Voor mijn boekenproject 2015 las ik "" De kant van Swann (Du côté de chez Swann) Hierin wordt vertelt over Marcels kinderjaren, zijn jeugd en zijn adolescentie. Via de herinnering van Marcel maken we kennis met de drie vrouwen van zijn jeugd: zijn moeder, zijn jeugdvriendinnetje Gilberte en haar moeder, de mooie mysterieuze Odette Swann. In contrast met Marcels prille liefde voor hen, staat de volwassen liefdesgeschiedenis van Swann en Odette die elkaar ontmoeten bij de salon van Madame Verdurin: een verliefdheid die omslaat in jaloezie en eindigt in grote onverschilligheid. digischool/literatuur/proust
Ik heb me zo verheugd om de Kant van Swann te lezen. Dit boek is het begin van de serie.De ontwikkeling van de beginzin is tekenend voor de ontwikkeling van het geheel. In het eerste typoscript uit 1909 luidt dat begin: ‘Ten tijde van de ochtend waaraan ik de herinnering zou willen vastleggen, was ik al ziek; ik was gedwongen de hele nacht op te blijven en sliep alleen overdag. Maar niet heel ver van me lag toen de tijd, waarvan ik hoopte dat hij zou kunnen terugkeren, dat ik elke avond vroeg naar bed ging en met enkele kortere of langere onderbrekingen doorsliep tot de ochtend.’ hofhaan./honderd-jaar-verloren-tijd-proust/
Ik vertelde al eerder dat ik Proust aan het lezen ben. Ik haal de boeken uit de bibliotheek. De eerste keer dat ik een boek van Proust meenam ontdekte ik dat het om een serie van 7 boeken gaat wiki/ recherche du temps perdu. De kant van Swann was er nooit. En ik wilde zo graag over de liefdesgeschiedenis van Swann en Odette lezen.
Maar, het gaat inderdaad eerder om jaloezie dan om liefde. Proust is een expert in het ontleden van de menselijke natuur en wanneer je zo over jaloezie kunt schrijven moet je het bijna zelf hebben ervaren.
hofhaan/proust-in-liefde. Eerlijk gezegd word ik wel een beetje moe van al die jaloezie.
In dit deel komt ook het beroemde verhaal over het koekje, de Madeleine voor. Ook dit wilde ik graag lezen. En ik vind het net zo mooi als ik verwachtte.
En zodra ik de smaak herkende van het stukje Madeleine, dat mijn tante mij, in de lindebloesemthee gedoopt, placht te geven, kwam het grijze oude huis aan de straat waar haar kamer op uitkeek, als een toneeldecor tevoorschijn en voegde zich bij het kleine paviljoen dat op de tuin uitkwam en dat voor mijn ouders aan de achterzijde was gebouwd en met het huis de stad, van de ochtend tot de avond en in weer en wind, het plein, waar men mij voor het middageten naar toe stuurde, de straten waar ik boodschappen deed, de wegen die we namen als het mooi weer was. erikgveld/marcel-proust
Aan het eind van het boek loopt de verteller door een park. Er rijden auto's en de vrouwen dragen grote hoeden en hij denkt vol weemoed terug aan de tijd dat er koetsjes reden en de vrouwen kleine hoedjes droegen.
Ik denk dat ik de boeken volgend jaar nog eens ga lezen, maar dan in volgorde. Doordat ik nu alles door elkaar las ( ik nam het boek mee wat er in de bibliotheek lag) haal ik soms dingen door elkaar. Ik ben ook een aantekenboekje begonnen met zinnen die ik leuk vind. Hij heeft zo'n goed inzicht in de menselijke psyché.
Het hartje dat jullie zien knipte ik uit een kaart die ik schilderde, maar die mislukte. Ik plakte twee hartjes aan elkaar en gebruik ze nu als boekwijzer.
