Gisteren ben ik even bij het tuincentrum geweest. Ik wilde vogelvoer hebben wat ik hier niet in de supermarkt kan krijgen. Onze tuin hangt vol voedselbolletjes. Maar we zien niet dat vogels ervan eten. Maar de pinda´s vinden vooral eksters verrukkelijk. We kunnen nu weer vooruit.
Ik realiseerde me niet dat er al Paas spullen te koop zouden zijn. Het is vertederend. Al die haasjes en kuikens en lammetjes. Ik moet me echt inhouden en kocht alleen dit stelletje.
Ik wil ook een lente krans maken. Ik keek bij de zijde bloemen en zag 2 takken met wat ik dacht dat het fluitenkruid was. De prijs stond er niet bij. Bij de kassa riep de caissière er hulp bij om uit te zoeken wat de prijs is. De hulp kwam terug en zei tegen me: "Niet schrikken mevrouw, 14 euro per stuk". Ik kan jullie vertellen dat mevrouw wel schrok en ze niet meenam. Het bleek ook nog eens dille te zijn.
Ik heb de afgelopen maand het boek "Parijs retour, literaire reisgids voor Frankrijk" van Bart van Loo gelezen. Ik heb op internet de plaatsen, huizen etc. die beschreven worden opgezocht. Veel van de foto's die jullie hier zien maakte ik via Google Earth.
Victor Hugo 1802-1885
Het boek begint met Victor Hugo. Ik lees dat Hugo balling is geweest en een belangrijk deel van zijn leven in Belgie en de Guernsey eilanden heeft geleefd. Voor mij is het nieuw dat veel Franse schrijvers als vluchteling in Brussel woonden, nadat Napoleon III, de neef van Napoleon Bonaparte tot keizer werd gekroond.
Ik lees over het huis van Hugo op Guernsey. Wat een bijzonder huis.visitguernsey-vvictor-hugo Ik zoek op waar die eilanden eigenlijk liggen, nu vlakbij Frankrijk.
Toen Hugo terugkeerde naar Parijs herkende hij de stad niet meer. Onder Napoleon III heeft Hausmann de stad op de schop genomen. museumofthecity//haussmann-and-revival-of-paris/ Het middeleeuwse deel werd tegen de grond gegooid. 20.000 huizen worden afgebroken, er komen er 44.000 voor in de plaats. De stad zoals wij die nu kennen werd aangelegd. Veel van de voorafgaande revoluties waren gestart in de achteraf straatjes van Parijs. Om een nieuwe te voorkomen kwam er een stratenplan met brede avenues, parken, stations, utiliteitsbouwwerken. Hugo liep er als een verdwaalde rond. Raar idee, Napoleon heeft Parijs nooit gezien zoals wij het nu kennen. En Parijs is dus jarenlang een bouwput geweest.
Alexander Dumas pere 1802-1870
Alexander Dumas pere. Wat was ik als jonge meid onder de indruk van de Drie Musketiers. Ik vond het schitterend, Ik bedenk nu dat ik het boek weer eens wil lezen. Ik was een beetje verliefd op Athos. Ik lees nu dat Dumas 646 boeken schreef. Zoveel? Ik lees dingen die ik niet wist, hoe leuk is dit? Zoals dit, Dumas had een staf van 50 medewerkers.
George Sand 1804-1876
De schrijfster George Sand had een hekel aan Parijs. Wel lees ik over, een sigarettenwinkel la Civette, die er nog steeds is. George Sand, Benjamin Franklin, Colette, Diderot, Voltaire, Manet, Degas. Allemaal kwamen ze hier sigaren kopen. Ik ga er naar op zoek op Google Earth en vind het na aardig wat zoeken. cigaraficionado./a-la-civette-paris
George hield van haar huis in Nohant. Ik haal deze anekdote uit het boek. George hield van tuinieren. In 1872 zegt ze: Zullen we al ons hout uit Amerika halen. Maar het regenwoud zal uiteindelijk verdwijnen. Als we niet opletten zullen er geen bomen meer zijn. Was zij niet helderziend?
De schrijver van het boek loopt op een gegeven moment naar de Galerie Vivienne
Dit filmpje vertelt over het ontstaan van de galeries, passages zouden wij zeggen.
At that time, the Galeries de Bois were one of the most illustrious Parisien curiosities. It is useful to describe this ignoble bazaar because for 36 years it played such a great role in Parisian life that there can be few men aged 40 to whom this description - incredible as it may seem to the young - will not give pleasure.” So wrote Honoré de Balzac in his epic Les Illusions Perdues. theguardian/galeries-de-bois-paris
Cafe de Foy - Palais Royal Square
“To arms, citizens!”
The revolution began in the early afternoon at the Cafe de Foy on 12 July, 1789. Camille Desmoulins gave a fiery speech to the assembled crowd, from his table calling, “To arms, citizens!”.Two days later, the people of Paris stormed the Bastille. bunkiercafe/cafe-crazy-start unjourdeplusaparis/promenade-revolution-francaise
Cafe de Foy bestaat niet meer
Wel loop ik er rond op Google Earth en zie bovenstaand schilderachtig plekje
Rue Visconti
Balzac was een periode een eigenaar van een uitgeverij in de Rue Visconti 4
Het is het enige van Balzacs elf Parijse huizen dat nog bestaat. Hij woonde er van 1840 tot 1847 onder het pseudoniem Monsieur de Breugnot, de naam van zijn gouvernante Louise Breugnot. Om binnen gelaten te worden moesten bezoekers het wachtwoord "Ik kom met kant uit Belgie', of "Het pruimenseizoen is gearriveerd' kennen.
Hij corrigeerde er de complete Comedie Humaine en schreef er enkele van zijn meesterwerken, zoals Une Tenebreuse Affaire, La Rabouilleuse, Ursule Mirouet, Splendeurs et miseres des courtisanes, La Cousine Bette en Le Cousin Pons.nrc./alle-tranen-gedroogd-alle-gedachten-gehoord-maison
Hij schrijft ´s nachts. Met een ravenveer en een inktpot uit zijn studententijd. Soms tot 7 uur in de morgen. Om 8 uur neemt hij een bad, vanaf 9 uur bekijkt hij wat hij heeft geschreven. En begint aan zijn legendarische verbetersessies. Er worden pagina´s toegevoegd. Correctoren krijgen tot 15 keer vernieuwingen. Gek worden ze van hem. Aan het eind van de middag tijd voor sociale contacten, een maaltijd en hij gaat vroeg slapen.
Emile Zola 1840-1902
Emile Zola's geboortehuis - Rue Saint Joseph 10, Paris
in zijn roman Aristide Rougon beschrijft Zola het werk van Hausmann, het afbreken en opbouwen van Parijs. Een leger nouveaux riches schieten als paddenstoelen op de ruïnes van het oude Parijs.
In het "Paradijs van de Vrouw'' beschrijft Zola de opkomst van het warenhuis
Op de plek die hij ervoor bedacht zit nu restaurant Drouant.
Allereerst een boek van Isabel Allende. Het is een vervolg op het boek Paula. In dit boek vertelt Isabel haar overleden dochter Paula wat er de afgelopen jaren binnen de familie is gebeurd. Het is weer een prachtig boek. Ik vind nog steeds het eerste boek wat ik van Isabel Allende las "Het huis met de Geesten" haar mooiste boek. Maar de boeken die ik daarna las zijn allemaal ook pareltjes.
Isabel is heel open in dit boek. Ze vertelt over haar relatie met haar man Willy, de advocaat waarvoor zij naar Californië verhuisde. Ze vertelt over haar zoon en schoondochter. De laatste begint een lesbische relatie die alles over hoop haalt. Maar met vereende krachten blijft de familie elkaar toch zien. Er wordt naar een nieuwe schoondochter gezocht en dat gebeurt zoals dit alleen in de Allende familie kan. Door alle verhalen en de manier waarop Isabel en haar vriendinnen reageren op gebeurtenissen begrijp ik ook beter de af en toe mystieke beschrijvingen van karakters uit "het Huis met de Geesten". Omdat ik het altijd leuk vind om naar informatie op Google te zoeken wanneer ik een boek lees ontdek ik dat Isabel ondertussen gescheiden is van Willy en een nieuwe vriend heeft. Ik kijk daar behoorlijk van op, omdat ik de beschrijving van de relatie tussen Isabel en Willy zo liefdevol vond.
De levens van Jan Six van Geert Mak
Ik ben een bewonderaar van de boeken van Geert Mak. Ik heb zijn boeken over Europa gelezen. En het boek waarin hij in de voetsporen van John Steinbeck treedt. Ik geniet van zijn manier van geschiedenis beschrijven.
Dit boek is ook weer genieten. Tot aan ongeveer 3/4 de deel. Het laatste stuk kon me minder boeien. Hij is dan in de moderne tijd aanbeland en beschrijft een Six die in het verzet tegen de Duitsers is. Ik moet echt eens een goed boek vinden over het verzet in de tweede Wereldoorlog. Want ik krijg eerder vragen bij alles wat ik erover lees dan dat ik het begrijp.
De eerste Jan Six leefde in de tijd van Rembrandt en Vondel. Rembrandt schilderde het beroemde portret van hem. Jan Six werd heel rijk en verzamelde kunst. Het huis waar hij als laatste in woonde hing vol met werken van grote meesters. O.a. het straatje en melkmeisje van Vermeer. Geert Mak wordt door de nakomelingen die nu in leven zijn uitgenodigd om het huis en de geschiedenis te beschrijven. Wat hij allemaal vindt is prachtig, o.a. een dagboek, het album Pandora, van Jan Six. Zo krijgen wij nu een heel mooie inkijk in het leven en de gedachten van Jan Six.
Twee boekwinkels
Ook hier zoek ik weer veel op op internet. Ik vond het oa.a. heel leuk om te lezen over de boekhandel van Cornelis Claesz, die in de Gouden eeuw een winkel runde op het Dam. En de winkel van boekhandelaar Pieter Meijer Warners op de Vijgendam in Amsterdam 1820. Toen ik op internet hierover meer opzocht zag ik tot mijn verbazing deze foto.
Lang, lang geleden heb ik een boekje gekocht waar deze foto op staat. Ik heb het altijd bewaard omdat ik de foto zo mooi, zo sfeervol vond. Ik heb het teruggevonden en kijk, het is uit 1969. Ik heb nooit geweten welke boekwinkel dit is. Nu weet ik het en dat vind ik leuk.
Ik vond een heel interessant weblog over bibliotheken ilibrariana
In Parijs van Olivier van Beemen
Dit was een leuk boek om te lezen. Een aankomend journalist maakt van alles en nog wat mee in Parijs. je leest over het piepkleine "dienstbodenkamertje" waar hij eerst woont. Waarop hij steeds verhuist en het beter krijgt. Hij interviewt de politici die op dat moment in het nieuws zijn. Vader le Pen en Sarkozy. Hij beschrijft studenten stakingen en de vreemde manier waarop hij aangekeken wordt wanneer hij op een fietsje door Parijs rijdt.
Hallo witte mensen van Anusha Nzume
Hallo witte mensen wilde ik al een lange tijd lezen. Ik liet het reserveren in de bibliotheek en hoorde een poos niets. Ineens een email. Ik kon het boek ophalen. Anousha Nzume probeert aan witte mensen uit te leggen hoe het voelt om zwart te zijn in een cultureel dominante witte samenleving. Ze doet dit met veel geduld en waardigheid. Nieuw voor mij was het verhaal over hoe Frankrijk met zijn koloniën in Afrika is omgegaan. afrikaanse-landen-zijn-nog-steeds-kolonien-van-frankrijk/
De afgelopen week ben ik bezig geweest om mijn atelier te herstructureren en dingen weg te gooien. Aanleiding was dat in onze gemeente nu het omgekeerd afvalverwerken van kracht gaat. Het was afgelopen woensdag de laatste dag dat we restafval buiten konden zetten. Vanaf nu moeten we het naar containers brengen. Ik ben het huis rondgegaan en vooral mijn werkkamer om te zien of ik dingen weg kon doen.
Mooie bijkomstigheid is dat ik weer eens zie wat we eigenlijk hebben. Zo kwam ik bovenstaande kaarten tegen. Ik was ze vergeten. De twee kaarten aan de buitenkant maakte ik, de middelste Salem. Ze zijn van onze beginperiode. We moeten ze voor 1996 gemaakt hebben. Ze zijn nog met plakkaatverf geschilderd. Ik vind ze zo mooi, dat ze nu een plekje in de boekenkast hebben gekregen.
Door het hele huis staan tulpen. Ik kreeg ze van de Jumbo. Maar als ik ze niet gekregen had, had ik ze zelf gekocht. Ze maken me blij. Ik heb erg mijn best gedaan de winter te waarderen. Maar ik moest mezelf vertellen dat ik er dit jaar veel moeite mee heb. Het is niet zo dat ik zou willen dat de lente nu begint. Want dan is het ook weer zo voorbij. Het is leuker me te verheugen.
Positief is dat de dagen weer gaan lengen.
In de tuin staan al volop krokussen
Vorig jaar waren ze er in maart
Ik ben altijd wel bezig met fotograferen
De foto´s die ik op mijn laptop zet zag ik ook altijd op mijn smartphone
Met de nieuwe laptop gebeurt dit ineens niet meer
Geen idee waarom niet
Ik heb het al opgezocht
Maar nog geen antwoord gevonden
Deze scarabees namen wij mee van onze reizen uit Egypte
Het doosje eronder beschilderde ik o.a. met een bij
