Kerouac de vellen papier die hij vol typte aan elkaar plakte zodat hij met een rol onder zijn arm naar de uitgever stapte
Dat Proust7 boeken schreef die hij bij elkaar "À la recherche du temps perdu/ Op zoek naar de verloren tijd" noemde.
Weet ik dat de serie Les Rougon-Macquart, waar de roman die ik las van Zola " In het Paradijs voor de vrouw"" bij behoort uit 20 delen bestaat
Wat vond ik nu de mooiste boeken?
TOP 2
De gebroeders Karamazov van Dostojewski
Het huis met de Geesten van Isabel Allende
Het boek van Isabel Allende heb ik al jarenlang in huis, het boek van Dostojewski ga ik kopen. In het huis met de Geesten vind ik de figuur van Clara prachtig. Ik las het boek voor de tweede keer. Het gevoel van bewondering wat ik krijg bij het lezen over Clara was de tweede keer net zo sterk als de eerste keer dat ik het las. Ik geloof dat ik zelf graag een Clara zou willen zijn. Bovendien vind ik de beschrijving van de overgang van revolutie via een rechts beleid naar een gruwelijke dictatuur verhelderend. In het boek van Dostojewski vind ik meerdere heel mooie figuren in voorkomen, ook bijrollen. Ik vind de hoofdstukken de Groot Inquisiteur en de Duivel om kippenvel van te krijgen. Ik vind de sfeer van het boek ook heerlijk.
En zal ik nog eens iets zeggen? Ik heb 1 boek teveel gelezen Ik heb rond september geteld hoeveel boeken ik had gelezen Ik dacht dat ik een boek te weinig had gelezen Ik wilde het in halen en nu, maanden later, ontdek ik Dat ik er 25 heb gelezen
Maar vlak voor de kerstdagen heb ik er ineens zo'n zin in
Ik had een paar losse amaryllissen voor onszelf gekocht en voor vriendinnen amaryllissen in een doos Maar Henny kwam met Mouse (chihuahua) in haar reistas en een handtas en kon niets er meer bij dragen Dus nam
ik weer 1 amaryllis in een doos me naar huis en nu wachten wij met spanning wat er zal gaan gebeuren Ik heb ze voor onszelf nooit in een doos dus spannend
Alles voor het bakken van het kerstbrood
en de kersttaart staat klaar De vertrouwde decoraties zijn terug gekeerd
Onderstaand schilderij heb ik meerdere malen gemaakt
Hier een van de keren dat ik acrylverf gebruikte
Dit schilderij maakte ik jaren geleden van een Egyptische bedoeïen vrouw
Het huisje kreeg ik van mijn ouders
Het schilderij achter de hanger schilderde Salem
En naast dit hart ook een deel van een schilderij van Salem
Een kaarsenhouder uit Egypte met een sneeuwbol ernaast
Gisteren was ik in de bieb om het laatste boek te halen voor mijn 24 boeken boekenproject
Daar zag ik deze leuke kerstboom
Ik ben druk met het schilderen van kerstkaarten
Een glimp kan ik laten zien
Maar ik heb ook een aantal persoonlijke kaarten gemaakt
Ik wil ze nog niet laten zien tot de kaarten zijn ontvangen
Wat is dat moeilijk
GEDULD HEBBEN
Ik heb voor volgend jaar een paar ideeën
Allereerst weet ik dat ik met mijn boekenproject doorga. Ik heb er zoveel plezier aan gehad. Ik heb zoveel mooie boeken gelezen die ik anders niet gelezen had. Ik ga het volgend jaar alleen een beetje anders doen. Het volgend jaar wil ik 12 boeken uit de Nederlandse literatuur gaan lezen en 12 boeken uit de Wereldliteratuur. Ik heb tot nu toe heel weinig gelezen uit de Nederlandse literatuur en dat wil ik op deze manier in gaan halen. Van de boeken wil ik opnieuw kaarten gaan maken.
Daarnaast wil ik 12 biografieën gaan lezen, 1 per maand. Ik hou veel van biografieën. Het lijkt me leuk ze ook op mijn blog te bespreken. Ik heb ontdekt dat ik het schrijven over boeken leuk vind.
Ik denk aan een 365 dagen project voor volgend jaar. Ik wil proberen foto's te plaatsen met hetzelfde onderwerp. Dit om de wisselingen in de natuur weer te geven.
Ik bedoel dit. Deze foto's zijn in dezelfde week opgenomen.
Wanneer we wakker worden is dit het eerste wat we zien van de buitenwereld
Ik verwonder me altijd dat er zoveel verschil van kleur is
ik wil dit het komend jaar meer gaan vastleggen
En verheug me nu al op de wisseling van de seizoenen
Denk je eens in wanneer de eerste blaadjes komen
Wanneer de bomen vol met groen zijn
en daarna langzaam verkleuren
en weer kaal worden
ik geniet zo van dit proces
Na het lezen van de Gebroeders Karamazov wilde ik een dun boekje uit de bibliotheek. Ik liep 1 boek achter bij mijn boekenproject, een dun boekje zou me uit "de nood" kunnen helpen. Ik vond een superdun boekje, Die Leiden des jungen Werther van Goethe. Ik dacht, dit is het en was verbaasd dat dit beroemde boek zo dun is. Ik was blij met mijn vondst, want ik had wel over dit boek gelezen, maar nog nooit het boek zelf gelezen. Ik wist dat dit boek indertijd als een bom was ingeslagen bij de jeugd in de tijd waarin Goethe leefde en dat Werther heel wat volgelingen heeft gehad. Ik las ergens dat de volgelingen de mode van Werther droegen, nl. een gele broek en een blauwe jas. Ik kon me daar maar heel moeilijk iets bij voorstellen. Daarom was ik blij met bovenstaande foto.
Blauwe jas, gele broek en rijlaarzen: dè rage van Sturm und Drang
De Sturm und Drang is een stroming in de Duitse literatuur tijdens de Verlichting (stroming). De Sturm und Drang, ook wel de periode van het Genie genoemd, wordt zo ongeveer tussen 1767 en 1785 voornamelijk door jongere auteurs uitgedragen.
Weltschmerz, letterlijk wereldpijn, is een uit de Duitse taal afkomstig woord dat voor het eerst als zodanig werd gebruikt door de Duitse schrijver Jean Paul Richter. Het verwoordt het gevoel van diepe droefheid en als pijnlijk ervaren melancholie ten gevolge van verdriet, ontstaan door de onvolmaaktheid van de wereld. Een persoon met weltschmerz heeft het gevoel dat de fysieke realiteit nooit de verlangens van de geest kan bevredigen. Het gaat vaak met pessimisme, vervreemding en escapisme gepaard . wiki/Weltschmerz
De jonge Werther wordt tot over zijn oren verliefd op Lotte, maar deze is al verloofd. Werther ontmoet haar verloofde en ze worden vrienden. Werther wordt een geliefde huisgenoot. Hij probeert zich aan te passen en zijn gevoelens niet te laten merken. Ze genieten van de natuur, maken reisjes en wandelingen. Maar in het tweede deel gaat het Werther steeds moeilijker vallen. Op advies van een vriend verhuist hij en probeert Lotte te vergeten. Dat lukt niet en hij gaat terug. Wanneer hij probeert Lotte een zoen te geven en Lotte dit aan haar verloofde vertelt, wil die dat Lotte afstand schept tussen haar en Werther. Wanneer zij dit aan Werther probeert te vertellen, raakt Werther overstuur en hij pleegt zelfmoord.
Waarom werd het boek zo'n succes ?
Voor het eerst werd een indringend beeld neergezet van een jongeman, verliefd, dweperig met gevoelens van Weltschmerz en het idee niet begrepen te worden, vervreemd van de burgerlijke, saaie maatschappij. De tweede reden dat het boek een enorme hype veroorzaakte was dat het precies de geest van Sturm und Drang tijdperk tot uiting bracht. De tweede helft van de 18e eeuw was in vele opzichten een tijd van culturele en creatieve omwenteling die niet toevallig eindigde in de grote politieke revoluties van de Verenigde Staten in 1776 en van Frankrijk in 1789. In ‘Die leiden des jungen Werther’ komen alle mode thema’s van die tijd voor: natuurbeleving à la Klopstock en (de latere) Casper Friedrich, vroomheid à la Lavater, het dwepen met de dood à la Ossian, terug naar de natuur à la Rousseau: vrije opvoeding, de onbedorven mens tegenover de ingebeelde adel, afstand van burgerlijke conventies en zelfs kerkelijke geboden tegen zelfmoord. Maar uiteindelijk gaat het om het jeugdig élan, het jonge genie dat met zijn Weltschmerz te pletter loopt op de botte maatschappij. Die walging (ennui, alienation, Krankheit zum Tode) is belangrijker dan de liefde voor Lotte. boekpraat
Ossian is de verteller en volgens James Macpherson de auteur van een gedichtencyclus die deze claimde uit het Schots-Gaelisch te hebben vertaald. Hij is gebaseerd op Oisin, de zoon van Fionn mac Cumhaill. In 1761 beweerde Macpherson een epos gevonden te hebben, geschreven door deze Ossian en hij publiceerde dit over de daaropvolgende jaren. In 1765 voegde hij de gedichten samen tot The works of Ossian. Dit werk had een grote invloed op schrijvers zoals Walter Scott en Goethe. wiki/Ossian
.JPG)
.jpg)
